پنجمین جلسه دادگاه تجدید نظر دژخیم حمید نوری در استکهلم
گزارش وکلای شاکیان
در مورد نقش حمید نوری در قتلعام زندانیان گوهردشت در سال۱۳۶۷
پنجشنبه ۲۹دی ۱۴۰۱
قسمت دوم
گزیدهای از پنجمین جلسه دادگاه تجدید نظر دژخیم حمید نوری -۲۹دی۱۴۰۱ - ۱۹ژانویه ۲۰۲۳
کنت لوئیس: وقتی که عراق سال۱۹۸۲ به ایران درخواست صلح داد و اینکه برگردند همون مرزهایی که از قبل بوده و حتی اینکه گفتش که حاضره که خسارت جنگ رو به ایران بدم. اونوقت رژیم ایران قبول نکرد. و چیزی که ایران هدفش بود، اونموقع این بود این چیز طوری که گفتند که از طریق کربلا ما میخوایم بریم به قدس، و کربلا هم یکی از شهرهای مذهبی در عراق است. چونکه مجاهدین و ان.سی.آر. آی، نظرشان این بود که جنگ پایان بپذیره بهنفع مردم ایران است، بهخصوص وقتی عراق میگه که این مرزها رو بهش احترام بگذاره و حتی خسارت هم میخواهد پرداخت بکند و اینکه با دولت عراق ۹ژانویه ۱۹۸۳ یک پیشنهاد صلح نوشتند که این عکس نشاندهنده اونهاست.
اگر من درست شنیده باشم دادستانها گفتن که این اعلامیه باعث میشه که در اون تاریخ مجاهدین و دولت عراق اینا با همدیگه جزو متحدان باشند، ولی ما میگیم که این اشتباه است، در حالیکه این ان.سی.آر. آی و مجاهدین که دفتر مرکزیشان در پاریس بوده با عراق تماس داشتند و این قراردادی که نوشتند بهخاطر این است که به ایران، مردم ایران نشون بدهند که وقتیکه میشه جنگ را تمام کرد، ادامه دادنش اشتباه است.
در طول اینمدت این مجاهدین در درجه اول در رابطه با پاسداران و بسیجیها اینها حملاتشان را شروع کردند و ۱۹۸۳ رژیم گفتش که بعضی از روزها مجاهدین بیش از ۱۰۰ تا عملیات مختلف در تهران داشتن. وقتی که فرانسه تصمیم گرفت که مجاهدین دیگه توی اونجا نباشند چونکه این کاری بود که در مقابل ایران میخواست بکنه، این در سال۱۹۸۶ بود، و اونها برای خودشان پایگاههای خصوصی، قرارگاههای خودشون را تشکیل دادند. اسلحه خریدند، مهمات خریدند و چیزهای دیگری که احتیاج داشتند از عراق خریدند.
اینها این منازعات با ایران را که غیربینالمللی بود را ادامه دادند که اینها در خاک عراق بودن، آنها یکسری پایگاه هم توی ترکیه داشتند. توی پاکستان هم پایگاه داشتند.
عملیات کوچکی در سالهای ۸۶ تا ۸۷ انجام میدادند و اعضا و افراد. . اعضا و اسلحه میفرستادند به ایران. از مرز رد میکردند.
حالا من اینجا میخواهم اشاره بکنم به یک مقالهای هست مال لسآنجلس تایمز مال ۸۷ که من دادگاه استیناف بهعنوان مدرک اثبات تحویل دادم
آنجایی که نوشتم ادله جدید.
همینطور که گفتم مجاهدین در اون تاریخ حتی توی پاکستان و ترکیه پایگاه داشتند. در جولای ۸۸ مقامات. . ارتش ایران حملهیی کرد به پایگاههای توی کویته و کراچی حمله کرد به پایگاههای مجاهدین و این مقالاتی هست که در رابطه با این حملات بوده.
این منازعات مسلحانه غیربینالمللی بوده تا دهه۹۰ ادامه داشته. دادگاه بدوی تصمیم گرفت که این منازعات غیربینالمللی را در نظر نگیره که از سال۸۱ شروع شده بوده، اون قسمت که در رابطه با شرکت مجاهدین در این منازعات بینالمللی بوده آنرا فقط در نظر گرفته که مجاهدین در سال۱۹۸۶ یک پایگاهی در عراق برای خودشان ترتیب داده بودن
یک دستیار پرفسور حقوقی قضایی هستش که بهش استناد کردند، اسمش نوئل هگنس است این پرفسور و یک دانشگاه خیلی خیلی گمنامی باسم ماینش یونیورسیتی ایرلند... بهنظر نمیرسه هیچ تفاوتی باشه در درک کارشناسان در مورد وجود یک نزاع مسلحانه غیربینالمللی، همه متفقالقول هستند به موازات منازعه مسلحانه بینالمللی بین ایران و عراق تا برسیم به ۱۹۸۸، و این بهرغم این هستش که مجاهدین پایگاههایی داشتن در خارج از ایران. بهرغم وجود پایگاههای مجاهدین خارج از ایران.
