راه ندادن رژیم به کنفرانس ژنو2 در مورد سوریه، نالهٴ آخوندها را درآورده است. روز گذشته سخنگوی ملل‌متحد هنگامی که خبر ارسال دعوتنامه به کشورهای مختلف را می‌داد تأکید کرد که نام رژیم ایران در میان دعوت‌شدگان نیست. خبرگزاریها ضمن انعکاس این خبر، تأکید کرده‌اند که کشورهای غربی به‌ویژه آمریکا با حضور هیأتی از رژیم آخوندی در کنفرانس ژنو2 مخالفند. آمریکا گفته است این رژیم نمی‌تواند شرکت کند زیرا بیانیه و نتایج ژنو1 را تأیید نکرده است.
طرد شدن رژیم از صحنه‌یی که پیش از این ادعا داشت مهمترین طرف آن است، برای نظام ولایت بسیار سخت است. اما آنچه نالة آخوندها را بیش از پیش درآورده و نمک بر زخم آنها پاشیده است، حرف وزیر خارجه آمریکا است که گفته رژیم ایران می‌تواند در حاشیهٴ کنفرانس حضور غیررسمی داشته باشد. این حرف باعث برخاستن صدای ناله و ابراز یأس سردمداران رژیم شده است. افخم، سخنگوی وزارت‌خارجه آخوندها آن را خدشه‌یی بر «عزت جمهوری اسلامی» دانست. او در عین‌حال با گفتن این‌که رژیمش آمادهٴ شرکت در این کنفرانس است، دست گدایی به‌سوی کشورهای غربی دراز کرد. او با تن‌دادن به‌این ذلت عملاً نشان داد که «عزت» مورد ادعای سردمداران رژیم به چه واژه مسخره‌یی تبدیل شده است.
آه و نالة ولایت از زبان ارگان بسیج ضدمردمی هم بگوش می‌رسد. روزنامه موسوم به جوان در شمارهٴ امروزش برای له شدن «عزت» آخوندی در طرح حضور حاشیه‌یی رژیم در کنفرانس ژنو2 روضه خوانده و نوشته «این طرح در حالی است که از کشورهایی مثل اندونزی یا الجزایر برای حضور رسمی دعوت شده است. این با نقش جمهوری اسلامی در منطقه هم‌خوانی ندارد». این رسانهٴ وابسته به باند خامنه‌ای به دستگاه دیپلوماسی رژیم که تحت کنترل باند رفسنجانی است هشدار داده که مبادا حضور حاشیه‌یی در این کنفرانس را بپذیرد و از حضور رسمی چشم بپوشد.
اولین ناله‌کننده در مورد این طردشدگی ذلت‌بار رژیم آخوند احمد خاتمی بود که در نمایش جمعهٴ گذشته، با حسرت گفت: «الحمدالله ایران اسلامی هیچ نیازی به این مسأله ندارد». سایر امام جمعه‌های موقت و غیرموقت خامنه‌ای نیز همین آه و فغان را به‌گونه‌یی زنجیره‌یی تکرار کردند.
سؤال این است که چگونه رژیم آخوندی که تا چند ماه پیش خود را تعیین‌کننده‌ترین نیرو در منطقه، از جمله سوریه و لبنان و عراق می‌دانست، اکنون به‌چنین روزی افتاده است که حتی در کنفرانس مربوط به سوریه راهش نمی‌دهند و مجبور است دست گدایی دراز کند و فغان و فریاد راه بیندازد؟
جواب را باید در به‌زانو درآمدن نظام ولایت‌فقیه در محاصرهٴ بحرانها و قرار گرفتن در لحظهٴ خفگی با طناب دار اتمی و تحریمها دانست. وضعیتی که جرعهٴ زهر ژنو بر شدت آن افزوده است. زهر ژنو شکاف درونی رژیم را از جمله بر سر دخالتهای پرهزینهٴ منطقه‌یی‌اش تشدید کرده است و نزول مداوم در صحنهٴ بین‌المللی یکی از آثار آن است.
طرد شدن رژیم از صحنه‌یی که پیش از این ادعا داشت مهمترین طرف آن است، برای نظام ولایت بسیار سخت است. اما آنچه نالة آخوندها را بیش از پیش درآورده و نمک بر زخم آنها پاشیده است، حرف وزیر خارجه آمریکا است که گفته رژیم ایران می‌تواند در حاشیهٴ کنفرانس حضور غیررسمی داشته باشد. این حرف باعث برخاستن صدای ناله و ابراز یأس سردمداران رژیم شده است. افخم، سخنگوی وزارت‌خارجه آخوندها آن را خدشه‌یی بر «عزت جمهوری اسلامی» دانست. او در عین‌حال با گفتن این‌که رژیمش آمادهٴ شرکت در این کنفرانس است، دست گدایی به‌سوی کشورهای غربی دراز کرد. او با تن‌دادن به‌این ذلت عملاً نشان داد که «عزت» مورد ادعای سردمداران رژیم به چه واژه مسخره‌یی تبدیل شده است.
آه و نالة ولایت از زبان ارگان بسیج ضدمردمی هم بگوش می‌رسد. روزنامه موسوم به جوان در شمارهٴ امروزش برای له شدن «عزت» آخوندی در طرح حضور حاشیه‌یی رژیم در کنفرانس ژنو2 روضه خوانده و نوشته «این طرح در حالی است که از کشورهایی مثل اندونزی یا الجزایر برای حضور رسمی دعوت شده است. این با نقش جمهوری اسلامی در منطقه هم‌خوانی ندارد». این رسانهٴ وابسته به باند خامنه‌ای به دستگاه دیپلوماسی رژیم که تحت کنترل باند رفسنجانی است هشدار داده که مبادا حضور حاشیه‌یی در این کنفرانس را بپذیرد و از حضور رسمی چشم بپوشد.
اولین ناله‌کننده در مورد این طردشدگی ذلت‌بار رژیم آخوند احمد خاتمی بود که در نمایش جمعهٴ گذشته، با حسرت گفت: «الحمدالله ایران اسلامی هیچ نیازی به این مسأله ندارد». سایر امام جمعه‌های موقت و غیرموقت خامنه‌ای نیز همین آه و فغان را به‌گونه‌یی زنجیره‌یی تکرار کردند.
سؤال این است که چگونه رژیم آخوندی که تا چند ماه پیش خود را تعیین‌کننده‌ترین نیرو در منطقه، از جمله سوریه و لبنان و عراق می‌دانست، اکنون به‌چنین روزی افتاده است که حتی در کنفرانس مربوط به سوریه راهش نمی‌دهند و مجبور است دست گدایی دراز کند و فغان و فریاد راه بیندازد؟
جواب را باید در به‌زانو درآمدن نظام ولایت‌فقیه در محاصرهٴ بحرانها و قرار گرفتن در لحظهٴ خفگی با طناب دار اتمی و تحریمها دانست. وضعیتی که جرعهٴ زهر ژنو بر شدت آن افزوده است. زهر ژنو شکاف درونی رژیم را از جمله بر سر دخالتهای پرهزینهٴ منطقه‌یی‌اش تشدید کرده است و نزول مداوم در صحنهٴ بین‌المللی یکی از آثار آن است.
