کنوانسیون ایران آزاد ۲۰۲۵
در ششمین سالگرد قیام آبان
نقشه‌مسیر جمهوری دموکراتیک در ایران
واشنگتن ۲۴ آبان ۱۴۰۴
پنلهای بررسی وضعیت در ایران
با شرکت متخصصان، پژوهشگران، کارشناسان
مدیران، وکلا و اساتید دانشگاهها
و جوانان از جوامع ایرانیان مقیم ایالتهای مختلف آمریکا
قسمت دوم
بخش بعدی این کنوانسیون به تقدیر از پایداری زندانیان سیاسی در زندانیهای مختلف و هم‌چنین پیامهای کانون‌های شورشی به این کنوانسیون اختصاص داشت
پنل سوم: صداهایی از ایران
شیرین نریمان زندانی سیاسی سابق در دوران رژیم آخوندی، با بازگویی تجربه دستگیری خود در آبان ۱۳۵۹ و مشاهده قتل جوانان آزادیخواه در همان سال‌ها، بخش «صداهایی از ایران» را آغاز کرد. او گفت از همان ابتدای حاکمیت رژیم، خون جوانانی چون ناصر محمدی، عباس عمانی و مصطفی ذاکری در خیابان‌ها جاری شد؛ نسلی که تنها جرمش پخش روزنامه یا اعلامیه سیاسی بود. شیرین نریمان تأکید کرد امروز نیز همان داستان ادامه دارد: زندانیان سیاسی، محکومان به اعدام، و نسل جوانی که با وجود آگاهی از خطر دستگیری و شکنجه، شعله مقاومت را برافروخته نگه داشته است. او به افزایش اعدام‌ها، تکرار تهدید قتل‌عام ۶۷، و آمار قربانیان قیامهای ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ اشاره کرد و گفت کانون‌های شورشی تجسم امید مردم برای تغییر هستند.
الهام ساجدیان طی پیامی به کنوانسیون واشنگتن گفت: من از شیراز هستم که یکی از کانون‌های اصلی قیام آبان ۹۸ بود. صحبت از جوانان قیام برای من با جوانانی گره خورده است که در هر دو دیکتاتوری شاه و آخوندها، بهای آزادی مردمشان را پرداخته‌اند. پدرم محمد ساجدیان، در دیکتاتوری شاه توسط مأموران ساواک سال‌ها شکنجه و زندانی شد. آن زمان حدود ۲۵ سال داشت. در دیکتاتوری آخوندها، پدرم دستگیر، شکنجه و تنها ۱۵ روز بعد در میدان اصلی شیراز اعدام شد. جرم او حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران بود؛ من در آن زمان دو روزه بودم. او هنگام اعدام ۳۴ سال داشت. عمویم جلال ساجدیان نیز دو سال قبل از پدرم در ۲۰ سالگی به جرم حمایت از مجاهدین اعدام شد. حتی پدرش را مجبور به پرداخت هزینه گلوله‌ها کردند و اجازه ندادند نام این عزیزان بر سنگ مزارشان حک شود.
الهام ساجدیان افزود: سکوت آن سال‌ها راه را برای ادامه نسل‌کشی خونین رژیم آخوندی تا امروز باز کرد. اکنون سالگرد قیام ۹۸ را گرامی می‌داریم که شعار اصلی آن «مرگ بر اصل ولایت فقیه» بود. در سال‌های اخیر، جوانان، به‌ویژه زنان ایران، با شجاعتی ستودنی و قدرتی روزافزون در خط مقدم بوده‌اند و این جنایتکاران را از میهنمان ریشه‌کن می‌کنند. ما به سیاست ننگین مماشات و معامله با آخوندها نه می‌گوییم. ما به جنگ و ویرانی نه می‌گوییم. ما به آزادی ایران به دست مردم و مقاومت سازمان‌یافته‌شان آری می‌گوییم. حاضر حاضر حاضر
حسن امانی در پیام خود به کنوانسیون واشنگتن گفت:
