چهار سال پیش در چنین روزهایی حاکمیت ستمگر آخوندی، قیمت بنزین را شبانه سه برابر کرد و مردم جان به لب رسیده از این همه ظلم و بیعدالتی و نابرابری در خیابانها جمع شدند و اعتراضها بهسرعت در شهرهای مختلف ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب و از تهران تا خوزستان و در نیزارهای ماهشهر گسترش یافت. اعتراضات آبان، نمادی از اعتراض علیه حاکمیتی ارتجاعی استبدادی است که برای کسب سود و سرمایه و ایجاد اختلاف طبقاتی و خانه خرابی و فقیرتر کردن زندگی مردم به فاسدترین و وقیحانهترین شکل ممکن، بدون هیچگونه مسئولیتپذیری و پاسخگویی به جامعه، نقش محوری داشت. در آبان ۹۸ مردم علیه فساد نظاممند حاکمیت و خالیتر شدن سفرههایشان و علیه ظلم و بیعدالتی و نابرابری اجتماعی افسارگسیخته طغیان کردند.
حاکمیت وحشتزده از سیل عظیم مردم معترض و خشمگین، با کمک مزدوران و بازوهای سرکوبگرش در کمتر از یک هفته با قساوت هر چه تمامتر زدند و کشتند و معترضان را به رگبار بستند و اینترنت را قطع کردند تا بتوانند پایههای پوسیده نظام کثیفشان را چند صباحی دیگر سرپا نگهدارند. سرکوب وحشیانهٔ حکومت جان انسانهای بسیاری را گرفت و گفته شده که هزاروپانصد معترض را کشتند و چندین هزار نفر را بازداشت کرده و شکنجه دادهاند