علی هاشمی، رئیس کمیتهی مبارزه با مواد مخدر در مجمع تشخیص مصلحت رژیم اعلام کرد ”روزانه ۱۱۰ میلیارد تومان در راه مواد مخدر خرج میشود و تجارت مواد مخدر دستکم ۱۲ میلیارد دلار آسیب اقتصادی بهبار آورده است. سالانه ۴۵ هزار میلیارد تومان از اقتصاد کشور به واسطه پدیده مواد مخدر از بین میرود.۹۰ درصد اقتصاد مواد مخدر بر مبنای "پولشویی" است. وی با تأکید بر اینکه بهجرأت میتوانم بگویم که از اول انقلاب تا کنون حتی یک درصد هم به اقتصاد مافیای مواد مخدر در کشور خسارت وارد نشده است تأکید کرد که مصرف و خرید و فروش موادمخدر در کشور کماکان "جاذبهی اقتصادی" است“.
مشارکت سیاسی جوانان؛ افزایش شاخص امید به زندگی
وی اعتراف کرد: ”در خرداد 1374 طی آسیبشناسی و افکارسنجیهای دقیق در خصوص شاخص امید به زندگی جوانان تهرانی، متوجه شدیم که تنها 30 درصد جوانان در آن برهه زمانی امید به آینده “مثبت ”داشتند... مشارکت سیاسی جوانان (درنیمه دهه1370) باعث شد شاخص امید به زندگی در یک جهش موفق از 30 به 81 درصد رسیده بود.
این مسأله بهروشنی بیانگر آن است که یک مشارکت سیاسی ساده چقدر میتواند با ایجاد نشاط، شور و امید به زندگی از دور کردن افراد از اعتیاد و دیگر آسیبهای اجتماعی مؤثر عمل کند“.
وی گفت: ”با از بین بردن زمینهای کشت خشخاش در داخل کشور در سالهای اول بعد از انقلاب اسلامی، در عمل بازار "دو دستی" به مافیای مواد مخدر تحویل داده شد. نابود کردن کشت خشخاش به دستور شورای انقلاب و بدون هیچگونه تأمل جدی، به ضرر مردم خودمان و به نفع مافیای قاچاق موادمخدر شد.
جوانان کشور بهاندازهی "۸ سال دوران دفاع مقدس" کشته و نابود شدند.
زمانی که احمدینژاد دولت را تحویل گرفت، تعداد مبتلایان به مواد مخدر صنعتی زیر ۷هزار نفر بود. بنا به آمار رسمی، زمانی که وی دولت را به حسن روحانی تحویل داد آمار مبتلایان دستکم به ۳۳۰هزار نفر رسیده بود. برخی آمار غیررسمی این رقم را تا ۴۵۰ هزار نفر تخمین میزنند.
هاشمی تأکید کرد: ”در هشت سال دوران ریاستجمهوری احمدینژاد در اثر سیاستها و ناکارآمدی دولت در مقابله با مواد مخدر، جوانان کشور بهاندازهی "۸ سال دوران دفاع مقدس" کشته و نابود شدند. در ابتدای سال 1384 قیمت مواد مخدر صنعتی کیلویی 167 تا 171 میلیون تومان بود در حالی که در انتهای دولت دهم این رقم به 8 تا 9 میلیون تومان رسید“.
وی با اعتراف به این که شاخصهای کشور در مبارزه با مواد مخدر "در وضغیت خوبی" نیست، گفت ”الگوی مصرف در کشور نیز به سمت "مصرف پرخطر" رفته است.
پیش از این حسین میرمحمد صادقی، معاون حقوقی مرکز تحقیقات استراتژیک کشور اعلام کرد که سالها مجازات اعدام در کاهش جرایم مرتبط با موادمخدر در ایران موفق نبوده است.
بنا به آمار رسمی سن اعتیاد در ایران به زیر ۱۵ سال رسیده است و شمار مبتلایان به بیماری ایدز در میان معتادان با سرعت در حال افزایش است. جاذبه مصرف مواد مخدر در کنار جاذبههای اقتصادی همچنان پر قدرت در کشور پابرجاست و نتوانستهایم بهرغم تمامی تلاشها، تقدیم شهداء و اقدامات دیگر، این دو جاذبه را از این حوزه بگیریم.
ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران در سال ۱۳۹۳ اعلام کرد که بین ۳۰ تا ۳۵درصد از کارگران مراکز صنعتی، کارگاهی و تولیدی ایران به مواد مخدر معتادند.
