نامهٔ ۲۵تن از برندگان جایزه نوبل بهدبیرکل سازمان ملل
فراخوان بهتشکیل یک کمیسیون بینالمللی توسط ملل متحد
برای تحقیقات پیرامون قتلعام زندانیان سیاسی در سال۶۷
بر اساس فتوای خمینی ۳۰هزار زندانی سیاسی توسط هیأتمرگ اعدام شدند
بیش از ۹۰درصد اعدامشدگان عضو و هوادار مجاهدین خلق بودند
مینیمیزهکردن تعداد اعدامها و پنهانکردن وابستگی قربانیان بهسازمان مجاهدین
فقط به سابقهٔ کیفری آخوندها اضافه میکند
آنچه تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق را ضروریتر میسازد
این واقعیت است که ابراهیم رئیسی رئیسجمهور جدید رژیم ایران
یکی از عاملان اصلی این قتلعام بوده است
نامهٔ مشترک برندگان جایزه نوبل خطاب بهدبیرکل سازمان ملل
۷سپتامبر ۲۰۲۱
آقای آنتونیو گوترز، دبیرکل سازمان ملل متحد؛
ما برندگان نوبل که این نامه را امضا کردیم، در سی و سومین سالگرد قتلعام زندانیان سیاسی در ایران، همبستگی و همدردی خود را با بستگان و یاران اعدامشدگان و همچنین مردم ایران ابراز میکنیم. ما بر ضرورت تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق توسط سازمان ملل متحد برای بررسی این جنایت عظیم تأکید میکنیم. سی و سه سال پیش، خمینی بنیانگذار دیکتاتوری مذهبی در ایران، فتوایی بهخط خود صادر کرد که میگفت: همهٔ زندانیان سرموضع و وفادار به مجاهدین خلق محارب محسوب میشوند و صرفنظر از مرحله زندان، باید اعدام شوند.
بر اساس این فتوا، ۳۰هزار زندانی سیاسی پس از بازجویی دو یا سه دقیقهیی توسط هیأت موسوم بهمرگ اعدام شدند. کسانی که حاضر نشدند مجاهدین خلق را محکوم کنند. بلافاصله بهسالن اعدام فرستاده شدند. بیش از ۹۰درصد اعدامشدگان عضو و هوادار مجاهدین خلق بودند. اعضای آن هیأتها که عاملان اصلی کشتار بودند بهدلیل «مصونیت» از مجازات، برخی از بالاترین مقامات را در رژیم ایران برعهده داشتهاند.
برندگان جایزه نوبل در نامه خود به دبیرکل ملل متحد میافزایند: آنچه تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق را ضروریتر میسازد، این واقعیت است که ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور جدید (رژیم) ایران، یکی از عاملان اصلی این قتلعام بوده است. بهگفتهٔ نهادهای مختلف حقوقبشری، از جمله عفو بینالملل، کمیساریای عالی حقوقبشر سازمان ملل متحد و کارشناسان برجستهٔ بینالمللی حقوقبشر و بر اساس نوار صوتی متعلق به آیتالله منتظری جانشین وقت خمینی، ابراهیم رئیسی معاون دادستان وقت تهران، یکی از اعضای هیأتمرگ چهار نفره در تهران بود. این هیأت هزاران زندانی را که اعضای مجاهدین خلق بودند بههمراه چند صد زندانی وابسته بهگروههای دیگر در زندانهای اوین و گوهردشت اعدام کرد.
سران کنونی (رژیم) ایران، از جمله علی خامنهای و رئیسی، مستقیماً در قتلعام ۶۷ شرکت داشتند.
در فقدان حسابرسی بینالمللی، نسلکشی و جنایت علیه بشریت در ایران ادامه دارد. از جمله این موارد میتوان بهاعدامهای سیاسی و کشتار دستکم ۱۵۰۰ معترض جوان در آبان۹۸ اشاره کرد. تلاشهای رژیم برای مخفی نگهداشتن سرنوشت قربانیان از بستگان آنها، مینیمیزهکردن تعداد اعدامها و پنهانکردن وابستگی قربانیان بهسازمان مجاهدین، فقط به سابقهٔ کیفری آخوندها اضافه میکند.