طارق الهاشمی: ظلم و ستم این حکومت علاوه بر مردم عراق متوجه پناهندگانی است که ربع قرن است میهمانان ما محسوب میشوند و حفاظت و حقوق انسانی آنها در لیبرتی باید تأمین شود
متن نامه طارق الهاشمی به بان کیمون:
آقای بان کیمون دبیرکل ملل متحد،
قطعاً از وضعیت بهشدت وخیم امنیتی و موج انفجارها و قتل و ترور و دستگیریهای خودسرانه و اعدامهای بیرویه و گسترده در عراق مطلع هستید. همانطور که خودتان نیز در جریان سفر به عراق تأکید کردید، جانهای شهروندان بیگناه عراقی در الانبار در اثر توپباران کور و کین توزانه از سوی نیروهای مالکی در معرض خطر است و طی دو ماه گذشته هزاران تن از هموطنانم در این استان کشته و مجروح شده و صدها هزار تن آواره شدهاند.
ظلم و ستم این حکومت علاوه بر مردم عراق، متوجه پناهندگانی است که ربع قرن است میهمانان ما محسوب میشوند و در این تردیدی نیست که عامل اصلی این وضعیت خطرناک و انفجاری در عراق نفوذ ویرانگر و غیرقابل کنترل رژیم ایران در حکومت مالکی و نیروهای امنیتی آن است. تا آنجا که بنا به خواست این رژیم نیروهای امنیتی عراق با هجوم وحشیانه به اعضای اپوزیسیون ایرانی مجاهدین خلق در کمپ اشرف، علاوه بر کشتار شنیع 52 پناهنده سیاسی 7تن از آنان را نیز ربوده و به گروگان بردند و بهرغم گذشت شش ماه کمترین اطلاعی از سرنوشت آنها در دست نیست.
بعد از ماهها امتناع عامدانه و غیرقابل توجیه در پذیرش هیأت تحقیق مستقل بینالمللی در خصوص این قتلعام و حتی خودداری از تحویل اجساد 52 شهید به خانواده و دوستان شان، سرانجام حکومت عراق در یک اقدام غیرقانونی و بدون اطلاع حتی نمایندگان یونامی، اجساد را بهطور مخفیانه در مکانی نامعلوم دفن کرد. این اقدام اثبات کننده این واقعیت است که حکومت عراق تلاش میکند دستهای خود را از جنایتی که در اول سپتامبر 2013 مرتکب شده است، بشوید.
آقای دبیرکل
کمپ لیبرتی که تا کنون بارها مورد تهاجمات خونین قرار گرفته، همچنان در معرض خطر است و حکومت عراق با کارشکنیهای مختلف و به بهانههای واهی از وارد کردن و نصب تیوالهای حفاظتی یا سنگرهای بتونی، که توسط خود ساکنان و با هزینه خودشان خریداری و توسط پیمانکاران خصوصی به کمپ منتقل شده، ممانعت میکند.
حکومت عراق با سپردن مدیریت کمپ لیبرتی را با اختیارات نامحدود به مأموران خشن و قسیالقلبی چون سرهنگ صادق محمد کاظم، سرگرد احمد خضیر و سروان احمد عذاب ماشی- که هر سه نفر در قتلعامهای صورت گرفته در کمپ اشرف طی سالیان اخیر نقش مستقیم و فرماندهی داشتهاند و در احکام مختلف دادگاههای بینالمللی نیز از آنها نام برده شده- عامدانه در پی آزار و اذیت روزانه ساکنان است.
طی هفتههای اخیر این فشارها افزایش زیادی داشته است و شرایطی که نظامیان مزبور بر لیبرتی اعمال میکنند عملاً بدتر از رفتار با زندانیان است. آنها حتی از ممانعت ورود کامیونهای مواد غذایی به کمپ ابایی ندارند و بعضاً روزهای متوالی آنها را در خارج کمپ نگه میدارند بهطوریکه بخش قابل توجهی از مواد قبل از رسیدن به دست ساکنان فاسد میشود. این در حالی است که ساکنان نه حق تردد به بیرون جهت تهیه مایحتاج خود را دارند و نه بر خلاف کمپ اشرف، از انبارهای غذایی برخوردارند و ایجاد چنین محدودیتهایی زندگی معیشتی کمپ را با مشکلات جدی مواجه کرده است. نیروهای دولتی همچنین در ورود و خروج خودروهای خدماتی آنقدر مشکل تراشی میکنند که کمپ با بحران بهداشتی مواجه است و ساکنان برای مراجعه به بیمارستانهای بغداد یا خریداری داروهای مورد نیازشان با انواع آزار و اذیتها و کارشکنیهای روزانه مأموران استخبارات روبهرو میشوند.
