افشای سند خیانت کوبلر به حقوق‌بشر و اصول ملل‌متحد
مارک فالکه- نماینده پارلمان ژنو:
آقای کوبلر که در خدمت رژیم ایران است یک رسوایی واقعی است من همچنین می‌خواهم بگویم که حمایت از اپوزیسیون ایران یک ضرورت است برای آنهایی که می‌خواهند از آزادیها دفاع کنند. می‌شود این سؤال را کرد، این کاملاً غیرواقعی است، این یک خیانت است. می‌شود گفت که آقای کوبلر به مأموریت خود خیانت کرده است، به ماموریتی که از طرف سازمان ملل به او واگذار شده بود خیانت کرده است. در این‌جا ما در محل سازمان ملل هستیم، واقعیت دارد که این موضوع برای ما آغاز شرمگینانه‌ای است و باعث از دست رفتن زیاد وقت ما می‌شود، باعث رنجهای بی‌ثمر بسیار می‌شود، در حالی‌که موضوع می‌توانست از مدتها قبل به شیوه‌ای رضایت‌مندانه برای همه حل و فصل شود. رفتار سازمان ملل‌متحد یک رسوایی واقعی است و من تنها کسی نیستم که در میان پارلمانترهای سوئیسی این‌طور فکر می‌کنم که از مبارزه به حق مقاومت اشرفیها حمایت می‌کنند.
سندی که ابعاد جدیدی از توطئه مجرمانه مارتین کوبلر برای اجرای منویات رژیم آخوندی را برملا می‌کند
این سند روی سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان به تاریخ 19ژانویه 2012 - 29 دی 1390 در آستانه انتقال مجاهدان اشرف به لیبرتی پس از دیدار مشترک نماینده سازمان بهداشت جهانی، نماینده کمیساریای عالی پناهندگان و کوبلر از لیبرتی توسط مارتین زیرن کارشناس کمیساریای عالی پناهندگان تدوین شده است.
این سند نشان می‌دهد که لیبرتی از استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری فاصله زیادی دارد و ابعاد نارسایی زیر ساختها به سرعت قابل ترمیم و تکمیل نیست.
مقاومت ایران به یک تحقیق فوری و بی‌طرفانه بین‌المللی در مورد اقدامات مجرمانه کوبلر در بیخانمانسازی اجباری و روانه کردن مجاهدان اشرف به زندان لیبرتی فرا می‌خواند.
یک سند تکاندهنده که اخیراً به‌دست مقاومت ایران رسیده است ابعاد جدیدی از توطئه کثیف و مجرمانه مارتین کوبلر را برای اجرای منویات رژیم ایران و حکومت عراق جهت بیخانمانسازی مجاهدان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی برملا می‌کند.
این سند روی سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان به تاریخ 19ژانویه 2012 - 29 دی ماه 1390 و حاوی یک ارزیابی فنی از کمپ لیبرتی در آستانه انتقال مجاهدین است که توسط مارتین زیرن کارشناس سرپناه‌سازی کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد تدوین شده است. عنوان این سند مکان موقت ترانزیت، TTL برای ساکنان اشرف در لیبرتی است. مارتین کوبلر که به خوبی از وضعیت لیبرتی آگاه بود از همان اول درصدد برآمد کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را در بیخانمانسازی مجاهدان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی شریک جرم خود کند و به همین منظور یک متخصص سرپناه‌سازی کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را به بغداد برد تا در صدور تاییدیه برای کمپ لیبرتی سهیم کند.
این سند در سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در اتیوپی که مارتین زیرن تا هفته قبل در آن کار می‌کرده نوشته شده است. این سند بر اساس ارزیابی تکنیکی و فنی از بخش یک لیبرتی در روز چهارشنبه 18ژانویه 2012 -28 دی ماه 90 تهیه شده است. در این روز علاوه بر مارتین زیرن، مارتین کوبلر و معاونش جورجی باستین، دکتر جعفر حسن نماینده سازمان بهداشت جهانی، کلر بوژوا نماینده کمیساریای عالی پناهندگان در عراق و شمار دیگری از مقامات یونامی از لیبرتی بازدید کردند. این سند به‌وضوح نشان می‌دهد که لیبرتی از استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری فاصله زیادی دارد و ابعاد نارسایی زیرساختها به ترتیبی است که به این سرعت قابل ترمیم و تکمیل نیست. این سند تصریح می‌کند از نظر فنی کمیساریا نمی‌تواند تصدیق یا تأیید کند که این مکان بر اساس بسیاری از کتب موجود در زمینه استانداردها، استانداردهای انسان‌دوستانه را برآورده می‌کند، از جمله کتاب راهنمای کمیساریای عالی عالی پناهندگان ملل متحد، کتاب (السیر) کتاب سازمان بهداشت جهانی و سایر موارد که برای پناهندگان در شرایط اضطراری در نظر گرفته شده است.
کمیساریا نمی‌تواند سالم بودن زیر ساختها و یا سرویس‌های خدماتی را که زیر زمین هستند و یا دیده نمی‌شوند را تصدیق یا تأیید کند.
کمیساریا نمی‌تواند سالم بودن زیرساختهایی مثل موارد زیر را تصدیق یا تأیید کند:
ژنراتورها،
پمپهای آب،
توزیع آب،
منابع آب،
تخلیه آب مصرف شده لوله‌ها،
تانکرها و پمپ ها،
برق رسانی و سایر موارد در این زمینه.
این سند تصریح می‌کند که لازم است که دولت عراق به پیمانکاران اشرف اجازه بدهد که 3 تا 5روز قبل از جابه‌جایی جمعی به محل ترانزیت موقت کمپ لیبرتی بروند.
اما به‌رغم این گزارش مارتین کوبلر پس از بازدید 18ژانویه یک مجموعه عکس برای نماینده ساکنان ارسال کرد که برخلاف ارزیابی کارشناس کمیساریا یک تصویر بسیار عالی از لیبرتی ارائه می‌داد، هدف به‌وضوح فریب دادن ساکنان اشرف برای رفتن به لیبرتی بود، عکسهایی که به سرعت معلوم شد کاملاً گزینشی و رتوش شده است. در 31ژانویه یعنی 12روز بعد در تعارض آشکار با گزارش 19ژانویه مارتین کوبلر اطلاعیه‌ای صادر کرد که در آن تصریح شده بود کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دفتر حقوق‌بشر یونامی اکنون این را که ساختار و امکانات کمپ لیبرتی طبق استانداردهای انسانی بین‌المللی تصریح شده در یادداشت تفاهم می‌باشد مورد تأیید قرار دادند.
