مقابله با سیاستهای «ستیزه‌جویانه» ایران
این عبارتی بود که خانم مرکل صدراعظم آلمان در سفرش به اردن در تاریخ ۲۱ژوئن - ۳۱خرداد ۹۷ در امان، پایتخت اردن در برابر دوربین صدها خبرنگار و گزارشگر عنوان و نگرانی‌اش را نسبت به فعالیت تسلیحاتی و موشکی ایران ابراز کرد.
وی پس از دیدارش با ملک عبدالله دوم در حضور خبرنگاران، نتیجه ملاقاتش را در جمله‌‌یی کوتاه خلاصه کردو گفت: «ما نباید تنها در مورد گرایش‌های ستیزه‌جویانه ایران صحبت کنیم، بلکه باید سریعاً راه‌حل‌هایی در این زمینه بیابیم».
دویچه وله آلمان در ۳۱می - ۱۰خرداد ۹۷ گزارش داد: «بسیاری از شرکتهای اروپایی، تهدید تحریم آمریکا در برجام را جدی می‌گیرند و به‌تدریج تسلیم تهدیدهای آمریکا می‌شوند... این تهدید بدان معناست که تمامی شرکتها و نهادهای اقتصادی که وارد "معاملات ممنوعه" با رژیم ایران شده‌اند باید هزینه پیامدهای آن را بپردازند».
این عبارات هر چند که شاید نشان از یک گفتگو یا نگرانی از اوضاع جامعه بین‌الملل باشد اما در عمل خط شکست‌خورده استراتژیک برجام را نشان می‌دهد.
در ماه‌های اخیر نیز فشارها برای خروج نیروهای ایرانی از جنوب سوریه که در مرز اسراییل و اردن واقع شده، شدت یافته است. دخالتهای بی‌وقفه‌‌یی که خود به صراحت و وقاحت از آن به‌عنوان ”هنر“ نام می‌برند؛ نمونه شرم‌آور آن معاون فرمانده نیروهای سپاه پاسداران سرتیپ حسین سلامی بود که این‌گونه دخالتها را به‌عنوان هنر جمهوری اسلامی در منطقه توصیف کرد. وی اذعان کرد که کشورش توانسته است میدان جنگ با "دشمن" را تا مسافت‌های دور منتقل کند و کشورهایی چون عراق، لبنان و سوریه را خاکریز اول ایران در این جنگ با دشمنان توصیف کرده است...(العربیه انگلیسی - ۲۳ژوئن ۲۰۱۸)
چندی پیش نیز ۲۷آوریل ۲۰۱۸(۷اردیبهشت ۹۷) در یک کنفرانس خبری مشترک بین دونالد ترامپ و آنگلا مرکل در کاخ سفید، موضوعاتی که باید در مورد آن به توافق برسند را پیش رو آوردند؛ در این گفتگو مرکل تصریح کرد: «توافق اتمی با رژیم ایران کافی نیست و آن را اولین مرحله برای جلوگیری از فعالیتهای اتمی این رژیم می‌دانیم ضمن این‌که این توافق برای تضمین مهار طمع‌ورزیهای رژیم ایران کافی نبوده و می‌بایست نفوذ این رژیم مهار شود».
علاوه بر این، نمونه بارز دیگر، روابط طرف‌حسابهای اروپایی اصلی رژیم ایران می‌باشد که در مورد معاملات خود با رژیم، در حال تجدیدنظر جدی هستند.
شاخص‌‌ترین نمونه‌ها که تحت‌تأثیر فشار تحریم آمریکا هستند، شرکت آلمانی زیمنس، شرکت نفتی فرانسوی توتال و شرکت دانمارکی حملونقل لجستیک مرسک می‌باشند. همچنین بانک DZ که بانک مادر بیش از یک‌هزار بانک تعاونی اعتباری در آلمان است، به همین دلیل از معاملات خود با رژیم ایران عقب‌نشینی کرده است.
البته این فهرست، تعداد محدودی را دربرنمی‌گیرد و اگر نگاهی به بخشی از فهرست شرکتها و بانکهایی بیاندازیم که از ۱۰اردیبهشت تا ۳۰خرداد ۹۷ تصمیم به خروج از بازار ایران گرفته‌اند، تصویر روشن‌تری از گستردگی تحریم و طرد رژیم ایران در میان طرف‌حسابهای اصلی آن، خواهیم یافت:
- شرکت کشتیرانی مرسک نروژ MERSK بزرگترین شرکت کشتیرانی دنیا
- شرکت خودروسازی پژو فرانسه
- شرکت نفتی لوک اویل روسیه
- شرکت هندی ریلاینس متخصص پالایش نفت RELAYNS
- شرکت آلمانی زیمنس متخصص سیستم ارتباطات
- شرکت ایرباس فرانسه
- شرکت ایتالیایی دانیلی
- شرکت ساکا نروژ
- شرکت دائلیم اینداستریال کره جنوبی
- شرکت انی ایتالیا که در زمینه فولاد کار می‌کند
- شرکت لهستانی پی.جی.ان.ای.جی که در زمینه نفت کار می‌کند
- شرکت ساراس saras ایتالیا که در زمینه پالایشگاه فعال است
- شرکت آلیانس آلمان که در زمینه خدمات مالی و بانکداری جهانی فعال است
- شرکت تورم دانمارک که در زمینه تانکر و حملونقل فعال است
- شرکت ام.اس.سی دومین شرکت بزرگ حملونقل کانتینری جهان
- شرکت حملونقل پترو لوجستیک
- شرکت بیمه لویدز lioyds لندن
- شرکت هیوندای کره جنوبی
- اوبر بانک اتریش
اکنون زمانی است که مقاصد شوم و تجاوزکارانه دیکتاتوری آخوندهای ایران افشا می‌شود و صدای نارضایتی و خشم مردم ایران از پایتخت(تهران) به‌گوش می‌رسد. موضوع محوری این خیزش و این قیام چیست؟
نه به دیکتاتوری رژیم آخوندی و قطع دست او در تمامیتش و رهایی خاورمیانه از چنگال این اختاپوس در تمامیت آن و پاسخ به تنها آلترناتیو یعنی ارتش آزادیبخش و شورای ملی مقاومت ایران.
روز ۳۰ژوئن جواب را از نمایندگان مردم ایران خواهید شنید، پس در رساندن صدای آنان با ما باشید.
