21تن از زندانیان سیاسی زندانهای گوهردشت کرج و اوین، با نگارش نامه‌یی خواستار رسیدگی سریع به وضعیت زندانی سیاسی آیت‌الله کاظمینی بروجردی شدند.
در این نامه آمده است:
آقای کاظمینی بروجردی 57ساله که بیش از 3000روز در زندان به‌سر می‌برد، بدون حتی یک ساعت مرخصی و بدون داشتن حق وکیل و در این مدت جمعاً 400روز را در انفرادی سپری کرده و شکنجه‌های بسیاری را متحمل شده است که در اثر آن به بیماریهای متعددی از جمله دیابت، ناراحتی کلیه، فشار خون و بیماری قلبی مبتلا گردید. ضمن این‌که عدم رسیدگی پزشکی به نارسایی قلبی ایشان، سبب بروز تورم در پاهایش گردیده و تعادل وی را در هنگام راه رفتن و ایستادن با مشکل جدی مواجه می‌باشد. اخیراً وضعیت او بسیار نگران‌کننده شده است، 44روز حبس در قرنطینه اعدام و 16روز اعتصاب‌غذا منجر به شوک عصبی شده و در آزمایشی که در بهداری زندان صورت گرفت، قند خون او حدود 600 گزارش شده که بسیار خطرناک است و حتی انگشت پای او سیاه شده که بیم آن می‌رود ایشان به بیماری قانقاریا مبتلا شده باشد که در شرایط، عدم رسیدگی پزشکی خواهد بود.
همچنین در ملاقات اخیر با خانواده در تاریخ 13 دی ماه، ایشان را با کمک دو نفر از زندانیان به محل ملاقات آورده بودند. قابل ذکر است که وی در مورخه 15مرداد 1393، بعد از 45دقیقه بیهوشی توسط 5 پزشک در بهداری زندان معاینه شد که در میان آنها رئیس بهداری اوین و پزشک داخلی بهداری هم حضور داشتند. اما مسئولان دادگاه ویژه روحانیت استفاده از دارو و درمان را برای ایشان منوط به کوتاه آمدن از مواضع‌اش کرده‌اند.
آقای کاظمینی بروجردی به جرم عدم وابستگی به دین دولتی و مخالفت با حکومت دینی، سالها است که در وضعیت مرگ تدریجی قرار گرفته و خانواده او به‌عنوان گروگان حکومت مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
مادر سالخورده او که در سال 1385 به همراه وی دستگیر شده بود بعد از آزادی، در بیمارستان جان سپرد، اما به آقای بروجردی اجازه حضور برای تدفین مادرش داده نشد و نیز در همان سال در حالی که کلیه اعضای خانواده و اکثر اقوام او را بازداشت کرده بودند، نوه شش ماهه‌اش را در بند 209 اوین مورد آزار قرار دادند تا از این طریق از خانواده‌ایشان اعتراف بگیرند. همسر و فرزندان آقای کاظمینی بروجردی نه تنها مشکلات اقتصادی و اجتماعی و عاطفی نبود پدر را تحمل می‌کنند، بلکه در این مدت هشت ساله هر کدام جداگانه دستگیر و شکنجه شده و پرونده‌شان هنوز در دادگاه ویژه روحانیت باز است. همچنین فرزندان ایشان از تحصیل در دانشگاههای دولتی محروم و حق اشتغال به‌کار ندارند
ما امضا‌کنندگان این نامه که با پوست و گوشتمان هر روز در زندانهای ایران شرایط مشابهی را تجربه می‌کنیم، وظیفه انسانی خود می‌دانیم ضمن ارائه این گزارش کوتاه از تمامی وجدانهای بیدار و مدافعان حقوق‌بشر درخواست کنیم که نسبت به این اعمال شکنجه غیرانسانی سکوت نکنند و تقاضای رسیدگی سریع به وضعیت این زندانی عقیدتی را داریم.
1-رضا اکبری منفرد 2- فرید آزموده 3- افشین بایمانی 4- فرهنگ پورمنصوری 5- شهرام پورمنصوری 6- ایرج حاتمی 7- ماشااله حائری 8- خالد حردانی 9- لطیف حسنی 10- افشین حیرتیان 11- شاهرخ زمانی 12- حمزه سواری 13- سعید شیرزاد 14- حشمت اله طبرزدی 15- علیرضا فراهانی 16- ابوالقاسم فولادوند 17- صالح کهن دل 18- سعید ماسوری 19- کریم معروف عزیز 20- پیروز منصوری 21- اسداله هادی.
