مهمترین مسألهٴ روی میز رژیم در مرحله پسابرجام، موضوع سوریه است. آیا رژیم دارد وارد روند زهرخوران دیگری که این بار، موضوع آن سوریه است می‌شود؟ باند ولی‌فقیه آه و فغان راه انداخته‌اند که این روند شروع شده و کلید آن با حضور ایران در کنفرانس وین2 در روز جمعه 8آبان زده شد؛ اما کارگزاران دولت روحانی در وزارت‌خارجه این موضوع را به‌شدت تکذیب می‌کنند. کیهان خامنه‌ای (12/8) طی مقاله‌یی درباره شرکت رژیم در کنفرانس وین که ریاست آن را وزیر خارجه آمریکا به عهده داشت، نوشت:
«کاملا پیداست که آنچه به‌عنوان دارو در وین دست به دست شده، در واقع زهر مرگباری است که در جامی بلورین به ملت سوریه پیشنهاد شده است».
نیازی به توضیح ندارد که منظور کیهان از جام زهر به کام ملت سوریه، در واقع جام زهر به کام رژیم آخوندی است. به همین خاطر هم هست که این رویداد به یک موضوع جنگ و دعوای دیگر بین دو باند تبدیل شده است. حسین امیر عبداللهیان از معاونان ظریف، که همراه او در کنفرانس وین حضور داشت در شامگاه شنبه 9آبان در تلویزیون رژیم ظاهر شد تا این قضیه را رفع و رجوع کند. او گفت:
«برخی تلاش کردند با سوء‌استفاده بگویند که حضور ایران در این اجلاس یعنی پذیرش ایران برای کناره‌گیری آقای بشار اسد از قدرت. حتی در ساعتهای اولیه‌ای که به اتفاق دکتر ظریف در میز مذاکره و گفتگوی چند جانبه بودیم مطلع شدیم که خبری نادرست منتشر شد که ایران پذیرفته است که ظرف 6ماه بشار اسد ازقدرت کناره‌گیری کند… ما معتقدیم نه آمریکا، نه روسیه، نه عربستان، نه ترکیه و نه حتی جمهوری اسلامی ایران، بلکه فقط و فقط این مردم سوریه هستند که نسبت به آینده کشورشان تصمیم خواهند گرفت و این به‌عنوان یکی از بندهای چالشی ما در جلسه بود»....
مطرح کردن انتخابات، اگر‌چه در فضای کنونی سوریه جز یاوه مسخره‌یی بیش نیست، اما سرپوش عقب‌نشینی رژیم از حمایت بی‌شکاف قبلی‌اش از بشار اسد جنایتکار می‌باشد. معاون ظریف در همین مصاحبه چند جا مجبور شد به انزوای شدید رژیم ـ هم در منطقه و هم در جهان ـ به‌خاطر دخالتهای جنایتکارانه‌اش در حمایت از رژیم اسد در کشتار و سرکوب مردم سوریه اعتراف کند. از جمله:
«این جلسه، جلسه‌ای چالشی، دشوار و پیچیده بود. عراق، لبنان، عمان و روسیه در این جلسه حضور داشتند و نقش کمک کننده داشتند اما چالشهای اصلی جلسه متوجه جمهوری اسلامی ایران بود».
امیرعبداللهیان همچنین اعتراف کرد که در کنفرانس وین، وزیر خارجه عربستان از خجالت رژیم و وزیر خارجه شارلاتان آن ظریف درآمده و مواضع این کشور مبنی بر دخالتهای جنایتکارانه و تروریستی رژیم در سوریه و سایر کشورهای منطقه را با صدای بلند مطرح کرده است:
«به‌رغم این‌که در این جلسه هیأت ایرانی تلاش کرد وارد یک چالش با عربستان سعودی نشود و ما تمرکزمان بر موضوع سوریه و حل سیاسی آن بود، اما متأسفانه آقای عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان سعودی اظهاراتی نامتوازن، بی‌اساس و رفتاری که در شأن وزیر خارجه یک کشور نیست از خودشان بروز دادند و در نتیجه با واکنش تند و صریح آقای دکتر ظریف مواجه شدند و یک تنش گفتمانی در این جلسه ایجاد شد. آقای عادل الجبیر با این نیت در این جلسه حضور پیدا کرده بود که از این جلسه یک جدول زمانبندی کوتاه‌مدت به‌عنوان بیانیه پایانی که در نهایت رئیس‌جمهور سوریه از قدرت کناره‌گیری بکند خارج بشود. عادل الجبیر اصلاً دنبال مفاهیمی هم‌چون حق مردم سوریه و… نبود و اظهارات خیلی نامناسب و نادرستی را بیان کرد».
