آی… نظام سلطه! آی… استکبار! آیی جوونمرد! خیر از جوونیت ببینی، به من علیل ذلیل یکی دو تا بمب اتم کمک کنین! این شب چراغی نذارین دست خالی پیش اهل و عیال برم! به حضرت عباس من بمب اتمی رو واسه هوی و هوس نمی‌خوام، والله به‌خاطر خاصیتشه، می‌خوام یه خورده جون بگیرم، یه خورده «جایگاه» و «اعتبار» پیدا کنم! یه کمی ابرقدرت بشم! بیاین برا خیر امواتتون، برا خونه آخرتتون یکی دو تا بمب اتمی کف دست من علیل بذارین! خدا یک بمب در دنیا، صد بمب در آخرت عوضتون بده! بمب اتم ندارین… لااقل یه لقمه ابرقدرتی به من بیچاره بدین، به منم تو شورای امنیت جا بدین، از شما که چیزی کم نمی‌شه! جای شما رو که تنگ نمی‌کنم!
آی مسلمون… ! آی نامسلمون… ! به من علیل ذلیل کمک کنین!
به جون شما نباشه، به جون ولی‌فقیه، به ارواح امام، حرفایی که خوندین، ترجمه امانت‌دارانهٴ ناله‌های ولی‌فقیه از زبون اتو کشیده خواص فهم، به زبون سادهٴ راسته حسینیه که در روزنامه مردم‌سالاری 20مهر با عنوان «ایران به‌دنبال جایگاه بین‌المللی است نه سلاح هسته‌ای» اومده. این روزنامه هم اون رو از سایت «دیپلوماسی ایرانی»، متعلق به صادق خرازی، سفیر سابق رژیم در فرانسه نقل کرده. اون سایت کذا هم اون رو از یه سایت خارجکی به نام «نشنال اینترست»! نقل کرده. بندهٴ حقیر با این مویی که در تحقیق و تفحص اندر احوالات این نظام مقدس سفید کردم، قسم می‌خورم که اگر رد این سایت رو هم بگیرین، از بیت مقام عظما و جیب پربرکتشون سر در می‌آرین!
الغرض… «دیپلوماسی ایرانی» نوشته: «سیاستگذارانی که به‌دنبال توافق هسته‌یی با ایران تا مهلت نوامبر هستند، می‌توانند سلاحهای هسته‌یی فرانسه را به‌عنوان الگویی برای خود در نظر بگیرند».
بعد در مورد معنی این حرف، نمونهٴ فرانسه رو از یه یارویی به نام «اسکات ساگان» که ظاهراً باید قلمزن همون سایت کذایی «نشنال فرست» باشه نقل می‌کنه که «زمانی که فرانسه در جنگ جهانی دوم شکست خورده بود، برای بازگرداندن عظمت خود به‌دنبال بمب هسته‌یی رفت. برای دو گل و مقامات پیشین، بمب نماد مهمی از استقلال فرانسه‌ای بود که که الجزایر را از دست داده بود و این مسأله نشان می‌داد که هنوز هم یک قدرت بزرگ است. چنین فضایی ممکن است در رابطه با درخواست ایران برای داشتن حق غنی‌سازی هم وجود داشته باشد».
حالا واقعاً بنده نمی‌دونم که دو گل هم بمب اتمی خودشو از گدایی سر چار راههای دنیا به دست آورد یا از عبدالقدیر خان پاکستانی خرید یا از کره شمالی و بازار سیاه و غیره کش رفت، اینا که مهم نیست، مهم اینه که شما بدونین و اونایی که باید بدونن، بدونن که بمب اتمی یه همچین خاصیتی داره، یه شکست خوردهٴ بیچاره رو می‌تونه بکنه ابرقدرت!
واقعاً یه ولی‌فقیهی چقدر باید خاکی و کمرو باشه که نیاز خودشو این جور بی‌شیله پیله و یوخلای بیان می‌کنه و ارباب دنیا چقدر باید بی‌مروت و بی‌وجدان باشن که از کنار این ناله‌ها که دل سنگو آب می‌کنه، بی‌اعتنا عبور کنن! من نمی‌دونم اینا تو اون دنیا چطور می‌خوان جواب بدن؟!