ورود مواد مخدر به زندانها موضوعی جدی است
وی گفت وقتی مواد مخدر از در نیم متری زندان وارد میشود چه انتظاری دارید که ورود و خروج آن از مرز چند هزار کیلومتری قابل کنترل باشد؟
فاصله خماری تا نشئگی هر فرد معتاد در شهرهای کوچک 2 و در شهرهای بزرگ 10دقیقه است نمیخواهد راه دور برویم حتی اگر اطراف دستگاههای عضو ستاد مبارزه با مواد مخدر تیمی بگذاریم، خواهیم دید که چقدر تولیدکننده و مصرف کننده در همان حوالی وجود دارند...
اعدام قاچاقچیان مواد مخدر مؤثر نبوده است
تا کنون تعداد زیادی بهخاطر جرایم مربوط به مواد مخدر اعدام شدهاند و هزینههای بینالمللی آن را هم پرداخت کردهایم اما واقعأ این اعدامها اثری جدی داشته است؟ بررسی این امر از وظایف مرکز تحقیقات جرم است، هر چند جواب ما منفی است. این در حالی است که 99 درصد اعدامیهای ما از مافیای اصلی مواد نیستند؛ بلکه رتبههای سوم، چهارم و پنجمی هستند که مافیای اصلی آنها را در مقابل تیر و تیغ قرار داده و خودشان قبراق و سرحال به زندگیشان ادامه میدهند“. (خبرگزاری حکومتی ایسنا-30بهمن94)
افکار عمومی معتقد است دسترسی به مواد مخدر در تهران آسانتر شده
چاووشی معاون استاندار تهران با ابراز نارضایتی نسبت بهعملکرد پلیس گفت: متأسفانه در افواه عمومی این تصور وجود دارد که دسترسی به مواد مخدر آسانتر شده است. (تسنیم- ۲۹/۱/۹۵)
با این اعترافها و آمارهای تکاندهنده باید پرسید پس آن همه اعدام و زندان برای چیست؟ چگونه است که فروشندههای خرده پا را دستگیر و اعدام میکنند، ولی هیچ گاه عوامل اصلی ترانزیت و توزیع مواد مخدر دستگیر نمیشوند؟! پاسخ روشن است که چاقو هیچ وقت دسته خودش را نمیبرد.
افشاگریهای مستند و از آن مهمتر اعتراف سرکردگان سابق وزارت اطلاعات یا پاسداران، پیش از این بارها نشان داده که سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، عامل اصلی ترانزیت، قاچاق و توزیع مواد مخدر در ایران و به کشورهای منطقه و کشورهای اروپایی است. آنها از این طریق هم جیبهای گشاد خود را پر کرده و هم بودجه کارهای تروریستی خود را تأمین میکنند و هم از این پولهایی که وزیر کشور آخوندها در جنگ باندی، اسمش را «پولهای کثیف» گذاشت، برای انتخاب شدن در مجلس ارتجاع استفاده میکنند.
مشارکت سیاسی جوانان؛ افزایش شاخص امید به زندگی
وی اعتراف کرد: ”در خرداد 1374 طی آسیبشناسی و افکارسنجیهای دقیق در خصوص شاخص امید به زندگی جوانان تهرانی، متوجه شدیم که تنها 30 درصد جوانان در آن برهه زمانی امید به آینده “مثبت ”داشتند... مشارکت سیاسی جوانان (درنیمه دهه1370) باعث شد شاخص امید به زندگی در یک جهش موفق از 30 به 81 درصد رسیده بود.
این مسأله بهروشنی بیانگر آن است که یک مشارکت سیاسی ساده چقدر میتواند با ایجاد نشاط، شور و امید به زندگی از دور کردن افراد از اعتیاد و دیگر آسیبهای اجتماعی مؤثر عمل کند“.
وی گفت: ”با از بین بردن زمینهای کشت خشخاش در داخل کشور در سالهای اول بعد از انقلاب اسلامی، در عمل بازار "دو دستی" به مافیای مواد مخدر تحویل داده شد. نابود کردن کشت خشخاش به دستور شورای انقلاب و بدون هیچگونه تأمل جدی، به ضرر مردم خودمان و به نفع مافیای قاچاق موادمخدر شد.
جوانان کشور بهاندازهی "۸ سال دوران دفاع مقدس" کشته و نابود شدند.
زمانی که احمدینژاد دولت را تحویل گرفت، تعداد مبتلایان به مواد مخدر صنعتی زیر ۷هزار نفر بود. بنا به آمار رسمی، زمانی که وی دولت را به حسن روحانی تحویل داد آمار مبتلایان دستکم به ۳۳۰هزار نفر رسیده بود. برخی آمار غیررسمی این رقم را تا ۴۵۰ هزار نفر تخمین میزنند.