از سال ۹۵ که با سازمان مجاهدین خلق ایران ارتباط برقرار کردم، مسیر زندگی‌ام تغییر کرد. در قیام ۴۰۱ هم دخترم، هم پسرم هدف گلوله پلاستیکی قرار گرفتند. پسرم به من گفت: از میان دستگیر شدگان، اگر کسی در تلفنش عکس رضا پهلوی را داشت، با هیچ مشکلی برخورد نمی‌کرد و سریع آزاد می‌شد. اما هر کس که هوادار مجاهدین بود با زندان، شکنجه و اعدام روبه‌رو می‌شد. اینجا بود که فهمیدم کانون‌های شورشی چه نقش مهمی در قیام دارند و کابوس خامنه‌ای هستند. امروز درود می‌فرستم به کانون‌های شورشی قهرمان که به‌رغم اختناق سنگین، امید به قیام را در دل‌های مردم زنده نگاه می‌دارند. یاد بهروز احسانی، مهدی حسنی و زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز زیر اعدامی که در زندانهای ایران زیر حکم اعدام هستند را گرامی می‌دارم. آنانی که با ایمان و وجدان پاکشان ایستاده‌اند. مردم از این رژیم خسته‌اند؛ اما هرگز نمی‌خواهند به دیکتاتوری سلطنتی که نسل قبل از من آن‌را به زباله‌دان تاریخ انداخت بازگردند با درود به مقاومت سازمان‌یافته، با ایمان به آزادی و امید به پیروزی مردم ایران
کنوانسیون ایران آزاد ۲۰۲۵
پنل چهارم: نسلی مقاوم در شکل دهی جنبش دموکراتیک ایران
در این پنل که با مدیریت نیکول شریعتی مشاور امنیت سایبری در دنور برگزار شد محمدرضا حسامی کارشناس ارشد دوزیمتری پزشکی در شبکه انکولوژی آمریکا، مهرانا محمدی دانشجوی حقوق در دانشگاه پن استیت، رایان نصیر دانشجوی علوم کامپیوتر در سن دیاگو و سینا سعیدیان دانشجوی حقوق در دانشگاه ویرجینیا شرکت داشتند
نیکول شریعتی در سخنرانی خود با اشاره به این‌که دختر یک زندانی سیاسی مقاوم است، گفت چهار دهه سرکوب نتوانسته جوانان ایران را بشکند. او تأکید کرد که رژیم با تعطیلی دانشگاهها، سانسور رسانه‌ها و خشونت پلیسی تلاش کرده صدای نسل جوان را خاموش کند اما هر سرکوب، مقاومت بیشتر آفریده است. شریعتی نقش کانون‌های شورشی را «قلب تپنده جنبش» توصیف کرد که در داخل کشور با جسارت و خلاقیت استبداد را به چالش می‌کشند و در خارج از کشور نیز نسل جوان صدای مقاومت را جهانی کرده است. او گفت طرح مجاهدین برای آینده—از اقتصاد آزاد تا برابری زنان—نقشه راه یک ایران دموکراتیک است که در آن هیچ جوانی برای خواستن آزادی سرکوب نمی‌شود
محمدرضا حسامی در روایت شخصی خود گفت نسل جوان در ایران با رویاهای بزرگ رشد می‌کند اما وقتی وارد جامعه می‌شود، درمی‌یابد رژیم نه برای رشد جوانان بلکه برای ساختن «زیردستان مطیع» کار می‌کند. او زندگی در ایران را «زندگی در یک زندان» توصیف کرد؛ جایی که جوانان باید میان تحقیر و فقر، ترک میهن، یا مبارزه برای آینده‌شان یکی را انتخاب کنند. محمدرضا حسامی تأکید کرد رژیم می‌داند اگر مردم نترسند، باید پاسخگوی فقر، سرکوب و قتل معترضان باشد و به همین دلیل دست از جنایت برنمی‌دارد. نسل جوان به‌خاطر داشتن ایده‌ای متفاوت هدف اعدام و زندان قرار می‌گیرد اما سرکوب افسارگسیخته نشانه ترس رژیم از نسلی است که «دیگر به آنها باور ندارد».
