همان‌طور که رژیم آخوندی در مقابله با اعتراضات اجتماعی مردم ایران به بن‌بست رسیده و اعدام جوانان نتوانسته از اوجگیری و تداوم خیزشها جلوگیری کند، سرکوب زنان ایران نیز تحت عنوان آخوندساخته بدحجابی به بن‌بست رسیده است. رژیم ولایت‌فقیه برای سرکوب زنان، گزمگان نیروی انتظامی و دختران معاویه را تحت عنوان گشت ارشاد و گشت امر به معروف و نهی از منکر، و دهها ارگان سرکوبگر دیگر، برای سرکوب زنان آزاده به خیابانها گسیل کند، اما دست از پا درازتر پس از مدتی مجبور است بساطش را جمع کند.
در مقابل سرکوب رژیم، زنان آگاه میهنمان نیز به مأموران رژیم درسهای جانانه‌ای داده‌اند و آنها را در انظار عموم پیوسته گوشمالی می‌دهند. اگر نگاهی به روزنامه‌های رژیم در چند ماه اخیر نگاهی بیندازیم، موارد زیادی دیده می‌شود که روزنامه‌ها و مقامات ریز و درشت حکومتی از گوشمالی داده شدن دختران معاویه که تحت پوش گشت ارشاد برای زنان مزاحمت ایجاد کرده‌اند، دیده می‌شود. آخرین مورد از این حرکات شجاعانه در14آبان رخ داد وقتی جمعی از مردم در میدان ولیعصر تهران با. مأموران سرکوبگر موسوم به گشت ارشاد که در مقابل سینما قدس مستقر بودند و قصد اذیت و آزار خانمی را داشتند که همراه همسر، مادر و فرزندش بود. مردم حاضر در صحنه از این اقدام مأموران به خشم آمده و آنان را گوشمالی دادند. به گونه‌یی که مأموران رژیم از ترس مردم سراسیمه مجبور به فرار شدند.
بن‌بست سرکوب زنان از دو جهت حائز اهمیت است. یکی از جهت مقابله مردم با مأموران رژیم و ادب کردن آنها در صحنه، و دیگری اعتراف مقامات و آخوندهای ریز و درشت حکومتی به این بن‌بست. آخوند علم‌الهدی نماینده خامنه‌ای و امام جمعه رژیم در مشهد به بیان صریح به این بن‌بست اشاره می‌کند و از مقوله به‌اصطلاح بدحجابی که آخوندها را مستأصل کرده، شکوه و شکایت می‌کند. او در نمایش جمعه مشهد در17آبان 92 می‌گوید: ”بدحجابی یک معضل اجتماعی و از بسترهای مهم ناهنجاریهای اجتماعی است... نظام مقتدر دینی (بخوانید نظام سرکوب و اختناق) ما باید با قاطعیت با معضل بدحجابی مقابله کند“. این آخوند خمینی صفت، وظیفه سرکوب عریان زنان را به عهده نیروهای نظامی و سرکوب رژیم گذاشت و گفت ”: باید از ظرفیت رسانه‌های ارتباط جمعی و همچنین نیروهای نظامی و انتظامی برای برخورد با منکرات در جامعه بهره گرفت“.
آخوند موحدی کرمانی امام جمعه رژیم در تهران نیز با وقاحت تام و تمام که خاص آخوندها و فرهنگ ارتجاعی و لمپنی آخوندی است، از کتک خوردن مأموران رژیم از مردم و زنان شجاع، در بساط جمعه‌بازار رژیم در17آبان شکوه شکایت کرد و به بیان صریح به عجز و بن‌بست رژیم در سرکوب زنان آگاه اعتراف کرد و گفت: ”حالا که این اراذل گاه گاهی برنامه‌ریزی می‌کنند یک نفر که یک جمله میگه حمله‌ور می‌شن بهش. برادر عزیز روحانی سراغ داشتیم سراغ داریم، یک جمله مؤدبانه به یک زن بدحجاب گفته یا نگفته، یکی از این اراذل با مشت حمله‌ور می‌شود، می‌زندش چشمش را کورش می‌کنه“.
باید به مردم و زنان شجاعی که «برادر روحانی» این آخوند خمینی صفت را گوشمالی داده و چشم او را کور کرده‌اند، دست مریزاد گفت که چه طور نظام آخوندی را در سرکوب زنان به استیصال و بن‌بست رسانده‌اند که این آخوند خمینی صفت مجبور است در بساط جمعه‌بازار به مزدوران رژیم انذار و هشدار بدهد.
