پس از برگزاری گردهمایی و تظاهرات و راهپیمایی شکوهمند ایرانیان آزاده و شورشیاران آزادی در سالگرد قیام سراسری مردم ایران در بروکسل، خبرگزاری بلژیک (بلگا) گزارش داد:
«چندین هزار نفر روز جمعه در بروکسل سالگرد تظاهراتی را که یک‌سال پیش در ایران شروع شد، گرامی داشتند. با حمایت شورای ملی مقاومت ایران و پشتیبانان مقاومت، نمایندگان تشکل‌ها و مقام‌های سیاسی، همبستگی خود را با جنبشی که پس از درگذشت دانشجوی ایرانی مهسا امینی در ۲۵شهریور۱۴۰۱ آغاز شد، ابراز کردند».
بلگا افزود: «شرکت‌کنندگان بر خواسته‌های جنبش اعتراضی برای پایان دادن به‌رژیم دینی حاکم بر ایران و استقرار یک جمهوری بر مبنای برنامه مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، تأکید کردند. آنها هم‌چنین از جامعهٔ جهانی خواستند موضع قاطع‌تری علیه رژیم ایران اتخاذ کند، به‌خصوص با تعیین سپاه پاسداران به‌عنوان یک سازمان تروریستی».
خبرگزاری رویترز نیز ضمن انتشار یک گزارش تصویری از تظاهرات بروکسل، خبر داد: «هزاران تظاهر کننده خواهان سرنگونی حکومت آخوندی و برپایی یک جمهوری دموکراتیک شدند. سازمان‌دهندگان گفتند آنها هم‌چنین خواستار سیاست یکپارچه اتحادیه اروپا برای حسابرسی از حاکمان مذهبی ایران هستند».
به این ترتیب ایرانیان شریف و آزاده یک بار دیگر هم‌چون تمام دهه‌های اخیر که پیوسته پژواک صدای مردم ایران در جهان بوده‌اند، نقش خود را به‌عنوان صدای پرطنین جامعه به ستوه آمده در اختناق قرون‌وسطایی ولایت فقیه و یکی از مؤلفه‌های قدرت مقاومت آزادی‌ستان ایران، به‌اثبات رساندند. آنها با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه، چه رهبر»، «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک» و سایر شعارهایی که همان خروش قیامهای توفنده سراسری ۱۴۰۱بود، نشان دادند که خروش قیام‌آفرینان و بیش از ۷۵۰ شهید سرفراز آن قیام هم‌چنان طنین‌انداز و عزم مردم ایران برای به زیر کشیدن خلیفه خون‌آشام ارتجاع جزم است.
در تظاهرات با شکوه و خروشان بروکسل در سالگرد قیام، انبوه ایرانیان آزادیخواه پرچم مقاومت و قیام مردم ایران را در اهتزاز نگه‌داشتند و با شعارهایی هم‌چون «قسم به‌خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» عهد کرده‌اند که همواره هوشیار و حاضر به‌رزم، حافظ خون شهیدان قیام و رنج و رزم کانون‌های شورشی قهرمان باشند. همان دلاوران بی‌باک و فداکاری که در داخل کشور در همین سالگرد قیام شعله‌های نبرد رهایی‌بخش را به‌رغم خفقان و سرکوب رژیم فروزانتر کردند و با دهها رشته عملیات فشرده خواب و خیال دیکتاتور را آشفتند؛ از به‌آتش کشیدن بنرها و مظاهر رژیم تا تصویرنگاری تصاویر رهبری مقاومت و پخش شعارهای قیام در شهرها و مناطق سراسر میهن.
چنین بود که تظاهرات و راهپیمایی بزرگ و کنفرانس بین‌المللی بروکسل در ۲۴شهریور۱۴۰۲ به رویداد ماندگار دیگری در تاریخچه مبارزات خارج کشور علیه استبداد دینی تبدیل شد و توانست به اهداف خود در «حمایت از قیام، کانون‌های شورشی و آلترناتیو دموکراتیک» و ارائهٔ تصویر واضحی از سرنگونی محتوم دیکتاتوری ولایت فقیه و چشم‌انداز روشن جمهوری دموکراتیک در ایران آزاد فردا دست یابد.
خانم مریم رجوی در آغاز سخنانش خطاب به هموطنان بپا خاسته در کارزار بروکسل با قدردانی از آنها «که هر لحظه با قیام، پژواک خواست و فریاد ایران در شهرها و خیابانهای سراسر جهان هستند»، گفت:
«یک سال از آغاز فوران قیام سراسری ایران گذشت... قیامی که قدرت بی‌انتهای مردم ایران را آشکار کرد و شگفتی‌ها آفرید. قیامی که هر قدر بر سر آن ریختند و هر قدر سرکوبش کردند و از پیکرش خون جاری کردند، اما نه به انحراف کشیده شد، و نه از عزم خود برای سرنگونی رژیم دست برداشت و امروز این قیام ایران است که صدای پایش شنیده می‌شود و این قیام‌آفرینان و شورشگران‌اند که می‌گویند ما باز می‌گردیم، با مارش پیروزی در خیابان‌ها و کاخ ستم و سرکوب آخوندها را در می‌نوردیم».
مریم رجوی در بخش پایانی سخنانش نیز تأکید کرد:
«قیام ایران همان‌گونه که حکومت خامنه‌ای را در دام معضلات بی‌راه‌حل گرفتار کرد، جنبش آزادی ایران را در شاهراه پیشروی قرار داد. آن‌چنان‌که انقلاب دموکراتیک، میدان‌دار شد، مرزبندی نه شاه نه شیخ و جبهه خلق بیش از همیشه اعتبار یافت، پرچم جمهوری دموکراتیک بر قله قیام به‌اهتزار درآمد».
