پاریس
کنفرانس پارلمانی قیام و مقاومت علیه رژیم اعدام و قتلعام
بهمناسبت روز جهانی لغو حکم اعدام
سخنرانیهای
دومینیک آتیاس رئیس شورای اداری بنیاد وکلای اروپا
رئیس پیشین کانون وکلای پاریس و فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو
ژان فرانسوا لوگاره شهردار سابق منطقه یک پاریس
و رئیس بنیاد مطالعات برای خاورمیانه (فمو)
ژاک بوتو معاون شهرداری مرکز پاریس
ژرار لوتون سندیکالیست در حوزه آموزشی و دانشگاهی
طاهر بومدرا مدیر کمیته عدالت برای قربانیان قتلعام ۶۷
و نماینده پیشین دبیرکل ملل متحد در عراق برای اشرف
خانم دومینیک آتیاس رئیس شورای اداری بنیاد وکلای اروپا
رئیس پیشین فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو:
در رأس دولت ایران یک جلاد ابراهیم رئیسی قرار دارد
او با همدستانش در کشتار ۳۰ هزار زندانی دست داشته است
خانم دومینیک آتیاس
رژیم تلاش میکند با دروغپردازی مقاومتی که شما نمایندگی میکنید را بیاعتبار کند
اما دیر شده آخوندها! زنان و مردان با حسننیت گول شما را نخواهند خورد
شعله آزادی، حیات و مقاومت، ایران را به سمت دموکراسی و لغو حکم اعدام پیش خواهد برد
دومینیک آتیاس رئیس شورای اداری بنیاد وکلای اروپا، رئیس پیشین فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو
شما همگی از شروع گفتید که مجازات اعدام یک سلاح است، یک سلاح سرکوب گسترده در ایران. حتی اگر ارقامی را که من دارم دستکم بگیریم، وحشتناک است که تصور کنیم در نیمهٔ اول سال۲۰۲۳، میزان اعدامها در ایران ۳۶درصد نسبت بهسال۲۰۲۲ افزایش یافته است. اینکه تصور کنیم این کمتر از آمار واقعیست و اینکه رژیم ایران بین اوت۲۰۲۱ تا اوت۲۰۲۳ بیش از ۱۲۷۵نفر را اعدام کرده، شوکهکننده است. بله، چه «امتیاز» غمانگیزی برای (رژیم) ایران که بیشترین اعدامها را در جهان اجرا میکند. شما هم اینرا گفتید: رژیم ایران همچنین دارای رکورد جهانی اعدام زنان است. معمار این اعدامها همان کسی است که در رأس حکومت ایران قرار دارد: همان جلاد ابراهیم رئیسی. بله باید کلمات را بهزبان آورد: جلادی که پیشاپیش با چند سرسپرده در جریان قتلعام وارد عمل شده بود در آن قتلعام. بیش از ۳۰هزار نفر پس از محاکمههای ساختگی سریع، اعدام شدند؛ شامل مردان و البته همچنین زنان، از جمله زنان باردار و نوجوانان. این قتلعامها در بحبوحهٔ بیتفاوتی عمومی اتفاق افتاد، شاید دلیلش این بود که در آن زمان ابزارهای ارائهٔ اطلاعات بهاندازه امروز مؤثر نبود. اما آن دوران بهپایان رسیده است. امروز افراد صالح میایستند تا بگویند: «نه». افراد صالحی که شما نمایندگان مجلس هم جزیی از آنها هستید، شما که بهنام مردم