رژیم آخوندی با سلسله اعمالی هم‌چون تلاش برای ساخت بمب اتمی، موشکهای بالستیک، دخالت در کشورهای منطقه، حمایت و ساخت گروه‌های تروریستی خودش را در انزوای بی‌سابقه‌ای قرار داده که راه نفسش را تنگ کرده. قطعاً نخستین تلاش رژیم در سیاست خارجی نجات از چنین وضعیتی است. این سیاست چه نمودهایی داشته است؟
اولین تلاش پس از سال‌ها مخفی‌کاری در ساخت بمب اتم نشست پای میز مذاکره و پس از ۱۲سال گفتگو امضای توافق برجام بود، توافقی که کارشناسان رژیم می‌گویند تنها جسد بی‌جانی از آن باقی مانده.
دومین تلاش استراتژی و سیاست اعلام و ابلاغ‌شده توسط شخص خامنه‌ای بود و آن سیاست به‌اصطلاح «نگاه به شرق» بود. در ماه شهریور آخوند رئیسی به جلسه‌ٔ توافق شانگهای رفت و رژیم به عضویت این توافق درآمد، اما چند روز که گذشت و گردو غبار خوابید مشخص شد تنها دستاورد رژیم از این توافق فقط همان دکترای افتخاری آخوند رئیسی بوده و این توافق هیچ مشکلی از رژیم حل نکرده و نخواهد کرد؛ زیرا پایه‌ٔ این توافق هما FATF است. چین ۲۰میلیارد پول نفتی که رژیم به ثمن بخس فروخته بود را بلوکه کرده و خلاصه از این توافق هم آبی برای رژیم گرم نشد.
روزی خمینی سیاست حکومتش را «نه شرقی، نه غربی» اعلام کرده بود؛ اما الآن خامنه‌ای به هر شرق و غربی آویزان شده تا از مرگ رژیمش جلوگیری کند؛ اما هم‌چون وامانده‌ای در باتلاق، با هر تکاپویی بیشتر فرو می‌رود.
