کیهان خامنهای، در یادداشت روز شنبه 27مهر خود فاش کرد که در مذاکرات با 5+1 در ژنو، رژیم مطلقاً بازنده بوده است. بنا به تصریح کیهان، حریف امتیاز- و یا قول امتیاز- گرفته و در مقابل هیچ امتیازی نداده است.
در این مقاله که به قلم پاسدار شریعتمداری و تحت عنوان «دشمن چرا راضی شده؟!» به چاپ رسیده، آمده است: «ذوقزدگی بیسابقه حریف و اظهارنظر مقامات رسمی کشورهای طرف مذاکره… حکایت از آن دارد که در مقابل امتیازهایی که دادهایم و یا قول دادهایم و قرار است بدهیم، هیچ امتیازی نگرفتهایم».
بلندگوی مطبوعاتی ولیفقیه محرمانه قلمداد کردن مذاکرات ژنو توسط ظریف و دولت روحانی را زیر ضرب گرفته و با اشاره به اینکه همه از مفاد مذاکرات و از امتیازاتی که رژیم داده خبر دارند مینویسد: «این واقعیت تلخ واضحتر از آن است که «محرمانه» بماند!» میافزاید: «باید پرسید؛ غیر از امتیازاتی که احتمالاً به حریف داده و یا قول آن را دادهایم، چه نکته و بخش درخور توجه دیگری هست که باید محرمانه بماند؟!».
کیهان خامنهای در جای دیگری از این مقاله میافزاید: «اگر مذاکرات آنگونه که آقای ظریف در صفحه فیسبوک خود اعلام کرده است «با استحکام» صورت پذیرفته چرا باید محرمانه باشد؟! به بیان دیگر، تیم محترم هستهیی کشورمان با اعلام محرمانه بودن مذاکرات، این تردید را در افکار عمومی پدید میآورد که مبادا، امتیازات «نابهجایی» به حریف دادهاند که از اعلام آن بیم دارند؟!».
کیهان ولیفقیه در ادامه ضمن ارائهٴ شرح مبسوطی از خشنودی کشورهای غربی بهخاطر عقبنشینیهای ذلتبار رژیم و امتیازات عمدهای که به طرف مقابل داده، مینویسد: «تمامی اعضای گروه 5+1 و مقامات عالیرتبه کشورهای متبوعشان از نتیجه مذاکرات خشنود هستند و طرح ارائه شده از سوی جمهوری اسلامی ایران را، «بیسابقه»، «امیدوارکننده»، «جدی» و در صورتیکه عملیاتی شود، تأمینکننده خواست و نظرات خود میدانند».
کیهان اضافه میکند: «اعضای گروه حریف تأکید میکنند که هیچ امتیازی به ایران ندادهاند. نمایندگان و مقامات بلندپایه کشورهای عضو 5+1 تصریح دارند که جمهوری اسلامی ایران باید به تعهدهای بینالمللی خود- که قطعنامههای باجخواهانه شورای امنیت سازمان ملل نیز بخشی از آن است- عمل کند».
کیهان خامنهای با دست گذاشتن روی این واقعیت که شتابزدگی ایادی رژیم برای مذاکرات و اظهار درماندگی در برابر تحریمها، طرف مقابل را متوجه ضعف و درماندگی رژیم کرده و در نتیجه موضع خود را سختتر کرده، مینویسد: «مقامات آمریکایی و اروپایی و مخصوصاً اوباما بهعنوان بالاترین مقام رسمی آمریکا، رویکرد جدید ایران را که تیم مذاکرهکننده هستهیی کشورمان در ژنو نمایندگی کرده است، ناشی از فشار تحریمها ارزیابی میکنند».
کیهان ولیفقیه بدون اینکه به این سؤال جواب بدهد که مگر همهٴ این کرنشها و فرو دادن این جرعهٴ زهر با اطلاع و اجازهٴ خود خامنهای نبوده، این سؤال را مطرح میکند که: «غیر از «نرمش نقد» و دادن امتیاز- یا قول امتیاز- به حریف، چه دستاوردی داشتهایم؟! حریف حتی «وعده نسیه» هم نداده است و اقدام متقابل را به تأمین کامل نظرات و خواستههای خود مشروط کرده است!».
به نظر میرسد ولیفقیه طلسمشکسته که از بازتاب این زهر خوردن شرمگینانه بر نیروهای پاسدار و بسیجی، بهشدت هراس دارد، میکوشد خود را مخالف این جریان و همسوی با آنها جلوه دهد تا هم این نیروها را تخدیر و تحمیق کند و هم اگر اوضاع رژیم که با همین اولین جرعه زهر، این چنین به همریخته، بیش از این بحرانی و انفجاری شود، پیشاپیش برای واگشت و دبه درآوردن خود، زمینه و توجیه فراهم کرده باشد.
