پرش از لبه فضا

فیلیکس، بام‌گارتنر چترباز 41ساله اتریشی خود را برای پرش از لبه فضا آماده می‌کند. ناسا به این فرد به‌عنوان یک فضانورد آینده می‌نگرد. فیلیکس قرار است امسال از داخل یک سفینه از لبه فضا به پایین بپرد. وی می‌گوید این طبیعت انسان است که رکودهای جدیدی را درنوردد. در این آزمایش تحمل بدن انسان مورد آزمایش قرار می‌گیرد. فیلیکس می‌خواهد رکورد پرش سقوط آزاد از بالاترین نقطه و در طولانی‌ترین مدت را بشکند. او از 120هزار پایی یعنی حدود 36 کیلومتری سطح زمین به پایین خواهد پرید. فیلیکس می‌گوید پس از خروج، در ثانیه‌های اول سقوط آزاد، سرعت آنقدر شتاب می‌گیرد که سرعت صوت را می‌شکند. سرعت صوت 340 متر بر ثانیه یا بیش از 1100 کیلومتر برساعت است. این سرعتی است که هیچ‌کس تاکنون نتوانسته خارج از هواپیما یا فضاپیما به آن دست یابد. بام‌گارتنر تاکنون از برج پتروناس در کوالالامپور و مجسه حضرت مسیح در برزیل به پایین پریده است. فردی که فیلیکس می‌خواهد رکورد پرش او را بشکند، مشاور فنی این پروژه است. او 50سال پیش از ارتفاع 102هزار پایی به پایین پرید.

سرهنگ جو کیتینگر Kittinger که این پرش را در سال 1960 انجام داد. وی گفت: نکته مهم در این‌جا، فاصله است، آن هم شرایطی که برای انسان خطرناک محسوب می‌شود و اگر تجهیزات کامل نداشته باشیم، مرگ حتمی است. تهدید اصلی در این ارتفاع نبودن فشار است. اطراف انسان خلا وجود دارد و بدون لباس ضدفشار، حیات امکان پذیر نیست.
کپسولی که بام گارتنر در آن هست با یک بالن هلیوم به فضا منتقل می‌شود. سپس او در ارتفاع 120هزار پایی قدم به بیرون کپسول می‌گذارد. یک دست لباس ضدفشار و سه چتر نجات تنها چیزی است که او با خود به فضا می‌برد.
هدف از این پرش کسب اطلاعات مربوط به تأثیر چنین شرایطی روی بدن انسان است تا توریستهای آینده فضا در صورت بروز هرگونه اشکالی در سفینه‌شان قادر به فرود باشند.