ایمیل از میدان آزادی به تمام نمادهای کشورهای جهان
من نماد «میدان آزادی» ایرانم. 36ساله که تو اسارت آخوندها هستم و نتونستم بهار واقعی رو ببینم. لطفاً پیام منو به همهٴ ایرانیای توی کشورتون برسونید. می‌خوام با وجود اسارتم، عید 94 رو با اونا جشن بگیریم. اول فروردین94، همه نمادها به همراه ایرانیا، با ویدئو کنفرانس به من وصل بشید، تمام.
سلام به میدان آزادی عزیز، من برج ایفل از فرانسه هستم. الآن یه خورده سرم شلوغه. آخه در حال زنگ زدایی آهنهای خودم هستم. هر روز تعداد زیادی ایرانی رو کنارم در حال شعاردادن می‌بینم. بعد از قدم زدن پیروزمندانهٴ ژنرال «دوگل» توی شانزلیزه، این ایرانی‌هایی که شعار مرگ بر دیکتاتور میدن، خیلی من رو مجذوب خودشون کردن، هنوز از حرارت خودسوزی اونا در روز17ژوئن بدنم داغه، امیدوارم همون طورکه من از اشغالگری نازیسم آزاد شدم تو هم از اسارت آخوندها آزاد بشی. پیامت رو می‌رسونم.
با سلام، من برج پیزا از ایتالیا هستم. قبلاً از کجی کمرم پرسیده بودی. راستش داره بیشتر هم میشه. ولی بی‌خیال. در رابطه پیامت باید بگم، ایرانیا رو توی خیابونا می‌بینم، ولی یه ایرانی بود که خیلی دوستش داشتم. اسمش محمد حسین نقدی بود واقعاً مثل یه گلوله آتیش می‌موند، همش برای آزادی مردم ایران تلاش می‌کرد ولی آخوندا چشم دیدن اون رو نداشتن و اون رو جلوی چشمای من به قتل رسوندن، خوش به‌حالت که ایرانی‌هایی مثل اون با تو بودن. مردم ایتالیا همیشه یاد این انسانهای بزرگ رو زنده نگه می‌دارن. حتماً پیامت رو می‌رسونم.
سلام، من مجسمه آزادی از آمریکا هستم. این‌قدر این مشعل رو بالا نگه داشتم که دیگه گردن درد گرفتم، قرار بود این نماد مشعل آزادی کشورهای جهان باشه ولی... ! بگذریم. این جا ایرانیای زیادی هستن که از دست ظلم آخوندا به این جا اومدن، بیشتر اوقات اونا رو توی تظاهرات جلوی کاخ سفید می‌بینم، عجیب این‌که جلو همین کاخ سفید نمایندگانی از مردم آمریکا میان و با این اعتصاب کننده‌ها اعلام همبستگی می‌کنن و میگن از سیاستهای مماشاتگرانه با رژیم آخوندی دل خوشی ندارن. خودم از آمریکایی‌ها شنیدم که می‌گفتن با دیدن این انسانهای فداکار ذهنیتشون راجع به مردم ایران عوض شده و ایران رو به این انسانهای شریف می‌شناسن. خدا کنه به خواسته‌هاشون برسن. پیامت رو بهشون می‌رسونم.
باسلام، من دروازه براندنبورگ از آلمان هستم، یه کمی دیوار و ستونهام پوسیده شدن ولی مهم نیست. هر روز این‌جا ایرانی‌ها رو می‌بینم که دارن تظاهرات می‌کنن، با دیدن اونها بیاد روزهایی میفتم که متفقین از این دروازه وارد شدن و هیتلر رو سرنگون کردن. خدا کنه که یه روزی هم حکومت فاشیستی آخوندها سرنگون بشه و شما آزادی ایران رو ببینید. مطمئن باش پیامت رو می‌رسونم.
سلام، من میدان صندلی پایه شکسته از ژنو هستم. از تو چه پنهون هنوز وقت نکردم پایه شکسته خودم رو تعمیر کنم، چون به من وعده دادن هر وقت حقوق‌بشر تو دنیا کامل شد، پایه شکسته منو تعمیر می‌کنن، اما حالا کو تا اون روز! ماه‌هاست که ایرانی‌ها رو کنارم می‌بینم که تحصن دارن و اصلاً سرما و گرما براشون مهم نیست، هم بچه 7ساله، و هم پیرمرد70ساله رو دیدم که کنار هم توی برف دارن میگن مرگ بر دیکتاتور. خدا کنه که حقوق‌بشر شکسته شده توی ایران یه روزی قد راست کنه و شما آزاد بشید. پیامت رو بهشون میگم.
از میدان آزادی به همه نمادها، پیام همه شما رو گرفتم. به ایرانیا بگید که اومدن نسیم بهار آزادی ایران رو از دور حس می‌کنم. به امید روزی که گل‌های بهاری کنارم رو به اونا هدیه کنم. بهار ایران فقط با اومدن اونا فرا می‌رسه و من به همین امید سرپا موندم. دوستدار شما، «میدان آزادی» از ایران.