فرانسه انتخاب شدهاید، برای حفاظت از ارزشهای ما، برای مخالفت با بربریت و هر نوعی از تروریسم آنهم در هر زمان، حتی اگر تروریسم حکومتی باشد. . در ایران نزدیک بهیک قرن است که شکنجه و مرگ ابزار سرکوب علیه مردمی بوده که خواهان حقوق خود برای آزادی هستند. بههمین دلیل مردم ایران و زنان ایرانی امروز فریاد میزنند: «نه شاه، نه شیخ». با این حال آنها از هیچچیز در امان نیستند. حملات شیمیایی بهدبیرستانهای دختران جوان، حمله با خودروهای زرهی بهدانشگاهها، دستگیری و اعدامهای شتابزدهٔ مبارزان جوان دانشجویی، شکنجه و تعرض جنسی در زندان، احکام اعدام برای زنان، از جمله گاهی برای نوجوانان که جز دفاع از خود در برابر تعرض کاری نکردهاند. از جوانی یاد میکنم که اکنون جانباخته است: عاطفه (رجبی) که فقط ۱۶سال سن داشت، او مورد تعرض قرار گرفت، بهاعدام محکوم شد و بدار آویخته شد، چگونه میتوان بدون اینکه خودمان بذرافشان مرگ و ضدانسانیت بشویم از آخوندها حمایت کرد؟. رابطهٔ تنگاتنگی بین دفاع از لغو (اعدام) و دموکراسی مدرن وجود دارد، بههمین دلیل است که شما خانم رجوی از سال۲۰۰۶، یعنی از ۱۷سال پیش در برنامهٔ ۱۰مادهییتان از لغو حکم اعدام دفاع کردید و بهطور خستگیناپذیر از آن دفاع میکنید. ، ما امروز اینجا در کنار این خلق هستیم، در کنار این زنان، در کنار شورای ملی مقاومت ایران. آخوندها تلاش میکنند با مسمومیت، تحقیر و دروغ، مقاومتی را بیاعتبار کنند که شما نمایندهٔ آن هستید (اما باید گفت که). خیلی دیر است؛ خیلی دیر است آقایانِ آخوندها!. انواع و اقسام آدمکشان!
در قرن بیست و یکم، زنان و مردان خیرخواه دیگر فریب نخواهند خورد. حقیقت در راه است و امروز ۱۱اکتبر، اگر چه در بسیاری از نقاط جهان تاریکی حکمفرماست، مشعل آزادی، حیات و مقاومت، ایران را بهسوی دموکراسی و لغو مجازات اعدام پیش خواهد برد. .
ژان فرانسوا لوگاره شهردار سابق منطقه یک پاریس
و رئیس بنیاد مطالعات برای خاورمیانه (فمو)
با وجود سرکوب دهشتناک و وحشیانه
سازمان مجاهدین یک جنبش عمیقاً ریشهدار در جامعه باقیمانده است
به این دلیل است که رژیم به مکانیزمهای سیستماتیک برای شیطانسازی متوسل میشود
خوشبختانه آنها موفق نشدند و من بار دیگر میخواهم شما را تحسین کنم
ژان فرانسوا لوگاره شهردار سابق منطقه یک پاریس و رئیس بنیاد مطالعات برای خاورمیانه (فمو)
میخواهم قبل از هر چیز بهنمایندگان مجلس ملی فرانسه درود بفرستم که بهطور بیسابقهیی بسیج شدهاند. اکثریت نمایندگان مجلس ملی بهعلاوه ۹۰سناتور، این شجاعت و مسئولیت را داشتند که این فراخوان را امضا کنند. این یک امر بدیع و بسیار با ارزش است. از اینرو از همهٔ شما سپاسگذاریم.
