دادگاه کیفری فرانسه در روز سه‌شنبه 15بهمن، بررسی پرونده اتهامات رئیس سابق سازمان اطلاعات رواندا را آغاز کرد. وی متهم به همکاری در نسل‌کشی قوم توتسی در رواندا و جنایت علیه بشریت می‌باشد.
قوم توتسی در رواندا در مقایسه با هوتوها در اقلیت اما مرفه‌تر بودند. تا روز ششم آوریل سال ۱۹۹۴ درگیریهای پراکنده‌ای بین دو قوم هوتو و توتسی در جریان بود، ولی حمله موشکی به هواپیمای حامل رئیس‌جمهوری وقت که از قوم هوتو بود، کشور رواندا را به خاک و خون کشید.
قوم هوتو، جنگجویان توتسی را مسئول مرگ رئیس‌جمهوری دانسته و کشتار اقلیت توتسی را آغاز کردند. به‌طوری‌که شبه‌نظامیان هوتو در مدت کمتر از 100روز با استفاده از سلاحهایی که ارتش رواندا به آنها می‌داد، بیش از ۸۰۰ هزار توتسی را قتل‌عام کردند. به این ترتیب، حدود ۸۰ درصد از جمعیت توتسی، به وحشتناک‌ترین نحو ممکن و به‌طور سیستماتیک به قتل رسیدند. ابعاد نسل‌کشی رواندا آن‌قدر خوفناک و گسترده بود که بسیاری آن را بزرگترین فاجعه انسانی قرن بیستم می‌دانند. در جریان این کشتار، ناظران ملل‌متحد کمترین مانعی در اجرای این نسل‌کشی ایجاد نکردند.
اولین دادگاه بین‌المللی کیفری، در سال 1994 توسط سازمان ملل در تانزانیا برگزار شد که ضمن آن 65نفر از جمله نخست‌وزیر وقت، به جرم نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت محکوم شدند.
در حال حاضر، صحبت از کشتار سال ۱۹۹۴ در رواندا تابو شده است. بر اساس قانون مردم رواندا، مردم این کشور حق ندارند درباره هویت قومی خود حرف بزنند. ولی یک طنز تلخ تاریخ وجود دارد، آن هم این‌که صلح‌بانان رواندا به آفریقای مرکزی فرستاده شده‌اند، تا از وقوع فاجعه‌ای مشابه جلوگیری کنند.
قوم توتسی در رواندا در مقایسه با هوتوها در اقلیت اما مرفه‌تر بودند. تا روز ششم آوریل سال ۱۹۹۴ درگیریهای پراکنده‌ای بین دو قوم هوتو و توتسی در جریان بود، ولی حمله موشکی به هواپیمای حامل رئیس‌جمهوری وقت که از قوم هوتو بود، کشور رواندا را به خاک و خون کشید.
قوم هوتو، جنگجویان توتسی را مسئول مرگ رئیس‌جمهوری دانسته و کشتار اقلیت توتسی را آغاز کردند. به‌طوری‌که شبه‌نظامیان هوتو در مدت کمتر از 100روز با استفاده از سلاحهایی که ارتش رواندا به آنها می‌داد، بیش از ۸۰۰ هزار توتسی را قتل‌عام کردند. به این ترتیب، حدود ۸۰ درصد از جمعیت توتسی، به وحشتناک‌ترین نحو ممکن و به‌طور سیستماتیک به قتل رسیدند. ابعاد نسل‌کشی رواندا آن‌قدر خوفناک و گسترده بود که بسیاری آن را بزرگترین فاجعه انسانی قرن بیستم می‌دانند. در جریان این کشتار، ناظران ملل‌متحد کمترین مانعی در اجرای این نسل‌کشی ایجاد نکردند.
اولین دادگاه بین‌المللی کیفری، در سال 1994 توسط سازمان ملل در تانزانیا برگزار شد که ضمن آن 65نفر از جمله نخست‌وزیر وقت، به جرم نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت محکوم شدند.
در حال حاضر، صحبت از کشتار سال ۱۹۹۴ در رواندا تابو شده است. بر اساس قانون مردم رواندا، مردم این کشور حق ندارند درباره هویت قومی خود حرف بزنند. ولی یک طنز تلخ تاریخ وجود دارد، آن هم این‌که صلح‌بانان رواندا به آفریقای مرکزی فرستاده شده‌اند، تا از وقوع فاجعه‌ای مشابه جلوگیری کنند.