در این نامه آمده است:
آقای کاظمینی بروجردی 57ساله که بیش از 3000روز در زندان به‌سر می‌برد، بدون حتی یک ساعت مرخصی و بدون داشتن حق وکیل و در این مدت جمعاً 400روز را در انفرادی سپری کرده و شکنجه‌های بسیاری را متحمل شده است که در اثر آن به بیماریهای متعددی از جمله دیابت، ناراحتی کلیه، فشار خون و بیماری قلبی مبتلا گردید. ضمن این‌که عدم رسیدگی پزشکی به نارسایی قلبی ایشان، سبب بروز تورم در پاهایش گردیده و تعادل وی را در هنگام راه رفتن و ایستادن با مشکل جدی مواجه می‌باشد. اخیراً وضعیت او بسیار نگران‌کننده شده است، 44روز حبس در قرنطینه اعدام و 16روز اعتصاب‌غذا منجر به شوک عصبی شده و در آزمایشی که در بهداری زندان صورت گرفت، قند خون او حدود 600 گزارش شده که بسیار خطرناک است و حتی انگشت پای او سیاه شده که بیم آن می‌رود ایشان به بیماری قانقاریا مبتلا شده باشد که در شرایط، عدم رسیدگی پزشکی خواهد بود.
همچنین در ملاقات اخیر با خانواده در تاریخ 13 دی ماه، ایشان را با کمک دو نفر از زندانیان به محل ملاقات آورده بودند. قابل ذکر است که وی در مورخه 15مرداد 1393، بعد از 45دقیقه بیهوشی توسط 5 پزشک در بهداری زندان معاینه شد که در میان آنها رئیس بهداری اوین و پزشک داخلی بهداری هم حضور داشتند. اما مسئولان دادگاه ویژه روحانیت استفاده از دارو و درمان را برای ایشان منوط به کوتاه آمدن از مواضع‌اش کرده‌اند.
آقای کاظمینی بروجردی به جرم عدم وابستگی به دین دولتی و مخالفت با حکومت دینی، سالها است که در وضعیت مرگ تدریجی قرار گرفته و خانواده او به‌عنوان گروگان حکومت مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
مادر سالخورده او که در سال 1385 به همراه وی دستگیر شده بود بعد از آزادی، در بیمارستان جان سپرد، اما به آقای بروجردی اجازه حضور برای تدفین مادرش داده نشد و نیز در همان سال در حالی که کلیه اعضای خانواده و اکثر اقوام او را بازداشت کرده بودند، نوه شش ماهه‌اش را در بند 209 اوین مورد آزار قرار دادند تا از این طریق از خانواده‌ایشان اعتراف بگیرند. همسر و فرزندان آقای کاظمینی بروجردی نه تنها مشکلات اقتصادی و اجتماعی و عاطفی نبود پدر را تحمل می‌کنند، بلکه در این مدت هشت ساله هر کدام جداگانه دستگیر و شکنجه شده و پرونده‌شان هنوز در دادگاه ویژه روحانیت باز است. همچنین فرزندان ایشان از تحصیل در دانشگاههای دولتی محروم و حق اشتغال به‌کار ندارند
ما امضا‌کنندگان این نامه که با پوست و گوشتمان هر روز در زندانهای ایران شرایط مشابهی را تجربه می‌کنیم، وظیفه انسانی خود می‌دانیم ضمن ارائه این گزارش کوتاه از تمامی وجدانهای بیدار و مدافعان حقوق‌بشر درخواست کنیم که نسبت به این اعمال شکنجه غیرانسانی سکوت نکنند و تقاضای رسیدگی سریع به وضعیت این زندانی عقیدتی را داریم.
1-رضا اکبری منفرد 2- فرید آزموده 3- افشین بایمانی 4- فرهنگ پورمنصوری 5- شهرام پورمنصوری 6- ایرج حاتمی 7- ماشااله حائری 8- خالد حردانی 9- لطیف حسنی 10- افشین حیرتیان 11- شاهرخ زمانی 12- حمزه سواری 13- سعید شیرزاد 14- حشمت اله طبرزدی 15- علیرضا فراهانی 16- ابوالقاسم فولادوند 17- صالح کهن دل 18- سعید ماسوری 19- کریم معروف عزیز 20- پیروز منصوری 21- اسداله هادی.
