وخامت حال شماری از زندانیان سیاسی بیمار در فقدان رسیدگیهای پزشکی
فراخوان به اقدام فوری برای آزادی زندانیان سیاسی بیمار
زندانی سیاسی محمدعلی اکبری منفرد ۵۸ساله محبوس در زندان فشافویه که از هر دو پا فلج است و تنها با واکر و ویلچر قادر به حرکت است، از بیماریهای قلبی، مغزی، دیابت پیشرفته و پروستات رنج می‌برد، وی اخیراً به‌دلیل لخته خون و عفونت شدید در ناحیه پا تحت عمل جراحی قرار گرفته است؛ پزشکان بیمارستان گفته‌اند باید پایش را از زانو به پایین قطع کنند. او در چنین وضعیتی با شقاوت بی‌حد و حصر به تخت بیمارستان زنجیر شده است. پزشکان اعلام کرده‌اند که او قادر به تحمل شرایط زندان نیست و ادامه حبس می‌تواند به‌قیمت جان او تمام شود. او طبق قوانین خود رژیم باید آزاد شود، اما مأموران جنایتکار اطلاعات از آزادی او جلوگیری می‌کنند و حتی دستور داده‌اند که در بیمارستان نیز تحت مراقبت‌های امنیتی شدید نگهداری شود.
هدی مهرگان‌فر، ۳۵ساله، مهندس رباتیک در زندان عادل‌آباد شیراز مدتهاست از یک کیست اندو متریوما (Endometrioma) در ناحیه شکم رنج می‌برد. وضعیت جسمی وی اخیراً به‌شدت وخیم شده و با درد مزمن و تب بالا دست به گریبان است و در معرض خطر پارگی کیست و عفونت داخلی می‌باشد. او که از زمان بازداشت در اول آبان ۱۴۰۳ تاکنون بلاتکلیف است نیاز فوری به سونوگرافی و معالجه توسط دکتر متخصص دارد. پزشک زندان نیز پیش‌تر اعزام فوری او به بیمارستان را ضروری اعلام کرده بود اما دژخیمان از انتقال او به بیمارستان جلوگیری می‌کنند.
شیوا اسماعیلی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین که دوران حبس ۱۰ساله خود را می‌گذراند، از درد شدید در ناحیه کمر رنج می‌برد. وی به‌دلیل کارشکنیهای زندانبانان، از دسترسی به پزشک محروم است. زمانی هم که پس از هفته‌ها درد مداوم، با اعزامش به بیمارستان موافقت شد، هنگام خروج از زندان، مأموران به بهانه این‌که کارت بانکی او موجودی لازم را ندارد، او را مجدداً به بند بازگرداندند و حتی اجازه ندادند که این زندانی با خانواده‌اش تماس بگیرد تا هزینه درمان را تأمین کنند.
شیوا اسماعیلی در اسفند ۱۴۰۱ در تهران دستگیر و به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به ۱۰سال زندان محکوم شد. پسر وی مهدی وفایی ۳۷ساله به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین به ۱۱سال زندان محکوم شده است. مهدی در جریان آتش‌سوزی زندان اوین در ۲۳ مهر ۱۴۰۱ مورد اصابت گلوله دژخیمان قرار گرفت و زخمی شد. ۸ مهر ۱۴۰۴ مهدی را به بهانه ملاقات با خانواده صدا کردند، اما قبل از رسیدن به سالن ملاقات او را به انفرادی بازداشتگاه اطلاعات قم منتقل کردند. دژخیمان در سلول انفرادی او را که از بیماریهای گوارشی رنج می‌برد از دسترسی به داروهایش محروم کرده‌اند. محمدجواد وفایی، پسرعموی مهدی به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین به اعدام محکوم شده و در زندان وکیل‌آباد مشهد به‌سر می‌برد.
فاطمه ضیایی ۶۸ساله زندانی سیاسی در اوین از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ که جمعاً بیش از ۱۳سال را در زندانها و شکنجه‌گاههای رژیم آخوندی به سر برده است، از بیماری ام. اس پیشرفته رنج می‌برد و از رسیدگیهای درمانی محروم است.
زجرکش کردن زندانیان سیاسی بیمار که یک روش شناخته‌شده رژیم آخوندهاست، در عداد جنایت علیه بشریت است. مقاومت ایران خواستار اقدام فوری شورا و کمیسر عالی حقوق‌بشر و گزارشگر ویژه ملل متحد و دیگر مراجع مدافع حقوق‌بشر برای آزادی فوری زندانیان سیاسی بیمار می‌باشد و بار دیگر بر ضرورت بازدید هیأت حقیقت‌یاب بین‌المللی از زندانهای ایران و دیدار با زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی تأکید می‌کند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۳۰ مهر ۱۴۰۴ (۲۲ اکتبر ۲۰۲۵)