نماینده ویژه دبیرکل سازمان در عراق مارتین کوبلر گفت من از کمیساریای عالی پناهندگان و تیم حقوق‌بشر برای کار تخصصی‌شان متشکرم این ما را برای تضمین این‌که شرایط مناسب در محل برای جابه‌جایی داوطلبانه ساکنان کمپ عراق جدید به‌وجود آمده است یک گام دیگر پیش می‌راند.
طبق اسناد موجود یک گزارش فنی از وضعیت لیبرتی به تاریخ 30ژانویه یک روز قبل از اطلاعیه کوبلر که می‌بایست به‌صورت بی‌طرفانه و حرفه‌ای تهیه شده باشد قبل از انتشار توسط شخص کوبلر نهایی و ادیت شده است. در حالی که پیش از آن کوبلر مدعی بود در کار حرفه‌ای مارتین زیرن دخالت نمی‌کند. با گذشت زمان هیچ تردیدی باقی نماند که اطلاعیه 31ژانویه کوبلر و گزارش فنی یاد شده مطلقاً غیرواقعی بوده و هنوز پس از یک‌سال به‌رغم هزینه‌های کلان داده شده توسط مجاهدان لیبرتی یک قلم 4 میلیون دلار برای سوخت و ۲.۵ میلیون دلار برای آب وضعیت زیر ساختهای لیبرتی بحرانی است.
پس از بارندگی روز 25دسامبر لیبرتی غیرقابل سکونت شده است. فاضلاب و آب سراسر کمپ را فراگرفته است. در یک هفته گذشته مجاهدان لیبرتی شبانه روزی 18 میلیون لیتر آب را با وسائل اولیه مانند تانکرها تخلیه کردند اما هنوز محیط کاملاً آلوده و به‌دلیل آب و گل و لای غیرقابل تردد است.
چند یادآوری از سوابق امر
1. نمایندگان مجاهدان اشرف در دسامبر 2011 و ژانویه 2012 بارها و بارها در نامه‌ها ی متعدد به مقامات آمریکایی، دبیرکل، ملل متحد، کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد، کمیسر حقوق‌بشر ملل‌متحد و شخص کوبلر بر ضرورت بازدید یک تیم از مهندسان اشرف از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان، تأکید کرده بودند. اما کوبلر مستمراً می‌گفت دولت عراق مخالف است. این پیشنهاد هم که متخصصان اشرف یک سفر یک روزه به لیبرتی بروند تا یک ارزیابی اولیه از وضعیت داشته باشند با مخالفت روبه‌رو شد.
2. نماینده ساکنان روز 25دسامبر 2011 از طرف خانم رجوی برای کوبلر نوشت: برای این‌که زمان از دست ندهیم، روز سه‌شنبه 27دسامبر، یک تیم یونامی، یک تیم 10نفره را که متخصص مسائل پشتیبانی هستند از اشرف به کمپ لیبرتی برای یک روز دیدار برآوردی ببرد تا آنها بتوانند از نزدیک محل را دیده و نیازها را برآورد کنند و کارهای ضروری را که لازم است انجام دهند.
سپس روز چهارشنبه 29دسامبر یک گروه صد نفره ساکنان از اشرف به لیبرتی رفته و آماده‌سازی را شروع کنند تا وقتی حداقلها تضمین شدند، کار جابه‌جایی تسریع شود.
3. در 29دسامبر خانم رجوی در نامه‌یی به خانم کلینتون که رو نوشت آن برای دبیرکل سازمان ملل ارسال شد، نوشت:
«با یادآوری درخواست مصرانه‌ام از مجاهدان اشرف برای انتقال 400نفر از آنها به لیبرتی به نشانهٴ حسن نیست، تا زمانی که متعاقباً موافقت دولت عراق با حداقل اطمینانها حاصل شود. و با یادآوری این‌که 400نفر از ساکنان برای حرکت به لیبرتی با خودروها و اموال منقولشان از روز 9 دیماه اعلام آمادگی کردند. چرا و چه کسی و با چه هدفی مانع بازدید اولیه 5 الی 10نفر از آنها برای بازدید از محل جدید و ارزیابی وضعیت و کمبودهای آن می‌شود؟
آنها می‌پرسند: آیا قرار است لیبرتی یک زندان باشد؟ در غیراینصورت منتقل کردن تجهیزات مورد نیاز به لیبرتی برای آماده‌سازی و رفع کمبودهای آن به زبان چه کسی است؟»
در این نامه خانم رجوی از خانم کلینتون خواهان کمک و مداخله شد تا نماینده ویژه دبیرکل در عراق بتواند دولت عراق را به بازدید چند نفر از مهندسان اشرف از کمپ لیبرتی قانع کند.
4. در 30دسامبر نماینده ساکنان به کوبلر نوشت: اگر عراق بازدید اولیه یک هیأت 5 - 10نفره از ساکنان از کمپ لیبرتی را قبول نمی‌کند درخواست می‌کنم یک هیأت از وکلا و نمایندگان اشرف از جمله سناتور توریسلی و سرتیپ دیوید فیلیپس از آمریکا، آقای پائولو کازاکا و دکتر خوان گارسه وکیل برجسته حقوق بین‌الملل همین فردا به عراق رفته و پس از بازدید از کمپ لیبرتی به مجاهدان اشرف اطمینان بدهند که سوء نیتی در کار نیست.
5. در 4ژانویه نماینده ساکنان به کوبلر نوشت: تأکید ما این است که یک گروه کوچک 5 الی 10نفره از مهندسان اشرف قبل از انتقال ساکنان محل را از نزدیک ببینند. اما طبق گفته شما دولت عراق با این هم مخالفت می‌کند. آیا واضح‌تر از این می‌شود به ساکنان گفت شما را به زندان می‌برند؟
6. در 15ژانویه استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق پارلمان اروپا به جان دوروید مشاور ویژه خانم اشتون درباره اشرف نوشت، من در مواقع مختلف تلاش کرده‌ام رهبری مجاهدین را متقاعد کنم که از حقوق خود صرف‌نظر کند و در بسیاری مواقع هم مؤثر بوده‌ام اما من هم در وجدان خودم تا وقتی مطمئن نباشم که لیبرتی زندان نیست نمی‌توانم بیش از این توصیه کنم که حقوق خود را قربانی کنند. با توجه به اعتمادی که ساکنان اشرف به من دارند من پیشنهاد نماینده آنان را واقعاً مسأله حل کن می‌دانم. من و تو و مارتین کوبلر و یکی دو نفر از وکلای مجاهدین می‌توانیم با هم به لیبرتی برویم چند ساعت آنجا را از نزدیک ببینیم و بعد به اشرف برویم و به ساکنان توضیح بدهیم. من مطمئنم که این از همه طرفها مسأله حل می‌کند.
