روزنامه‌های حکومتی روز دوشنبه اول اردیبهشت ماه درباره کرونا و مشکلات و بحران‌هایی که ایجاد کرده است و رژیم ایران را در غرقاب بحرانها گرفتار ساخته و هم‌چنین بر حذر داشتن حکومت از عواقب آن تحت عنوان پساکرونا پی‌درپی هشدار می‌دهند و به آن اشاره می‌کنند:
«روزنامه حکومتی همدلی روز دوشنبه اول اردیبهشت ماه در مقاله‌ای درباره کرونا از زبان یک حقوقدان نوشت: جان باختن صدها تن و ابتلای هزاران تن از شهروندان ایرانی که تاثیر مستقیمی بر هزاران خانواده‌ها در مناطق مختلف ایران گذاشته، آسیب‌های اقتصادی در نتیجه تعطیلی مدت‌دار ادارات و شرکت‌های دولتی و عمومی و بخش خصوصی و بیماری و جان باختن تعدادی از کارکنان، فشار گسترده جسمی و روانی به کادر درمانی و استهلاک وسایل و ابزارهای پزشکی و بهداشتی و درمانی، افزایش بیمارهای روحی و روانی بین شهروندان، افزایش آسیب‌های اجتماعی ناشی از این ویروس در بین شهروندان ایرانی و کاهش اعتماد عمومی، شرایط استثنایی، بهره‌گیری از نیروهای نظامی، قرنطینه، ایجاد محدودیت‌های رفت و آمد بین شهری و استانی و حتی درون‌شهری، الزام به تعطیلی مدارس-ادارات دولتی و عمومی و بخش خصوصی، کاهش بهای نفت، بسیج عمومی، اعتراضات زندانیان، پیش‌بینی کسری بودجه سال ۱۳۹۹، تحریم نفتی و کاهش قیمت آن، رکود اقتصادی و تشدید تورم، ازدیاد فقر و بیکاری، عدم توانایی بخش خصوصی در پرداخت مالیات، کاهش جدی واردات و درآمد کمرگی، افزایش هزینه‌های جاری دولت با حمایت‌های مالی از اقشار آسیب‌پذیر و هزینه بهداشتی و درمانی، افزایش تحریم‌های آمریکا بر ایران در پساکرونا و عدم کشف واکسن و احتمال شیوع دوباره ویروس و افزایش احساس ناامنی بخشی از اثرات شیوع ویروس کرونا است.»
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: «چنان‌چه جمهوری اسلامی از اکنون خود را آماده و همراه با این تغییرات جهانی و خاورمیانه‌ای گسترده نکند و اعتماد عمومی شهروندان ایرانی را به مقامات و نهادهای خود با اقدامات ایجابی مذکور برای خروج از بحرانهای ناشی از ویروس کرونا و دستیابی به آینده‌ای درخشان ارتقا ندهد، باید برای بحرانهای بسیار سخت و احتمالاً خشن و اعتراضات گسترده و نارضایتی‌های عمومی ناشی از آن تغییرات جهانی، خاورمیانه‌ای و ایرانی مهیا و شهروندان ایرانی خود را برای محدودیت‌های بیشتر، کاهش مشارکت در اداره کشور، حکومت آقازاده‌ها، گسترش فساد و ناکارآمدی بیشتر و خودکامگی آماده کنند.»
روزنامه آرمان ملی نیز روز دوشنبه اول اردیبهشت ماه از قول یک حقوقدان بین‌الملل و استاد دانشگاه نوشت: «با اعلان جنگ کرونای ناچیز که همه وزن هزاران‌میلیاردی آنها برای کره زمین زیر پنج گرم است، به‌یکباره جهان بهم ریخت و همه زورمداران، خود را میان تهی دیدند و نه‌تنها ابزارهای نظامی و اقتصادی به‌کمکشان نیامد، بلکه همه این ابزار‌ها به‌سرعت از دستشان خارج شد.