جالب این‌که در انتهای این مصاحبه مجری تلویزیون رژیم سؤالی را که اکنون حتی نیروهای خود رژیم هم مطرح می‌کنند، از امیرعبداللهیان سؤال می‌کند و می‌پرسد:
«فلسفه حمایت ما از سوریه چیست که حاضر شدیم بابت آن شهید بدهیم؟»
امیر عبدالهیان به‌طور مسخره و شیادانه‌یی در پاسخ می‌گوید:
«… فراموش نکنیم که امروز یک جریان تروریستی مثل داعش بین سوریه و عراق تردد دارد، یعنی طی 3، 4سال گذشته همواره به این شکل بوده که اگر فشار روی نیروهای داعش توسط ارتش سوریه افزایش پیدا می‌کرد، سر ریز اینها وارد عراق می‌شد. فراموش نکنیم که در یکی دو سال گذشته نیروهای داعش تا چسبیده به مرزهای ما از طریق عراق وارد شدند».
این شیاد ظاهراً یادش رفته که مداخلة رژیم در سوریه و حمایتش از بشار اسد و کشتار مردم سوریه 5سال است که ادامه دارد، در حالی که داعش دو سال است که سر و کله‌اش پیدا شده و از قضا محصول و زاییده همین دخالت و جنگ شوم است و هم‌اکنون نیز در سوریه در جبهه رژیم قرار دارد.
امیر عبداللهیان با این جواب مسخره، ممکن است توانسته باشد سر و ته مصاحبه فرمایشی را هم بیاورد، اما کار رژیم را در توجیه دست برداشتنش از بشار اسد که به‌زودی آشکار می‌شود، سخت‌تر می‌کند و آن وقت باید به این سؤال جواب بدهد که مگر تهدید داعش برطرف شده است؟.
«کاملا پیداست که آنچه به‌عنوان دارو در وین دست به دست شده، در واقع زهر مرگباری است که در جامی بلورین به ملت سوریه پیشنهاد شده است».
نیازی به توضیح ندارد که منظور کیهان از جام زهر به کام ملت سوریه، در واقع جام زهر به کام رژیم آخوندی است. به همین خاطر هم هست که این رویداد به یک موضوع جنگ و دعوای دیگر بین دو باند تبدیل شده است. حسین امیر عبداللهیان از معاونان ظریف، که همراه او در کنفرانس وین حضور داشت در شامگاه شنبه 9آبان در تلویزیون رژیم ظاهر شد تا این قضیه را رفع و رجوع کند. او گفت:
«برخی تلاش کردند با سوء‌استفاده بگویند که حضور ایران در این اجلاس یعنی پذیرش ایران برای کناره‌گیری آقای بشار اسد از قدرت. حتی در ساعتهای اولیه‌ای که به اتفاق دکتر ظریف در میز مذاکره و گفتگوی چند جانبه بودیم مطلع شدیم که خبری نادرست منتشر شد که ایران پذیرفته است که ظرف 6ماه بشار اسد ازقدرت کناره‌گیری کند… ما معتقدیم نه آمریکا، نه روسیه، نه عربستان، نه ترکیه و نه حتی جمهوری اسلامی ایران، بلکه فقط و فقط این مردم سوریه هستند که نسبت به آینده کشورشان تصمیم خواهند گرفت و این به‌عنوان یکی از بندهای چالشی ما در جلسه بود»....
