سایت ایلاف مستقر در لندن؛ با انتشار مقاله‌ای از علاءالدین توران عضو کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت پیرامون اعتراضات گسترده و سراسری در ایران و نقش زنان در این اعتراضات به‌نقل نوشت: «زن ایرانی در رویارویی با این ظلم فاحش تنها نیست».
توران در مقاله خود با بررسی ریشه‌های این جنبش در عمق بیش از چهار دهه مبارزه می‌نویسد: «اقشار مختلف مردم ایران در قیام کنونی به تمام جهان اعلام کردند که این رژیم و افکار و مفاهیمش را قبول ندارند و در کنار زنان ایرانی می‌ایستند و نشان دادند که زن ایرانی در رویارویی با این ظلم فاحش تنها نیست.
شاید بیشترین چیزی که باعث می‌شود رژیم ایران کنترل خود را از دست بدهد و اقدامات سرکوبگرانه و جنایتکارانه‌اش را علیه این قیام چند برابر کند، این است که قیام با افکار و پایه‌های مترقی سازمان مجاهدین در مورد حقوق زن و تساوی زن و مرد همخوان است. ضمن این‌که به‌نظر می‌رسد آنچه رژیم گفته و ادعا می‌کند با شروع این قیام به باد فنا سپرده شده است».
مقاله در ادامه با اشاره به مخالفت زنان ایران با محدویتهای ارتجاعی و زن‌ستیزانه رژیم حاکم به‌نقل از نویسنده زن عرب اضافه می‌کند: «یک نویسنده زن عرب می‌نویسد: از شروع اعتراضات، رسانه‌های غربی شجاعت زنان تظاهر کننده را ستوده و تلاش کردند سرنوشت رژیم آخوندی در صورت ادامه اعتراضات را پیش‌بینی کنند. با این‌حال بسیاری در غرب خاطرنشان کردند که حجاب، ابزار سرکوب اسلامی است و این‌گونه نشان دادند که این وقایع اعتراضاتی به اسلام و محدودیتهای مذهبی است. این یک امر اشتباه در رابطه با قیام است. محدود کردن مبارزه زنان ایرانی و قیام آنها صرفاً به برداشتن حجاب، امری ناعادلانه برای آنهاست».
علاءالدین توران در ادامه مقاله خود با اشاره به گستردگی قیام و نقش تأثیر گذار مقاومت در پیشبرد آن می‌نویسد: «قیام کنونی که بیشتر استانهای ایران را در بر گرفته و بیش از ۱۷۰شهر در سراسر ایران را شامل می‌شود به‌مثابه واکنش فوق‌العاده مردم ایران علیه این رژیم قلمداد شده و اعلام می‌کند که زن ایرانی در رویارویی و جنگ با این رژیم تنها نیست. فعالیت‌های مختلف خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران در کارزار حمایت جهانی برای مبارزه‌یی که مردم ایران به‌طور عام و زنان، به‌طور خاص به‌منظور دستیابی به آزادی واردش شده‌اند تأثیر گذاشته و نتایج مثبت خود را می‌دهد. و این رمز وضعیت هیستریکی است که رژیم را در بر گرفته و در رفتارهای احمقانه و جنایتکارانه نیروهای امنیتی آن‌که مرعوب قیام شده‌اند بازتاب پیدا می‌کند.
در اینجا نقش جامعه جهانی بارز می‌شود که در کنار مردم ایران به‌طور عام و زنان به‌طور خاص ایستاده و از حق مردم ایران در دفاع از خود حمایت کند.
مردم ایران بواسطه این قیام اثبات کرده که مردمی متمدن بوده و به پایه‌ها و مبادی انسانی اعتقادی راسخ دارند و برخلاف رژیم ایران هر گونه بنده و برده سازی از زنان و دشمنی با آنها و تنفر داشتن از آنها را رد می‌کنند. پر واضح است که مردم از طریق گروهها، طبقات و بخش‌های مختلف خود در این قیام، می‌خواست بین اندیشه‌ها، مفاهیم و ارزش‌هایی که به آن معتقد است و آن‌هایی که رژیم به آن اعتقاد دارد خط بکشد».
