جرعه جرعه جام زهر

چکیده: مهره‌های باند خامنه‌ای می‌گویند: برنامه هسته‌یی بهانه است. بعد موشکهای بالستیک را مطرح می‌کنند. بعد از حمایت از تروریسم به‌ویژه حمایت از حزب‌الله لبنان، به این هم بسنده نمی‌کنند. بعد سراغ مسأله حقوق‌بشر می‌آیند.

با وجود این حرفها و نگرانیها، هم خامنه‌ای و هم همه عوامل باندش، از ادامه مذاکره حمایت می‌کنند و جرعه جرعه جام زهر اتمی را سر می‌کشند.

روز 3آذرماه 1392 در ژنو هیأتهایی به مذاکره نشستند تا در مورد یک چالش مهم بین‌المللی مذاکره کنند. طرفهای مذاکره‌کننده نمایندگان پنج قدرت بزرگ جهانی و آلمان در یک طرف و رژیم آخوندی در طرف دیگر هستند.

در مذاکرات ژنو توافق مهمی صورت گرفت.
توافق بر سر چه چیزی؟
آیا برچیده شدن سایت فردو از موارد توافق است؟
سایت اتمی فردو در نزدیکی قم است. در دل کوههای منطقه، تونلهای عمیق کنده شده است. در دل این تونلها سانتریفیوژها برای غنی‌سازی اورانیوم می‌چرخند. غنی‌سازی 20درصد

سایت فردو در عمق 90متری زمین است. این سایت اولین بار در سال دوهزار و پنج توسط مقاومت ایران افشا شد. اما بر اثر سیاست مماشات، کشورهای غربی که مشغول مذاکره با رژیم آخوندی بودند چشم خود را بر روی آن بستند. در سال دو هزار و نه رژیم مجبور شد که اطلاعات این سایت را در اختیار آژانس قرار دهد. تأسیسات غنی‌سازی فردو، دارای ۲ واحد است و در مجموع ۱۶ آبشار در آنها نصب شده که در کل ۲۷۸۴ سانتریفوژ دارد. همه سانتریفوژهای نصب شده، از نوع «آی آر- ۱» IR1 هستند. سانتریفوژهای پیشرفته هنوز نصب نشدند ولی آماده نصب بودند.

از ژانویه ۲۰۱۱، رژیم تولید اورانیوم با غلظت ۲۰ درصد را در تأسیسات غنی‌سازی فردو آغاز کرد. آژانس در ماه مه ۲۰۱۲ خبر داد که بازرسان آن در مرکز هسته‌یی فردو، نشانه‌هایی از اورانیوم با غلظت ۲۷ درصد پیدا کرده‌اند.

غنی‌سازی اورانیوم در سایت اتمی فردو، نقض آشکار قطعنامه‌های شورای امنیت ملل‌متحد بود. شورای امنیت در 4قطعنامه خواستار توقف غنی‌سازی اورانیوم توسط رژیم شده است.

حالا بر اساس توافق ژنو، این سایت اتمی مخفی که میلیاردها دلار صرف آن شده، قرار است برچیده شود. توافقنامه ژنو در این باره چه می‌گوید؟

در توافقنامه ژنو آمده است:
«متوقف کردن تولید اورانیوم غنی‌سازی شده نزدیک به 20 درصدی، و از کار انداختن آبشارهای سانتریفیوژی که رژیم ایران برای تولید این نوع اورانیوم مورد استفاده قرار می‌داده است.

رقیق کردن نیمی از ذخایر اورانیوم غنی‌سازی شده نزدیک به 20 درصدی و تبدیل کردن بقیه آن به شکل اکسید، که برای غنی‌سازی بیشتر، مناسب نباشد

رژیم ایران تعهد کرده است که همه‌ ذخایر اورانیوم غنی شده تا نزدیکی 20 درصد خود را پیش از به پایان رسیدن فاز اولیه به زیر 5 درصد تضعیف کند و یا به شکلی تبدیل کند که برای غنی‌سازی بیشتر مناسب نیست. رژیم ایران متعهد شده است سه چهارم سانتریفوژهای فردو را متوقف کند. سانتریفوژهای پیشرفته را راه‌اندازی نکند».

مطابق توافقنامه ژنو هر روز بازرسان آژانس می‌توانند از سایت فردو بازدید کنند.

رآکتور اتمی اراک هم باید تعطیل شود
رآکتور آب سنگین اراک مشغول تولید پلوتونیوم بوده که راه دیگری برای دستیابی به سلاح اتمی است. این سایت اتمی حالا قرار است طبق توافقنامه ژنو، تعطیل شود.