در این مقاله که به قلم پاسدار شریعتمداری و تحت عنوان «دشمن چرا راضی شده؟!» به چاپ رسیده، آمده است: «ذوقزدگی بیسابقه حریف و اظهارنظر مقامات رسمی کشورهای طرف مذاکره… حکایت از آن دارد که در مقابل امتیازهایی که دادهایم و یا قول دادهایم و قرار است بدهیم، هیچ امتیازی نگرفتهایم».
بلندگوی مطبوعاتی ولیفقیه محرمانه قلمداد کردن مذاکرات ژنو توسط ظریف و دولت روحانی را زیر ضرب گرفته و با اشاره به اینکه همه از مفاد مذاکرات و از امتیازاتی که رژیم داده خبر دارند مینویسد: «این واقعیت تلخ واضحتر از آن است که «محرمانه» بماند!» میافزاید: «باید پرسید؛ غیر از امتیازاتی که احتمالاً به حریف داده و یا قول آن را دادهایم، چه نکته و بخش درخور توجه دیگری هست که باید محرمانه بماند؟!».
کیهان خامنهای در جای دیگری از این مقاله میافزاید: «اگر مذاکرات آنگونه که آقای ظریف در صفحه فیسبوک خود اعلام کرده است «با استحکام» صورت پذیرفته چرا باید محرمانه باشد؟! به بیان دیگر، تیم محترم هستهیی کشورمان با اعلام محرمانه بودن مذاکرات، این تردید را در افکار عمومی پدید میآورد که مبادا، امتیازات «نابهجایی» به حریف دادهاند که از اعلام آن بیم دارند؟!».
کیهان ولیفقیه در ادامه ضمن ارائهٴ شرح مبسوطی از خشنودی کشورهای غربی بهخاطر عقبنشینیهای ذلتبار رژیم و امتیازات عمدهای که به طرف مقابل داده، مینویسد: «تمامی اعضای گروه 5+1 و مقامات عالیرتبه کشورهای متبوعشان از نتیجه مذاکرات خشنود هستند و طرح ارائه شده از سوی جمهوری اسلامی ایران را، «بیسابقه»، «امیدوارکننده»، «جدی» و در صورتیکه عملیاتی شود، تأمینکننده خواست و نظرات خود میدانند».
کیهان اضافه میکند: «اعضای گروه حریف تأکید میکنند که هیچ امتیازی به ایران ندادهاند. نمایندگان و مقامات بلندپایه کشورهای عضو 5+1 تصریح دارند که جمهوری اسلامی ایران باید به تعهدهای بینالمللی خود- که قطعنامههای باجخواهانه شورای امنیت سازمان ملل نیز بخشی از آن است- عمل کند».
کیهان خامنهای با دست گذاشتن روی این واقعیت که شتابزدگی ایادی رژیم برای مذاکرات و اظهار درماندگی در برابر تحریمها، طرف مقابل را متوجه ضعف و درماندگی رژیم کرده و در نتیجه موضع خود را سختتر کرده، مینویسد: «مقامات آمریکایی و اروپایی و مخصوصاً اوباما بهعنوان بالاترین مقام رسمی آمریکا، رویکرد جدید ایران را که تیم مذاکرهکننده هستهیی کشورمان در ژنو نمایندگی کرده است، ناشی از فشار تحریمها ارزیابی میکنند».
کیهان ولیفقیه بدون اینکه به این سؤال جواب بدهد که مگر همهٴ این کرنشها و فرو دادن این جرعهٴ زهر با اطلاع و اجازهٴ خود خامنهای نبوده، این سؤال را مطرح میکند که: «غیر از «نرمش نقد» و دادن امتیاز- یا قول امتیاز- به حریف، چه دستاوردی داشتهایم؟! حریف حتی «وعده نسیه» هم نداده است و اقدام متقابل را به تأمین کامل نظرات و خواستههای خود مشروط کرده است!».
به نظر میرسد ولیفقیه طلسمشکسته که از بازتاب این زهر خوردن شرمگینانه بر نیروهای پاسدار و بسیجی، بهشدت هراس دارد، میکوشد خود را مخالف این جریان و همسوی با آنها جلوه دهد تا هم این نیروها را تخدیر و تحمیق کند و هم اگر اوضاع رژیم که با همین اولین جرعه زهر، این چنین به همریخته، بیش از این بحرانی و انفجاری شود، پیشاپیش برای واگشت و دبه درآوردن خود، زمینه و توجیه فراهم کرده باشد.