میکی محمدی در گزارشی از اجتماع جوانان و دیدار با خانم مریم رجوی گفت تجربه حضور در میان جوانان و شنیدن جزئیات طرح ده‌ماده‌ای، نشان‌دهنده یک نقشه راه واقعی برای آینده ایران است. او توضیح داد که برچیدن بساط انحصاری سپاه و بازگرداندن ثروت دزدیده‌شده به «صندوق کارآفرینی جوانان» می‌تواند اقتصاد را از چنگال نیروهای سرکوب خارج کند. به‌گفته او، دانشگاههای آزاد و مستقل، مرکز تفکر و گفتگوی علمی خواهند شد و حذف کامل قوانین تحقیرآمیز علیه زنان، همراه با تضمین رهبری زنان، لازمه ساختن ایران دموکراتیک آینده است. او تأکید کرد استقلال قوه قضاییه و جدایی دین و دولت سنگ‌بنای عدالت و آزادی است و تمامی بندهای طرح ده‌ماده‌ای به هم پیوسته‌اند و بنیان یک جمهوری آزاد را می‌سازند
رایان نصیر با تمرکز بر نقش کانون‌های شورشی گفت این گروهها نوک پیکان جامعه ایران هستند و از پرستاران و دانشجویان تا کارگران و جوانان، در سراسر کشور ریشه دارند. او توضیح داد که با وجود اعدام‌ها، سانسور و سرکوب، کانون‌های شورشی هر روز بزرگ‌تر شده‌اند و با اقدامات جسورانه—از نوشتن شعار تا هدف قرار دادن مراکز سرکوب—ثابت می‌کنند رژیم «غول ده‌متری» نیست بلکه یک دیکتاتوری ضعیف و هراسانی است. رایان نصیر افزود رژیم خود اعتراف می‌کند که این کانون‌ها الهام‌بخش جوانان هستند و این ترس نشانه قدرت واقعی آنهاست. او تأکید کرد که پیوند میان کانون‌های شورشی و شورای ملی مقاومت نتیجه دهه‌ها مبارزه است و همین شالوده، مسیر پیروزی و برپایی جمهوری دموکراتیک آینده را می‌سازد.
سینا سعیدیان با اشاره به این‌که در آمریکا بزرگ شده اما با روایت‌های رنج مردم ایران تربیت شده، گفت آشنایی‌اش با نسل جوان مجاهدین خلق زندگی او را دگرگون کرده است. او گفت بسیاری از این جوانان می‌توانستند زندگی راحتی در غرب داشته باشند اما تعمداً راه سخت‌تر را انتخاب کرده‌اند تا عمر خود را وقف آزادی ایران کنند، و این میزان از فداکاری «تعریف واقعی تعهد» است. سعیدیان تأکید کرد احساس وظیفه می‌کند صدای این نسل را منتقل کند و مبارزه آنان را ادامه دهد و گفت بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش این است که در کنار چنین انسان‌هایی رشد کرده است. او افزود که این نسل، نمونه‌یی زنده از آینده‌ای است که ایران آزاد خواهد ساخت.
کنوانسیون ایران آزاد ۲۰۲۵
پنل پنجم: چشم‌انداز تغییر و برنامه گذار
در این پنل که مدیریت آن را دکتر سعید سجادی پزشک متخصص داخلی به‌عهده داشت دکتر فیروز دانشگری حراج و پژوهشگر دانشگاه کیس وسترن، فریده صدیقی مهندس نرم افزار، رضا نموی مهندس طراحی در مؤسسه کلتک و دکتر بهزاد رئوفی عضو تیم سامانه فرود انسانی ماه در ناسا شرکت داشتند
دکتر سعید سجادی پزشک متخصص داخلی در آغاز پنل «چشم‌اندازهای تغییر و دوران گذار» توضیح داد که مسیر واقعی دموکراتیک شدن ایران تنها از دل تغییر رژیم می‌گذرد و بحران امروز رژیم به مرحله «پایانی و بی‌راه‌حل» رسیده است. او یادآوری کرد که در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، وقتی خمینی دستور شلیک به نیم‌میلیون نفر از هواداران مقاومت را داد، رژیم آخرین بقایای مشروعیت خود را از دست داد و از فردای آن روز، مبارزه برای سرنگونی آغاز شد. دکتر سجادی تأکید کرد دهه‌ها طول کشید تا جهان بپذیرد تنها راه آزادی ایران و آرامش منطقه، تغییر رژیم است، زیرا همه جناح‌های حکومت—از تندرو تا اصلاح‌طلب—در سرکوب و ترور یکسان‌اند. او گفت رژیم امروز در بن‌بست تمام‌عیار است: نه می‌تواند پیشروی کند و نه قادر به عقب‌نشینی است، و سقوط آن اجتناب‌ناپذیر شده است. این پنل به بررسی همین مسیر سرنگونی و موضوعات حساس دوران گذار خواهد پرداخت.