هاشمی تأکید کرد: ”در هشت سال دوران ریاستجمهوری احمدینژاد در اثر سیاستها و ناکارآمدی دولت در مقابله با مواد مخدر، جوانان کشور بهاندازهی "۸ سال دوران دفاع مقدس" کشته و نابود شدند. در ابتدای سال 1384 قیمت مواد مخدر صنعتی کیلویی 167 تا 171 میلیون تومان بود در حالی که در انتهای دولت دهم این رقم به 8 تا 9 میلیون تومان رسید“.
وی با اعتراف به این که شاخصهای کشور در مبارزه با مواد مخدر "در وضغیت خوبی" نیست، گفت ”الگوی مصرف در کشور نیز به سمت "مصرف پرخطر" رفته است.
پیش از این حسین میرمحمد صادقی، معاون حقوقی مرکز تحقیقات استراتژیک کشور اعلام کرد که سالها مجازات اعدام در کاهش جرایم مرتبط با موادمخدر در ایران موفق نبوده است.
بنا به آمار رسمی سن اعتیاد در ایران به زیر ۱۵ سال رسیده است و شمار مبتلایان به بیماری ایدز در میان معتادان با سرعت در حال افزایش است. جاذبه مصرف مواد مخدر در کنار جاذبههای اقتصادی همچنان پر قدرت در کشور پابرجاست و نتوانستهایم بهرغم تمامی تلاشها، تقدیم شهداء و اقدامات دیگر، این دو جاذبه را از این حوزه بگیریم.
ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران در سال ۱۳۹۳ اعلام کرد که بین ۳۰ تا ۳۵درصد از کارگران مراکز صنعتی، کارگاهی و تولیدی ایران به مواد مخدر معتادند.
ورود مواد مخدر به زندانها موضوعی جدی است
وی گفت وقتی مواد مخدر از در نیم متری زندان وارد میشود چه انتظاری دارید که ورود و خروج آن از مرز چند هزار کیلومتری قابل کنترل باشد؟
فاصله خماری تا نشئگی هر فرد معتاد در شهرهای کوچک 2 و در شهرهای بزرگ 10دقیقه است نمیخواهد راه دور برویم حتی اگر اطراف دستگاههای عضو ستاد مبارزه با مواد مخدر تیمی بگذاریم، خواهیم دید که چقدر تولیدکننده و مصرف کننده در همان حوالی وجود دارند...
اعدام قاچاقچیان مواد مخدر مؤثر نبوده است
تا کنون تعداد زیادی بهخاطر جرایم مربوط به مواد مخدر اعدام شدهاند و هزینههای بینالمللی آن را هم پرداخت کردهایم اما واقعأ این اعدامها اثری جدی داشته است؟ بررسی این امر از وظایف مرکز تحقیقات جرم است، هر چند جواب ما منفی است. این در حالی است که 99 درصد اعدامیهای ما از مافیای اصلی مواد نیستند؛ بلکه رتبههای سوم، چهارم و پنجمی هستند که مافیای اصلی آنها را در مقابل تیر و تیغ قرار داده و خودشان قبراق و سرحال به زندگیشان ادامه میدهند“. (خبرگزاری حکومتی ایسنا-30بهمن94)
افکار عمومی معتقد است دسترسی به مواد مخدر در تهران آسانتر شده
چاووشی معاون استاندار تهران با ابراز نارضایتی نسبت بهعملکرد پلیس گفت: متأسفانه در افواه عمومی این تصور وجود دارد که دسترسی به مواد مخدر آسانتر شده است. (تسنیم- ۲۹/۱/۹۵)
با این اعترافها و آمارهای تکاندهنده باید پرسید پس آن همه اعدام و زندان برای چیست؟ چگونه است که فروشندههای خرده پا را دستگیر و اعدام میکنند، ولی هیچ گاه عوامل اصلی ترانزیت و توزیع مواد مخدر دستگیر نمیشوند؟! پاسخ روشن است که چاقو هیچ وقت دسته خودش را نمیبرد.
افشاگریهای مستند و از آن مهمتر اعتراف سرکردگان سابق وزارت اطلاعات یا پاسداران، پیش از این بارها نشان داده که سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، عامل اصلی ترانزیت، قاچاق و توزیع مواد مخدر در ایران و به کشورهای منطقه و کشورهای اروپایی است. آنها از این طریق هم جیبهای گشاد خود را پر کرده و هم بودجه کارهای تروریستی خود را تأمین میکنند و هم از این پولهایی که وزیر کشور آخوندها در جنگ باندی، اسمش را «پولهای کثیف» گذاشت، برای انتخاب شدن در مجلس ارتجاع استفاده میکنند.