در وانفسای مرگ تکان‌دهنده و تدریجی بیش از ۲۳۰۰تن از هموطنانمان در اثر شیوع ویروس کرونا، ناگهان خبری مانند قارقار گوش‌خراش یک غراب در حاشیهٔ پاییز جلب نظر می‌کند:
«دبیر شورای عالی امنیت ملی: آمادهٔ کمک به عراق در مبارزه با کرونا هستیم»!
دو قاتل پرونده سیاه در یک قاب
عکس ملاقات را نگاه می‌کنیم. در سمت راست فالح فیاض، قاتل مجاهدین و مردم عراق قرار دارد که سمت مشاور امنیت ملی عراق را یدک می‌کشد، در سمت چپ، پاسدار شمخانی است که از بانیان جنگ ضدمیهنی و تروریسم افسارگسیختهٔ آخوندی به‌شمار می‌رود و در موضع دبیر شورای عالی امنیت، از طرف خامنه‌ای با اختیار تام به عراق رفته است تا بعد از شکست فضاحت‌بار خط ولایت در عراق و استعفای محمد علاوی، آب رفته را به جوی بازگرداند.
در و تخته خوب با هم چفت شده‌اند. یکی از یکی جنایتکارتر و پرونده یکی از دیگری سیاه‌تر.
پیشکش کمک کرونایی!
در جای دیگری از این خبر می‌خوانیم:
« دریابان شمخانی هم‌چنین امروز در دیدار با وزیر بهداشت و محیط‌زیست عراق گفت که آماده انتقال تجربه‌های خود در مسائل بهداشتی و مقابله با ویروس کرونا هستیم.
وی در دیدار با دکتر «جعفر علاوی» وزیر بهداشت و محیط‌زیست عراق در بغداد درباره همکاریهای دو کشور برای مقابله با کرونا گفتگو و مذاکره کرد.
شمخانی در این دیدار با اشاره به تجربه‌ها و دانش جمهوری اسلامی ایران در مبارزه و ریشه‌کنی بیماریهای واگیر آمادگی کشور مان برای کمک به مردم و دولت عراق در مبارزه با کرونا را اعلام کرد.» (خبرگزاری حکومتی جمهوری اسلامی ۱۸اسفند ۹۸)
عقل سلیم با شنیدن این خبر، ناگهان مکث می‌کند. «کمک به عراق در مبارزه با کرونا»! یا باید گفت این ادعا دروغ است و برای قمپز در کردن و جلب توجه طرف عراقی خرج شده یا واقعیت دارد و حاکمیت آخوندی برای خاصه‌خرجی‌های خود و مصارف تروریستی دارای امکانات فراوانی است.
خاصه خرجی از کیسه مردم ایران
با پیش آمدن این فرضیه، بی‌درنگ یک سؤال بزرگ در ذهن نقش می‌بندد، اگر این‌طور است، پس این تجهیزات و امکانات پزشکی در کجاست؟ چرا در این شرایط بحرانی و اضطراری برای نجات هموطنان به کرونا دچار شده، مورد استفاده قرار نمی‌گیرد؟ چرا مانند دوران ناصرالدین شاه که بیماری وبا تلفات گسترده‌یی گرفت، شاهد آن هستیم که قربانیان ویروس در وسط معابر و در جلوی بیمارستانها و حتی در چهارراهها افتاده‌اند و مردم از بیم مبتلا شدن جرأت نزدیک شدن به آنها را ندارند؟
قرنطینه و اعلام شرایط اضطراری و بسیج ملی پیشکش، چرا در این مملکت ماسک، ژل و مواد ضدعفونی پیدا نمی‌شود و کیت کرونا وجود ندارد؟ چرا پزشکان و پرستاران به‌دلیل نداشتن تجهیزات بهداشتی لازم، در معرض ابتلا به ویروس قرار دارند و مجبورند از وسایل ابتدایی برای پوشاندن سر و صورت و بدن خود استفاده کنند؟ چرا هیچ‌گونه تخت‌خوابی برای بستری مبتلایان جدید در رشت وجود ندارد؟ چرا کادر درمانی مجبورند روزهای متمادی سراپا باشند و از شدت خستگی از پا بیفتند و امکان جایگزینی آنها نیست؟ چرا شمار مبتلایان و قربانیان لحظه به لحظه به‌صورت تصاعدی افزایش پیدا می‌کند و کرونا شهرها و استانهای ایران را یکی پس از دیگری به تسخیر خود درمی‌آورد؟
چطور است پرستار جوان ایرانی، از شدت خستگی و نبود تجهیزات ایمنی و بهداشتی، در حال خدمت به بیماران جان خود را از دست می‌دهد ولی پاسدار شمخانی برای پیشبرد مقاصد تروریستی و برای بازگرداندن عراق به تیول خود، از کیسه ملت ایران بخشش‌های کلان می‌کند. جالب است این خاصه‌خرجی در حالی است که طرف عراقی بدون تعارف اعلام کرد که ۵مرز خود با ایران را بسته است.