7. کمیتهٴ بین‌المللی در جستجوی عدالت در گزارش ماه آوریل خود به شورای امنیت درباره اشرف و لیبرتی به تفصیل و با ذکر جزییات ممانعت از بازدید یک هیأت از ساکنان اشرف از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان را تشریح کرد و نوشت: «نماینده ویژه در ملاقات 7دسامبر در بروکسل و 16 و 17دسامبر در پاریس با نمایندگان اشرف تأکید می‌کرد که لیبرتی یک مجموعه آماده و قابل سکونت است و می‌بایست تا قبل از سال جدید میلادی دست‌کم 1200نفر به آن منتقل شوند به همین خاطر او اصرار داشت که می‌بایست یادداشت تفاهم با دولت عراق سریعتر امضا شود.
تلاش ساکنان، کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، کمیته بین‌المللی حقوقدانان در دفاع از اشرف، پارلمان اروپا و برجسته‌ترین شخصیتهای آمریکایی برای بازدید از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان به لیبرتی به نحو غیرقابل فهمی بی‌جواب ماند».
8. در هفتم فوریه 2012 شماری از شخصتیهای برجسته سیاسی آمریکایی از هر دو حزب و از مقامات چهار دولت قبلی طی اطلاعیه‌ای پیشنهاد سفر به عراق به‌عنوان ناظران بی‌طرف برای انتقال اولین گروه ساکنان اشرف را می‌دهند. این بیانیه توسط سفیر جان بولتون، وزیر اندرو کارد، وزیر مایکل موکیزی، فرماندار اد رندل، وزیر تام ریچ، ژنرال هیو شلتون، ژنرال جیمز کانوی، سفیر دل دیلی، سناتور آلفونز داماتو، فرماندار هوارد دین، پروفسور آلن درشویتز، شهردار رودی جولیانی، فرماندار جیم هاجز، سفیر باب جوزف، پاتریک کندی، آدمیرال جیمز لاینز، سفیر میچل ریس، سناتور رابرت توریسلی، ژنرال چارلز والد، ژنرال دیوید فیلیپس و سرهنگ وسلی مارتین صادر شده و در آن آمده است:
«ما امضا‌کنندگان این بیانیه آمادگی خود را برای سفر به عراق به‌عنوان ناظران بی‌طرف برای اولین مرحله جابه‌جایی ساکنان اشرف به لیبرتی اعلام می‌داریم و خودمان را به چنین سفری به دو دلیل متعهد می‌دانیم. اول این‌که ایالات متحده آمریکا یک توافقنامه‌ای با تک‌تک ساکنان اشرف امضا کرد تا سلامت حفاظت و آسایش آنها را تأمین نماید. بدین دلیل ایالات متحده آمریکا در این رابطه مسئولیت نهایی را دارد. دوم این‌که در دسامبر 2008 دولت عراق یک تضمین قطعی به دولت ایالات متحده آمریکا داد مبنی بر این‌که باز ساکنان کمپ اشرف به‌نحو انسانی و مطابق حقوق بین‌المللی رفتار خواهد کرد. ما معتقد هستیم که حضور ما برای انتقال و جابه‌جایی اولین گروه ساکنان کمپ اشرف یک قدم ضروری برای آغاز پاسخگویی به تعهدات آمریکا می‌باشد. اما هیچ‌یک از این تلاشها به جایی نرسید و نه دولت عراق و نه کوبلر آنها را جدی نگرفت. او هدفش این بود که اشرف را به هر قیمت شده تعطیل کند.
9. در چهارم ژانویه 2012 نماینده ساکنان در نامه‌یی به نماینده ویژه 21 سؤال در مورد شرایط لیبرتی را با او در میان گذاشت و خواهان پاسخ دادن به آنها شد که البته طبق معمول نماینده ویژه هیچ جواب روشنی به آنها نداد. پاسخ اکثر سؤالات در سند 19ژانویه وجود دارد و مشخص است که کوبلر عامدانه واقعیت را از ساکنان مخفی می‌کرده است.
10. استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا در نامه‌یی بتاریخ 8ژانویه 2012 ضمن تشریح وضعیت در لیبرتی برای کمیسر عالی پناهندگان نوشت: در چنین شرایطی مسئولیت بسیار سنگینی متوجه کمیساریای عالی پناهندگان و شخص جنابعالی است که با انتقال ساکنان اشرف به چنین محلی به‌هیچ‌وجه موافقت نکنید، لذا از شما می‌خواهم مسئولان ذیربط در کمیساریا را موظف کنید بدون تأمین حداقل شرایط از تأیید این محل خودداری کنند. کمیساریای عالی ملل‌متحد باید مطمئن شود که دولت عراق لیبرتی را در عمل به یک زندان برای ساکنان اشرف تبدیل نکند. مانند هر کمپ دیگر پناهندگی آزادی رفت و آمد به خارج از کمپ از جمله مراجعه به پزشک باید تضمین شود. کمیساریا باید از این‌که ساکنان بتوانند اموال منقول و خودروهایشان را به لیبرتی منتقل کنند مطمئن شود. و اطمینان حاصل کند که ساکنان می‌توانند اموال غیرمنقولشان را در اشرف به فروش رسانده و پول آن را تحویل بگیرند.
آقای استیونسون یک هفته بعد مجدداً به کمیسر عالی پناهندگان نوشت: بخشی از لیبرتی که به ساکنان اشرف اختصاص یافته است کمتر از نیم کیلومتر مربع است از کمترین فضای سبز خبری نیست، هیچ محل اجتماعات یا سالن یا زمین ورزش، کتابخانه، مسجد، پارک وجود ندارد.
نگهداری هر کس در چنین محلی معادل زندان با اعمال شاقه است. و مسخره‌ترین چیز این است که اسم این جابه‌جایی را داوطلبانه بگذاریم. کاری نکنید که اسم کمیساریا در این جابه‌جایی اجباری آلوده شود. سؤالهای نماینده ساکنان اشرف از مارتین کوبلر بسیار معقول و موجه است. من نسخه‌ای از آن را ارسال می‌کنم. فکر می‌کنم قبل از هر گونه تاییدیه‌ای باید به این سؤالهای مشخص پاسخ گفت.
