مادر شهید مصطفی کریم بیگی از شهدای قیام 88 با صدور اطلاعیه‌ای از مردم خواست تا در مراسم سالروز تولد فرزندش در 21اردیبهشت در منزل وی شرکت کنند.
در این اطلاعیه آمده است: ”امسال برای زادروز مصطفای عزیزمان مراسم یادبودی به سبک و سیاق گذشته نخواهیم داشت، اما برای دوستانی که این سالها چون مرهمی بر دل زخمی‌مان بودند، روز ٢١ اردیبهشت، ساعت ۵ تا ١٠ شب را در منزل می‌نشینیم. با قدم‌هایتان، ایستاده‌تر می‌شویم برای احقاق حقوقمان ”.
خاطر نشان می‌شود مصطفی کریم بیگی در تاریخ ۶ دی مصادف با روز عاشورای سال ۸۸ در حوالی خیابان نوفل لوشاتوی تهران از ناحیه پیشانی مورد اصابت گلوله مأموران جنایتکار رژیم قرار گرفت و به‌شهادت رسید.
خانواده این شهید راه آزادی تا روز ۲۱ دی ماه که عکس او را در پزشکی قانونی کهریزک پیدا کردند هیچ اطلاعی از وی نداشتند و فکر می‌کردندکه فرزندشان دستگیر و زندانی شده است. در این مدت مأموران جنایتکار رژیم با تماسهای مشکوک و تهدیدآمیز از طریق تلفن دستی او اقدام به اذیت و آزار خانواده‌اش می‌کردند.
آنها همچنین بدون اطلاع و حضور اعضای خانواده پیکر مصطفی کریم بیگی را در خارج از تهران دفن کردند و به خانواده وی خبر دادند که مراسم خاکسپاری غروب آن روز در یکی از شهرکهای شهریار به نام وحیدیه انجام می‌شود و تنها پدر و مادر و خواهر او امکان حضور در این مراسم را دارند.
در این اطلاعیه آمده است: ”امسال برای زادروز مصطفای عزیزمان مراسم یادبودی به سبک و سیاق گذشته نخواهیم داشت، اما برای دوستانی که این سالها چون مرهمی بر دل زخمی‌مان بودند، روز ٢١ اردیبهشت، ساعت ۵ تا ١٠ شب را در منزل می‌نشینیم. با قدم‌هایتان، ایستاده‌تر می‌شویم برای احقاق حقوقمان ”.
خاطر نشان می‌شود مصطفی کریم بیگی در تاریخ ۶ دی مصادف با روز عاشورای سال ۸۸ در حوالی خیابان نوفل لوشاتوی تهران از ناحیه پیشانی مورد اصابت گلوله مأموران جنایتکار رژیم قرار گرفت و به‌شهادت رسید.
خانواده این شهید راه آزادی تا روز ۲۱ دی ماه که عکس او را در پزشکی قانونی کهریزک پیدا کردند هیچ اطلاعی از وی نداشتند و فکر می‌کردندکه فرزندشان دستگیر و زندانی شده است. در این مدت مأموران جنایتکار رژیم با تماسهای مشکوک و تهدیدآمیز از طریق تلفن دستی او اقدام به اذیت و آزار خانواده‌اش می‌کردند.
آنها همچنین بدون اطلاع و حضور اعضای خانواده پیکر مصطفی کریم بیگی را در خارج از تهران دفن کردند و به خانواده وی خبر دادند که مراسم خاکسپاری غروب آن روز در یکی از شهرکهای شهریار به نام وحیدیه انجام می‌شود و تنها پدر و مادر و خواهر او امکان حضور در این مراسم را دارند.
