پیام زندانی سیاسی خسرو رهنما
از زندانیان مقاوم دهه ۶۰ به مدت ۷سال
دستگیری مجدد در تهران در مراسم چهارشنبهسوری ۲۱ اسفند ۱۴۰۱
خسرو رهنما تاکنون مجموعاً ۱۱سال و نیم در زندان بوده است
تکرار قتلعام و کشتار سال ۱۳۶۷
کشتار و قتلعام نیروهای سیاسی از فردای انقلابِ به سرقترفته سال ۵۷ توسط شیخ، بسا با ابعادی وسیعتر و با سرعتی بیشتر از شاه در حال انجام است. این رژیم قرون وسطائی دغدغهای جز بقاء و حفظ نظامش ندارد.
جوهر اعدامهای وحشیانهای که در زندانها به اجرا در میآید نیز همین است. کما اینکه جوهر مماشات با غرب هم همین است و بس.
در مقابل، عشق به مردم و نگاه به فردای روشن این سرزمین در مقاومت و نیروهای سازمانیافته (کانونهای شورشی) که با این رژیم در نبرد هستند، موج میزند.
اکنون امید به آینده و پایان همه ستمگریهای شیخ که جنایات شاه خائن را تکمیل کرد و حاصل جانفشانیهای انقلاب ضدسلطنتی را به سرقت برد، در این نیروی سازمانیافته مجسم گردیده است.
دو یار همبندیمان مجاهدان شهید بهروز احسانی، مهدی حسنی و دیگر آزادیستانها و دهها هزار شهید سربدار برای آزادی، که توسط این رژیم اعدام شدند، نشانگر ماهیت ضدبشری و عقب مانده این رژیم است.
با کوچک شدن دنیا و ارتباط انسانها با هم و درد مشترک آنان، علل جنگ و مماشات برای همه ملموس و انسان را به یاد مماشات با هیتلر که تا آخرین لحظه به کشتار زندانیان در اردوگاهها ادامه داد، میاندازد.
در اینجا از مجامع بینالمللی و سازمانهای حقوقبشری برای نجات جان شش برادر و همبندی عزیزم وحید بنیعامریان، بابک علیپور، محمد تقوی، پویا قبادی، شاهرخ دانشورکار و ابوالحسن منتظر در زندان قزلحصار و جواد وفائیثانی، محبوس در زندان وکیلآباد مشهد و دیگر زندانیان در انتظار حکم اعدام، استمداد میطلبم.
انقلاب و سرنگونی کار کانونهای شورشی و مردم ایران است.
مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر
خسرو رهنما - زندان قزلحصار - ۱۴۰۴/۹/۲۷