11. روز 15ژانویه 2012 نماینده ساکنان برای کمیساریای عالی پناهندگان نوشت: برخلاف توصیفات اولیه مارتین کوبلر شرایط لیبرتی به‌هیچ‌وجه قابل استقرار ساکنان اشرف نیست و آنچه ما را به‌طور مضاعف نگران می‌کند این است که دولت عراق می‌خواهد برای این زندان از نمایندگی کمیساریا در عراق برای کمپ لیبرتی تاییدیه بگیرد که استانداردهای آن را مورد تأیید قرار دهد. این کمپ از هر نظر چندین مدار پائین‌تر از وضعیت اشرف کنونی است و این انتقال به‌طور قطع جابه‌جایی اجباری و نقض واضح معیارها کمیسریا محسوب خواهد شد.
12. طاهر بومدرا مشاور نماینده ویژه در امور اشرف که پس از سه سال و نیم در اعتراض به‌عملکردهای کوبلر در ماه مه 2012 استعفا داد در شهادت خود در کنگره آمریکا تحت سوگند به تاریخ 13سپتامبر 2012 گفت، وقتی در دسامبر 2011 عراق اعلام آمادگی کرد که تبعیدیان را به محل جدیدی در کمپ لیبرتی منتقل کند من چندین بار به‌منظور بازرسی از کمپ لیبرتی بازدید کردم و گزارش دادم که این کمپ ظرفیت استقرار دادن به 3400 مرد و زن را ندارد. نماینده ویژه دبیرکل هم خود از کمپ لیبرتی بازدید نمود و به این واقعیت پی برد اما وقتی دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل مشاوری را استخدام کرد تا شرایط کمپ لیبرتی را ارزیابی کند نماینده ویژه به او فشار آورد تا اعلام کند این کمپ از همه استانداردهای بشردوستانه برخوردار است. ادعاهایی که به‌هیچ‌وجه با واقعیت سنخیتی نداشت. وقتی این مشاور قبول نکرد، نماینده ویژه، کوبلر، خودش بیانیه‌یی را صادر نمود که هم جامعه بین‌المللی و هم تبعیدیان را گمراه کند تا به آنها بقبولاند که شرایط با استانداردها مطابقت دارد تا این‌که فرایند انتقال آغاز شود.
وی در همین شهادت گفت، با این همه از دید من غیراخلاقی‌ترین کاری که انجام شد این بود که به کارمندان یونامی ابلاغ شد که به‌طور گزینه‌یی از کمپ لیبرتی عکس بگیرند. آنگاه تصاویری که از کمترین میزان دافعه برخوردار بودند ثبت گردیده و به نمایندگان تبعیدیان در پاریس فرستاده شدند. به انضمام این پیام که مساحت 30 کیلومتر مربعی سایت جدید به ۲.۵ کیلومتر مربع تقلیل یافته است. بر این اساس بود که تبعیدیان پذیرفتند که کمپ اشرف را ترک کنند. اما در واقع امر مساحتی که به ساکنان در لیبرتی تعلق گرفت شش دهم کیلومتر مربع است و توسط دیوارهای بتونی به ارتفاع 3 تا 4 متری محصور شده است. آنجا من را به یاد اردوگاه کار اجباری می‌انداخت که در دوران کودکی‌ام طی جنگ آزادیبخش الجزایر در آن زندگی کرده بودم.
13. آقای بومدرا در یک جلسه استماع در پارلمان انگلیس در 11دسامبر 2012 گفت، ما کارکنان سازمان ملل هستیم و اکثر ما دوست داریم کارمان را نگهداریم ما آنجا برای دفاع ازحقوق‌بشر نیستیم ما آنجا هستیم تا کارمان حفظ کنیم بنابراین قبل از آن‌که من هر کاری بکنم لازم است مطمئن شوم که گزارش من دبیرکل را راضی خواهد کرد و می‌دانم که هر چه من گزارش بدهم این گزارش در محل میز نماینده ویژه دبیرکل بازنویسی خواهد شد. بنابراین هر چه من گزارش بدهم هیچ‌گاه به نیویورک نخواهد رسید. دفتر نماینده ویژه دبیرکل همه چیز را تغییر شکل خواهد داد و آن را آنطوری که باید انجام شود می‌کند. چون ما آنجا هستیم که گزارش بدهیم و همه را راضی نگهداریم. وقتی مالکی راضی باشد دبیرکل راضی خواهد بود. وی تأکید کرد در هر دادگاهی حاضر به‌شهادت درباره این مسائل و اثبات آنهاست.
دبیرخانه شواری ملی مقاومت ایران درباره سند تکاندهنده 19ژانویه 2012 که کوبلر آن را مخفی کرده است اعلام کرد: این سند روشن می‌سازد که او آگاهانه و عامدانه برای فریب مجاهدان اشرف یک گزارش مجعول را به نام ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد به خورد همگان داده است. این یک خیانت آشکار به حقوق‌بشر، اصل مقدس پناهندگی و ارزشهایی است که ملل‌متحد بر اساس آن بنا شده است. معلوم نیست که چگونه در عرض 11روز به یکباره کمپ لیبرتی همه شرایطی را که فاقد آن بوده است برآورده می‌کند. نماینده سازمان بهداشت جهانی و کتاب این سازمان که در پیشنویس 19ژانویه از آن صحبت شده بود محو و ضرورت رفتن پیمانکاران اشرف به لیبرتی قبل از انتقال ساکنان حذف می‌شود. اینها وقتی جدیتر می‌شود که در نظر بگیریم این موضوع بارها و بارها در فاصله ماههای 2011 و ژانویه و فوریه 2012 از سوی نمایندگان مجاهدان اشرف، وکلای آنها، گروه‌های پارلمانی و شخصتیهای برجسته سیاسی مطرح شده و کوبلر به هیچ‌کدام از آنها جواب نداده و حقیقت را پوشانده است. این یک اقدام مجرمانه است.
مقاومت ایران دولت آمریکا و دبیرکل و کمیسر عالی پناهندگان ملل‌متحد که در مقابل حفاظت و امنیت و حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی به‌عنوان افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو و پناهجویان برخوردار از حفاظتهای بین‌المللی مسئولیت دارند را به یک تحقیق فوری و بی‌طرفانه در مورد اقدامات مجرمانه مارتین کوبلر و بیخانمانسازی ساکنان اشرف و روانه کردن آنها به زندان لیبرتی آن هم تحت نام ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان و تضمین امنیت و حفاظت و حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی از جمله حق مالکیت آنها فرا می‌خواند.