چه تصویری گویاتر از سبعیت رژیم ایران در پدیده استفاده از مجازات اعدام وجود دارد؟
این وحشتناک، جبرانناپذیر و بهگفته قطعنامهٔ ملل متحد غیرانسانی است. رژیم ایران فقط به مجازات اعدام متوسل نمیشود بلکه برای نابود کردن مخالفان خود شیوههای دیگری نیز دارد. آنهم جنگ روانی است و جنگ اشاعه اخبار دروغ و شیطانسازی. سازمان مجاهدین خلق ایران، اولین سازمانی است که هدف این جنگ بوده است؛ و همچنین شورای ملی مقاومت ایران. زیرا طی ۴دهه گذشته رژیم همواره یک کارزار بیمارگونه علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت بهپیش برده است. ، بعد از انقلاب۱۳۵۷ سازمان مجاهدین در میان مردم ایران بسیار حضور داشت و بسیار فعال بود. رژیم برای مقابله با این وضعیت بهدستگیری و شکنجه و اعدم و قتلعام روی آورد. ۱۲۰هزار نفر اعدام شدند. سی هزار قربانی فقط در سال۱۳۶۷اعدام شدند. آنها متهم به عضویت یا هواداری از سازمان مجاهدین خلق بودند. با وجود این سرکوب دهشتناک و وحشیانه، سازمان مجاهدین یک جنبش عمیقاً ریشهدار در جامعه باقی مانده است. بهاین دلیل است که رژیم بهاین مکانیزمهای سیستماتیک برای شیطانسازی متوسل میشود. حالا با خطاب قرار دادن نمایندگان مجلس میخواهم اینرا بگویم که خود شما شاهد مانورها و پیامهایی بودهاید که بهشما میگفتند نه فقط مجاهدین پایگاهی ندارند بلکه هیچچیزی را نمایندگی نمیکنند و در میان مردم ایران حضور ندارند و شما وقت خود را تلف میکنید. میگفتند شما در کنار سازمانی قرار گرفتهاید که نماینده مردم ایران نیست. شما با تماسهای تلفنی مواجه بودید یا برایتان جزوه یا کتاب و مستند فرستادند تا شما را قانع کنند (از مجاهدین حمایت نکنید). خوشبختانه آنها موفق نشدند و من بار دیگر میخواهم بهشما درود بفرستم.
اسناد همچنین نشان میدهند که شورای عالی امنیت ملی (رژیم)، وزارت اطلاعات را بهعنوان اصلیترین نهاد برای مقابله با مجاهدین منصوب میکند. همچنین گزارشی وجود دارد از کمیسیون سیاسی وزارتخارجه رژیم ایران که بهتشریح تلاشها برای بیاعتبارسازی سازمان مجاهدین میپردازد. در اینجا میخواهم چند سطر از این گزارش را بخوانم گوش کنید خود رژیم چه میگوید؛ در این گزارش آمده است:
«کمیته سیاسی مربوط به (مجاهدین) شش جلسه را بین ۲۲دسامبر۲۰۱۸ و ژانویه۲۰۲۱ برگزار کرد که در آن نمایندگان نهادهای مربوطه شرکت داشتند؛ بهویژه وزارت اطلاعات، نیروی قدس، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران و چند نهاد دیگر. برخلاف سلطنتطلبها، (مجاهدین) متحد هستند و دارای انسجام سازمانی هستند. علاوه بر این (مجاهدین) اعلام کردهاند که خواهان تغییر رژیم با تشکیل کانونهای شورشی هستند (مجاهدین). آلترناتیو نیستند، اما تنها سازمانی هستند که طرحی برای آلترناتیو شدن دارند. بنابراین (مجاهدین) هم خواهان سرنگونکردن نظام هستند و هم خود را بهعنوان آلترناتیو معرفی میکنند و از اینرو موذی هستند».
این نظر رژیم ایران درباره مقاومت ایران و بهطور خاص سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران است که مورد حمایت ما هستند.
ما باید یک چیز فوقالعاده را بنا کنیم: یک جمهوری دموکراتیک واقعی در ایران؛ و این مبارزهیی است که ارزش آنرا دارد.
