بر اساس تحقیقات دانشمندان، تعداد بسیار زیادی از مردم دنیا در مناطقی زندگی می‌کنند که پیشگیری، شناسایی و مبارزه با این بیماری بسیار دشوار است.
این محققان معتقد هستند که کشورهای هند، اندونزی و نیجریه بیش از دیگر کشورهای دنیا در معرض همه‌گیری و گسترش این ویروس هستند چون هر ماه پنج هزار نفر از مناطق شیوع زیکا به این کشورها سفر می‌کنند.
پس از آن فیلیپین، ویتنام، پاکستان و بنگلادش از کشورهایی هستند که به‌علت کمبود منابع بهداشتی در مقابل شیوع زیکا آسیب‌پذیرند.
به گفته کامران‌خان از محققان این پژوهش، تشخیص و اقدام برای مبارزه با این بیماری به‌شدت وابسته به توان بهداشتی کشورها است.
گسترش ویروس زیکا که اکنون در بیش از ۶۵ کشور و منطقه دنیا پراکنده است از برزیل در قاره آمریکا آغاز شد و اخیراً به آفریقا و آسیا نیز سرایت کرده است.
بیشتر بدانید:
ویروس زیکا تقریباً هفتاد سال پیش در جنگل زیکای اوگاندا در نوعی میمون شناسایی شد، اما تا پارسال به آن توجه خاصی نمی‌شد، در موارد اندکی که آلودگی به ویروس در انسان ثابت شده بود، نه علائم شدید بودند، نه کسی بستری شده یا فوت کرده بود.
این ویروس با نیش نوعی پشه منتقل می‌شود، در تقریباً بیست درصد افراد هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و در دیگران هم علائمی خفیف شبیه سرماخوردگی دارد. قرمزی و خارش پوست، تب خفیف، درد مفاصل و عضلات، التهاب ملتحمه و کمردرد از علائم عمده آن هستند. بیماری خود به خود برطرف می‌شود، اما فعلاً نه واکسن دارد نه درمان اختصاصی.
اما از سال گذشته زیکا ناگهان ترسناک شد. دو اتفاق توجه همه را به زیکا جلب کرد، افزایش تولد نوزادانی با عارضه میکروسفالی (جمجمه کوچکتر از انداره طبیعی) در برزیل توجه محققان و پزشکان را به خود جلب کرد و آنها می‌خواستند بدانند دلیل آن چیست.
بررسیها به مجرمی ختم می‌شد که کسی فکر نمی‌کرد بتواند چنین عارضه وخیمی را در نوزادان ایجاد کند، اما محققان آن‌قدر مدرک و شاهد گرد‌آوری کردند که با اطمینانی قابل قبول، میکروسفالی را به آلودگی مادر باردار به ویروس زیکا مرتبط بدانند.
نگرانی دوم بعد از آن ایجاد شد که مشخص شد ویروس می‌تواند در ترشحاتی مثل بزاق و منی وجود داشته باشد بنابراین از راه رابطه جنسی منتقل شود. بر اساس آخرین تحقیقات ویروس زیکا می‌تواند تا شش ماه بعد از ابتلا در مایع منی یافت می‌شود.
این محققان معتقد هستند که کشورهای هند، اندونزی و نیجریه بیش از دیگر کشورهای دنیا در معرض همه‌گیری و گسترش این ویروس هستند چون هر ماه پنج هزار نفر از مناطق شیوع زیکا به این کشورها سفر می‌کنند.
پس از آن فیلیپین، ویتنام، پاکستان و بنگلادش از کشورهایی هستند که به‌علت کمبود منابع بهداشتی در مقابل شیوع زیکا آسیب‌پذیرند.
به گفته کامران‌خان از محققان این پژوهش، تشخیص و اقدام برای مبارزه با این بیماری به‌شدت وابسته به توان بهداشتی کشورها است.
گسترش ویروس زیکا که اکنون در بیش از ۶۵ کشور و منطقه دنیا پراکنده است از برزیل در قاره آمریکا آغاز شد و اخیراً به آفریقا و آسیا نیز سرایت کرده است.
بیشتر بدانید:
ویروس زیکا تقریباً هفتاد سال پیش در جنگل زیکای اوگاندا در نوعی میمون شناسایی شد، اما تا پارسال به آن توجه خاصی نمی‌شد، در موارد اندکی که آلودگی به ویروس در انسان ثابت شده بود، نه علائم شدید بودند، نه کسی بستری شده یا فوت کرده بود.
این ویروس با نیش نوعی پشه منتقل می‌شود، در تقریباً بیست درصد افراد هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و در دیگران هم علائمی خفیف شبیه سرماخوردگی دارد. قرمزی و خارش پوست، تب خفیف، درد مفاصل و عضلات، التهاب ملتحمه و کمردرد از علائم عمده آن هستند. بیماری خود به خود برطرف می‌شود، اما فعلاً نه واکسن دارد نه درمان اختصاصی.
اما از سال گذشته زیکا ناگهان ترسناک شد. دو اتفاق توجه همه را به زیکا جلب کرد، افزایش تولد نوزادانی با عارضه میکروسفالی (جمجمه کوچکتر از انداره طبیعی) در برزیل توجه محققان و پزشکان را به خود جلب کرد و آنها می‌خواستند بدانند دلیل آن چیست.
بررسیها به مجرمی ختم می‌شد که کسی فکر نمی‌کرد بتواند چنین عارضه وخیمی را در نوزادان ایجاد کند، اما محققان آن‌قدر مدرک و شاهد گرد‌آوری کردند که با اطمینانی قابل قبول، میکروسفالی را به آلودگی مادر باردار به ویروس زیکا مرتبط بدانند.
نگرانی دوم بعد از آن ایجاد شد که مشخص شد ویروس می‌تواند در ترشحاتی مثل بزاق و منی وجود داشته باشد بنابراین از راه رابطه جنسی منتقل شود. بر اساس آخرین تحقیقات ویروس زیکا می‌تواند تا شش ماه بعد از ابتلا در مایع منی یافت می‌شود.
