روز ۳۰مهر یک روزنامه حکومتی در مطلبی با عنوان «تلاش برای مخفی کردن کلاسهای درس بدون معلم» نوشت: «بسیاری از مردم فرزندانشان هماکنون در کلاسهای بدون معلم هستند و بهطور مشخص در بخش فشافویه از استان تهران در دوره ابتدایی، متوسطه، اول و دوم کلاس درس خالی داریم».(رسانه حکومتی جهان امروز ۳۰مهر ۹۸)
سایت حکومتی میزان ضمن تلاش برای مخفی کردن کلاسهای بدون معلم، در عنوانی فریبکارانه کمبود معلم را به ۴۰هزار تقلیل داد و مدعی حل مشکل گردید.
آخوند عبدالحمید خدری، عضو مجلس ارتجاع ۲مهر ۹۸: «امروز بیش از یکصدهزار معلم کمبود داریم».
در ادامه مطلب «تلاش برای مخفی کردن کلاسهای درس بدون معلم» آمده است: «وقتی در یک منطقه، ۱۵کلاس ابتدایی معلم ندارد چه کار باید کنیم! تقریباً در تمام مناطق شهر تهران و دقیقاً تمام مناطق استان تهران کلاس خالی وجود دارد».
کمبود بیش از صدهزار معلم در حالی است که به گزارش مرکز آمار رژیم، ۳۸درصد فارغالتحصیلان در حال حاضر بیکارند و بیش از یک میلیون لیسانس و فوقلیسانس و کارشناس بیکار، در آرزوی کار داریم. (رسانه حکومتی جهان امروز ۳۰مهر ۹۸)
حال سؤال این است که چرا از جوانان فارغالتحصیلی که سالها در جستجوی کار هستند برای حل این بحران آموزشی استفاده نمیشود؟
از چه میترسند؟
راستی! معلمان کجا هستند؟
دانشجویان در دانشگاه تهران مهر ۱۳۹۸: «معلم زندانی آزاد باید گردد - معلم زندانی آزاد باید گردد»!