مارک فالکه- نماینده پارلمان ژنو:
آقای کوبلر که در خدمت رژیم ایران است یک رسوایی واقعی است من همچنین می‌خواهم بگویم که حمایت از اپوزیسیون ایران یک ضرورت است برای آنهایی که می‌خواهند از آزادیها دفاع کنند. می‌شود این سؤال را کرد، این کاملاً غیرواقعی است، این یک خیانت است. می‌شود گفت که آقای کوبلر به مأموریت خود خیانت کرده است، به ماموریتی که از طرف سازمان ملل به او واگذار شده بود خیانت کرده است. در این‌جا ما در محل سازمان ملل هستیم، واقعیت دارد که این موضوع برای ما آغاز شرمگینانه‌ای است و باعث از دست رفتن زیاد وقت ما می‌شود، باعث رنجهای بی‌ثمر بسیار می‌شود، در حالی‌که موضوع می‌توانست از مدتها قبل به شیوه‌ای رضایت‌مندانه برای همه حل و فصل شود. رفتار سازمان ملل‌متحد یک رسوایی واقعی است و من تنها کسی نیستم که در میان پارلمانترهای سوئیسی این‌طور فکر می‌کنم که از مبارزه به حق مقاومت اشرفیها حمایت می‌کنند.
سندی که ابعاد جدیدی از توطئه مجرمانه مارتین کوبلر برای اجرای منویات رژیم آخوندی را برملا می‌کند
این سند روی سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان به تاریخ 19ژانویه 2012 - 29 دی 1390 در آستانه انتقال مجاهدان اشرف به لیبرتی پس از دیدار مشترک نماینده سازمان بهداشت جهانی، نماینده کمیساریای عالی پناهندگان و کوبلر از لیبرتی توسط مارتین زیرن کارشناس کمیساریای عالی پناهندگان تدوین شده است.
این سند نشان می‌دهد که لیبرتی از استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری فاصله زیادی دارد و ابعاد نارسایی زیر ساختها به سرعت قابل ترمیم و تکمیل نیست.
مقاومت ایران به یک تحقیق فوری و بی‌طرفانه بین‌المللی در مورد اقدامات مجرمانه کوبلر در بیخانمانسازی اجباری و روانه کردن مجاهدان اشرف به زندان لیبرتی فرا می‌خواند.
یک سند تکاندهنده که اخیراً به‌دست مقاومت ایران رسیده است ابعاد جدیدی از توطئه کثیف و مجرمانه مارتین کوبلر را برای اجرای منویات رژیم ایران و حکومت عراق جهت بیخانمانسازی مجاهدان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی برملا می‌کند.
این سند روی سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان به تاریخ 19ژانویه 2012 - 29 دی ماه 1390 و حاوی یک ارزیابی فنی از کمپ لیبرتی در آستانه انتقال مجاهدین است که توسط مارتین زیرن کارشناس سرپناه‌سازی کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد تدوین شده است. عنوان این سند مکان موقت ترانزیت، TTL برای ساکنان اشرف در لیبرتی است. مارتین کوبلر که به خوبی از وضعیت لیبرتی آگاه بود از همان اول درصدد برآمد کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را در بیخانمانسازی مجاهدان اشرف و فرستادن آنها به زندان لیبرتی شریک جرم خود کند و به همین منظور یک متخصص سرپناه‌سازی کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را به بغداد برد تا در صدور تاییدیه برای کمپ لیبرتی سهیم کند.
این سند در سربرگ کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در اتیوپی که مارتین زیرن تا هفته قبل در آن کار می‌کرده نوشته شده است. این سند بر اساس ارزیابی تکنیکی و فنی از بخش یک لیبرتی در روز چهارشنبه 18ژانویه 2012 -28 دی ماه 90 تهیه شده است. در این روز علاوه بر مارتین زیرن، مارتین کوبلر و معاونش جورجی باستین، دکتر جعفر حسن نماینده سازمان بهداشت جهانی، کلر بوژوا نماینده کمیساریای عالی پناهندگان در عراق و شمار دیگری از مقامات یونامی از لیبرتی بازدید کردند. این سند به‌وضوح نشان می‌دهد که لیبرتی از استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری فاصله زیادی دارد و ابعاد نارسایی زیرساختها به ترتیبی است که به این سرعت قابل ترمیم و تکمیل نیست. این سند تصریح می‌کند از نظر فنی کمیساریا نمی‌تواند تصدیق یا تأیید کند که این مکان بر اساس بسیاری از کتب موجود در زمینه استانداردها، استانداردهای انسان‌دوستانه را برآورده می‌کند، از جمله کتاب راهنمای کمیساریای عالی عالی پناهندگان ملل متحد، کتاب (السیر) کتاب سازمان بهداشت جهانی و سایر موارد که برای پناهندگان در شرایط اضطراری در نظر گرفته شده است.
کمیساریا نمی‌تواند سالم بودن زیر ساختها و یا سرویس‌های خدماتی را که زیر زمین هستند و یا دیده نمی‌شوند را تصدیق یا تأیید کند.
کمیساریا نمی‌تواند سالم بودن زیرساختهایی مثل موارد زیر را تصدیق یا تأیید کند:
ژنراتورها،
پمپهای آب،
توزیع آب،
منابع آب،
تخلیه آب مصرف شده لوله‌ها،
تانکرها و پمپ ها،
برق رسانی و سایر موارد در این زمینه.
این سند تصریح می‌کند که لازم است که دولت عراق به پیمانکاران اشرف اجازه بدهد که 3 تا 5روز قبل از جابه‌جایی جمعی به محل ترانزیت موقت کمپ لیبرتی بروند.
اما به‌رغم این گزارش مارتین کوبلر پس از بازدید 18ژانویه یک مجموعه عکس برای نماینده ساکنان ارسال کرد که برخلاف ارزیابی کارشناس کمیساریا یک تصویر بسیار عالی از لیبرتی ارائه می‌داد، هدف به‌وضوح فریب دادن ساکنان اشرف برای رفتن به لیبرتی بود، عکسهایی که به سرعت معلوم شد کاملاً گزینشی و رتوش شده است. در 31ژانویه یعنی 12روز بعد در تعارض آشکار با گزارش 19ژانویه مارتین کوبلر اطلاعیه‌ای صادر کرد که در آن تصریح شده بود کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دفتر حقوق‌بشر یونامی اکنون این را که ساختار و امکانات کمپ لیبرتی طبق استانداردهای انسانی بین‌المللی تصریح شده در یادداشت تفاهم می‌باشد مورد تأیید قرار دادند.