ژاک بوتو معاون شهرداری مرکز پاریس
اگر امروز در اینجا گردهم آمدهایم فقط برای مردم ایران و فلسطین نیست
برای خود ما هم هست
آنچه در خاورمیانه رخ میدهد صلح را در کل جهان تهدید میکند
اگر باید برای دموکراسی در ایران بجنگیم، برای خودمان هم هست
ژاک بوتو معاون شهرداری مرکز پاریس
با تشکر از شما و از خانم رئیسجمهور که به من اجازه دادید چند کلامی بگویم برای گرامیداشت شما و بهویژه در این روز، گرامیداشت شجاعت زنان ایرانی که چندین ماه است برای آزادی و دموکراسی بهبهای بهخطر انداختن جان خود میجنگند. من همچنین میخواهم به همکار و دوستم، ژان فرانسوا لوگاره (درود بفرستم)؛ او شهردار پیشین ناحیهٔ۱ (پاریس) در زمانی بود که خود من شهردار ناحیهٔ۲ بودم. چرا تأکید دارم که ما هر دو در کنار مقاومت ایران هستیم؟ چون بهرغم آنچه میتواند ما را از نظر سیاسی جدا کند،، اما این تفاوتها ما را در عشقمان بهدموکراسی و در ضرورت بسیج شدنمان، متحد میکند. و شما خانمها و آقایانِ نمایندهٔ مجلس، مصداق عینی همین هستید که بهرغم تفاوتهایمان بسیج شدهایم تا تمام انزجار خود را نسبت بهرژیم آخوندها ابراز کنیم؛ (نسبت به) این حکومت دیکتاتوری و شکنجهگر.
خانم رجوی، علت حضور من در اینجا این است که من یک یار دیرین شورای ملی مقاومت ایران هستم. اولین نمایشگاهی را که در سال۲۰۰۸ در شهرداریهایمان برگزار کردیم بهیاد میآورم؛ شهرداریهایی که پی هرم دموکراسی هستند، ما میزبان این نمایشگاه بودیم که، اولین مدارک بینالمللی ثابتشده از قتلعام ۳۰هزار نفر در زندانهای ایران (در آن ارائه شد)، کسانی که با خونسردی تمام اعدام شدند، زنان، مردان و حتی نوجوانان. ما بسیج شده بودیم برای اینکه بگوییم این دیگر هرگز نباید تکرار شود.
اگر امروز در اینجا گردهم آمدهایم فقط برای زنان و مردان ایرانی نیست، . برای خود ما هم هست چون آنچه در خاورمیانه رخ میدهد یک عامل جدی بیثباتی جهانی است و صلح را در کل جهان تهدید میکند. اگر باید برای دموکراسی در ایران بجنگیم، برای خودمان هم هست، برای جامعه خودمان و برای صلح در جهان. بههمین دلیل از شما متشکرم.
ژرار لوتون سندیکالیست در حوزه آموزشی و دانشگاهی
برای من افتخاری بود که در چندین میتینگ شورای ملی مقاومت ایران شرکت کردم
مبارزه برای ایران دموکراتیک سنگبنای آینده بشریت و آزادی در همه کشورها است
ژرار لوتون سندیکالیست در حوزه آموزشی و دانشگاهی
من این افتخار و خوشوقتی را داشتم که در چندین جلسهٔ شورای ملی مقاومت صحبت کنم و این کار را بهنمایندگی از مجموعهیی از سازمانها انجام دادم. یعنی اتحادیهٔ دانشگاهی من و همچنین انجمنهای خیریهٔ متعهد بهکمک بهایران برای رهایی از یوغ این رژیم. و از سال۲۰۲۲، یکی از مدیران (یک انجمن) برای اوکراین، بودهام. باور کنید که یک پیوند کاملاً اساسی بین این مبارزات وجود دارد؛ امروز، بهعقیدهٔ من و رویدادهای کنونی هم همین را نشان میدهد که مبارزه برای یک ایران دموکراتیک بهواقع رکن بنیادی برای آینده بشریت برای آزادی همهٔ کشورها است.
