پس از توافق وین، رسانهها و مهرههای هر دو باند رژیم آخوندی، به بحث و بررسی تاثیرات رفع تحریمها روی اقتصاد رژیم پرداختند. بهخصوص که آخوند روحانی و رسانههای وابسته به باند وی، مرتباً روی رابطه مستقیم حل مشکلات اقتصادی رژیم با رفع تحریمها دست میگذاشتند.
مواضع رسانهها و مهرههای باند خامنهای، در جنگ قدرت با باند مقابل، اساساً بر این پاشنه میچرخد که از رفع تحریمها آبی برای اقتصاد درهم شکسته رژیم گرم نمیشود و ادعای باند مقابل را فریبی بیش نمیدانند.
اما آنچه که شایان توجه است موضعگیری مهرهها و رسانههای باند رفسنجانی- روحانی است، که قبل از توافق وین، وعدههای پوشالی میدادند و در توهم پراکنی با روحانی و دولتش در مورد رفع مشکلات اقتصادی، همدست و همداستان بودند.
این باند قبل از توافق و حتی در آستانه توافق، همه مشکلات اقتصادی رژیم را به مسأله تحریمها ربط میداد، و دعوای معروف ربط دان نان و آب مردم به تحریمها، بین روحانی و باند خامنهای تا مدتی نقل رسانههای هر دو باند رژیم بود.
اکنون که مدت یک ماه از توافق وین گذشته است، این رسانهها و ایادی باند رفسنجانی- روحانی هستند که به دولت روحانی هشدار میدهند که پس از توافق و رفع تحریمها نیز حل همه مشکلات اقتصادی امکانپذیر نیست.
روزنامه آرمان وابسته باند رفسنجانی - روحانی 21مرداد 94 در مطلبی با عنوان ”بی تعارف با دولت“ مینویسد: ”قطعا یکی از دغدغهها بعد از توافق هستهیی حل مشکلات معیشتی مردم است اما برای قاطبه مردم قابلقبول نیست از تریبونهای مختلف بیان شود که نمیتوان یکشبه مشکلات معیشتی را حل کرد. دولت باید در کوتاه مدت در وضعیت معیشتی مردم تغییری ایجاد کند که نتیجه آن برای آحاد مردم ملموس باشد البته دولت تمام سعی خود را برای رفع مشکلات به کار بسته است اما آن تاثیری که باید بر بدنه جامعه بگذارد و باعث شود مردم احساس رضایتمندی بادوامتری کنند هنوز حاصل نشده است. از یاد نبریم فرصتها همانند ابر میگذرند“.
اما چرا مقامات و ایادی دولت روحانی ”از تربیونهای مختلف “ بیان میکنند که یکشبه مشکلات معیشتی مردم قابل حل نیست؟
واقعیت این است که ساختارهای معیوب و فاسد اقتصاد رژیم مانع از این امر میشود که برطرف شدن تحریمها آثار مشخصی بر زندگی اکثریت مردم ایران که زیر خط فقر هستند بگذارد.
مسعود نیلی مشاور اقتصادی آخوند روحانی معتقد است بعد از توافق معجزه نخواهد شد، و سعید لیلاز از اقتصاددانان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی نیز ربط زیادی بین مشکلات اقتصادی فعلی با تحریمها نمیبیند که رفع تحریمها بتواند گشایشی ایجاد کند.
روزنامه مردمسالاری یکی دیگر از رسانههای وابسته به باند رفسنجانی روحانی 17مرداد 95 نیز به صراحت به بنبست اقتصادی رژیم اعتراف میکند و با عنوان ”ملزومات اقتصادی در دوران پسا تحریم“ مینویسد: ”حال آیا با سرازیر شدن میلیاردها دلار بلوکه شده به اقتصاد ایران مشکلات ما حل خواهد شد؟ بهطور مسلم جواب منفی است زیرا معضلات اقتصادی ما بسیار ریشهدار و عمیق است بهگونهیی که حتی اگر تمام داراییهای دنیا را نیز روانه بازار ناکار آمد کشورمان کنیم با این ساختار معیوب اقتصادی مشکلات ما حل نخواهد شد“.
