رسانه‌های رژیم،خصوصاً رسانه‌های باند خامنه‌ای در خصوص شرکت روحانی در کنفرانس سران سازمان شانگهای قلم فرسایی کردند و نوشتند که نگاه به شرق دولت روحانی دستاوردهایی را از جمله شکاف انداختن در تحریمها خواهد داشت.
از جمله کیهان ولی‌فقیه نوشت: ”انگیزه دیگر ایران، با توجه به زمان اعلام این همکاریهای عظیم اقتصادی، می‌تواند این باشد که با توجه به مذاکرات فشرده‌ای که در ماه سپتامبر صورت می‌گیرد و بناست تا ماه نوامبر نیز ادامه یابد، برگ برنده آمریکا، یعنی تحریمها را از دست آن کشور خارج کند. چرخش اخیر دولتمردان تدبیر و امید می‌تواند برای صاحبان صنعت غرب که با بحران اقتصادی روبه‌رو هستند، نگران‌کننده باشد!» (کهیان 20شهریور)
همچنین این رسانه‌ها سفر هیأت اقتصادی روسیه به تهران و بستن قرارداد با آن را در بوق و کرنا کردند.
اما رسانه‌های باند رفنسجانی- روحانی پیش‌بینی کردند که از این قرارداد چیزی عاید رژیم نمی‌شود و درصورتی که این قرارداد عملی شود برنده نهایی آن روسیه است.
از جمله روزنامه آرمان تحت عنوان“ ایران و روسیه گامی به پیش ”در مورد این قرارداد نوشت:” با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر روابط دو کشور در دو دهه گذشته به نظر می‌رسد هم‌چنان برنده این شرایط و این روابط فدراسیون روسیه است “.
از جمله کیهان ولی‌فقیه نوشت: ”انگیزه دیگر ایران، با توجه به زمان اعلام این همکاریهای عظیم اقتصادی، می‌تواند این باشد که با توجه به مذاکرات فشرده‌ای که در ماه سپتامبر صورت می‌گیرد و بناست تا ماه نوامبر نیز ادامه یابد، برگ برنده آمریکا، یعنی تحریمها را از دست آن کشور خارج کند. چرخش اخیر دولتمردان تدبیر و امید می‌تواند برای صاحبان صنعت غرب که با بحران اقتصادی روبه‌رو هستند، نگران‌کننده باشد!» (کهیان 20شهریور)
همچنین این رسانه‌ها سفر هیأت اقتصادی روسیه به تهران و بستن قرارداد با آن را در بوق و کرنا کردند.
اما رسانه‌های باند رفنسجانی- روحانی پیش‌بینی کردند که از این قرارداد چیزی عاید رژیم نمی‌شود و درصورتی که این قرارداد عملی شود برنده نهایی آن روسیه است.
از جمله روزنامه آرمان تحت عنوان“ ایران و روسیه گامی به پیش ”در مورد این قرارداد نوشت:” با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر روابط دو کشور در دو دهه گذشته به نظر می‌رسد هم‌چنان برنده این شرایط و این روابط فدراسیون روسیه است “.
همین روزنامه در مورد روابط اقتصادی رژیم با چین نیز نوشت“ این بار نیز بعد از تجربه روابط با چین و منابع بی‌منتها و عظیم طرف چینی در مبادلات تجاری با ایران که یک بازی کاملاً یک طرفه به نفع چین را شکل داد می‌توان انتظار داشت (قرارداد) با روسیه نیز در چنین شرایطی قرار گیرد ”(آرمان20شهریور)
همچنین روزنامه جمهوری وابسته به رفسنجانی نیز در مورد اجرایی شدن این قرارداد به دیده شک و تردید می‌نگرد و می‌نویسد:“ برخی کارشناسان معتقدند با توجه به شرایط اقتصادی حاکم در ایران و معذوریتهای خاص روسیه، تعیین سقف 70میلیارد یورو برای تبادلات تجاری و اقتصادی میان دو کشور چندان دست یافتنی نیست ”.
روزنامه جمهوری ضمن اشاره به تحریمهای غرب علیه روسیه به‌خاطر دخالت در اوکراین، به شرایط دشوار روسیه در تأمین مواد غذایی اشاره می‌کند و اعتراف می‌کند با توجه به مشکلاتی که ایران در بخش کشاورزی دارد و یکی از دشوارترین دوره‌های خود در زمینه کشاورزی را سپری می‌کند، دشوار است بتواند نیازهای روسیه را در این زمینه برآورده ساز واعتراف می‌کند که این قرارد برای رژیم نیز دردسرساز می‌شود و هشدار می‌دهد که:“ باید این وسواس را هم داشت که صادرات روسیه به ایران در قالب توافقنامه اخیر، شرایط را بیشتر از این برای تولیدکنندگان داخلی دشوار نکند ”(روزنامه جمهوری 24شهریور).
به اعتراف رسانه‌های باند رفسنجانی ـ روحانی، دولت روحانی در زمینه گسترش روابط با کشورهای عضو سازمان شانگهای نیز ناموفق است. زیرا کشورهای این سازمان رابطه گسترده‌یی با اتحادیه اروپا دارند. در شرایطی که رابطه رژیم با کشورهای عضو اتحادیه اروپا به‌خاطر برنامه هسته‌یی و تحریمهای این اتحادیه علیه رژیم تیره است، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و آمریکا مقررات سختی علیه برقراری رابطه اقتصادی توسط سایر کشورها با این رژیم وضع کرده‌اند، کشورهای عضو سازمان شانگهای نمی‌توانند روابط با رژیم را ارتقا دهند. زیرا این کشورها رابطه سیاسی، اقتصادی و تجاری با اتحادیه اروپا را به مراتب به رابطه با رژیم ایران ترجیح می‌دهند و نمی‌توانند با گسترش روابطشان با رژیم، رابطه خودشان با کشورهای اتحادیه اروپا را به خطر بیندازند.
