گزارشی از بحران افزایش روند بیکاری در میان قطعهسازان که اکنون شمار آنها به ۳۰۰هزار تن رسیده است:
بحران روبه رشد رکود اقتصادی در رژیم آخوندی که ناشی از سیاستهای صدور تروریسم و بحران به کشورهای دیگر و چپاولهای نجومی سردمداران و کارگزاران رژیم است، تعطیلی زنجیرهیی کارخانهها و واحدهای تولیدی و صنعتی را بهدنبال داشته است.
یک مشاور فعلی وزیر کار رژیم در گزارش درونی اعتراف میکند:
«آخرین آماری که در شهریور ۹۷داشتیم، ۱۳۵۰شرکت مشکلزا بود که وضعیت ۱۷۱شرکت، بحرانی بوده است.»
از شمار این شرکتهای صنعتی و تولیدی باید به صنایع ساخت قطعات اتوموبیل اشاره کرد که با بحران شدیدی روبهرو هستند.
یک رسانه دولتی با اشاره به وضعیت وخیم صنایع بهنقل از رئیس انجمن حکومتی قطعه سازان کشور نوشت: «در هفتماهه نخست امسال، ۱۰۰هزار کارگر قطعهساز تعدیل شدهاند و اگر تغییر اساسی صورت نگیرد، این رقم میتواند تا ۴۰۰هزار نفر هم افزایش یابد».
شمار بیکاران در این صنعت به این رقم سرسامآور محدود نمیشود و رسانههای رژیم از خطر بیکاری ۴۵۰هزار کارگر قطعهساز بهدلیل بحران در وضعیت صنعت خودرو سازی اشاره میکنند که بهمعنای وجود بنبست در یکی از بزرگترین صنایع کشور است. قریب ۸۰۰هزار کارگر در این صنعت کار میکنند و در صورت ادامه این بحران، نیمی از این کارگران به جمع خیل عظیم بیکاران در کشور خواهند پیوست.
یکی از مدیران شرکت بشل در سواد کوه که از عمدهترین تولیدکننده قطعات خودرو بوده و از سال ۱۳۹۵به بهرهبرداری رسیده است میگوید ما هر ماه ۱۳۰۰سیلندر و سر سیلندر تولید میکردیم اما در تمام طول سال ۹۷تنها ۳۵۰سیلندر تولید کردهایم، که فاجعه است.
وی میگوید: طبق توافقاتی که با خودرو سازها داریم. مطالباتی که به ما بایستی پرداخت بکنند۹۰روزه بوده و الآن ۱۲۰روزه کردند. همین را هم انجام نمیدهند. بعضاً به ۳۰۰روز میرسد و پای قراردادهای خود نیستند. خودرو سازان که پول ما را نمیدهند ما هم حقوق پرسنل را نمیتوانیم بدهیم و در تأمین قطعات و ابزارها دچار مشکل میشویم. خودرو سازان پول ندارند و قطعه سازان را به بانک معرفی میکنند و اقساط را به موقع پرداخت نمیکنند. اینطوری برای کارفرما بهترین راهکار تعطیلی کارخانه است.
این مدیر شرکت بزرگ بشل میافزاید:تعداد۲۰۰هزار کارگر در استانهای خراسان رضوی و مازنداران، اصفهان و تهران و تبریز و قزوین از خودرو سازان و قطعه سازان اخراج شدهاند.....در حال حاضر چون مشکل نقدینگی داریم خودرو سازان کشور نسبت به پارسال زیر ۵۰٪ ظرفیت خود تولید میکنند.قطعه سازان بخش خصوصی مجبور هستند کارگران را اخراج بکنند. ارزیابی این است که اگر راهحل پیدا نکنیم و نتوانیم مشکلات خودرو سازان و کارگران را حل کنیم، وضعیت بخش صنعت بغرنجتر میشود..وضعیت قابل پیشبینی نیست که چه اتفاقی در مملکت میافتد.خودرو سازان اگر بتوانند۴۰٪ تولید خود را نگه دارندجای شکرش باقی است.
در چنین شرایطی یک کارگزار رژیم به سیاست غارت" و چپاول رژیم از این صنعت اشاره میکند و میگوید: “اعمالِ «قیمتگذاریِ دستوری" خودروها توسط دولت، موجب شده که بهرغم دو برابر و نیم شدن مواد اولیه، خودرو سازها نتوانند به قطعه سازها مجوز افزایش قیمت بدهند و همین مسأله قطعهسازی را به صنعتی زیانده تبدیل کرده و از اینرو بسیاری از کارخانههای قطعهسازی به سمت تعدیل نیرو یا حتی تعطیلی رفتهاند.