نماینده ویژه دبیرکل سازمان در عراق مارتین کوبلر گفت من از کمیساریای عالی پناهندگان و تیم حقوق‌بشر برای کار تخصصی‌شان متشکرم این ما را برای تضمین این‌که شرایط مناسب در محل برای جابه‌جایی داوطلبانه ساکنان کمپ عراق جدید به‌وجود آمده است یک گام دیگر پیش می‌راند.
طبق اسناد موجود یک گزارش فنی از وضعیت لیبرتی به تاریخ 30ژانویه یک روز قبل از اطلاعیه کوبلر که می‌بایست به‌صورت بی‌طرفانه و حرفه‌ای تهیه شده باشد قبل از انتشار توسط شخص کوبلر نهایی و ادیت شده است. در حالی که پیش از آن کوبلر مدعی بود در کار حرفه‌ای مارتین زیرن دخالت نمی‌کند. با گذشت زمان هیچ تردیدی باقی نماند که اطلاعیه 31ژانویه کوبلر و گزارش فنی یاد شده مطلقاً غیرواقعی بوده و هنوز پس از یک‌سال به‌رغم هزینه‌های کلان داده شده توسط مجاهدان لیبرتی یک قلم 4 میلیون دلار برای سوخت و ۲.۵ میلیون دلار برای آب وضعیت زیر ساختهای لیبرتی بحرانی است.
پس از بارندگی روز 25دسامبر لیبرتی غیرقابل سکونت شده است. فاضلاب و آب سراسر کمپ را فراگرفته است. در یک هفته گذشته مجاهدان لیبرتی شبانه روزی 18 میلیون لیتر آب را با وسائل اولیه مانند تانکرها تخلیه کردند اما هنوز محیط کاملاً آلوده و به‌دلیل آب و گل و لای غیرقابل تردد است.
چند یادآوری از سوابق امر
1. نمایندگان مجاهدان اشرف در دسامبر 2011 و ژانویه 2012 بارها و بارها در نامه‌ها ی متعدد به مقامات آمریکایی، دبیرکل، ملل متحد، کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد، کمیسر حقوق‌بشر ملل‌متحد و شخص کوبلر بر ضرورت بازدید یک تیم از مهندسان اشرف از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان، تأکید کرده بودند. اما کوبلر مستمراً می‌گفت دولت عراق مخالف است. این پیشنهاد هم که متخصصان اشرف یک سفر یک روزه به لیبرتی بروند تا یک ارزیابی اولیه از وضعیت داشته باشند با مخالفت روبه‌رو شد.
2. نماینده ساکنان روز 25دسامبر 2011 از طرف خانم رجوی برای کوبلر نوشت: برای این‌که زمان از دست ندهیم، روز سه‌شنبه 27دسامبر، یک تیم یونامی، یک تیم 10نفره را که متخصص مسائل پشتیبانی هستند از اشرف به کمپ لیبرتی برای یک روز دیدار برآوردی ببرد تا آنها بتوانند از نزدیک محل را دیده و نیازها را برآورد کنند و کارهای ضروری را که لازم است انجام دهند.
سپس روز چهارشنبه 29دسامبر یک گروه صد نفره ساکنان از اشرف به لیبرتی رفته و آماده‌سازی را شروع کنند تا وقتی حداقلها تضمین شدند، کار جابه‌جایی تسریع شود.
3. در 29دسامبر خانم رجوی در نامه‌یی به خانم کلینتون که رو نوشت آن برای دبیرکل سازمان ملل ارسال شد، نوشت:
«با یادآوری درخواست مصرانه‌ام از مجاهدان اشرف برای انتقال 400نفر از آنها به لیبرتی به نشانهٴ حسن نیست، تا زمانی که متعاقباً موافقت دولت عراق با حداقل اطمینانها حاصل شود. و با یادآوری این‌که 400نفر از ساکنان برای حرکت به لیبرتی با خودروها و اموال منقولشان از روز 9 دیماه اعلام آمادگی کردند. چرا و چه کسی و با چه هدفی مانع بازدید اولیه 5 الی 10نفر از آنها برای بازدید از محل جدید و ارزیابی وضعیت و کمبودهای آن می‌شود؟
آنها می‌پرسند: آیا قرار است لیبرتی یک زندان باشد؟ در غیراینصورت منتقل کردن تجهیزات مورد نیاز به لیبرتی برای آماده‌سازی و رفع کمبودهای آن به زبان چه کسی است؟»
در این نامه خانم رجوی از خانم کلینتون خواهان کمک و مداخله شد تا نماینده ویژه دبیرکل در عراق بتواند دولت عراق را به بازدید چند نفر از مهندسان اشرف از کمپ لیبرتی قانع کند.
4. در 30دسامبر نماینده ساکنان به کوبلر نوشت: اگر عراق بازدید اولیه یک هیأت 5 - 10نفره از ساکنان از کمپ لیبرتی را قبول نمی‌کند درخواست می‌کنم یک هیأت از وکلا و نمایندگان اشرف از جمله سناتور توریسلی و سرتیپ دیوید فیلیپس از آمریکا، آقای پائولو کازاکا و دکتر خوان گارسه وکیل برجسته حقوق بین‌الملل همین فردا به عراق رفته و پس از بازدید از کمپ لیبرتی به مجاهدان اشرف اطمینان بدهند که سوء نیتی در کار نیست.
5. در 4ژانویه نماینده ساکنان به کوبلر نوشت: تأکید ما این است که یک گروه کوچک 5 الی 10نفره از مهندسان اشرف قبل از انتقال ساکنان محل را از نزدیک ببینند. اما طبق گفته شما دولت عراق با این هم مخالفت می‌کند. آیا واضح‌تر از این می‌شود به ساکنان گفت شما را به زندان می‌برند؟
6. در 15ژانویه استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق پارلمان اروپا به جان دوروید مشاور ویژه خانم اشتون درباره اشرف نوشت، من در مواقع مختلف تلاش کرده‌ام رهبری مجاهدین را متقاعد کنم که از حقوق خود صرف‌نظر کند و در بسیاری مواقع هم مؤثر بوده‌ام اما من هم در وجدان خودم تا وقتی مطمئن نباشم که لیبرتی زندان نیست نمی‌توانم بیش از این توصیه کنم که حقوق خود را قربانی کنند. با توجه به اعتمادی که ساکنان اشرف به من دارند من پیشنهاد نماینده آنان را واقعاً مسأله حل کن می‌دانم. من و تو و مارتین کوبلر و یکی دو نفر از وکلای مجاهدین می‌توانیم با هم به لیبرتی برویم چند ساعت آنجا را از نزدیک ببینیم و بعد به اشرف برویم و به ساکنان توضیح بدهیم. من مطمئنم که این از همه طرفها مسأله حل می‌کند.