آقای بان کیمون،
ما عمیقاً معتقدیم و تأکید داریم که دفاع صریح از محترم شمردن حقوقبشر و حفاظت از جان شهروندان عراق و همچنین حقوق مقدس پناهندگی و تأمین فراهم کردن حداقلهای حفاظتی و انسانی شرایط انسانی و معیشتی برای ساکنان لیبرتی باید به هر مصلحت دیگر و از جمله سیاست انزجارآور مماشات با رژیم ایران ارجحیت داشته باشد. تأمین الزامات مبرم امنیتی در لیبرتی شامل بازگرداندن 17500 تی وال، انتقال سنگرهای انفرادی بتونی به تعداد کافی، و همچنین انتقال کلاه و جلیقههای ایمنی و تجهیزات پزشکی از اشرف و بهطور خاص استقرار پست مراقبت شبانه روزی ناظران مللمتحد همراه با یک تیم کلاه آبی در داخل لیبرتی ضروریترین و فوریترین اقداماتی هستند که میتوانند مانع از تکرار جنایات ضدانسانی و خدشهدار شدن هر چه بیشتر وجهه عراق در جامعه بینالمللی شوند.
با احترام و در انتظار اقدام عاجل شما
دکتر طارق الهاشمی
17مارس 2014
گیرندگان رو نوشت:
- جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا
- آنتونیو گوترز، کمیسر عالی پناهندگان مللمتحد
- ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوقبشر مللمتحد
- جفری فلتمن، معاون سیاسی دبیرکل مللمتحد
- کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا
- آلخو ویدال کوادراس، نایبرئیس پارلمان اروپا
- استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا.
متن نامه طارق الهاشمی به بان کیمون:
آقای بان کیمون دبیرکل ملل متحد،
قطعاً از وضعیت بهشدت وخیم امنیتی و موج انفجارها و قتل و ترور و دستگیریهای خودسرانه و اعدامهای بیرویه و گسترده در عراق مطلع هستید. همانطور که خودتان نیز در جریان سفر به عراق تأکید کردید، جانهای شهروندان بیگناه عراقی در الانبار در اثر توپباران کور و کین توزانه از سوی نیروهای مالکی در معرض خطر است و طی دو ماه گذشته هزاران تن از هموطنانم در این استان کشته و مجروح شده و صدها هزار تن آواره شدهاند.
ظلم و ستم این حکومت علاوه بر مردم عراق، متوجه پناهندگانی است که ربع قرن است میهمانان ما محسوب میشوند و در این تردیدی نیست که عامل اصلی این وضعیت خطرناک و انفجاری در عراق نفوذ ویرانگر و غیرقابل کنترل رژیم ایران در حکومت مالکی و نیروهای امنیتی آن است. تا آنجا که بنا به خواست این رژیم نیروهای امنیتی عراق با هجوم وحشیانه به اعضای اپوزیسیون ایرانی مجاهدین خلق در کمپ اشرف، علاوه بر کشتار شنیع 52 پناهنده سیاسی 7تن از آنان را نیز ربوده و به گروگان بردند و بهرغم گذشت شش ماه کمترین اطلاعی از سرنوشت آنها در دست نیست.
بعد از ماهها امتناع عامدانه و غیرقابل توجیه در پذیرش هیأت تحقیق مستقل بینالمللی در خصوص این قتلعام و حتی خودداری از تحویل اجساد 52 شهید به خانواده و دوستان شان، سرانجام حکومت عراق در یک اقدام غیرقانونی و بدون اطلاع حتی نمایندگان یونامی، اجساد را بهطور مخفیانه در مکانی نامعلوم دفن کرد. این اقدام اثبات کننده این واقعیت است که حکومت عراق تلاش میکند دستهای خود را از جنایتی که در اول سپتامبر 2013 مرتکب شده است، بشوید.
