من یک حامی ترامپ نیستم. من سالها در رهبری دمکراتها در کنگره بودهام. اما به نظرم من در ابعاد وسیعی، سیاست ترامپ درباره ایران و آنچه ما داریم انجام میدهیم، همان چیزی است که هر کس در خلوت خودش درباره آن فکر میکند.
هیچ کس نمیتواند واقعاً معتقد باشد با وجود مسأله رژیم ایران بر روی میز، برای جامعه جهانی که هدفش آشتی بینالمللی، گسترش بازار و رفاه و تقویت سازمانهای جهانی است، میتواند آینده درازمدتی وجود داشته باشد. شواهدی بیش از چیزی که اکنون هست نمیتواند وجود داشته باشد که چنین چیزی ممکن نیست.
همه ما میدانیم که تغییر رژیم کار خطرناکی است. دردسرآفرین است. افراد بسیار و منافع بسیار آسیب خواهند دید. اما هیچکس در این لحظه نمیتواند واقعاً معتقد باشد که بعد از سوریه، بعد از آنچه در عراق اتفاق افتاد، بعد از این سلاحهای وحشتناک، نمیتواند واقعاً معتقد باشد که بهطور واقعی راهحل دیگری وجود دارد.
اگر قرار است با آخوندها و رژیمهای قانونشکنی همچون آنها رویارو شویم؛ زمانش فقط الآن است.
منتقدین میتوانند بگویند که خواستههای ۱۲گانه وزیر خارجه نه فقط بسیار بالا بلکه حتی برای رژیم ایران غیرممکن است. بنابراین خواسته بهطور واقعی تفاهم و سازش نیست. کاملاً درست است. من فکر میکنم این حقیقت دارد. هیچ دلیلی وجود ندارد که چرا ما باید روی این استانداردها تن به سازش بدهیم. اگر رژیم ایران میخواهد به خانواده ملل بپیوندد نباید یک قرار داد جداگانه به دست بیاورد. توافق چنین چیزی است. باید این رفتار و اعمال مشخص را انجام بدهد. مثل هر کشور دیگر...
(ایران) کشوری با ۸۰میلیون جمعیت است که اگر بهنحو درستی عمل کند، با یک اقتصادی عادی، حکومتی عادی، تجارت و یک رهبری عادی، به یک قدرت اقتصادی منطقهیی و چه بسا به یک قدرت اقتصادی بینالمللی تبدیل میشود. نباید هیچ توافق جداگانهیی در کار باشد. ۱۲خواسته پمپئو هم در همین باره است. هیچ توافق جداگانهیی وجود ندارد! آیا این بهمعنی آن است که ما هیچوقت با ملاها به توافق نخواهیم رسید؟ برای اینکه منصف و صادق باشم میگویم بله؛ به همین معنی است. این بهمعنی آن است که ما در وضعیت تغییر رژیم قرار داریم حتی اگر خودمان هم متوجه آن نباشیم.
ما همه وظایف خود را در تاریخ بر عهده داریم. متحدان اروپایی ما ممکن است نبرد دیگری را انتخاب کنند که ما انتخاب نکنیم. اما میتوانیم از کنار حمایت کنیم. کشورهایی که میخواهند از درگیری اجتناب کنند باز خواهند فهمید که فقط دو راه برای خروج (از این وضعیت) وجود دارد. راه کنونی یا راه نظامی. بهتر است راه کنونی برگزیده شود.