یک بار دیگر باندهای رژیم بر سر فیلتر توئیتر دستبهگریبان شدهاند. اخیراً ۸تن از اعضای کمیتهیی که رژیم آخوندی برای تدوین قوانین فیلتر فضای مجازی به اسم «کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه» تشکیل داده است طی نامهیی به محمدجعفر منتظری، دادستان کل رژیم، خواستار تشکیل جلسهیی برای بررسی فیلتر توئیتر شدند. آخوند منتظری در پاسخ به آنها صراحتاً تأکید کرد که بررسی فیلتر توییتر در صلاحیت کارگروه کذایی نیست و گفت: «(توئیتر) به موجب دستور قضایی فیلتر شده و به همین جهت قابلیت طرح در کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه را ندارد». منتظری حتی شرکت در جلسهیی که ۸عضو کارگروه که ۶تن از آنها وزیر دولت روحانی هستند و خواستار آن شده بودند را جرم دانست و گفت: «۶وزیر از من خواستند تا برای رفع فیلتر برخی شبکهها(توئیتر) جلسه بگذاریم، ولی من نرفتم و قبول نکردم زیرا شریک در جرم خواهم شد».
پس از آن وزیر ارتباطات رژیم آخوندی روز یکشنبه ۷مرداد خبر داد که در پاسخ به این استدلال دادستان کل کشور، «استدلالهای حقوقی» خود را در نامهیی به او اعلام کرده و بار دیگر خواستار بررسی رفع فیلتر توئیتر در کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه شد.
این بار معاون دادستان رژیم آخوندی در امور فضای مجازی وارد شد و در پاسخ به وزیر ارتباطات روحانی او را تهدید کرد که نه تنها بررسی فیلتر توئیتر در کارگروه جرم محسوب خواهد شد، بلکه حتی تقاضای او برای بررسی فیلتر توئیتر جرم است. معاون دادستان رژیم با صدور اطلاعیهیی گفت:
«درخواست وزیر ارتباطات مبنی بر طرح موضوع رفع فیلتر توئیتر در جلسه کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، غیرقانونی است... موضوع رفع فیلتر توئیتر در جلسه کارگروه مطرح نخواهد شد و توئیتر رفع فیلتر نمیشود. درخواست وزیر ارتباطات دائر بر طرح موضوع رفع فیلتر توئیتر در جلسه کارگروه درخواستی غیرقانونی و خلاف مبانی حقوقی است. اگر کسی فکر میکند که طرح مکرر یک درخواست غیرقانونی در رسانهها، منع قانونی آن را مرتفع میکند، این فکر اشتباه است».
فیلترینگ توئیتر
معاون دادستان کل رژیم در پایان فتوای نهایی را صادر کرد و گفت:
«توئیتر یک شبکه اجتماعی آمریکایی است که کنترل آن در اختیار دشمن میباشد. مدیران این شبکه در فتنه سال ۸۸ صراحتاً از فتنه حمایت کردند. در حال حاضر نیز این شبکه حاوی میلیونها محتوای مجرمانه است که وزارت ارتباطات بهلحاظ فنی امکان پالایش حتی یک مصداق آن را را ندارد».
اما این تهدیدها باعث پایان کشمکش نشد. روز ۲۷مرداد یکی از نمایندگان مجلس ارتجاع با ارسال نامهیی به دادستان کل کشور نوشت که فیلترینگ «صرفاً به نهادینه شدن و عمومیت یافتن انواع و اقسام فیلترشکنهای داخلی و خارجی» منجر شده است و به دادستان کل رژیم اعتراض کرد که چرا ۸عضو کارگروه که تقاضای بررسی فیلتر توئیتر را کرده بودند که ۶تن آنها وزیر دولت روحانی هستند را مجرم خطاب کرده است.
در همین حال روزنامههای رقیب نیز در پاسخ به دادستانی رژیم که توئیتر را شبکه آمریکایی دانسته بود به این موضوع دامن زدند که اگر توئیتر غیرقانونی است پس کاربری آن نیز غیرقانونی است و «با وجود عضویت شمار قابلتوجهی از مسئولان ردهبالای کشور» در توئیتر پس آنها هم دارند کار غیرقانونی میکنند.
