طه اللهیبی از اعضای ائتلاف العراقیه گفت: حاکمیت فقط یک حرف نیست بلکه آزادی حاکمیت در تصمیمگیریهای سیاسی، نظامی و اقتصادی... در جهت خدمت به منافع کشوری که امورش را اداره میکند. من معتقد هستم که بر اساس این تعریف عراق یک حکومت نیست زیرا حاکمیتش صاحب تصمیممات خود نیست و دلیل آن نیز اظهاراتی است که مقامات بالای رژیم ایران کرده و تأکید میکنند که عراق پیرو ما است و قادر نیست خارج از خواست ما عمل کند. به همین دلیل است که بیهیچ شرم و حیا و بدون مراعات عرفهای دیپلوماتیک و قوانین بینالمللی گاه و بیگاه اظهاراتی از سوی مقامات مزدور رژیم ایران شنیده میشود که جای تردید باقی نمیگذارد که حاکمیت ما سلب شده میباشد.
دلیل دیگر این است که وقتی مقامهای رژیم ایران به عراق میآیند نه تنها در استانهای ما میچرخند بلکه گاها دستورالعملهایی تحت پوشش مشورت دادن ارائه میکنند و کار به جایی رسیده است که مقامهای امنیتی رژیم ایران آمده و با برخی جریانهای سیاسی در روز روشن نشست میگذارند. اما چیزی که باعث میشود عرق شرم بر پیشانی هر شهروند شریف و اصیل عراقی بنشیند سکوت وحشتناک دولت ما در برابر این نقض عرف دیپلوماتیک و قانونی است. من بهعنوان یک عراقی به مقامات عالی دولتمان میگویم که اگر شما خودتان به این امر راضی هستید ولی ما و تمامی عراقیان شریف از شمال تا جنوب کشور اینرا قبول نداریم و نمیپذیریم مگر اینکه مثل یک دولت صاحب حاکمیت و کاملاً برابر رفتار کنیم. و اگر کسی چشم بصیرتش را فرقهگرایی مذهبی کور کرده است به او میگویم که عراق تنها متعلق به تو نیست و باید شرافت مردم کشورت را محترم بشماری زیرا منصب تو متعلق به همه عراقیان است.
در دولتهایی که به خودش و مردمش احترام میگذارد رسم بر این است که اگر مقامی از یک دولت دیگر اظهاراتی کند که کرامت مردم دولت مقابل را خدشهدار کند، در اینصورت اگر روابط خودش را با آن دولت قطع نکند لااقل دیدارها را لغو میکند. ما از رژیم ایران چیزی جز شر مشاهده نمیکنیم. این رژیم فرزندان ما و علماء و خلبانان و استادان دانشگاهها و... را به قتل رسانده و به فتنههای مذهبی دامن میزند در حالیکه پیش از این همگی ما در کشورمان برادرانه میزیستیم. بنابراین بر ما واجب است که از دیدار احمدینژاد از عراق استقبال نکنیم زیرا که کسی جز یک قاتل جنایتکار را در برابر خود نمیبینیم که به عراق آمده و با آن طوری تنظیم میکند که گویا یک استان ایرانی است؛ ما به دولتمان نیز نهیب میزنیم که این دولت قسم خورده است حافظ حاکمیت و امنیت عراق باشد. ما از جانب رژیم ایران چیزی ندیدهایم جز قطع آب رودخانهها و غرق کردن بازار ارز عراق در دلارهای تقلبی و حمایت از شبهنظامیانی که هیچ ربطی به عراقیها ندارند. اگر دولت عراق احمدینژاد را ولی نعمت خودش میداند، اما باید گفت ای احمدینژاد! بدان که مردم عراق در تو کسی جز یک دشمن قاتل و فتنهگر و ویران کننده اقتصادش را نمیبینند و انشاالله که خدا ترا سالم به کشورما نرساند».
دلیل دیگر این است که وقتی مقامهای رژیم ایران به عراق میآیند نه تنها در استانهای ما میچرخند بلکه گاها دستورالعملهایی تحت پوشش مشورت دادن ارائه میکنند و کار به جایی رسیده است که مقامهای امنیتی رژیم ایران آمده و با برخی جریانهای سیاسی در روز روشن نشست میگذارند. اما چیزی که باعث میشود عرق شرم بر پیشانی هر شهروند شریف و اصیل عراقی بنشیند سکوت وحشتناک دولت ما در برابر این نقض عرف دیپلوماتیک و قانونی است. من بهعنوان یک عراقی به مقامات عالی دولتمان میگویم که اگر شما خودتان به این امر راضی هستید ولی ما و تمامی عراقیان شریف از شمال تا جنوب کشور اینرا قبول نداریم و نمیپذیریم مگر اینکه مثل یک دولت صاحب حاکمیت و کاملاً برابر رفتار کنیم. و اگر کسی چشم بصیرتش را فرقهگرایی مذهبی کور کرده است به او میگویم که عراق تنها متعلق به تو نیست و باید شرافت مردم کشورت را محترم بشماری زیرا منصب تو متعلق به همه عراقیان است.
در دولتهایی که به خودش و مردمش احترام میگذارد رسم بر این است که اگر مقامی از یک دولت دیگر اظهاراتی کند که کرامت مردم دولت مقابل را خدشهدار کند، در اینصورت اگر روابط خودش را با آن دولت قطع نکند لااقل دیدارها را لغو میکند. ما از رژیم ایران چیزی جز شر مشاهده نمیکنیم. این رژیم فرزندان ما و علماء و خلبانان و استادان دانشگاهها و... را به قتل رسانده و به فتنههای مذهبی دامن میزند در حالیکه پیش از این همگی ما در کشورمان برادرانه میزیستیم. بنابراین بر ما واجب است که از دیدار احمدینژاد از عراق استقبال نکنیم زیرا که کسی جز یک قاتل جنایتکار را در برابر خود نمیبینیم که به عراق آمده و با آن طوری تنظیم میکند که گویا یک استان ایرانی است؛ ما به دولتمان نیز نهیب میزنیم که این دولت قسم خورده است حافظ حاکمیت و امنیت عراق باشد. ما از جانب رژیم ایران چیزی ندیدهایم جز قطع آب رودخانهها و غرق کردن بازار ارز عراق در دلارهای تقلبی و حمایت از شبهنظامیانی که هیچ ربطی به عراقیها ندارند. اگر دولت عراق احمدینژاد را ولی نعمت خودش میداند، اما باید گفت ای احمدینژاد! بدان که مردم عراق در تو کسی جز یک دشمن قاتل و فتنهگر و ویران کننده اقتصادش را نمیبینند و انشاالله که خدا ترا سالم به کشورما نرساند».