فریده صدیقی مهندس نرم‌افزار با تشریح وضعیت امروز ایران گفت چشم‌انداز تغییر رژیم «واقعی و در دسترس» است. او با اشاره به چهار دهه سرکوب، فساد، فقر گسترده و اقتصاد در حال فروپاشی گفت حکومت هیچ راه‌حلی ندارد و خامنه‌ای حتی هژمونی خود را از دست داده است. فریده صدیقی توضیح داد از سال ۲۰۱۷ به بعد، قیامهای سراسری هر بار گسترده‌تر شده‌اند و مردم با شعارهای خود کل رژیم را رد کرده‌اند. او گفت زنان و جوانان پیشتازند و طی یک سال گذشته بیش از ۳۰۰۰ اعتراض صورت گرفته است. فریده صدیقی تأکید کرد که صرف اعتراض کافی نیست، رهبری لازم وجود دارد: خانم مریم رجوی، شورای ملی مقاومت و کانون‌های شورشی که فقط در سال گذشته ۳۰۰۰ عملیات و ۴۰٬۰۰۰ اقدام نمادین در ۱۳۵ شهر انجام داده‌اند.
دکتر فیروز دانشگری جراح و پژوهشگر دانشگاه کیس وسترن در پاسخ به این‌که چرا مردم باید دوباره به این انقلاب اعتماد کنند، تأکید کرد که بنیان اعتماد بر «اعتبار و کارنامه» است و شورای ملی مقاومت طی چهار دهه مواضع خود را شفاف اعلام کرده و به اصولش پایبند مانده است. او گفت همان‌طور که در حرفه پزشکی، اعتماد از عملکرد گذشته حاصل می‌شود، در سیاست نیز شواهد و نتایج تعیین‌کننده‌اند.
دکتر فیروز دانشگری افزود که جلسات شورای ملی مقاومت مانند یک چالش علمی با بررسی دقیق داده‌ها و مواضع اداره می‌شود و مردم، به‌ویژه نسل جوان، اگر گزارشهای ۴۰ساله شورا را مطالعه کنند، خواهند دید که پیش‌بینی‌های آن مانند هشدار آقای رجوی درباره «سر افعی در تهران» دقیقاً محقق شده است. او تأکید کرد که مقاومت هم اعتبار و هم نتیجه ارائه کرده و همین مبنای اعتماد مردم است.
رضا نموی مهندس طراحی در مؤسسه کلتک با روایت داستان زندگی‌اش، چشم‌انداز نسل جوان ایران را توصیف کرد؛ نسلی که با وجود رنج و سختی، با ذهنیت «می‌توان و باید» بر هر مانعی غلبه می‌کند. او توضیح داد چگونه پس از یک سانحه مرگبار چتربازی و چهارسال نشستن روی ویلچر، برخلاف پیش‌بینی پزشکان دوباره راه رفتن را آموخت و امروز یکی از مهندسان ارشد کلتک در حوزه رباتیک و هوش مصنوعی است.
نموی گفت جوانان ایران نیز همین مسیر را طی می‌کنند: آنها تجمل نمی‌خواهند، آزادی و شایسته‌سالاری می‌خواهند. او تأکید کرد این نسل با اتحاد، پشت‌کردن به ریاکاری و اتکا به شبکه‌های مقاومت، به نقطه‌ای رسیده که آزادی را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. نموی گفت جوانان ایران دیدگاه آزادی را با خود دارند و رژیم فقط «دیواری است که در انتظار فرو ریختن» است.
دکتر بهزاد رئوفی عضو تیم سامانه فرود انسانی ماه در ناسا در پاسخ به این سؤال که «واقع‌بینانه‌ترین راه پایان دادن به رژیم چیست»، تأکید کرد که در ۴۷سال گذشته رژیم ایران از همان روز نخست هیچ شکل مسالمت‌آمیزی از مخالفت را تحمل نکرده و راه تغییر را خود رژیم تعیین کرده است. او گفت وقتی حکومتی مانند رژیم آخوندی امکان رأی و تغییر سیاسی را نمی‌دهد، تنها راهِ واقعی و ممکن، مبارزه سازمان‌یافته برای سرنگونی است. دکتر بهزاد رئوفی با مرور نقاط عطف تاریخی از سرکوب خونین ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ تا قیامهای سراسری ۲۰۱۷، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲، توضیح داد که مردم ایران بارها ثابت کرده‌اند آماده پرداخت بها برای آزادی هستند. او نقش کانون‌های شورشی را عنصر تعیین‌کننده امروز توصیف کرد؛ شبکه‌یی که طی یک دهه رشد کرده، پیچیده‌تر شده و اعتمادبه‌نفس نسل جوان را در رویارویی با رژیم به سطح جدیدی رسانده است. دکتر بهزاد رئوفی تأکید کرد ترکیب قیامهای سراسری و کانون‌های شورشی همان استراتژی عملی سرنگونی است.