در ادامه، خیلی حرفهای خوب دیگه هم اومده که «دیپلوماسی ایرانی» برای این‌که ریا نشه، روشن نمی‌کنه که اینا حرفهای خودشه یا مال اون «نشنال فرست» البته خیلی هم فرقی نمی‌کنه؛ از جمله به قدرتها خاطرجمعی می‌ده که این «اعتبار» و «جایگاه» که ولی‌فقیه با بمب اتمی دنبالشه، خطری برای اونا و نظم جهانی نداره: «وقتی صحبت از گسترش سلاحهای هسته‌یی می‌شود، بسیاری از محققان و سیاستگذاران این وضعیت و جایگاه را نه به‌خاطر ناامنی، بلکه به‌خاطر ایجاد انگیزه اولیه برای کشورها به‌منظور عبور از خط مرز هسته‌ای، رد می‌کنند. این اعتبار، اشاره به یک ویژگی از نقش‌های فردی و اجتماعی مربوط به جایگاه است. کشورهایی که ظرفیت چنین جایگاهی را دارند بعید است که مشکلی برای نظم بین‌المللی حاکم به وجود آورند».
البته این گدای ما، همیشه هم این قدر «علیلم ذلیلم» نیست، اگه پاش بیفته، از اون گداهای کتک‌زنه، اگر ببینه طرف سر کیسه رو شل نمی‌کنه، اون وقت اون روی دیگه‌ش بالا می‌آد، عنایت کنین: «زمانی که قدرتهای بین‌المللی از به‌رسمیت شناختن کشورهایی که از اعتبارشان ناراضی هستند، خودداری کنند، نتیجه‌اش به وجود آمدن درگیری خواهد بود. درگیری می‌تواند در قالب بحرانهای مختلفی از جمله جنگ، خودش را نشان دهد… معضل جایگاه زمانی حل می‌شود که قدرتهای پیشرو جایگاه آن کشور را تأیید کنند».
اما ولی‌فقیه ما اون قدر متواضع و قانعه که حتی بدون بمب اتمی هم حاضر به مصالحه‌ست، البته بشرطها و شروطها، گوش کنین: «اما راه دوم برای به دست آوردن اعتبار، بدون داشتن سلاح هسته‌یی این است که اعضای شورای امنیت به‌صورت محدودی گسترش بیابند ولی شرط عضو دائم شدن خلع‌سلاح هسته‌یی باشد».
خب اینم یه 5+1 دیگه! می‌بینید طفلکی چقدر خاکیه، پیشنهاد دیگه از این بهتر می‌شه؟ بمب اتمی نمی‌دین؟ باشه! لااقل در شورای امنیت، به‌عنوان قدرت جهانی و یکی از اعضای دائم، یه صندلی هم به من بدین! اما برای این‌که مساوات برقرار باشه و من، بقیه رو به‌عنوان عضو دائم قبول کنم… همه خلع‌سلاح هسته‌یی بشن!
واقعاً که… ولی‌فقیه به این بی‌غیرتی هرگز ندیده ملتی!
آی مسلمون… ! آی نامسلمون… ! به من علیل ذلیل کمک کنین!
به جون شما نباشه، به جون ولی‌فقیه، به ارواح امام، حرفایی که خوندین، ترجمه امانت‌دارانهٴ ناله‌های ولی‌فقیه از زبون اتو کشیده خواص فهم، به زبون سادهٴ راسته حسینیه که در روزنامه مردم‌سالاری 20مهر با عنوان «ایران به‌دنبال جایگاه بین‌المللی است نه سلاح هسته‌ای» اومده. این روزنامه هم اون رو از سایت «دیپلوماسی ایرانی»، متعلق به صادق خرازی، سفیر سابق رژیم در فرانسه نقل کرده. اون سایت کذا هم اون رو از یه سایت خارجکی به نام «نشنال اینترست»! نقل کرده. بندهٴ حقیر با این مویی که در تحقیق و تفحص اندر احوالات این نظام مقدس سفید کردم، قسم می‌خورم که اگر رد این سایت رو هم بگیرین، از بیت مقام عظما و جیب پربرکتشون سر در می‌آرین!
الغرض… «دیپلوماسی ایرانی» نوشته: «سیاستگذارانی که به‌دنبال توافق هسته‌یی با ایران تا مهلت نوامبر هستند، می‌توانند سلاحهای هسته‌یی فرانسه را به‌عنوان الگویی برای خود در نظر بگیرند».
