داوود رحمانی سال۱۳۲۴در شرق تهران متولد شد. در انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران نقشی نداشت. او پس از سرکار آمدن خمینی وارد کمیته‌های سرکوب رژیم شد، به‌خاطر آشنایی با لاجوردی که در آن زمان دادستان رژیم در تهران بود به ریاست زندان قزل‌حصار منصوب شد. این جلاد مخترع گونه‌های وحشیانه‌ای از شکنجه بود، نفرت عمومی جامعه و فشار‌های بین‌المللی رژیم را مجبور کرد تا لاجوردی و داود رحمانی را برکنار کند.
داود رحمانی ملقب به حاج داود، مخترع شکنجه‌هایی هم‌چون قبر بود.
شکنجه‌ٔ قبر یا قفس را این جلاد ابداع و اجرا کرد. زندانی در محوطه‌یی به طول ۲متر با عرض و ارتفاع ۸۰سانتیمتر قرار می‌گرفت. تمام مدت چشم‌بند به چشم‌داشت و کوچک‌ترین صدایی به شکنجه‌های وحشیانه منجر می‌شد، حتی صدای برخورد قاشق به بشقاب! در چنین شرایطی مستمر از بلندگوها سخنرانی‌های سران رژیم یا اعتراف‌های بریده‌ها و خائنین پخش می‌شد.
نگه‌داشتن زندانیان به‌صورت ایستاده و با چشم‌بند برای روزهای متوالی، بیدار نگه‌داشتن زندانیان برای شب‌های متوالی همراه با شکنجه‌های وحشیانه
فهرست جنایت‌های این جلاد بسیار طولانی است، بخش اصلی جنایت‌های او شکنجه‌های وحشیانه علیه زنان مبارز و مقاوم در زندان قزل‌حصار بوده است. شاهدان این جنایتها سخن خواهند گفت.
