زندانی سیاسی علی معزی پدر دو مجاهد اشرفی که در زندان تهران بزرگ محبوس است به‌مناسبت پنجاه و دومین سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران پيامی فرستاد:
پانزده شهریور پنجاه و دومین سالگرد طلوع خورشید سازمان مجاهدین خلق ایران خجسته و گرامی باد!
در شهریور ۱۳۴۴حنیف کبیر به همراهی یارانش سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان بر اساس اصل ثابت یگانگی و نفی هرگونه سوءاستفاده انسان از انسان، سازمانی را بنیان نهاد که نه مرگ داشت و نه تجزیه و انشعاب، بلکه رو به پیش راه گشا بود و بن‌بست شکن.
این سازمان که ریشه در اعماق فرهنگ و تاریخ و عقاید مردم ایران داشت؛ محصول تاریخی مبارزات مردم ایران از مشروطه به بعد بود.
به یاد میاوریم که سازمان مجاهدین در دهه پنجاه به تأثیرگذار عمده در فرهنگ مبارزاتی جامعه تبدیل شده بود و در آن سالها محبوب دلهای مردمان و کانون توجه و مرجع مبارزان راه آزادی بود.
به یاد داریم که پس از انقلاب نیز با حداکثر بردباری در برابر دجالیت و ارتجاع زن‌ستیز و استبداد مذهبی به روشنگری پرداخت و به انتظار حداقلی از هر جمهوری تأکید و تعیین تکلیف آزادیهای اساسی و حقوق دموکراتیک را در اولویت قرار می‌داد و به ربوده شدن انقلاب توسط ارتجاع و آینده تیره و تار برای کشور هشدار می‌داد؛ به قانون اساسی فاقد حق حاکمیت مردمی نه گفت و ماهیت جنگ ضدمیهنی را افشا کرد؛ با شعار صلح، صلح، آزادی به مصاف جنگ جنگ اختناق رفت تا آنجا که جامهای زهر پیاپی را به رژیم ولایت فقیه نوشانید؛ دکان شیادی مدره بازی و اصلاح طلبی دروغین و سلاح هسته‌یی را تخته کرد.
و فراموش نمی‌کنیم که در این راه از همان اول، حمله و هجوم فالانژها و چماقداران و چاقوکشان ارتجاع را به جان خرید و در مراحل بعد هم هیچگاه مرعوب ترورها، اعدامها و کشتارها نشد.
حمایتهای خارجی از رژیم و سیاست مماشات را به پشیزی نگرفت و پیوسته سنگین‌ترین بهای آن را را در داخل و خارج کشور پرداخت، اما هیچگاه از کنار مردم دور نشد و از میدان به در نرفت.
یک قلم از این قیمت دادنها ۳۰هزار قتل‌عام تابستان ۶۷ است. خونهایی که گریبان رژیم را هرگز رها نخواهد کرد؛ در یک نمونه دیگر پایداری در مقابل کشتارهای بی‌رحمانه و محاصره طاقت‌فرسای اشرف و لیبرتی را از خود نشان داد. ولی ما هنوز از ابعاد تهمت ها و توطئه‌ها و مصیبتهای وارده بر آنها بی‌اطلاعیم.
در حال حاضر نیز حضور سازمان مجاهدین خلق ایران که طی سالها آزمایش خود را در محضر ملت شریف ایران پس داده، پاسخی است به مسائل اساسی در فردا، پاسخی است به انواع بنیادگرایی مذهبی در منطقه، پاسخ به خواسته‌های دموکراتیک مردم ایران، پاسخ به هویت ملی و دینی، پاسخ به عدالت اجتماعی و پاسخ به مسائل زنان و قومیت هاست.
پس در این دور حساس باید با تجربه از گذشته، نباید خود را از چنین سرمایه عظیم ملی و مردمی محروم کنیم.
بی گمان به پاس خلوص عقیدتی و خصلت مردمی و فدای حداکثر مجاهدین، خداوند آن‌چنانکه تاکنون در نهان و آشکار یاری‌شان کرده؛ باز هم یاری خواهد نمود تا زمانی که طلسم اختناق بشکند، تا به کمک مردم بساط غارت و فساد و سرکوب و دیکتاتوری برای همیشه از کشور ما برچیده شود.