طی سال۱۹۸۸ مجاهدین جبهه نظامی آزادیبخش ایران را تشکیل دادن و عملیات گستردهتری از مرز عراق انجام میدادن به این حملات، عملیات اشاره میکنم بعدا، باید تأکید کنیم که این نزاع مسلحانه غیربینالمللی بعد از پایان جنگ ایران و عراق هم ادامه پیدا کرد، ارتش آزادیبخش... بعد دادستانها. . اخیراً دادستانها هم این مسأله را قبول کردند.
مارس ۱۹۹۱ درست پس از جنگ کویت در خلیجفارس و نیروهای عراقی که خیلی ضعیف شده بودن پاسداران به ۵جبهه حمله کردند هدف این بود که نیروی نظامی مجاهدین را از بین ببرند که هنوز توی عراق پایگاههایی داشتند در مناطق مرزی پاسدارای انقلاب ملبس بودن به لباسهای کردی یونیفرمهای کردی از این حمله یه عکسی رو دارم بهتون نشون میدهم میبینین که ملبس هستند به لباسهای پیشمرگه از این تصویر استخراج از تلویزیون یوفو. در اینجا یکی از فرماندهان این عملیات ۹۱ را داریم که در تلویزیون که اعتراف کرده ژانویه ۹۱ که پاسداران انقلاب ملبس به لباسهای کردی بودن، لباسهای پیشمرگه. دو هفته این عملیات طول کشید و نهایتاً قوای نظامی ملی بدون کمک عراق تونستند این حمله را پاتک بزنند و تعدادی از پاسداران انقلاب را در همین رابطه دستگیر کردند و بسیاری تجهیزات نظامی را توانستند به غنیمت بگیرند فقط همینجا اشاره کنم به اینکه از صلیبسرخ بینالمللی که در ادله اثباتم من به دادگاه استیناف، این نامه مال ۹۴ هستش مورد پنجم در ادله من در آنجا در آن صحبت میشه از ۱۹۹۴ سه نفر از این پاسداران انقلاب...
ولی نمیخواستند برگردند به ایران و اینکه چندین مرتبه بعد از ۹۱ آنهایی را که اسرا را در این حمله ۹۱ را ملاقات کرده بودن
بعدها. این حمله نشون میدهد که رژیم که حمید نوری بعضی موقعها میگه نیروی نظامی مجاهدین را در عملیات فروغ جاویدان از بین برده بودند نمیتونه درست باشه حمید نوری هم این را گفته، این حرف درستی نیست که باز هم دو مرتبه به پایگاههای آنها حمله شد. ۱۹۹۲ رژیم ایران حمله کرد به جبهه نظامی ملی عراق با ۱۳ هواپیما حمله کرد به پایگاه اشرف، یک تصویری رو بهتون نشون میدهم که جتهای جنگی میگن که یک پایگاه یاغیان را در عراق حمله کردیم، ادعا میکنن. و تونستند یک فروند از این هواپیماها را به سقوط بکشونند. و ۹۴ به پایگاه اشرف دو مرتبه حمله کردند
با موشکهای اسکاد و ۲۰۰۱ ایران هزاران موشک مختلف را علیه پایگاه نظامی مجاهدین در عراق پرتاب کرد.
و اینجا این روزنامه ایران هستش که در مورد این حمله موشکی ۲۰۰۱ برعلیه پایگاه اشرف گزارش داده و این بهوضوح نشون میده که یک منازعه مسلحانه غیربینالمللی ادامه داشته و همچنین حملههایی در آن انجام شده که ماورای مرز بین ایران و عراق به پایگاههای مجاهدین انجام شده، حملههای فرامرزی.