عملیات ساخت رآکتور آب سنگین اراک در سال ۱۳۷۷ به‌طور مخفیانه آغاز شد. مقاومت ایران در سال 1381 هجری ـ 2002میلادی این سایت مخفی را افشا کرد و جامعه جهانی را از آن مطلع ساخت

رآکتور آب سنگین اراک در سال ۱۳۸۷ پیش راه‌اندازی شد. ظرفیت تولید این رآکتور ابتدا هشت تن بود و تا قبل از توافقنامه ژن به ۱۶تن آب سنگین با غنای ۸۹۹ درصد رسیده بود. آنچه پروژه تولید آب سنگین را حساس کرد، تولید پلوتونیوم به‌عنوان محصول آن است. از پلوتونیوم می‌توان مستقیم و بدون نیاز به غنی‌سازی اورانیوم، سلاح اتمی ساخت. به عبارت دیگر رآکتورهای تولید آب سنگین را می‌توان به‌گونه‌یی ساخت که بدون نیاز به تجهیزات غنی‌سازی، اورانیوم را به پلوتونیوم قابل استفاده در بمب اتمی تبدیل کند. به همین دلیل پروژه‌های تولید آب سنگین در چارچوب قرارداد منع گسترش سلاحهای هسته‌یی قرار می‌گیرد و باید زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد. قطعنامه‌های شورای حکام آژانس و شورای امنیت ملل از رژیم ایران خواسته بود فعالیت در این رآکتور را متوقف کند. رژیم تا توافقنامه ژنو که به‌مثابه جام زهر است، زیر بار این خواسته نمی‌رفت.

در توافقنامه ژنو که توسط کاخ سفید منتشر شده آمده است:
رژیم ایران متعهد شده:
* به رآکتور اراک سوخت تزریق نمی‌کند و آن را به‌کار نمی‌گیرد.

* تولید و آزمایشات دیگر بر روی سوخت، برای رآکتور اراک را متوقف می‌کند.

* هیچ قطعه یا جز دیگری بر روی رآکتور اراک نصب نمی‌کند.

* سوخت و آب سنگین به سایت رآکتور اراک منتقل نمی‌کند.

* تأسیساتی که قابلیت بازپردازش داشته باشد نمی‌سازد. بدون بازپردازش، ایران نمی‌تواند پلوتونیوم را از سوخت مصرف شده جدا کند».

مطابق توافقنامه ژنو هر ماه بازرسان آژانس می‌توانند از رآکتور آب سنگین اراک بازدید کنند.

بسرنوشت سایت نطنز
سایت نطنز مهمترین مرکز برنامه اتمی رژیم آخوندی، است.

در این سایت اورانیوم تا غنای 5درصد تولید می‌شد. مطابق توافقنامه ژنو بخش اعظم فعالیتهای این سایت برچیده می‌شود

سایت نطنز در اصفهان تا سال 2002میلادی مخفی بود و به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اطلاع داده نشده بود. رژیم ایران در آنزمان هیچ‌گونه راکتور برق آماده برای استفاده نداشت، بنابراین وجود این مجتمع غنی‌سازی اورانیوم هیچ ضرورتی نداشت مگر برای تولید بمب اتمی.

مجتمع غنی‌سازی اورانیوم نطنز 450 هکتار وسعت دارد. در صورتی‌که پروژه نطنز کامل و آماده بهره‌برداری شود، قادر است سالانه بیش از 500 کیلوگرم اورانیوم با غنای بالا تولید کند. به گفته کارشناسان فقط با اورانیومهای سایت نطنز می‌توان سالانه 25 بمب اتمی ساخت.

در توافقنامه ژنو که رژیم آخوندی ناگزیر به آن تن داد در مورد سایت نطنز آمده است:
رژیم ایران نیمی از سانتریفوژهای نطنز را از دور خارج می‌کند. هیچ‌گونه سانتریفوژ جدیدی را نصب و راه‌اندازی نمی‌کند. رژیم ایران همچنین اجازه دسترسی روزانه این سایت را به بازرسان می‌دهد. بازرسان می‌توانند تصاویر دوربینهای امنیتی را بررسی کنند تا از نظارت کامل مطمئن شوند.

اینها تازه بخشی از عقب نشینیهای رژیم ولایت‌فقیه از برنامه اتمی است.

به این موارد هم نگاه کنید:
در روز 20بهمن، یک توافق‌نامه 7ماده‌ای بین رژیم و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تهران امضا شد. این توافقنامه در واقع 7جرعه دیگر جام زهر اتمی بود:
1- ارائهٴ اطلاعات در مورد معدن ساغند یزد.
2- ارائهٴ اطلاعات در مورد کارخانه تغلیظ اردکان.
3- ارائه اطلاعات رآکتور آب سنگین اراک
4- اتخاذ اقدام در جهت به نتیجه رسانیدن رهیافت پادمان برای راکتور 40مگاواتی آب سنگین اراک

5- ارائهٴ اطلاعات و تنظیم بازدید فنی از مرکز غنی‌سازی لیزری در لشکرآباد.