مطرح کردن انتخابات، اگر‌چه در فضای کنونی سوریه جز یاوه مسخره‌یی بیش نیست، اما سرپوش عقب‌نشینی رژیم از حمایت بی‌شکاف قبلی‌اش از بشار اسد جنایتکار می‌باشد. معاون ظریف در همین مصاحبه چند جا مجبور شد به انزوای شدید رژیم ـ هم در منطقه و هم در جهان ـ به‌خاطر دخالتهای جنایتکارانه‌اش در حمایت از رژیم اسد در کشتار و سرکوب مردم سوریه اعتراف کند. از جمله:
«این جلسه، جلسه‌ای چالشی، دشوار و پیچیده بود. عراق، لبنان، عمان و روسیه در این جلسه حضور داشتند و نقش کمک کننده داشتند اما چالشهای اصلی جلسه متوجه جمهوری اسلامی ایران بود».
امیرعبداللهیان همچنین اعتراف کرد که در کنفرانس وین، وزیر خارجه عربستان از خجالت رژیم و وزیر خارجه شارلاتان آن ظریف درآمده و مواضع این کشور مبنی بر دخالتهای جنایتکارانه و تروریستی رژیم در سوریه و سایر کشورهای منطقه را با صدای بلند مطرح کرده است:
«به‌رغم این‌که در این جلسه هیأت ایرانی تلاش کرد وارد یک چالش با عربستان سعودی نشود و ما تمرکزمان بر موضوع سوریه و حل سیاسی آن بود، اما متأسفانه آقای عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان سعودی اظهاراتی نامتوازن، بی‌اساس و رفتاری که در شأن وزیر خارجه یک کشور نیست از خودشان بروز دادند و در نتیجه با واکنش تند و صریح آقای دکتر ظریف مواجه شدند و یک تنش گفتمانی در این جلسه ایجاد شد. آقای عادل الجبیر با این نیت در این جلسه حضور پیدا کرده بود که از این جلسه یک جدول زمانبندی کوتاه‌مدت به‌عنوان بیانیه پایانی که در نهایت رئیس‌جمهور سوریه از قدرت کناره‌گیری بکند خارج بشود. عادل الجبیر اصلاً دنبال مفاهیمی هم‌چون حق مردم سوریه و… نبود و اظهارات خیلی نامناسب و نادرستی را بیان کرد».
جالب این‌که در انتهای این مصاحبه مجری تلویزیون رژیم سؤالی را که اکنون حتی نیروهای خود رژیم هم مطرح می‌کنند، از امیرعبداللهیان سؤال می‌کند و می‌پرسد:
«فلسفه حمایت ما از سوریه چیست که حاضر شدیم بابت آن شهید بدهیم؟»
امیر عبدالهیان به‌طور مسخره و شیادانه‌یی در پاسخ می‌گوید:
«… فراموش نکنیم که امروز یک جریان تروریستی مثل داعش بین سوریه و عراق تردد دارد، یعنی طی 3، 4سال گذشته همواره به این شکل بوده که اگر فشار روی نیروهای داعش توسط ارتش سوریه افزایش پیدا می‌کرد، سر ریز اینها وارد عراق می‌شد. فراموش نکنیم که در یکی دو سال گذشته نیروهای داعش تا چسبیده به مرزهای ما از طریق عراق وارد شدند».
این شیاد ظاهراً یادش رفته که مداخلة رژیم در سوریه و حمایتش از بشار اسد و کشتار مردم سوریه 5سال است که ادامه دارد، در حالی که داعش دو سال است که سر و کله‌اش پیدا شده و از قضا محصول و زاییده همین دخالت و جنگ شوم است و هم‌اکنون نیز در سوریه در جبهه رژیم قرار دارد.
امیر عبداللهیان با این جواب مسخره، ممکن است توانسته باشد سر و ته مصاحبه فرمایشی را هم بیاورد، اما کار رژیم را در توجیه دست برداشتنش از بشار اسد که به‌زودی آشکار می‌شود، سخت‌تر می‌کند و آن وقت باید به این سؤال جواب بدهد که مگر تهدید داعش برطرف شده است؟.