نویسنده مقاله مردمسالاری به شمهای از معضلات اقتصاد فاسد رژیم به این شرح اشاره میکند: ”ناکارآمدی نیروی انسانی، فساد سیاه (سیستمی)، بازار غیررقابتی، اقتصاد دولتی، برخورد سیاسی با سرمایهگذاری، دلال بازی، رخوت در بازار سرمایه و قوانین معیوب مجموعه عللی هستند که باعث شده بدن فربه و پر رخوت اقتصاد ایران نتواند خود را از جا بلند کند و سرپای خودش بایستد“.
روزنامه حمایت وابسته باند خامنهای نیز در مورد اقتصاد پسا تحریم مینویسد: ”روند کنونی اقتصاد بر اساس پیشبینیها - حتی در صورتیکه مبالغ بلوکه شده درآمدهای نفتی مسترد شود- به سمت نقطه بحران پیش خواهد رفت. مقصر هیچکدام از این دغدغهها و مشکلات، تحریمها نیستند بلکه مقصر، مسأله سوء مدیریتها است. ما پیش از تحریمها نیز عمدتاً واردکننده کالا و خام فروش بودیم و هیچ پاشنه آشیلی، شکنندهتر از اقتصاد در کشور ما وجود ندارد. تولیدات در کشور ما صرفه اقتصادی ندارد و سود حداکثری در بخشهای غیرمولد مانند دلالی است“.
بر اساس این واقعیات است که در مرحله پسا تحریم برای دولت روحانی ”فرصتها همانند ابر میگذرند“.
واقعیت این است: وقتی بهنوشته روزنامه حکومتی مردمسالاری همه داراییهای دنیا هم معضل اقتصاد رژیم را حل نمیکند، بهروشنی بیانگر این حقیقت است که خانه از پای بست ویران است و نیاز با ساخت خانهای نو با زیرساختهای محکم است. همان مهمی که در اعتراضات و خیزشهای اقشار مختلف مردم هدف گذاری شده است.
مواضع رسانهها و مهرههای باند خامنهای، در جنگ قدرت با باند مقابل، اساساً بر این پاشنه میچرخد که از رفع تحریمها آبی برای اقتصاد درهم شکسته رژیم گرم نمیشود و ادعای باند مقابل را فریبی بیش نمیدانند.
اما آنچه که شایان توجه است موضعگیری مهرهها و رسانههای باند رفسنجانی- روحانی است، که قبل از توافق وین، وعدههای پوشالی میدادند و در توهم پراکنی با روحانی و دولتش در مورد رفع مشکلات اقتصادی، همدست و همداستان بودند.
این باند قبل از توافق و حتی در آستانه توافق، همه مشکلات اقتصادی رژیم را به مسأله تحریمها ربط میداد، و دعوای معروف ربط دان نان و آب مردم به تحریمها، بین روحانی و باند خامنهای تا مدتی نقل رسانههای هر دو باند رژیم بود.
اکنون که مدت یک ماه از توافق وین گذشته است، این رسانهها و ایادی باند رفسنجانی- روحانی هستند که به دولت روحانی هشدار میدهند که پس از توافق و رفع تحریمها نیز حل همه مشکلات اقتصادی امکانپذیر نیست.
روزنامه آرمان وابسته باند رفسنجانی - روحانی 21مرداد 94 در مطلبی با عنوان ”بی تعارف با دولت“ مینویسد: ”قطعا یکی از دغدغهها بعد از توافق هستهیی حل مشکلات معیشتی مردم است اما برای قاطبه مردم قابلقبول نیست از تریبونهای مختلف بیان شود که نمیتوان یکشبه مشکلات معیشتی را حل کرد. دولت باید در کوتاه مدت در وضعیت معیشتی مردم تغییری ایجاد کند که نتیجه آن برای آحاد مردم ملموس باشد البته دولت تمام سعی خود را برای رفع مشکلات به کار بسته است اما آن تاثیری که باید بر بدنه جامعه بگذارد و باعث شود مردم احساس رضایتمندی بادوامتری کنند هنوز حاصل نشده است. از یاد نبریم فرصتها همانند ابر میگذرند“.
