لوموند چاپ پاریس نوشت: تحلیل اخیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی از پیشرفت برنامه اتمی رژیم ایران، خطر حمله نظامی را علیه این رژیم افزایش داده است.
بخش بزرگی از معادله دشواری که باراک اوباما در پرونده اتمی رژیم ایران با آن روبهرو است، همانطور که جورج بوش در هنگام ترک کاخ سفید بهطور خصوصی به او گفته بود، این موضوع به مسأله جنگ یا صلح در خاورمیانه مربوط است.
در شرایطی که «تأثیرات متقابل» بحران سوریه بر کلاف سر در گم اتمی رژیم ایران، معادله را باز هم پیچیدهتر میکند، از یک سو اسراییل ممکن است اینگونه تفسیر کند که توان و ظرفیت رژیم ایران برای اقدامات تلافیجویانه با توجه به خروج متحد سوری آن از صحنه کاهش یافته است. از سوی دیگر، رژیم ایران که هیچگاه در عرصه بینالمللی و منطقهیی تا این حد منزوی نبوده است، حتی بهرغم نمایش اخیر اجلاس سران غیرمتعهد در تهران، ممکن است به این نتیجه برسد که دستیابی هر چه سریعتر به بمب اتمی تنها گریزگاه آن برای تحمیل خود بهعنوان یک قدرت بوده و لذا این روند را تسریع کند.
لوموند میافزاید: در هرحال جدیدترین گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی که در پایان ماه اوت انتشار یافت، باعث تقویت تحلیل بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، شده است: به گفته وی، تحریمهای بینالمللی و بهویژه تحریم نفتی، البته صدماتی وارد ساخته اما فعالیتهای اتمی رژیم ایران را «کند نساخته است».
نتانیاهو روز 3سپتامبر «جامعه بینالملل» را فراخواند یک «خط قرمز روشن» برای رژیم ایران ترسیم کند. در پی آن، تیم پرزیدنت اوباما به نظر میرسد در حال سبک سنگین کردن دادن نوعی ضربالاجل به جمهوری اسلامی است
به گزارش لوموند: محاسبه اسراییل این است که یک حمله هوایی پیش از انتخابات ریاستجمهوری 6نوامبر، آمریکا را ناگزیر خواهد کرد با آن اعلام همبستگی و از آن حمایت کند. تحلیلگران، این سناریو را «سورپریز اکتبر» نام نهادهاند.
در این بین به نظر میرسد امید به انجام مذاکرات، «آخرین فرصت» با رژیم ایران که واشینگتن مدتی است آن را مد نظر دارد، بهتدریج محو میشود، زیرا آژانس بینالمللی انرژی اتمی در ماه اوت در تلاشهای خود برای مذاکره با رژیم تهران پیرامون جنبههای ناشفاف برنامه اتمی آن شکست خورده است.
بخش بزرگی از معادله دشواری که باراک اوباما در پرونده اتمی رژیم ایران با آن روبهرو است، همانطور که جورج بوش در هنگام ترک کاخ سفید بهطور خصوصی به او گفته بود، این موضوع به مسأله جنگ یا صلح در خاورمیانه مربوط است.
در شرایطی که «تأثیرات متقابل» بحران سوریه بر کلاف سر در گم اتمی رژیم ایران، معادله را باز هم پیچیدهتر میکند، از یک سو اسراییل ممکن است اینگونه تفسیر کند که توان و ظرفیت رژیم ایران برای اقدامات تلافیجویانه با توجه به خروج متحد سوری آن از صحنه کاهش یافته است. از سوی دیگر، رژیم ایران که هیچگاه در عرصه بینالمللی و منطقهیی تا این حد منزوی نبوده است، حتی بهرغم نمایش اخیر اجلاس سران غیرمتعهد در تهران، ممکن است به این نتیجه برسد که دستیابی هر چه سریعتر به بمب اتمی تنها گریزگاه آن برای تحمیل خود بهعنوان یک قدرت بوده و لذا این روند را تسریع کند.
لوموند میافزاید: در هرحال جدیدترین گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی که در پایان ماه اوت انتشار یافت، باعث تقویت تحلیل بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، شده است: به گفته وی، تحریمهای بینالمللی و بهویژه تحریم نفتی، البته صدماتی وارد ساخته اما فعالیتهای اتمی رژیم ایران را «کند نساخته است».
نتانیاهو روز 3سپتامبر «جامعه بینالملل» را فراخواند یک «خط قرمز روشن» برای رژیم ایران ترسیم کند. در پی آن، تیم پرزیدنت اوباما به نظر میرسد در حال سبک سنگین کردن دادن نوعی ضربالاجل به جمهوری اسلامی است
به گزارش لوموند: محاسبه اسراییل این است که یک حمله هوایی پیش از انتخابات ریاستجمهوری 6نوامبر، آمریکا را ناگزیر خواهد کرد با آن اعلام همبستگی و از آن حمایت کند. تحلیلگران، این سناریو را «سورپریز اکتبر» نام نهادهاند.
در این بین به نظر میرسد امید به انجام مذاکرات، «آخرین فرصت» با رژیم ایران که واشینگتن مدتی است آن را مد نظر دارد، بهتدریج محو میشود، زیرا آژانس بینالمللی انرژی اتمی در ماه اوت در تلاشهای خود برای مذاکره با رژیم تهران پیرامون جنبههای ناشفاف برنامه اتمی آن شکست خورده است.