تایمز لندن در مورد سرنوشت برجام نوشت: بحران بزرگ اما درست نزدیک است. ترامپ به یک تسویه حساب پائیزی با ایران در روزهای قبل از انتخابات میاندوره‌ای در اروپا چشم دوخته است. این یک چالش مستقیم برای امضا کنندگان مشترک اروپایی توافقنامه هسته‌ای، برجام با تهران، یعنی انگلیس، آلمان و فرانسه و اتحادیه اروپا به‌عنوان یک تمامیت خواهد بود.
تجدید نظم جهانی
در مطلب تایمز لندن به قلم راجر بویس که روز ۲۶تیر درج شده آمده است: وزارت‌خارجه آمریکا می‌گوید کشورهایی که نفت ایران را خریداری می‌کنند باید همه واردات را تا ۴نوامبر قطع کنند یا با جریمه مالی مواجه شوند. به مشتریان و سرمایه‌گذاران تهران یک انتخاب سخت ارائه خواهد شد: متوقف کردن تجارت با رژیم ایران یا از دست دادن جای پا در بازار آمریکا. این اقدام نه فقط کاراییهای شکاف ایجاد کردن در دو سوی اقیانوس اطلس را دارد بلکه تجدید نظم جهانی را هم در پی دارد.
اروپاییها تلاش می‌کردند تا توافقنامه برجام را با ترغیب تهران به دادن امتیازات بیشتر یا اعلام عقب‌نشینی مرحله به مرحله از سوریه نجات دهند. اما این اتفاق نیفتاد: روحانی، رئیس‌جمهور رژیم ایران می‌ترسد سپاه پاسداران با هر چیزی که مانند یک تسلیم به ترامپ به‌نظر بیاید، مخالفت کند. اروپا باید از این ایده دست بردارد که اروپا با روسیه و چین در یک جبهه ضد آمریکایی همسو می‌شود.
کشمکش اروپا بر سر سود است نه اصول
مخالفت کردن با ترامپ در اروپا به‌عنوان گزینه با فکر عالی ارائه می‌شود ولی کشمکش حول ایران کشمکش بر سر اصول نیست، بلکه نیاز فراگیر برای حمایت از سیاستهای باراک اوباما و کشمکش بر سر سود است.
فرانسه یک قسمت از بازار خودرو و بازار نفت ایران را می‌خواهد؛ انگلستان و آلمان فرصت را بو می‌کشند. همه ادعا می‌کنند که می‌خواهند به اصلاح‌طلبان ایران کمک کنند اما در واقع انگیزه خود را از سیاست بازرگانی می‌گیرند.
واقعیت این است که ترامپ در مورد ایران درست می‌گوید. توافقنامه برجام توسط رژیم تهران با حسن نیت امضا نشده است بلکه با این امید پای امضای برجام آمدند که یا بتواند راه خود به سمت یک بمب را با فریبکاری پیش ببرند و یا این‌که با حفظ تخصص هسته‌یی خود لحظه‌ای که توافقنامه منقضی می‌شود (بعد از ۱۲سال محدودیت غنی‌سازی اورانیوم برداشته خواهد شد) به بمب دست بیابد. تا آن زمان رژیم ایران از این تهدید استفاده می‌کند که قادر است روزی به یک بمب دست پیدا کند تا سرسپردگی همسایگانش را تضمین کند و راه را برای هژمونی ایران در خاورمیانه هموار کند.
مشکل رژیم ایران است نه ترامپ
برخی دیپلماتهای اروپایی احساس می‌کنند که آمریکا، تنها زمینه را برای تغییر رژیم در ایران آماده می‌کند و ریسک هرج و مرج را می‌کند. آنها مدعی هستند که رژیم ایران به تحریمها با گسترش ترور، وادار کردن نیروهای نیابتی‌اش به حمله به اسراییل یا شاید مین کاری تنگه هرمز، (گلوگاهی که یک‌سوم صادرات نفت جهان هر روز از آن عبور می‌کند)، واکنش نشان خواهد داد.
با این حال نکته اصلی این است که: مشکل رژیم ایران است نه ترامپ. وضعیت موجود وضعیت با ثباتی نیست.
اختلاف بر سر تحریمهای ایران با این حال مسأله تعیین‌کننده دو سوی اقیانوس اطلس خواهد بود. به یک دلیل، اگر آمریکا در به صفر رساندن همه صادرات نفت ایران موفق شود، قیمت نفت ممکن است به ۱۲۰دلار در هر بشکه برسد در مقایسه با تنها بیش از ۷۰دلار الآن.
در ضمن اروپا در حال دفاع از چیز غیرقابل دفاع است. اروپا به درستی از قمارهای سیاست خارجی ترامپ عصبی می‌باشد مشخصاً وقتی که آنها هفت دهه همکاری مورد اعتماد را می‌سایند.
چشم پوشی از اقدامات رژیم ایران ایده بهتری نیست
ترامپ بر این باور است که می‌تواند ایران را وادار به یک توافقنامه هسته‌یی بهتر از برجام، به دور ماندن از مرز اسراییل و مهار کردن جاه‌طلبیهای منطقه‌ای آن بکند. این ممکن است خوش‌بینانه باشد ولی ارزش امتحان کردن را دارد.
اروپاییها نه تنها ایده بهتری ندارند. در حالیکه نیروی نیابتی رژیم ایران (شبه‌‌نظامیان حزب‌الله) به بزرگترین ارتش غیردولتی ارتقا یافته است و در حالیکه فرماندهان رژیم ایران یک مستبد سوری را که مسئولیت بیش از نیم میلیون کشته را به‌عهده دارد حمایت می‌کنند از همه اینها چشم‌پوشی می‌کنند. آیا این سطح اخلاقی بالا است؟ من این‌طور فکر نمی‌کنم.
مطالب مرتبط:
