سنای جمهوری چک کمیته امور خارجی، دفاع و امنیت - قطعنامه 239
فراخوان به سازمان ملل متحدبرای شناسایی لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی
فراخوان به آمریکا و اتحادیه اروپا و سازمان ملل برای وادار کردن دولت عراق به خاتمه دادن به محدودیتهای غیرانسانی و محترم شمردن حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی
کمیته امور خارجی سنای جمهوری چک،
بعد از گزارش سناتور یارمور اشتتینا و بعد از بحث به‌عمل آمده‌این موارد را تصویب می‌کند:
حمایت می‌کند از بیانیه اعضای پارلمان اروپا در مورد حل مسأله اشرف و لیبرتی
می‌پیوندد به فراخوانهای صادر شده خطاب به ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد تا کمپ لیبرتی را کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی اعلام کنند. چرا که با توجه به پروسه طولانی این کمپ، ساکنانش باید از حقوق مربوطه برخوردار شوند.
این کمیته رئیس خود سناتور جوزف رگه را موظف می‌کند که این تصمیم را به رئیس سنای جمهوری چک ارائه کند.
سناتور یارسالو سیکاشک، رئیس اجلاس
سناتور یارمور اشتتینا، گزارشگر کمیته
سناتور یارمور اشتتینا، تأیید کننده کمیته
بیانیه مصوب کمیته خارجی سنای جمهوری چک درباره اشرف و لیبرتی
۳۴۰۰تن مخالفان رژیم ایران مستقر در عراق که خواهان صلح و دموکراسی در کشورشان هستند، بعد از سالها که در اشرف بوده‌اند، یک راه‌حل مسالمت‌آمیز را برای انتقال به کمپ لیبرتی در نزدیکی بغداد، پذیرفتند، ولی لیبرتی فاقد حداقل استانداردهای بین‌المللی است.
مجمع پارلمانی شورای اروپا این کمپ را یک زندان توصیف کرده است، چرا که ۳۴۰۰تن می‌باید در یک مساحت نیم کیلومتر مربعی مستقر شوند و این کمپ کوچک با دیوارهای بلند بتونی و واحدهای مسلح عراقی، محاصره شده و ساکنان آزادی تردد و دسترسی به وکلا ندارند. این کمپ با کمبود شدید آب آشامیدنی و برق مواجه است.
ساکنان اشرف چیزی معادل 500 میلیون دلار اموال قابل جابه‌جایی و ثابت دارند که با تلاش و کوشش و پول خودشان ساخته شده است. اما عراق به آنها اجازه فروش اموالشان در داخل عراق و یا انتقال این اموال به کشورهای دیگر را نمی‌دهد.
عراق این محدودیتها را به بهانه این‌که کمپ لیبرتی یک کمپ ترانزیت موقت است، توجیه می‌کند. در حالی‌که پروسه شناسایی تک‌تک ساکنان به‌عنوان پناهنده توسط کمیساریای عالی پناهندگان چندین ماه طول می‌کشد، تمام شواهد به این اشاره دارد که افراد برای چندین سال در کمپ لیبرتی باید بمانند.
بنابراین نامگذاری کمپ ترانزیت موقت درست نیست و این نامگذاری به دولت عراق اجازه می‌دهد که ساکنان را از حقوق شان، به بهانه این‌که استقرارشان در کمپ لیبرتی موقت و کوتاه خواهد بود، محروم کند.
ما ضمن محکوم کردن نقض حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی، مواضع زیر را اعلام می‌کنیم:
سازمان ملل، ایالات متحده و اتحادیه اروپا می‌بایست فوراً اقدام کنند تا عراق را وادار کنند اعمال محدودیتهای سنگدلانه خود بر روی ساکنان را متوقف کند، به‌خصوص بازداشتن آنها از فروش و انتقال اموالشان. سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان می‌بایست کمپ لیبرتی را به‌عنوان یک کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی به‌رسمیت بشناسند تا حقوق حداقل ساکنان به‌رسمیت شناخته شود.
نماینده عالی اتحادیه، بارونس اشتون می‌بایست خواسته‌های فوق را با نمایندگان سازمان ملل دنبال کند و می‌بایست فرستاده ویژه‌یی را برای حل و فصل موضوعات مربوط به اشرف و لیبرتی معین کند.