7. کمیتهٴ بین‌المللی در جستجوی عدالت در گزارش ماه آوریل خود به شورای امنیت درباره اشرف و لیبرتی به تفصیل و با ذکر جزییات ممانعت از بازدید یک هیأت از ساکنان اشرف از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان را تشریح کرد و نوشت: «نماینده ویژه در ملاقات 7دسامبر در بروکسل و 16 و 17دسامبر در پاریس با نمایندگان اشرف تأکید می‌کرد که لیبرتی یک مجموعه آماده و قابل سکونت است و می‌بایست تا قبل از سال جدید میلادی دست‌کم 1200نفر به آن منتقل شوند به همین خاطر او اصرار داشت که می‌بایست یادداشت تفاهم با دولت عراق سریعتر امضا شود.
تلاش ساکنان، کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، کمیته بین‌المللی حقوقدانان در دفاع از اشرف، پارلمان اروپا و برجسته‌ترین شخصیتهای آمریکایی برای بازدید از لیبرتی قبل از انتقال ساکنان به لیبرتی به نحو غیرقابل فهمی بی‌جواب ماند».
8. در هفتم فوریه 2012 شماری از شخصتیهای برجسته سیاسی آمریکایی از هر دو حزب و از مقامات چهار دولت قبلی طی اطلاعیه‌ای پیشنهاد سفر به عراق به‌عنوان ناظران بی‌طرف برای انتقال اولین گروه ساکنان اشرف را می‌دهند. این بیانیه توسط سفیر جان بولتون، وزیر اندرو کارد، وزیر مایکل موکیزی، فرماندار اد رندل، وزیر تام ریچ، ژنرال هیو شلتون، ژنرال جیمز کانوی، سفیر دل دیلی، سناتور آلفونز داماتو، فرماندار هوارد دین، پروفسور آلن درشویتز، شهردار رودی جولیانی، فرماندار جیم هاجز، سفیر باب جوزف، پاتریک کندی، آدمیرال جیمز لاینز، سفیر میچل ریس، سناتور رابرت توریسلی، ژنرال چارلز والد، ژنرال دیوید فیلیپس و سرهنگ وسلی مارتین صادر شده و در آن آمده است:
«ما امضا‌کنندگان این بیانیه آمادگی خود را برای سفر به عراق به‌عنوان ناظران بی‌طرف برای اولین مرحله جابه‌جایی ساکنان اشرف به لیبرتی اعلام می‌داریم و خودمان را به چنین سفری به دو دلیل متعهد می‌دانیم. اول این‌که ایالات متحده آمریکا یک توافقنامه‌ای با تک‌تک ساکنان اشرف امضا کرد تا سلامت حفاظت و آسایش آنها را تأمین نماید. بدین دلیل ایالات متحده آمریکا در این رابطه مسئولیت نهایی را دارد. دوم این‌که در دسامبر 2008 دولت عراق یک تضمین قطعی به دولت ایالات متحده آمریکا داد مبنی بر این‌که باز ساکنان کمپ اشرف به‌نحو انسانی و مطابق حقوق بین‌المللی رفتار خواهد کرد. ما معتقد هستیم که حضور ما برای انتقال و جابه‌جایی اولین گروه ساکنان کمپ اشرف یک قدم ضروری برای آغاز پاسخگویی به تعهدات آمریکا می‌باشد. اما هیچ‌یک از این تلاشها به جایی نرسید و نه دولت عراق و نه کوبلر آنها را جدی نگرفت. او هدفش این بود که اشرف را به هر قیمت شده تعطیل کند.
9. در چهارم ژانویه 2012 نماینده ساکنان در نامه‌یی به نماینده ویژه 21 سؤال در مورد شرایط لیبرتی را با او در میان گذاشت و خواهان پاسخ دادن به آنها شد که البته طبق معمول نماینده ویژه هیچ جواب روشنی به آنها نداد. پاسخ اکثر سؤالات در سند 19ژانویه وجود دارد و مشخص است که کوبلر عامدانه واقعیت را از ساکنان مخفی می‌کرده است.
10. استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا در نامه‌یی بتاریخ 8ژانویه 2012 ضمن تشریح وضعیت در لیبرتی برای کمیسر عالی پناهندگان نوشت: در چنین شرایطی مسئولیت بسیار سنگینی متوجه کمیساریای عالی پناهندگان و شخص جنابعالی است که با انتقال ساکنان اشرف به چنین محلی به‌هیچ‌وجه موافقت نکنید، لذا از شما می‌خواهم مسئولان ذیربط در کمیساریا را موظف کنید بدون تأمین حداقل شرایط از تأیید این محل خودداری کنند. کمیساریای عالی ملل‌متحد باید مطمئن شود که دولت عراق لیبرتی را در عمل به یک زندان برای ساکنان اشرف تبدیل نکند. مانند هر کمپ دیگر پناهندگی آزادی رفت و آمد به خارج از کمپ از جمله مراجعه به پزشک باید تضمین شود. کمیساریا باید از این‌که ساکنان بتوانند اموال منقول و خودروهایشان را به لیبرتی منتقل کنند مطمئن شود. و اطمینان حاصل کند که ساکنان می‌توانند اموال غیرمنقولشان را در اشرف به فروش رسانده و پول آن را تحویل بگیرند.
آقای استیونسون یک هفته بعد مجدداً به کمیسر عالی پناهندگان نوشت: بخشی از لیبرتی که به ساکنان اشرف اختصاص یافته است کمتر از نیم کیلومتر مربع است از کمترین فضای سبز خبری نیست، هیچ محل اجتماعات یا سالن یا زمین ورزش، کتابخانه، مسجد، پارک وجود ندارد.
نگهداری هر کس در چنین محلی معادل زندان با اعمال شاقه است. و مسخره‌ترین چیز این است که اسم این جابه‌جایی را داوطلبانه بگذاریم. کاری نکنید که اسم کمیساریا در این جابه‌جایی اجباری آلوده شود. سؤالهای نماینده ساکنان اشرف از مارتین کوبلر بسیار معقول و موجه است. من نسخه‌ای از آن را ارسال می‌کنم. فکر می‌کنم قبل از هر گونه تاییدیه‌ای باید به این سؤالهای مشخص پاسخ گفت.
