با اوج‌گیری فضاحت دزدیهای نجومی سران نظام، جهانگیری هراس‌آلود تلاش کرد فضاحت را بپوشاند اما فساد آن‌قدر بزرگ و نفرت اجتماعی آن‌چنان فراگیر است که ناگزیر اعتراف کرد: «فساد مانند موریانه افتاده به جان این انقلاب میخواد انقلاب رو از پا دربیاره اون جایی که امید مردم زمانی تبدیل به یاس می‌کنه مردم می‌بینند زندگی‌شان در سختی است اما عده‌ای با فساد زندگی آن‌چنانی دارند».
البته نگفت فقط قیمت فساد برادرش و آنان که دزدیهایشان در جنگ غارت برملا شد، فقر و دربه‌دری مردم بود.
یک هموطن: «وضع اقتصادی مردم بده، مردم ندارن مردم به دربه‌دری افتادن به گدایی افتادن. به خدا من می‌خوام گدایی کنم از این وضعیت».
یک روزنامه حکومتی ضمن تأیید دزدیهای سران نوشت: «به‌رغم شواهد متعددی هم که برای این فساد مالی وجود داشته... هیچ‌وقت گزارشی به مردم داده نشد... اگر مسئولان دولتی مدعی‌اند چنین اتفاقاتی نیفتاده، می‌توانند فهرستی از دریافت‌کنندگان ارز... را منتشر کنند. من مطمئنم که دولت چنین کاری را نخواهد کرد».(ستاره صبح ۳۱فروردین ۹۹)
سعید لیلاز: «من اون چیزی که در ایران تا الآن اتفاق افتاده در تمام ۴۰سال گذشته رو صرف‌نظر از این‌که ۴تا ۵تا ۶تا ۷تا دولت اومدن... همه را در راستای تشدید غارت دیدم».
اما نگرانی اصلی جهانگیری، خشم ارتش گرسنگان و روشنگری مقاومتی است که با رسانه‌ها و کانون‌هایش لرزه بر اندام خامنه‌ای و روحانی انداخته است.
جهانگیری: «این کشور دشمن داره، مخالفینی داره در دنیا هم پخش هستند، رسانه‌هایی هم در اختیارشان هست. پمپاژ می‌کنند یک‌سره بتوانند امید این مردم را از آنها بگیرند».