بیش از ۱۰۰هزار نفر از اعضا یا هواداران مجاهدین اعدام شدند. بهخاطر عقاید سیاسیشون یا مذهبیشون. از اینها مجاهدین نام و مشخصات ۲۰هزار نفر از این افراد را مجاهدین اعلام کردند، نام و مشخصاتشون رو. این کتاب از طرف من و موکلین من بایستی قاعدتاً توی جوف پرونده این کتاب باشه. ۲۰هزار از اعضای اسم برده شده، با جزئیات اسم برده شده
و اعضای دیگری هم هستند از مجاهدین که در جبهه نظامی مجاهدین که بیرون ایران در خارج از ایران کشته شدند. یک موردی در سوئیس داریم که هنوز تحقیقات ادامه دارد و مجرمین شناسایی شدند، در ایتالیا، ترکیه، پاکستان و عراق. فقط در عراق ۱۴۱نفر از مجاهدین در عراق توسط نیروی قدس ایران که فرمانده آن قاسم سلیمانی... از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ فقط در عراق کشته شدند.
۲۰۱۸ فاش شد که یک طرح، قرار بود یک انفجاری در مجمع ان.سی.آر. آی در پاریس منفجر کنند آنجا را. که آن مجمع قرار بود بیش از ۱۰هزار نفر از مجاهدین شرکت کنند. و یک دیپلمات ایرانی، اسدالله اسدی، جاسازی کرده بود، مواد منفجره را داده بود به دو نفر از همدستانش که قرار بود آنها مواد منفجره در این مکان تجمع عظیم که میبینیم، قرار بود آنجا جاسازی کنند این مواد منفجره را.
شانس آوردیم اینها را حین انجام جرم دستگیر کردند، و بهخاطر کار واقعی سازمان امنیت آلمان موفق شدند اینها را دستگیر کنند و این دیپلمات از طرف دادگاه بلژیک به ۲۰سال زندان برایش... و همدستاش به ۱۸ و ۱۵سال محکوم شدند.
منظورم من این است که حتی این طرح انفجار که مجمع را در پاریس میخواستند منفجر کنند، هنوز ادامه آن منازعه غیربینالمللی بین مجاهدین و رژیم که ادامه داشته هنوز.
اکثریت کسانی که از طرف مورد ظلم وجور رژیم در دهه۸۰، طرفداران مجاهدین بودند آنها دستگیر میشدند بهخاطر عقاید سیاسی و مذهبیشون اغلب بواسطه فعالیتهای صلح آمیزشان روزنامه پخش کنند یا اینکه اعلامیه پخش کنند بهخاطر اینها دستگیر میشدند یا در تظاهرات شرکت کنن یا اینکه کمک مالی جمعآوری کنن بهخاطر خانوادههای زندانیان مجاهدین و اغلب این افراد دستگیر شدند و محکوم شدند در همان سال۸۱ -۸۲ دستگیر و محکوم شدند و از خود روایتهای شهود و شاهدها را میشنویم برای شما تعریف خواهم کرد که اغلب آنها دستگیر شدند و محکوم شدند ۸۱ و ۸۲ دستگیر و محکوم شدیم تمام مدت هم حبس بودیم تو ۸۸ حبس نشسته بودیم بعدها جزو جان بدر بردگان برایتان بعداً تعریف خواهم کرد. و گزارشهای بیشماری از عفو بینالملل وجود داره در طی دادرسی توی دادگاه بدوی بهش اشاره شد در مورد اینکه زندانیان سیاسی مورد ضرب و جرح شدید و شکنجههای ظالمانه با کابل یا اشیا و آلات ضرب و جرح دیگر. میشنویم که چندین نفر تعریف میکنند که چطوری با کابل میگذاشتند روی نیمکت یا تخت روی شکم میخواباندنشان و به پاهایشان با کابل میزدند در این عکس یکی از قربانیان که در معرض این شکنجه قرار گرفته بود را نشان میدهد. و همچنین برایتان شهادت میدهم اعدامهای صوری
میبرندشون اتاقهای گاز اتاقی که پنجره نداره میبردنشان آنجا حبسشان میکنند مجبورشان میکنند ببینند تماشا بکنند اعدام دیگران را شکنجه دیگران را شاهد باشند یا تعرضهای جنسی علیه مردان و زنان.
دادگاهها طبق استاندارد بینالمللی تشکیل نشد هیچوقت و هیچ امکانی به آنها برای اینکه دفاع کنند از خودشان یا اینکه فرجام کنند احکام را هیچ فرصتی بهشون، بهرغم اینکه از رهبری ایران خلاف این را میگویند ولی هیچ دادگاهی در سطح بینالمللی تشکیل نشده.
ادامه دارد