در ادامه موج گسترده نارضایتی‌های مردمی، شهروندان در نقاط مختلف ایران دست به اعتراضات خیابانی و تجمع‌های اعتراضی زدند. از قطع مکرر آب و برق گرفته تا تخریب طبیعت و فساد مدیریتی، صدای معترضان در قالب شعارها و بیانیه‌های تند علیه کارگزاران و نهادهای حکومتی طنین‌انداز شد.
خرمدشت و سیاه‌سنگ (تهران)
در ناحیه صنعتی شرق استان تهران، کارفرمایان و صاحبان واحدهای تولیدی با تجمع در مقابل شرکت برق منطقه‌ای، نسبت به قطعی‌های طولانی و بی‌برنامه‌ٔ برق اعتراض کردند. معترضان تأکید کردند که این وضعیت، باعث تعطیلی خطوط تولید، اخراج کارگران و بحران اقتصادی برای واحدهای کوچک شده است.
نیروی انتظامی برای متفرق‌سازی معترضان وارد عمل شد.
بلده (مازندران)
ده‌ها تن از اهالی منطقه و فعالان محیط‌زیست، با تجمع در محور هراز، علیه تخریب گسترده کوه‌ها و فعالیت بی‌رویه معادن اعتراض کردند. شعارهایی چون: «معدن‌دار حیا کن، منطقه را رها کن» و «مرگ طبیعت، مرگ ماست» در این تجمع شنیده شد.
معترضان خواستار لغو فوری مجوزهای معادن و پایان تاراج منابع طبیعی شدند.
مشهد (خراسان رضوی)
جمعی از مرغداران مرغ تخم‌گذار استان با برگزاری تجمع اعتراضی، عملکرد اتحادیه میهن را به باد انتقاد گرفتند. یکی از معترضان گفت: «ما نابود شدیم و کسی پاسخگو نیست؛ اتحادیه‌ای که قرار بود مدافع ما باشد، به ابزار حذف ما تبدیل شده است».
خشکبیجار (گیلان)
راهپیمایی گسترده‌یی با شعارهایی نظیر: «آب، برق، زندگی، حق مسلم ماست» و «مرگ بر بی‌کفایتی» در خیابانهای خشکبیجار برگزار شد. مردم از قطعی‌های مکرر آب و برق خشمگین بودند و عملکرد مسئولان را زیر سؤال بردند.
مجتمع ونوس (تهران)
پس از وقوع آتش‌سوزی گسترده در مجتمع تجاری ونوس، جمعی از مالکان و کسبه با تجمع اعتراضی، نسبت به بی‌کفایتی هیئت‌مدیره، ابهام در مالیات و غیرفعال بودن سیستم‌های ایمنی اعتراض کردند. برخی معترضان از احتمال "خیانت در امانت" سخن گفتند و خواستار پاسخگویی فوری شدند.
اعتراض فردی در مشهد
در یک اقدام نمادین، یکی از شهروندان مشهدی در اعتراض به وضعیت معیشتی، با اشاره به فساد، فقر و قطع برق، خامنه‌ای را خطاب قرار داد و گفت:
«کودکان برای نان گرسنه‌اند، و خمیر نانی که می‌توانست سفره‌ای را پر کند، فاسد می‌شود. این است عدالت؟»
این گزارش، بازتابی از اعتراضات زنجیره‌یی و فزاینده در نقاط مختلف کشور است؛ اعتراضاتی که بیش از هر زمان دیگری بر ناکارآمدی ساختاری، فساد و بی‌توجهی به معیشت و زیست‌بوم تأکید دارند.