تا آنجا که توانستند به‌حضور آن در جامعه خود اعتراف نکردند. غافل از این‌که این روش برخورد، به‌تضعیف بیشتر اقتدار حکومتها انجامید و کرونا همانند غده سرطانی در تمام ساختار آن حکومتها ریشه دوانید تا آنجا که کلاف از دست همه خارج شد.
جنگ کرونا برای اولین بار نه‌تنها علیه حکومتها بود بلکه صحنه آزمایشی بود که حکومتها چقدر کارآیی داشته و چقدر به‌سلامت و امنیت ملت‌های خود می‌اندیشند. ناکارآیی بسیاری از حکومتها در اداره یک جنگ و بحران، بر همگان روشن شد. آنها که می‌خواستند یا مجبور بودند نشان دهند در اندیشه مردم خود هستند، درصدد برآمدند آستین بالازده و در ازاء ماندن مردم در خانه، به آنان کمک مالی بکنند. اما این مهم از هر حکومتی برخاسته نبود. برخی از حکومتها چون ایران هر چه اعداد را بالا و پایین کردند، دیدند در پرتو تحریم‌ها و سوءمدیریت‌های گذشته، چنین امری از آنان ساخته نیست؛ لذا عطایش را به لقایش بخشیدند و گفتند مردم بروید کار کنید ولی از خود در برابر کرونا مواظبت کنید.
اگر در ظرف چند ماه آینده هم چاره‌ای برای درمان کرونا اندیشیده شود، دیگر این حکومتها، حکومت‌های سابق نخواهند بود. حکومتهایی که با چالش مردم خود و با چالشهای اقتصادی و اجتماعی فراوانی روبه‌رو خواهند بود.»
روزنامه حکومتی مستقل هم در مقاله‌ای از قول یکی از اعضاء هیأت علمی دانشگاه تهران نوشت:
«در بررسی مهمترین اثرات کرونا در کشورمان، تفاوت‌های بارزی از نظر اهمیت تأثیرگذاری با سایر کشورها دارد. زیرا همه کشورها، به‌ویژه کشورهای پیشرفته، بیش از هر چیزی نگران سلامت شهروندانشان و سپس نگران تأثیرات اقتصادی کرونا بر آیندۀ کشورشان هستند. این نگرانیها در ایران دارای چنان اهمیتی نیست. زیرا مردم و مسئولان آگاهند که کشتار ناشی از تصادفات جاده‌یی، سیل و زلزله و قربانیان.. خیابانی فراتر از کشتاری است که تاکنون کرونا در کشور مان به جا گذاشته است. شاخص دوم نگرانی سایر کشورها وضعیت اقتصادی و معیشت مردم است. در این مورد هم ایران به جهت تحریم‌های طولانی از یک‌سو و هزینه‌های برون‌مرزی و حوزه‌های فرهنگی و تبلیغاتی از سوی دیگر، وضعیت فرودستی را برای جامعه پیش از ورود کرونا ایجاد کرده که کرونا وضع را از آنچه که بوده نمیتواند خیلی بدتر کند.
این مقاله به خرافات رواج داده شده از طرف رژیم اشاره کرد و نوشت: ضریح لیسی ملازم با مسئولیت ناپذیری و مقصر دانستن خدا در مصایبی است که بر انسان وارد میشود. ضریح لیسی چهرۀ رسوا و خط مقدم جبهه خرافه است.
پرسشی مطرح است این‌که اگر واقعیت چنان آشکار است، چگونه است که این مدعیان هم‌چنان بساطشان پهن است و از تبلیغات‌شان چیزی کم نمیشود.
این متولیان ناگزیر باید به پرسش‌های محتوم دیگری جواب بدهند که اگر اقدامات آنها، نجات بخش هستند؛ چگونه است که بیش از هفت میلیارد انسان دیگر که شیعه نبوده و زیارت عاشورا و حدیث کسا نمیخوانند شفا مییابند؟ زمان آزمایش هم‌اکنون و در کوران کشتار بی‌امان کروناست. اینان گویا مطمئن هستند که آزمونی در کار نیست و با هر معترضی میتوانند آن کنند که بارها و سال‌ها کرده‌اند.»