روزنامه حکومتی همشهری نوشت: «اگر بهعنوان نمونه توئیتر، یک شبکه اجتماعی بهقول برخی، آمریکایی و پلید است چرا مسئولان ارشد و مقامهای کشور استفاده از آن را لازم میدانند»؟
فضاحت این کشمکش باعث شد که ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر ارگان سانسور اینترنت موسوم به «شورای عالی فضای مجازی»، به رسانههای حکومتی بگوید: «خود توئیتر بسته شده اما کاربریاش میتواند غیرقانونی نباشد. بههرحال درباره قانونی یا غیرقانونی بودن این کاربری در توئیتر صراحت قانونی نیست».
این کشمکش یکبار دیگر توجه هر ناظری را به وحشت حکومت آخوندی از شبکههای اجتماعی و علل آن جلب میکند.
فیلترینگ توئیتر
نگاهی به شعار رسانه اجتماعی توئیتر، تا حدودی علت هراس رژیم را روشن میکند؛ در نوامبر سال ۲۰۰۹ میلادی شعار توئیتر به «چه چیزی در حال رخ دادن است؟» (به انگلیسی: What is happening) تغییر کرد. آنچه به وضوح، از سمت و سوی این شبکه اجتماعی به جانب آزادی اطلاعرسانی و فعالیت شهروندان در زمینه آزادی بیان، حکایت میکرد.
اما سؤالی که در مورد رژیم ایران مطرح بوده و هست این است که، آیا سران رژیم اجازه خواهند داد که مردم و یا رسانهها، رخدادهای واقعی جامعه را اطلاعرسانی کنند.؟!
صدالبته که جواب حکومتی آخوندی تاکنون منفی و پاسخ همان فیلتر کردن است تا رخدادها و تحولات اجتماعی و سیاسی را زیر یک پرده سنگین و ضخیم از سانسور پنهان کند.
از بعد قیام سال ۸۸ که سران رژیم بهشدت از وضعیت قیام و آگاه شدن جوانان و اطلاعرسانی اخبار و حوادث، به وحشت افتاده بودند، وزارت کشور در همدستی با وزارت اطلاعات کشور طرح فیلترینگ توئیتر را به اجرا درآورد.
جالب اینجاست که در سال ۹۲ رئیس هیأتمدیره و یکی از بنیانگذاران توئیتر در پستی در این شبکه اجتماعی، روحانی را مخاطب قرار داد و چنین نوشت:
«عصر بخیر، رئیس جمهور، آیا شهروندان ایرانی قادر به خواندن توئیتهای شما هستند»؟
یعنی به این شکل خواست به او بفهماند که نمیتوان مردم کشور خود را از پایهییترین حق که حق آزادی بیان باشد، محروم ساخت و در عینحال خودتان رسماً از این رسانه استفاده کنید.
رفع فیلتر آری یا خیر
حال سؤال اساسی اینجاست؛ توئیتر در حالی در ایران فیلتر است که بالاترین مقامهای حکومتی مانند خامنهای و دفتر او، حسن روحانی، رئیسجمهور ارتجاع و تعدادی از وزرا در این شبکه اجتماعی فعالند. اما وقتی حساب به مردم و قشر آگاه جامعه میرسد، توئیتر شبکه اجتماعی آمریکایی و پیشبرنده خط دشمن میشود.
اینجاست که دم خروس ارتجاع و نهایت وحشت رژیم و کارگزارانش بیرون میزند و ترس و وحشت آنان از براندازان که میتوانند از این شبکه اجتماعی را در راستای گسترش قیام استفاده کنند و تجربه قیام ۸۸ را در مداری بالاتر بهکار بگیرند، سراپای حکومتشان را فرامیگیرد
این جوانان قیامآفرین، کانونهای شورشی و کارگران و اقشار بهجان آمده هستند که به هر قیمت شده ولو فیلتر شدن محیطهای اجتماعی، شعار و حرف خود را که سرنگونی تام و تمام این رژیم فاسد است، به کمک فیلترشکنها طنینانداز کردهاند. آنچه که بهوضوح در هماهنگی تظاهرات و حرکتهای اعتراضی در این ایام میتوان دید. خیز و عزمی که لرزه بر اندام رژیم انداخته و خود را در غریو شعارها و شجاعت مردم در خیابانها، بر همگان عیان کرده است.