آقای دبیرکل
کمپ لیبرتی که تا کنون بارها مورد تهاجمات خونین قرار گرفته، همچنان در معرض خطر است و حکومت عراق با کارشکنیهای مختلف و به بهانههای واهی از وارد کردن و نصب تیوالهای حفاظتی یا سنگرهای بتونی، که توسط خود ساکنان و با هزینه خودشان خریداری و توسط پیمانکاران خصوصی به کمپ منتقل شده، ممانعت میکند.
حکومت عراق با سپردن مدیریت کمپ لیبرتی را با اختیارات نامحدود به مأموران خشن و قسیالقلبی چون سرهنگ صادق محمد کاظم، سرگرد احمد خضیر و سروان احمد عذاب ماشی- که هر سه نفر در قتلعامهای صورت گرفته در کمپ اشرف طی سالیان اخیر نقش مستقیم و فرماندهی داشتهاند و در احکام مختلف دادگاههای بینالمللی نیز از آنها نام برده شده- عامدانه در پی آزار و اذیت روزانه ساکنان است.
طی هفتههای اخیر این فشارها افزایش زیادی داشته است و شرایطی که نظامیان مزبور بر لیبرتی اعمال میکنند عملاً بدتر از رفتار با زندانیان است. آنها حتی از ممانعت ورود کامیونهای مواد غذایی به کمپ ابایی ندارند و بعضاً روزهای متوالی آنها را در خارج کمپ نگه میدارند بهطوریکه بخش قابل توجهی از مواد قبل از رسیدن به دست ساکنان فاسد میشود. این در حالی است که ساکنان نه حق تردد به بیرون جهت تهیه مایحتاج خود را دارند و نه بر خلاف کمپ اشرف، از انبارهای غذایی برخوردارند و ایجاد چنین محدودیتهایی زندگی معیشتی کمپ را با مشکلات جدی مواجه کرده است. نیروهای دولتی همچنین در ورود و خروج خودروهای خدماتی آنقدر مشکل تراشی میکنند که کمپ با بحران بهداشتی مواجه است و ساکنان برای مراجعه به بیمارستانهای بغداد یا خریداری داروهای مورد نیازشان با انواع آزار و اذیتها و کارشکنیهای روزانه مأموران استخبارات روبهرو میشوند.
آقای بان کیمون،
ما عمیقاً معتقدیم و تأکید داریم که دفاع صریح از محترم شمردن حقوقبشر و حفاظت از جان شهروندان عراق و همچنین حقوق مقدس پناهندگی و تأمین فراهم کردن حداقلهای حفاظتی و انسانی شرایط انسانی و معیشتی برای ساکنان لیبرتی باید به هر مصلحت دیگر و از جمله سیاست انزجارآور مماشات با رژیم ایران ارجحیت داشته باشد. تأمین الزامات مبرم امنیتی در لیبرتی شامل بازگرداندن 17500 تی وال، انتقال سنگرهای انفرادی بتونی به تعداد کافی، و همچنین انتقال کلاه و جلیقههای ایمنی و تجهیزات پزشکی از اشرف و بهطور خاص استقرار پست مراقبت شبانه روزی ناظران مللمتحد همراه با یک تیم کلاه آبی در داخل لیبرتی ضروریترین و فوریترین اقداماتی هستند که میتوانند مانع از تکرار جنایات ضدانسانی و خدشهدار شدن هر چه بیشتر وجهه عراق در جامعه بینالمللی شوند.
با احترام و در انتظار اقدام عاجل شما
دکتر طارق الهاشمی
17مارس 2014
گیرندگان رو نوشت:
- جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا
- آنتونیو گوترز، کمیسر عالی پناهندگان مللمتحد
- ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوقبشر مللمتحد
- جفری فلتمن، معاون سیاسی دبیرکل مللمتحد
- کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا
- آلخو ویدال کوادراس، نایبرئیس پارلمان اروپا
- استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا.