سردرگمی و تلو‌تلو خوردنهای سران نظام در مذاکرات هسته‌یی به نقطه‌ای رسیده است که ریز و درشت مهره‌های حکومتی تا رسانه‌ها در توصیه به سران نظام برای سرکشیدن جام‌زهر مذاکرات کوی سبقت را از هم ربوده‌اند.
قائم موسوی از تحلیلگران حکومتی نوشت: در خبرها آمده که اولیانوف دیپلمات روسی در مورد مذاکرات برجامی و مشخصاً سانتریفوژهای سایت‌های هسته‌یی ایران نظر شاقی ارائه داده است. وی گفت در این مورد دو راه وجود دارد؛ یکی انتقال آنها به خارج از کشور و دومی، مهر و موم آنها در انباری در ایران زیر نظر آژانس بین‌المللی اتمی. در روند این دور از مذاکرات نوع تعامل و ادبیات روس‌ها در مواجهه با چند و چون مذاکرات فراتر از چارچوب همکاری یا رایزنی بوده و بیشتر به شمایی از ادبیاتی آمرانه و پدرسالارانه پهلو می‌زد. معلوم نیست سینه چاکان استراتژی نگاه به شرق؛ همانهایی که برجام را به ترکمنچای تشبیه می‌کردند و از هیچ قدمی برای ناکامی آن دریغ نکردند، این مواضع را چگونه تحلیل می‌کنند؟! آیا آنها هنوز هم در ورطه سیاستِ کور غرب‌ستیزی و دلبندی به شرق، منافع ملی ایران را ذبح خواهند کرد...
... ۴دهه است که افراط بر دوربینی تضاد با غرب و دلبستگی عارضه نزدیک‌بینی عشق یک‌سویه به همسایه شمالی، کشور را غرق در دور باطلی از افراط و تفریط کرده است...
... ایران و روسیه سنخیت‌های ژئوپلیتیکی، ژئو استراتژیکی، ایدئولوژیکی و انرژی- اقتصادی با یکدیگر ندارند. روسیه هیچگاه متحد دیرپای ایران نخواهد شد. تردید نداشته باشید که امکان تعامل و کم‌هزینه کردن استراتژی‌های منطقه‌ای- بین‌المللی با غرب به مراتب آسان‌تر از شرق است (روزنامه حکومتی مستقل ۲۴ آ‌ذر)...