روزنامه حکومتی ایران (20شهریور93) در زمینه عدم موفقیت دولت روحانی در برقراری رابطه مستحکم با کشورهای عضو این سازمان در مطلبی تحت عنوان «سیاست موازنه مثبت روحانی» با اعتراف ضمنی به شکست تلاشهای حسن روحانی برای پذیرفته شدن عضویت رژیم در پیمان شانگهای، نهایی شدن مذاکرات هسته‌یی را شرط موفقیت دانست و نوشت: «در واقع اگر ایران مناسباتش با کشورهای اتحادیه اروپا را بهبود ببخشد، امکان موفقیتش در دستیابی به اهداف در خصوص همکاری با شانگهای بیشتر خواهد شد و در آن صورت می‌توان گفت که این کشورهای شانگهای خواهند بود که از ایران درخواست می‌کنند از عضو ناظر به عضو دائم شانگهای تبدیل شود“.
به این ترتیب موفقیت سیاست ایجاد رابطه با کشورهای شرقی (عضو پیمان شانگهای) نیز وابسته و مشروط به بهبود رابطه با غرب است.
بنابراین، بن‌بست نظام ولایت و دولت آخوندی این است که هم در برقراری رابطه تجاری و سیاسی با کشورهای غربی و هم با کشورهای عضو سازمان شانگهای درمانده است و به عبارت دیگر از این بلوک مانده و از بلوک دیگر رانده است، به این دلیل است نگاه به شرق دولت روحانی پوشالی و بی‌حاصل از کار در می‌آید.
همچنین روزنامه جمهوری وابسته به رفسنجانی نیز در مورد اجرایی شدن این قرارداد به دیده شک و تردید می‌نگرد و می‌نویسد:“ برخی کارشناسان معتقدند با توجه به شرایط اقتصادی حاکم در ایران و معذوریتهای خاص روسیه، تعیین سقف 70میلیارد یورو برای تبادلات تجاری و اقتصادی میان دو کشور چندان دست یافتنی نیست ”.
روزنامه جمهوری ضمن اشاره به تحریمهای غرب علیه روسیه به‌خاطر دخالت در اوکراین، به شرایط دشوار روسیه در تأمین مواد غذایی اشاره می‌کند و اعتراف می‌کند با توجه به مشکلاتی که ایران در بخش کشاورزی دارد و یکی از دشوارترین دوره‌های خود در زمینه کشاورزی را سپری می‌کند، دشوار است بتواند نیازهای روسیه را در این زمینه برآورده ساز واعتراف می‌کند که این قرارد برای رژیم نیز دردسرساز می‌شود و هشدار می‌دهد که:“ باید این وسواس را هم داشت که صادرات روسیه به ایران در قالب توافقنامه اخیر، شرایط را بیشتر از این برای تولیدکنندگان داخلی دشوار نکند ”(روزنامه جمهوری 24شهریور).
به اعتراف رسانه‌های باند رفسنجانی ـ روحانی، دولت روحانی در زمینه گسترش روابط با کشورهای عضو سازمان شانگهای نیز ناموفق است. زیرا کشورهای این سازمان رابطه گسترده‌یی با اتحادیه اروپا دارند. در شرایطی که رابطه رژیم با کشورهای عضو اتحادیه اروپا به‌خاطر برنامه هسته‌یی و تحریمهای این اتحادیه علیه رژیم تیره است، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و آمریکا مقررات سختی علیه برقراری رابطه اقتصادی توسط سایر کشورها با این رژیم وضع کرده‌اند، کشورهای عضو سازمان شانگهای نمی‌توانند روابط با رژیم را ارتقا دهند. زیرا این کشورها رابطه سیاسی، اقتصادی و تجاری با اتحادیه اروپا را به مراتب به رابطه با رژیم ایران ترجیح می‌دهند و نمی‌توانند با گسترش روابطشان با رژیم، رابطه خودشان با کشورهای اتحادیه اروپا را به خطر بیندازند.
روزنامه حکومتی ایران (20شهریور93) در زمینه عدم موفقیت دولت روحانی در برقراری رابطه مستحکم با کشورهای عضو این سازمان در مطلبی تحت عنوان «سیاست موازنه مثبت روحانی» با اعتراف ضمنی به شکست تلاشهای حسن روحانی برای پذیرفته شدن عضویت رژیم در پیمان شانگهای، نهایی شدن مذاکرات هسته‌یی را شرط موفقیت دانست و نوشت: «در واقع اگر ایران مناسباتش با کشورهای اتحادیه اروپا را بهبود ببخشد، امکان موفقیتش در دستیابی به اهداف در خصوص همکاری با شانگهای بیشتر خواهد شد و در آن صورت می‌توان گفت که این کشورهای شانگهای خواهند بود که از ایران درخواست می‌کنند از عضو ناظر به عضو دائم شانگهای تبدیل شود“.
به این ترتیب موفقیت سیاست ایجاد رابطه با کشورهای شرقی (عضو پیمان شانگهای) نیز وابسته و مشروط به بهبود رابطه با غرب است.
بنابراین، بن‌بست نظام ولایت و دولت آخوندی این است که هم در برقراری رابطه تجاری و سیاسی با کشورهای غربی و هم با کشورهای عضو سازمان شانگهای درمانده است و به عبارت دیگر از این بلوک مانده و از بلوک دیگر رانده است، به این دلیل است نگاه به شرق دولت روحانی پوشالی و بی‌حاصل از کار در می‌آید.