بعد در مورد معنی این حرف، نمونهٴ فرانسه رو از یه یارویی به نام «اسکات ساگان» که ظاهراً باید قلمزن همون سایت کذایی «نشنال فرست» باشه نقل می‌کنه که «زمانی که فرانسه در جنگ جهانی دوم شکست خورده بود، برای بازگرداندن عظمت خود به‌دنبال بمب هسته‌یی رفت. برای دو گل و مقامات پیشین، بمب نماد مهمی از استقلال فرانسه‌ای بود که که الجزایر را از دست داده بود و این مسأله نشان می‌داد که هنوز هم یک قدرت بزرگ است. چنین فضایی ممکن است در رابطه با درخواست ایران برای داشتن حق غنی‌سازی هم وجود داشته باشد».
حالا واقعاً بنده نمی‌دونم که دو گل هم بمب اتمی خودشو از گدایی سر چار راههای دنیا به دست آورد یا از عبدالقدیر خان پاکستانی خرید یا از کره شمالی و بازار سیاه و غیره کش رفت، اینا که مهم نیست، مهم اینه که شما بدونین و اونایی که باید بدونن، بدونن که بمب اتمی یه همچین خاصیتی داره، یه شکست خوردهٴ بیچاره رو می‌تونه بکنه ابرقدرت!
واقعاً یه ولی‌فقیهی چقدر باید خاکی و کمرو باشه که نیاز خودشو این جور بی‌شیله پیله و یوخلای بیان می‌کنه و ارباب دنیا چقدر باید بی‌مروت و بی‌وجدان باشن که از کنار این ناله‌ها که دل سنگو آب می‌کنه، بی‌اعتنا عبور کنن! من نمی‌دونم اینا تو اون دنیا چطور می‌خوان جواب بدن؟!
در ادامه، خیلی حرفهای خوب دیگه هم اومده که «دیپلوماسی ایرانی» برای این‌که ریا نشه، روشن نمی‌کنه که اینا حرفهای خودشه یا مال اون «نشنال فرست» البته خیلی هم فرقی نمی‌کنه؛ از جمله به قدرتها خاطرجمعی می‌ده که این «اعتبار» و «جایگاه» که ولی‌فقیه با بمب اتمی دنبالشه، خطری برای اونا و نظم جهانی نداره: «وقتی صحبت از گسترش سلاحهای هسته‌یی می‌شود، بسیاری از محققان و سیاستگذاران این وضعیت و جایگاه را نه به‌خاطر ناامنی، بلکه به‌خاطر ایجاد انگیزه اولیه برای کشورها به‌منظور عبور از خط مرز هسته‌ای، رد می‌کنند. این اعتبار، اشاره به یک ویژگی از نقش‌های فردی و اجتماعی مربوط به جایگاه است. کشورهایی که ظرفیت چنین جایگاهی را دارند بعید است که مشکلی برای نظم بین‌المللی حاکم به وجود آورند».
البته این گدای ما، همیشه هم این قدر «علیلم ذلیلم» نیست، اگه پاش بیفته، از اون گداهای کتک‌زنه، اگر ببینه طرف سر کیسه رو شل نمی‌کنه، اون وقت اون روی دیگه‌ش بالا می‌آد، عنایت کنین: «زمانی که قدرتهای بین‌المللی از به‌رسمیت شناختن کشورهایی که از اعتبارشان ناراضی هستند، خودداری کنند، نتیجه‌اش به وجود آمدن درگیری خواهد بود. درگیری می‌تواند در قالب بحرانهای مختلفی از جمله جنگ، خودش را نشان دهد… معضل جایگاه زمانی حل می‌شود که قدرتهای پیشرو جایگاه آن کشور را تأیید کنند».
اما ولی‌فقیه ما اون قدر متواضع و قانعه که حتی بدون بمب اتمی هم حاضر به مصالحه‌ست، البته بشرطها و شروطها، گوش کنین: «اما راه دوم برای به دست آوردن اعتبار، بدون داشتن سلاح هسته‌یی این است که اعضای شورای امنیت به‌صورت محدودی گسترش بیابند ولی شرط عضو دائم شدن خلع‌سلاح هسته‌یی باشد».
خب اینم یه 5+1 دیگه! می‌بینید طفلکی چقدر خاکیه، پیشنهاد دیگه از این بهتر می‌شه؟ بمب اتمی نمی‌دین؟ باشه! لااقل در شورای امنیت، به‌عنوان قدرت جهانی و یکی از اعضای دائم، یه صندلی هم به من بدین! اما برای این‌که مساوات برقرار باشه و من، بقیه رو به‌عنوان عضو دائم قبول کنم… همه خلع‌سلاح هسته‌یی بشن!
واقعاً که… ولی‌فقیه به این بی‌غیرتی هرگز ندیده ملتی!