سناریوی سوختهٔ تحمیل نخست‌وزیر
دخیل بستن پاسدار شمخانی به نخست‌وزیر برکنار شده به فرمان مردم عراق و نیز به مقام‌های ریز و درشت عراقی و دست‌نشاندگان ولایت فقیه در عراق و وعدهٔ کمک کرونایی هیچ دردی از خامنه‌ای دوا نخواهد کرد و واجد هیچ ارزش سیاسی و خبری نیست. بعد از هلاکت قاسم سلیمانی، خامنه‌ای نتوانسته است، جای خالی او را پر کند. وی که پنجشنبه ۲۴بهمن علی‌اکبر ولایتی را به بهانه دعوت رئیس «مجمع تقریب وحدت اسلامی» به عراق فرستاده بود تا در ملاقاتهایش در نجف و کربلا و بغداد هیبت شکستهٔ ولایت را احیا کند، اکنون پس از شکست فضاحت‌بار ولایتی می‌خواهد با پاسدار شمخانی به‌شکلی ناشیانه مانور دهد تا این جای خالی را پر کند و با جوش دادن اجزای گسستهٔ حاکمیت دست‌نشانده‌اش در عراق، نخست‌وزیر جدیدی را از پاتیل بیرون بکشد.
بیانیهٔ کمیته برگزاری تظاهرات انقلاب اکتبر عراق
دق‌الباب‌کردنهای دریوزه‌وار پاسدار شمخانی به درهای منطقهٔ سبز بغداد، در حالی صورت گرفت که زنان شجاع عراقی با راهپیمایی میلیونی خود، در روز ۸مارس زمین را در زیر پای ولایت فقیه و مزدورانش به لرزه درآوردند.
کمیته برگزاری تظاهرات انقلاب اکتبر عراق در واکنش به دخیل بستنهای شکست‌خوردهٔ پاسدار شمخانی به گماشتگان ولی‌فقیه در عراق، در تاریخ ۱۸اسفند ۹۸بیانیه‌یی با عنوان « انقلابیون دیدار شمخانی قاتل را محکوم می‌کنند» صادر کرد و در آن تأکید نمود:
«دیدار مشکوک علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت رژیم ایران از عراق برای تحمیل کاندیدایی که به‌طور مطلق به رژیم ایران وابسته باشد صورت می‌گیرد. ادامهٔ دخالت‌های کینه‌توزانهٔ رژیم ایران در عراق چیزی جز به چالش کشیدن ارادهٔ مردم عراق نیست که حضور رژیم ایران و دم و دنبالچه‌هایش را قاطعانه مردود می‌دانند»
در ادامه بیانیه کمیته برگزاری تظاهرات انقلاب اکتبر عراق آمده است:
« انقلابیون اکتبر صدها شهید و هزاران مجروح و اسیر در راه پس گرفتن وطن از مزدوران و فاسدین نثار کرده‌اند. اکنون صدای شهدا و مجروحان و خلق عراق در سراسر دنیا هم‌چنان به گوش می‌رسد که «رژیم ایران اخراج اخراج ـ بغداد آزاد». بنابراین مردم عراق دیدار شمخانی از عراق را محکوم کرده و به او می‌گویند: تو سمبل قتل و ترور هستی. مردم عراق حضور مشکوک تو را مردود می‌دانند و تصمیماتی که تو با مزدوران در عراق می‌گیرید هیچ ارزشی ندارد. مردم عراق تا ریشه کردن احزاب و شبه نظامیان شما هرگز عقب نخواهد نشست. تا عراق کشور آزادی، عربی و خالی از دخالت هر نیروی خارجی شود.»
در یک‌کلام حرف مردم عراق و نیروهای پیشتاز آن، همراستا با مردم ایران با پاسدار شمخانی این است:
«کمک کرونایی‌ات پیشکش تو و ولی‌فقیه، لطفاً گورت را از سرزمین ما برای همیشه گم کن و دم و دمبالچه‌هایت را با خودت به جهنم ببر! ما می‌دانیم چگونه مصالح ملی خود را پی بگیریم و نیازی به قیم نداریم.»