آری، داد و فغان و یقه درانیهای آخوندهای دانه درشت نظام در مورد بدحجابی و گوشمالی داده شدن مأموران و گزمگان حکومتی از دست مردم و زنان آگاه و مبارز، نشانه بن‌بست سرکوب تحت عنوان آخوندساخته بدحجابی است و دست مریزاد به جوانان آگاه و زنان آزاده‌ای که رژیم را به فلاکت بن‌بست و استیصال در این زمینه رسانده‌اند.
در مقابل سرکوب رژیم، زنان آگاه میهنمان نیز به مأموران رژیم درسهای جانانه‌ای داده‌اند و آنها را در انظار عموم پیوسته گوشمالی می‌دهند. اگر نگاهی به روزنامه‌های رژیم در چند ماه اخیر نگاهی بیندازیم، موارد زیادی دیده می‌شود که روزنامه‌ها و مقامات ریز و درشت حکومتی از گوشمالی داده شدن دختران معاویه که تحت پوش گشت ارشاد برای زنان مزاحمت ایجاد کرده‌اند، دیده می‌شود. آخرین مورد از این حرکات شجاعانه در14آبان رخ داد وقتی جمعی از مردم در میدان ولیعصر تهران با. مأموران سرکوبگر موسوم به گشت ارشاد که در مقابل سینما قدس مستقر بودند و قصد اذیت و آزار خانمی را داشتند که همراه همسر، مادر و فرزندش بود. مردم حاضر در صحنه از این اقدام مأموران به خشم آمده و آنان را گوشمالی دادند. به گونه‌یی که مأموران رژیم از ترس مردم سراسیمه مجبور به فرار شدند.
بن‌بست سرکوب زنان از دو جهت حائز اهمیت است. یکی از جهت مقابله مردم با مأموران رژیم و ادب کردن آنها در صحنه، و دیگری اعتراف مقامات و آخوندهای ریز و درشت حکومتی به این بن‌بست. آخوند علم‌الهدی نماینده خامنه‌ای و امام جمعه رژیم در مشهد به بیان صریح به این بن‌بست اشاره می‌کند و از مقوله به‌اصطلاح بدحجابی که آخوندها را مستأصل کرده، شکوه و شکایت می‌کند. او در نمایش جمعه مشهد در17آبان 92 می‌گوید: ”بدحجابی یک معضل اجتماعی و از بسترهای مهم ناهنجاریهای اجتماعی است... نظام مقتدر دینی (بخوانید نظام سرکوب و اختناق) ما باید با قاطعیت با معضل بدحجابی مقابله کند“. این آخوند خمینی صفت، وظیفه سرکوب عریان زنان را به عهده نیروهای نظامی و سرکوب رژیم گذاشت و گفت ”: باید از ظرفیت رسانه‌های ارتباط جمعی و همچنین نیروهای نظامی و انتظامی برای برخورد با منکرات در جامعه بهره گرفت“.
آخوند موحدی کرمانی امام جمعه رژیم در تهران نیز با وقاحت تام و تمام که خاص آخوندها و فرهنگ ارتجاعی و لمپنی آخوندی است، از کتک خوردن مأموران رژیم از مردم و زنان شجاع، در بساط جمعه‌بازار رژیم در17آبان شکوه شکایت کرد و به بیان صریح به عجز و بن‌بست رژیم در سرکوب زنان آگاه اعتراف کرد و گفت: ”حالا که این اراذل گاه گاهی برنامه‌ریزی می‌کنند یک نفر که یک جمله میگه حمله‌ور می‌شن بهش. برادر عزیز روحانی سراغ داشتیم سراغ داریم، یک جمله مؤدبانه به یک زن بدحجاب گفته یا نگفته، یکی از این اراذل با مشت حمله‌ور می‌شود، می‌زندش چشمش را کورش می‌کنه“.
باید به مردم و زنان شجاعی که «برادر روحانی» این آخوند خمینی صفت را گوشمالی داده و چشم او را کور کرده‌اند، دست مریزاد گفت که چه طور نظام آخوندی را در سرکوب زنان به استیصال و بن‌بست رسانده‌اند که این آخوند خمینی صفت مجبور است در بساط جمعه‌بازار به مزدوران رژیم انذار و هشدار بدهد.
آری، داد و فغان و یقه درانیهای آخوندهای دانه درشت نظام در مورد بدحجابی و گوشمالی داده شدن مأموران و گزمگان حکومتی از دست مردم و زنان آگاه و مبارز، نشانه بن‌بست سرکوب تحت عنوان آخوندساخته بدحجابی است و دست مریزاد به جوانان آگاه و زنان آزاده‌ای که رژیم را به فلاکت بن‌بست و استیصال در این زمینه رسانده‌اند.