من نماد «میدان آزادی» ایرانم. 36ساله که تو اسارت آخوندها هستم و نتونستم بهار واقعی رو ببینم. لطفاً پیام منو به همهٴ ایرانیای توی کشورتون برسونید. می‌خوام با وجود اسارتم، عید 94 رو با اونا جشن بگیریم. اول فروردین94، همه نمادها به همراه ایرانیا، با ویدئو کنفرانس به من وصل بشید، تمام.
سلام به میدان آزادی عزیز، من برج ایفل از فرانسه هستم. الآن یه خورده سرم شلوغه. آخه در حال زنگ زدایی آهنهای خودم هستم. هر روز تعداد زیادی ایرانی رو کنارم در حال شعاردادن می‌بینم. بعد از قدم زدن پیروزمندانهٴ ژنرال «دوگل» توی شانزلیزه، این ایرانی‌هایی که شعار مرگ بر دیکتاتور میدن، خیلی من رو مجذوب خودشون کردن، هنوز از حرارت خودسوزی اونا در روز17ژوئن بدنم داغه، امیدوارم همون طورکه من از اشغالگری نازیسم آزاد شدم تو هم از اسارت آخوندها آزاد بشی. پیامت رو می‌رسونم.
با سلام، من برج پیزا از ایتالیا هستم. قبلاً از کجی کمرم پرسیده بودی. راستش داره بیشتر هم میشه. ولی بی‌خیال. در رابطه پیامت باید بگم، ایرانیا رو توی خیابونا می‌بینم، ولی یه ایرانی بود که خیلی دوستش داشتم. اسمش محمد حسین نقدی بود واقعاً مثل یه گلوله آتیش می‌موند، همش برای آزادی مردم ایران تلاش می‌کرد ولی آخوندا چشم دیدن اون رو نداشتن و اون رو جلوی چشمای من به قتل رسوندن، خوش به‌حالت که ایرانی‌هایی مثل اون با تو بودن. مردم ایتالیا همیشه یاد این انسانهای بزرگ رو زنده نگه می‌دارن. حتماً پیامت رو می‌رسونم.
سلام، من مجسمه آزادی از آمریکا هستم. این‌قدر این مشعل رو بالا نگه داشتم که دیگه گردن درد گرفتم، قرار بود این نماد مشعل آزادی کشورهای جهان باشه ولی... ! بگذریم. این جا ایرانیای زیادی هستن که از دست ظلم آخوندا به این جا اومدن، بیشتر اوقات اونا رو توی تظاهرات جلوی کاخ سفید می‌بینم، عجیب این‌که جلو همین کاخ سفید نمایندگانی از مردم آمریکا میان و با این اعتصاب کننده‌ها اعلام همبستگی می‌کنن و میگن از سیاستهای مماشاتگرانه با رژیم آخوندی دل خوشی ندارن. خودم از آمریکایی‌ها شنیدم که می‌گفتن با دیدن این انسانهای فداکار ذهنیتشون راجع به مردم ایران عوض شده و ایران رو به این انسانهای شریف می‌شناسن. خدا کنه به خواسته‌هاشون برسن. پیامت رو بهشون می‌رسونم.
باسلام، من دروازه براندنبورگ از آلمان هستم، یه کمی دیوار و ستونهام پوسیده شدن ولی مهم نیست. هر روز این‌جا ایرانی‌ها رو می‌بینم که دارن تظاهرات می‌کنن، با دیدن اونها بیاد روزهایی میفتم که متفقین از این دروازه وارد شدن و هیتلر رو سرنگون کردن. خدا کنه که یه روزی هم حکومت فاشیستی آخوندها سرنگون بشه و شما آزادی ایران رو ببینید. مطمئن باش پیامت رو می‌رسونم.
سلام، من میدان صندلی پایه شکسته از ژنو هستم. از تو چه پنهون هنوز وقت نکردم پایه شکسته خودم رو تعمیر کنم، چون به من وعده دادن هر وقت حقوق‌بشر تو دنیا کامل شد، پایه شکسته منو تعمیر می‌کنن، اما حالا کو تا اون روز! ماه‌هاست که ایرانی‌ها رو کنارم می‌بینم که تحصن دارن و اصلاً سرما و گرما براشون مهم نیست، هم بچه 7ساله، و هم پیرمرد70ساله رو دیدم که کنار هم توی برف دارن میگن مرگ بر دیکتاتور. خدا کنه که حقوق‌بشر شکسته شده توی ایران یه روزی قد راست کنه و شما آزاد بشید. پیامت رو بهشون میگم.
از میدان آزادی به همه نمادها، پیام همه شما رو گرفتم. به ایرانیا بگید که اومدن نسیم بهار آزادی ایران رو از دور حس می‌کنم. به امید روزی که گل‌های بهاری کنارم رو به اونا هدیه کنم. بهار ایران فقط با اومدن اونا فرا می‌رسه و من به همین امید سرپا موندم. دوستدار شما، «میدان آزادی» از ایران.