11. روز 15ژانویه 2012 نماینده ساکنان برای کمیساریای عالی پناهندگان نوشت: برخلاف توصیفات اولیه مارتین کوبلر شرایط لیبرتی به‌هیچ‌وجه قابل استقرار ساکنان اشرف نیست و آنچه ما را به‌طور مضاعف نگران می‌کند این است که دولت عراق می‌خواهد برای این زندان از نمایندگی کمیساریا در عراق برای کمپ لیبرتی تاییدیه بگیرد که استانداردهای آن را مورد تأیید قرار دهد. این کمپ از هر نظر چندین مدار پائین‌تر از وضعیت اشرف کنونی است و این انتقال به‌طور قطع جابه‌جایی اجباری و نقض واضح معیارها کمیسریا محسوب خواهد شد.
12. طاهر بومدرا مشاور نماینده ویژه در امور اشرف که پس از سه سال و نیم در اعتراض به‌عملکردهای کوبلر در ماه مه 2012 استعفا داد در شهادت خود در کنگره آمریکا تحت سوگند به تاریخ 13سپتامبر 2012 گفت، وقتی در دسامبر 2011 عراق اعلام آمادگی کرد که تبعیدیان را به محل جدیدی در کمپ لیبرتی منتقل کند من چندین بار به‌منظور بازرسی از کمپ لیبرتی بازدید کردم و گزارش دادم که این کمپ ظرفیت استقرار دادن به 3400 مرد و زن را ندارد. نماینده ویژه دبیرکل هم خود از کمپ لیبرتی بازدید نمود و به این واقعیت پی برد اما وقتی دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل مشاوری را استخدام کرد تا شرایط کمپ لیبرتی را ارزیابی کند نماینده ویژه به او فشار آورد تا اعلام کند این کمپ از همه استانداردهای بشردوستانه برخوردار است. ادعاهایی که به‌هیچ‌وجه با واقعیت سنخیتی نداشت. وقتی این مشاور قبول نکرد، نماینده ویژه، کوبلر، خودش بیانیه‌یی را صادر نمود که هم جامعه بین‌المللی و هم تبعیدیان را گمراه کند تا به آنها بقبولاند که شرایط با استانداردها مطابقت دارد تا این‌که فرایند انتقال آغاز شود.
وی در همین شهادت گفت، با این همه از دید من غیراخلاقی‌ترین کاری که انجام شد این بود که به کارمندان یونامی ابلاغ شد که به‌طور گزینه‌یی از کمپ لیبرتی عکس بگیرند. آنگاه تصاویری که از کمترین میزان دافعه برخوردار بودند ثبت گردیده و به نمایندگان تبعیدیان در پاریس فرستاده شدند. به انضمام این پیام که مساحت 30 کیلومتر مربعی سایت جدید به ۲.۵ کیلومتر مربع تقلیل یافته است. بر این اساس بود که تبعیدیان پذیرفتند که کمپ اشرف را ترک کنند. اما در واقع امر مساحتی که به ساکنان در لیبرتی تعلق گرفت شش دهم کیلومتر مربع است و توسط دیوارهای بتونی به ارتفاع 3 تا 4 متری محصور شده است. آنجا من را به یاد اردوگاه کار اجباری می‌انداخت که در دوران کودکی‌ام طی جنگ آزادیبخش الجزایر در آن زندگی کرده بودم.
13. آقای بومدرا در یک جلسه استماع در پارلمان انگلیس در 11دسامبر 2012 گفت، ما کارکنان سازمان ملل هستیم و اکثر ما دوست داریم کارمان را نگهداریم ما آنجا برای دفاع ازحقوق‌بشر نیستیم ما آنجا هستیم تا کارمان حفظ کنیم بنابراین قبل از آن‌که من هر کاری بکنم لازم است مطمئن شوم که گزارش من دبیرکل را راضی خواهد کرد و می‌دانم که هر چه من گزارش بدهم این گزارش در محل میز نماینده ویژه دبیرکل بازنویسی خواهد شد. بنابراین هر چه من گزارش بدهم هیچ‌گاه به نیویورک نخواهد رسید. دفتر نماینده ویژه دبیرکل همه چیز را تغییر شکل خواهد داد و آن را آنطوری که باید انجام شود می‌کند. چون ما آنجا هستیم که گزارش بدهیم و همه را راضی نگهداریم. وقتی مالکی راضی باشد دبیرکل راضی خواهد بود. وی تأکید کرد در هر دادگاهی حاضر به‌شهادت درباره این مسائل و اثبات آنهاست.
دبیرخانه شواری ملی مقاومت ایران درباره سند تکاندهنده 19ژانویه 2012 که کوبلر آن را مخفی کرده است اعلام کرد: این سند روشن می‌سازد که او آگاهانه و عامدانه برای فریب مجاهدان اشرف یک گزارش مجعول را به نام ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد به خورد همگان داده است. این یک خیانت آشکار به حقوق‌بشر، اصل مقدس پناهندگی و ارزشهایی است که ملل‌متحد بر اساس آن بنا شده است. معلوم نیست که چگونه در عرض 11روز به یکباره کمپ لیبرتی همه شرایطی را که فاقد آن بوده است برآورده می‌کند. نماینده سازمان بهداشت جهانی و کتاب این سازمان که در پیشنویس 19ژانویه از آن صحبت شده بود محو و ضرورت رفتن پیمانکاران اشرف به لیبرتی قبل از انتقال ساکنان حذف می‌شود. اینها وقتی جدیتر می‌شود که در نظر بگیریم این موضوع بارها و بارها در فاصله ماههای 2011 و ژانویه و فوریه 2012 از سوی نمایندگان مجاهدان اشرف، وکلای آنها، گروه‌های پارلمانی و شخصتیهای برجسته سیاسی مطرح شده و کوبلر به هیچ‌کدام از آنها جواب نداده و حقیقت را پوشانده است. این یک اقدام مجرمانه است.
مقاومت ایران دولت آمریکا و دبیرکل و کمیسر عالی پناهندگان ملل‌متحد که در مقابل حفاظت و امنیت و حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی به‌عنوان افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو و پناهجویان برخوردار از حفاظتهای بین‌المللی مسئولیت دارند را به یک تحقیق فوری و بی‌طرفانه در مورد اقدامات مجرمانه مارتین کوبلر و بیخانمانسازی ساکنان اشرف و روانه کردن آنها به زندان لیبرتی آن هم تحت نام ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان و تضمین امنیت و حفاظت و حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی از جمله حق مالکیت آنها فرا می‌خواند.