6- ارائهٴ اطلاعات مواد چشمه نوترونی
7- ارائهٴ اطلاعات و توضیحات به آژانس در مورد چاشنیهای انفجار هسته‌یی

تمامی مواردی که رژیم آخوندی به آن تن داده توسط مقاومت ایران سالها پیش فاش شده است:
تنها ذکر دو نمونه کافی است:
در 6خرداد 1382، طی کنفرانس مطبوعاتی مقاومت ایران در واشینگتن فاش گردید که رژیم آخوندی از سال 79 در یک منطقه وسیع کشاورزی در هشتگرد (نزدیکی کرج و 40کیلومتری غرب تهران)، اقدام به ایجاد 2‌سایت اتمی با فاصله حدود 5‌کیلومتر از یکدیگر کرده که یک مرکز غنی‌سازی با تکنولوژی لیزری است. این دو سایت زیر‌نظر مستقیم رضا آقازاده، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی رژیم قرار داشت. یکی از این دو سایت در روستای لشکرآباد و دیگری در روستای رمنده واقع شده و نهایت تدابیر مخفی‌کاری در مورد این مراکز به‌کار گرفته می‌شود.

در 16بهمن 1383 همچنین مقاومت ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی در پاریس، پروژه سری رژیم آخوندی برای تولید چاشنی نوترونی، ماشه انفجار بمب اتمی، را افشا کرد.

سایت پارچین
هنوز در مذاکرات هسته‌یی و توافقهای رژیم با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اسمی از سایت نظامی پارچین نیامده است. رژیم هم تا به‌حال اجازه بازدید از آن را به بازرسان نداده است. اما منابع مطلع می‌گویند در ادامه مذاکرات به‌ویژه در توافق نهایی فعالیتهای این سایت نیز به کنترل در می‌آید چرا که توافق باید شامل همه اجزای برنامه اتمی از جمله برنامه موشکهای بالستیک باشد:
سایت پارچین یکی از محلهای فعالیت مخفی اتمی رژیم آخوندی است. این سایت که فعالیتهای مخفی آن اولین بار توسط مقاومت ایران افشا شد، همواره یکی از مهم‌ترین ابهامهای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بوده و در 11دور مذاکره رژیم و آژانس محور اختلاف بوده است.

مجتمعها و صنایع نظامی در پارچین متعلق به وزارت دفاع (سازمان صنایع دفاع، سازمان هوا ـ فضا و مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاع) می‌باشد. این مجتمع بزرگ به‌صورت یازده طرح مختلف برای تولید سلاح و مهمات سازماندهی شده است. طرحهای چهار و یازده به تولید موشک کروز و طرحهای یک، دو وهشت به تسلیحات شیمیایی اختصاص دارند. در طرحهای موشکی پارچین علاوه بر کروز، انواع موشکهای دیگر از جمله موشک عقاب و نازعات، موشکهای هوا به هوا و زمین به هوا تولید شده و سوخت جامد برای موشکها نیز تولید می‌شود. بخشی از مجتمع پارچین به تحقیقات در مورد غنی‌سازی لیزری اورانیوم اختصاص دارد.

مقاومت ایران در ماه مارس دو هزار و پنج مقاومت ایران فاش کرد: ”شرکت عمران که توسط سرتیپ پاسدار طباطبایی اداره می‌شود مشغول کندن تونل در سایت پارچین است. دفتر مرکزی این شرکت در تهران در پل گیشاست. معاون طباطبایی پاسداری به‌نام دانشجو است“

زمانی که مقاومت ایران جزییات سایت پارچین و فعالیتهای مخفی رژیم در آن را فاش کرد به‌دلیل سیاست مماشات با آخوندها، این موضوع توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پی گرفته نشد. اکنون پس از 9سال آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نسبت به آزمایش انفجارهای هسته‌یی در سایت پارچین و تلاش رژیم برای پاکسازی آن هشدار می‌دهد.

مذاکرات وین
در آخرین دور مذاکرات پنج به‌علاوه یک و رژیم ایران، چارچوب کلی برای توافق نهایی هسته‌یی تعیین شد. این مذاکرات قرار است آخر این ماه باز هم در وین پی گرفته شود.

درباره موضوعهای مطرح در توافق نهایی گزارشهای مختلفی منتشر شده و هر کدام از طرفین مذاکره اهداف و مقاصد خود را گفته‌اند. اما خواست اساسی را جی کارنی سخنگوی کاخ سفید این‌گونه اعلام کرد:
«پیش از دست یافتن به توافق نهایی باید به همه مسائل مطرح شده در قطعنامه‌های شورای امنیت علیه رژیم ایران پرداخته شود که از جمله فعالیتهای مربوط به موشکهای بالستیک است».

مهره‌های باند خامنه‌ای می‌گویند: برنامه هسته‌یی بهانه است. بعد موشکهای بالستیک را مطرح می‌کنند. بعد از حمایت از تروریسم به‌ویژه حمایت از حزب‌الله لبنان، به این هم بسنده نمی‌کنند. بعد سراغ مسأله حقوق‌بشر می‌آیند.

با وجود این حرفها و نگرانیها، هم خامنه‌ای و هم همه عوامل باندش، از ادامه مذاکره حمایت می‌کنند و جرعه جرعه جام زهر اتمی را سر می‌کشند.