به امید آن فردای نزدیک
علی معزی - زندان تهران بزرگ
شهریور ۱۳۹۶.
پانزده شهریور پنجاه و دومین سالگرد طلوع خورشید سازمان مجاهدین خلق ایران خجسته و گرامی باد!
در شهریور ۱۳۴۴حنیف کبیر به همراهی یارانش سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان بر اساس اصل ثابت یگانگی و نفی هرگونه سوءاستفاده انسان از انسان، سازمانی را بنیان نهاد که نه مرگ داشت و نه تجزیه و انشعاب، بلکه رو به پیش راه گشا بود و بن‌بست شکن.
این سازمان که ریشه در اعماق فرهنگ و تاریخ و عقاید مردم ایران داشت؛ محصول تاریخی مبارزات مردم ایران از مشروطه به بعد بود.
به یاد میاوریم که سازمان مجاهدین در دهه پنجاه به تأثیرگذار عمده در فرهنگ مبارزاتی جامعه تبدیل شده بود و در آن سالها محبوب دلهای مردمان و کانون توجه و مرجع مبارزان راه آزادی بود.
به یاد داریم که پس از انقلاب نیز با حداکثر بردباری در برابر دجالیت و ارتجاع زن‌ستیز و استبداد مذهبی به روشنگری پرداخت و به انتظار حداقلی از هر جمهوری تأکید و تعیین تکلیف آزادیهای اساسی و حقوق دموکراتیک را در اولویت قرار می‌داد و به ربوده شدن انقلاب توسط ارتجاع و آینده تیره و تار برای کشور هشدار می‌داد؛ به قانون اساسی فاقد حق حاکمیت مردمی نه گفت و ماهیت جنگ ضدمیهنی را افشا کرد؛ با شعار صلح، صلح، آزادی به مصاف جنگ جنگ اختناق رفت تا آنجا که جامهای زهر پیاپی را به رژیم ولایت فقیه نوشانید؛ دکان شیادی مدره بازی و اصلاح طلبی دروغین و سلاح هسته‌یی را تخته کرد.
و فراموش نمی‌کنیم که در این راه از همان اول، حمله و هجوم فالانژها و چماقداران و چاقوکشان ارتجاع را به جان خرید و در مراحل بعد هم هیچگاه مرعوب ترورها، اعدامها و کشتارها نشد.
حمایتهای خارجی از رژیم و سیاست مماشات را به پشیزی نگرفت و پیوسته سنگین‌ترین بهای آن را را در داخل و خارج کشور پرداخت، اما هیچگاه از کنار مردم دور نشد و از میدان به در نرفت.
یک قلم از این قیمت دادنها ۳۰هزار قتل‌عام تابستان ۶۷ است. خونهایی که گریبان رژیم را هرگز رها نخواهد کرد؛ در یک نمونه دیگر پایداری در مقابل کشتارهای بی‌رحمانه و محاصره طاقت‌فرسای اشرف و لیبرتی را از خود نشان داد. ولی ما هنوز از ابعاد تهمت ها و توطئه‌ها و مصیبتهای وارده بر آنها بی‌اطلاعیم.
در حال حاضر نیز حضور سازمان مجاهدین خلق ایران که طی سالها آزمایش خود را در محضر ملت شریف ایران پس داده، پاسخی است به مسائل اساسی در فردا، پاسخی است به انواع بنیادگرایی مذهبی در منطقه، پاسخ به خواسته‌های دموکراتیک مردم ایران، پاسخ به هویت ملی و دینی، پاسخ به عدالت اجتماعی و پاسخ به مسائل زنان و قومیت هاست.
پس در این دور حساس باید با تجربه از گذشته، نباید خود را از چنین سرمایه عظیم ملی و مردمی محروم کنیم.
بی گمان به پاس خلوص عقیدتی و خصلت مردمی و فدای حداکثر مجاهدین، خداوند آن‌چنانکه تاکنون در نهان و آشکار یاری‌شان کرده؛ باز هم یاری خواهد نمود تا زمانی که طلسم اختناق بشکند، تا به کمک مردم بساط غارت و فساد و سرکوب و دیکتاتوری برای همیشه از کشور ما برچیده شود.
به امید آن فردای نزدیک
علی معزی - زندان تهران بزرگ
شهریور ۱۳۹۶.