طاهر بومدرا مدیر کمیته عدالت برای قربانیان قتلعام ۶۷
ابراهیم رئیسی بایستی مورد پیگرد قرار گیرد
و بهخاطر دخالت مستقیم در اعدامهای فرا قضایی هزاران زندانی سیاسی محاکمه شود
طاهر بومدرا - مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتلعام۶۷
آمار ارائهشده توسط سازمانهای غیردولتی و دیگر نهادها در مورد مجازات اعدام در ایران همواره دقیق نیست، زیرا منابع اطلاعات آنها معمولاً از روزنامههای حکومتی در ایران سرچشمه میگیرد. از اینرو، این آمارِ آن چیزی را که حکومت ایران میخواهد بهعموم ارائه کند متکی است. حکومت ایران از مجازات اعدام بهعنوان یک ابزار برای ایجاد وحشت علیه مردم و نیز برای مقابله با اپوزیسیونی استفاده میکند که خواهان تغییر رژیم است. در دهه۱۹۸۰ نهزاران نفر بهخاطر مخالفت با حکومت بدار آویخته شدهاند. این در حالی است که بسیاری از آنها حتی توسط خود دادگاههای ظالمانه جمهوری اسلامی بهمرگ محکوم نشده بودند. طی ۴۴سال حکومت جمهوری اسلامی هزاران مخالف بهمرگ محکوم شده و اعدام شدند. اکثر آنها قبل از آن تحت شدیدترین شکنجههای جسمی و روحی قرار داده شدند. آنها شکنجه میشدند تا جرایم خود را بپذیرند که عمدتاً بیاساس بود؛ شکنجهها همچنین برای این بود که آنها مصاحبه تلویزیونی را بپذیرند. .
در تابستان۱۳۶۷ ولیفقیه جمهوری اسلامی خمینی، فتوایی را صادر کرد که همهٔ زندانیان سیاسی را که حاضر بهدستکشیدن از سازمان مجاهدین نبودند بهاعدامهای خودسرانه محکوم میکرد. بیش از سی هزار زندانی سیاسی بهویژه زنان و نوجوانان در این برهه، اعدام شدند. از سال۲۰۱۰، هفت هزار و پنجاه نفر اعدام شدند که در میان آنها ۱۸۷نفر زن بودند و ۳۸نفر کودک. . در دولت حسن روحانی که در اروپا بهعنوان مدرهترین رئیسجمهور نسبت به پیشینیانش محسوب میشد، بهگفته عفو بینالملل دستکم ۳۷۸۰نفر اعدام شدند.
این تعداد از اعدامها بسیار بالاتر از اعدامهایی است که در دوره هشت ساله ریاستجمهوری احمدینژاد رخ داد. در مارس۲۰۱۹ خامنهای، ابراهیم رئیسی را به سمت رئیس قضاییه منصوب کرد، رئیسی نقش عمدهیی در اعدامهای جمعی هزاران زندانی سیاسی در تابستان۱۳۶۷ ایفا کرده است. این اعدامهای جمعی بهعنوان جنایت علیه بشریت شناخته شدهاند. ابراهیم رئیسی باید مورد تحقیق قضایی قرار بگیرید و بهخاطر دخالت مستقیمش در اعدام هزاران زندانی سیاسی محاکمه شود.
ایران در سال۲۰۱۹ شاهد خونینترین تظاهراتها از دهه هشتاد بود. تا بهامروز هیچ نشانهیی نیست که این تظاهرات متوقف شود. در برابر افزایش اعتراضات و خشم مردم ایران، مقامات از خشونت و حکم اعدام بهعنوان تنها سلاح برای خفهکردن مخالفان استفاده میکنند.
اجرای حکم اعدام در ایران چالشی است نه تنها برای سازمان ملل بلکه برای قوانین بینالمللی. زیرا از سال۲۰۰۷، ملل متحد برای تصویب یک معاهده جهت توقف اعدامها تلاش کرده است. اما رژیم ایران همواره تلاش کرده استدلالهای ملل متحد را دور بزند و با ورود بهبحثهای بیحاصل موضوع را منحرف کند، آنهم در حالیکه مردم بدون یک محاکمه عادلانه اعدام میشوند.
در حالیکه از زمان تصویب قطعنامهٔ ۱۴۹-۶۲ توسط سازمان ملل جهان شاهد پیشرفت قابل توجهی در جهت لغو مجازات اعدام بوده است، ما شاهد آن هستیم که این مجازات در ایران رو به افزایش است و بعضاً بهطور تصاعدی بالا میرود.
پایان