فراخوان به سازمان ملل متحدبرای شناسایی لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی
فراخوان به آمریکا و اتحادیه اروپا و سازمان ملل برای وادار کردن دولت عراق به خاتمه دادن به محدودیتهای غیرانسانی و محترم شمردن حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی
کمیته امور خارجی سنای جمهوری چک،
بعد از گزارش سناتور یارمور اشتتینا و بعد از بحث به‌عمل آمده‌این موارد را تصویب می‌کند:
حمایت می‌کند از بیانیه اعضای پارلمان اروپا در مورد حل مسأله اشرف و لیبرتی
می‌پیوندد به فراخوانهای صادر شده خطاب به ملل‌متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد تا کمپ لیبرتی را کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی اعلام کنند. چرا که با توجه به پروسه طولانی این کمپ، ساکنانش باید از حقوق مربوطه برخوردار شوند.
این کمیته رئیس خود سناتور جوزف رگه را موظف می‌کند که این تصمیم را به رئیس سنای جمهوری چک ارائه کند.
سناتور یارسالو سیکاشک، رئیس اجلاس
سناتور یارمور اشتتینا، گزارشگر کمیته
سناتور یارمور اشتتینا، تأیید کننده کمیته
بیانیه مصوب کمیته خارجی سنای جمهوری چک درباره اشرف و لیبرتی
۳۴۰۰تن مخالفان رژیم ایران مستقر در عراق که خواهان صلح و دموکراسی در کشورشان هستند، بعد از سالها که در اشرف بوده‌اند، یک راه‌حل مسالمت‌آمیز را برای انتقال به کمپ لیبرتی در نزدیکی بغداد، پذیرفتند، ولی لیبرتی فاقد حداقل استانداردهای بین‌المللی است.
مجمع پارلمانی شورای اروپا این کمپ را یک زندان توصیف کرده است، چرا که ۳۴۰۰تن می‌باید در یک مساحت نیم کیلومتر مربعی مستقر شوند و این کمپ کوچک با دیوارهای بلند بتونی و واحدهای مسلح عراقی، محاصره شده و ساکنان آزادی تردد و دسترسی به وکلا ندارند. این کمپ با کمبود شدید آب آشامیدنی و برق مواجه است.
ساکنان اشرف چیزی معادل 500 میلیون دلار اموال قابل جابه‌جایی و ثابت دارند که با تلاش و کوشش و پول خودشان ساخته شده است. اما عراق به آنها اجازه فروش اموالشان در داخل عراق و یا انتقال این اموال به کشورهای دیگر را نمی‌دهد.
عراق این محدودیتها را به بهانه این‌که کمپ لیبرتی یک کمپ ترانزیت موقت است، توجیه می‌کند. در حالی‌که پروسه شناسایی تک‌تک ساکنان به‌عنوان پناهنده توسط کمیساریای عالی پناهندگان چندین ماه طول می‌کشد، تمام شواهد به این اشاره دارد که افراد برای چندین سال در کمپ لیبرتی باید بمانند.
بنابراین نامگذاری کمپ ترانزیت موقت درست نیست و این نامگذاری به دولت عراق اجازه می‌دهد که ساکنان را از حقوق شان، به بهانه این‌که استقرارشان در کمپ لیبرتی موقت و کوتاه خواهد بود، محروم کند.
ما ضمن محکوم کردن نقض حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی، مواضع زیر را اعلام می‌کنیم:
سازمان ملل، ایالات متحده و اتحادیه اروپا می‌بایست فوراً اقدام کنند تا عراق را وادار کنند اعمال محدودیتهای سنگدلانه خود بر روی ساکنان را متوقف کند، به‌خصوص بازداشتن آنها از فروش و انتقال اموالشان. سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان می‌بایست کمپ لیبرتی را به‌عنوان یک کمپ پناهندگی تحت حفاظت بین‌المللی به‌رسمیت بشناسند تا حقوق حداقل ساکنان به‌رسمیت شناخته شود.
نماینده عالی اتحادیه، بارونس اشتون می‌بایست خواسته‌های فوق را با نمایندگان سازمان ملل دنبال کند و می‌بایست فرستاده ویژه‌یی را برای حل و فصل موضوعات مربوط به اشرف و لیبرتی معین کند.