اما چرا مقامات و ایادی دولت روحانی ”از تربیونهای مختلف “ بیان میکنند که یکشبه مشکلات معیشتی مردم قابل حل نیست؟
واقعیت این است که ساختارهای معیوب و فاسد اقتصاد رژیم مانع از این امر میشود که برطرف شدن تحریمها آثار مشخصی بر زندگی اکثریت مردم ایران که زیر خط فقر هستند بگذارد.
مسعود نیلی مشاور اقتصادی آخوند روحانی معتقد است بعد از توافق معجزه نخواهد شد، و سعید لیلاز از اقتصاددانان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی نیز ربط زیادی بین مشکلات اقتصادی فعلی با تحریمها نمیبیند که رفع تحریمها بتواند گشایشی ایجاد کند.
روزنامه مردمسالاری یکی دیگر از رسانههای وابسته به باند رفسنجانی روحانی 17مرداد 95 نیز به صراحت به بنبست اقتصادی رژیم اعتراف میکند و با عنوان ”ملزومات اقتصادی در دوران پسا تحریم“ مینویسد: ”حال آیا با سرازیر شدن میلیاردها دلار بلوکه شده به اقتصاد ایران مشکلات ما حل خواهد شد؟ بهطور مسلم جواب منفی است زیرا معضلات اقتصادی ما بسیار ریشهدار و عمیق است بهگونهیی که حتی اگر تمام داراییهای دنیا را نیز روانه بازار ناکار آمد کشورمان کنیم با این ساختار معیوب اقتصادی مشکلات ما حل نخواهد شد“.
نویسنده مقاله مردمسالاری به شمهای از معضلات اقتصاد فاسد رژیم به این شرح اشاره میکند: ”ناکارآمدی نیروی انسانی، فساد سیاه (سیستمی)، بازار غیررقابتی، اقتصاد دولتی، برخورد سیاسی با سرمایهگذاری، دلال بازی، رخوت در بازار سرمایه و قوانین معیوب مجموعه عللی هستند که باعث شده بدن فربه و پر رخوت اقتصاد ایران نتواند خود را از جا بلند کند و سرپای خودش بایستد“.
روزنامه حمایت وابسته باند خامنهای نیز در مورد اقتصاد پسا تحریم مینویسد: ”روند کنونی اقتصاد بر اساس پیشبینیها - حتی در صورتیکه مبالغ بلوکه شده درآمدهای نفتی مسترد شود- به سمت نقطه بحران پیش خواهد رفت. مقصر هیچکدام از این دغدغهها و مشکلات، تحریمها نیستند بلکه مقصر، مسأله سوء مدیریتها است. ما پیش از تحریمها نیز عمدتاً واردکننده کالا و خام فروش بودیم و هیچ پاشنه آشیلی، شکنندهتر از اقتصاد در کشور ما وجود ندارد. تولیدات در کشور ما صرفه اقتصادی ندارد و سود حداکثری در بخشهای غیرمولد مانند دلالی است“.
بر اساس این واقعیات است که در مرحله پسا تحریم برای دولت روحانی ”فرصتها همانند ابر میگذرند“.
واقعیت این است: وقتی بهنوشته روزنامه حکومتی مردمسالاری همه داراییهای دنیا هم معضل اقتصاد رژیم را حل نمیکند، بهروشنی بیانگر این حقیقت است که خانه از پای بست ویران است و نیاز با ساخت خانهای نو با زیرساختهای محکم است. همان مهمی که در اعتراضات و خیزشهای اقشار مختلف مردم هدف گذاری شده است.
