سهم خواهی روزگذشته آخوند روحانی در همایش موسوم به اقتصاد ایران همراه با تأکید بر ضرورت زهر خوران و آویختن به غرب، با آویختن دجالگرانه به همه‌پرسی و رفراندوم بیشترین عناوین روزنامه‌های حکومتی را به خود اختصاص داده است.
وطن امروز: اینو می‌فروشیم جاش 25تن گوشت و روغن وارد می‌کنیم اقتدارمون بالا می‌ره!
جوان: سانتریفیوژها عینیت آرمان هاست
جوان: همایش همهٴ مردان اقتصادی دولت پیشنهاد اجرایی نداشت
آرمان: پرونده هسته‌یی آرمان است نه سانتریفیوژ
کیهان: همایش اقتصاد ایران با حضور رئیس‌جمهور برگزار شد / عمل به وعدهٴ اقتصادی شاید وقتی دیگر!
کیهان: مدیر مسؤل کیهان در گفتگو با فارس: متأسفانه رئیس‌جمهور حقوقدان، فرق رفراندم تقنینی و رفراندم اساسی را نمی‌دانند!
در صفحات داخلی روزنامه‌های باند ولی‌فقیه در پاسخ آخوندروحانی به سرعت آدرس فساد و چپاول و رانت‌خواری را در باند رفسنجانی ـ روحانی داده‌اند:
کیهان: یادداشت روز: رانت و سود واردات در جیب چه کسی می‌رود که یک تنه می‌تواند تولید ملی را متوقف و هوای شهرها را خفه کند؟
می‌توان از بابک زنجانی که در دوره سازندگی و اوایل دهه هفتاد بابت دلالی دولتی! روزی 17 میلیون تومان به جیب می‌زده سخن گفت، می‌توان از برداشت غیرقانونی 4 میلیارد و یکصد میلیون دلار از صندوق توسعه ملی و تکذیب و تهدید رسانه‌ها و نهایتاً افشای سند آن تخلف گفت و...
اما فهرست کردن این موارد چه فایده‌ای دارد؟! مردم انتظار مبارزه جدی و قاطع در همان گام اول شکل‌گیری فساد را دارند. در مقابل مسئولان می‌توانند چه کنند؟! می‌توانند مثل جناب معاون اول رئیس‌جمهور، به تکذیب اصل تخلف و تهدید افشاکنندگان بپردازند، می‌توانند همایش و نمایش و کنگره برگزار و حتی تقاضای پیام از رهبر معظم انقلاب هم بکنند!
روزنامه‌های دلواپسان ادعای همه‌پرسی توسط روحانی را مستقیم به حوزه اصلی تخاصمات یعنی مذاکرات هسته‌یی کشانده‌اند و باند رفسنجانی روحانی را زیر ضرب سازش گرفته‌اند:
وطن امروز: سرمقاله: برنامه سیاسی آقای روحانی آشکارا این است که با مقصر‌سازی تفکر انقلابی و مقاومتی در موضوع اعمال تحریمها، اولاً آنها را مقابل افکار عمومی قرار بدهد و همان جا نگه دارد و ثانیا با گره زدن راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور به مفهوم «خروج از انزوا» و «لغو تحریم» نتیجه بگیرد مخالفت با امتیازدهی در موضوع هسته‌یی به‌معنای مخالفت با بهبود معیشت مردم است.
سخنان مکرر آقای رئیس‌جمهور در این زمینه هیچ تردیدی باقی نگذاشته که قصد دارند این راه را تا انتها بروند، چرا که هم زمین زیر پای خود را محکم می‌بینند و هم آینده مسیر را تضمین شده. سؤال این است که آیا واقعاً این بازی همانقدر ثمربخش است که دولتی‌ها تصور می‌کنند؟
وطن امروز: اگر آقای رئیس‌جمهور معتقد است «آرمان ما به سانتریفیوژها وصل نیست» ولی ما آن را کاملاً وصل می‌بینیم. چرا؟! آیا به زاویه دید مربوط است؟ یعنی از این طرف که ما می‌بینیم، وصل است و از آن طرف که رئیس‌جمهور محترم می‌بیند، وصل نیست؟!...
سیاست روز: آیا قرار است، سانتریفیوژها تعطیل شود؟! سیاست دولت در مذاکرات هسته‌یی در‌پی چیست؟ چارچوب اصول هسته‌یی در مذاکرات کجاست؟ وقتی از سویعده‌یی گفته می‌شود، فعالیتهای هسته‌یی هیچ دستاوردی نداشته است و هزینه‌های آن از هزینه‌های جنگ تحمیلی بیشتر است، چه هدفی را دنبال می‌کند؟
چرا به اظهارات وادادگان هسته‌یی و سیاسی پاسخی داده نمی‌شود؟
مسأله مهمی که رئیس‌جمهور روز گذشته در نخستین همایش ملی اقتصاد مطرح کرد و خواهان برگزاری همه‌پرسی (رفراندوم) درباره آن شد چیست؟
در حقیقت در مقوله برگزاری همه‌پرسی در کشور تنها مجلس شورای اسلامی می‌تواند ورود کند و رهبری نظام هم باید فرمان و اجازه آن را صادر کنند و قوای دیگر در آن نقشی ندارند.
اما پرسش مهم و اساسی هم‌چنان باقی است، که منظور رئیس‌جمهور و اشاره ایشان به یک مسأله بسیار مهم که برای همه ما اهمیت دارد و در زندگی ما تأثیرگذار است، چیست؟
روزنامه‌های باند رفسنجانی- روحانی ضمن دفاع از اظهارات روحانی، ناگزیر به بی‌ثمری این نمایشات در نظام ولایت اذعان کرده‌اند:
اعتماد: مشکلات آقای روحانی نه در برگزاری رفراندوم است و نه با برگزاری رفراندوم هیچ‌یک از مشکلات ایشان سامان خواهد یافت. مشکل اساسی در وضعیت کلان سیاسی کشور است.
اساس همه نظامهای مردم سالار در دنیا روی چرخش نخبگان یا دولت انتخابی مردم قرار گرفته است.
در ایران اما اسما چرخش نخبگان وجود دارد، اما در عمل، این چرخش یک حرکت کوچک و در عین‌حال ناقصی بیش نیست
به عبارت دیگر از یک سو مردم دولت جدیدی را انتخاب کرده‌اند اما و از سوی دیگر این دولت جدید عملادر هیچ حوزه اساسی نمی‌تواند تغییرات جدی و گسترده به وجود آورد. به عبارت دیگر و با وجود انتخابات، همان سیاستهای گذشته کم و بیش و با مختصر تغییر ظاهری باید ادامه پیدا کند.
بحرانهای اقتصادی اجتماعی در کنار تخاصمات باندی مضمون دیگر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی است:
وطن امروز: سخنگوی دولت: افزایش قیمتها ادامه دارد
مردم‌سالاری: پزشکیان: اتحاد با دعوا و حصر و زندان به وجود نمی‌آید
کسب و کار: نگرانی برخی نهادها از حذف رانت
کار و کارگر: حقوق معوقه کارگران بستک باید پرداخت شود
کار وکارگر: کارگران واگن پارس در خیابان مجاور تجمع کردند
کار وکارگر: رئیس انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی کشور: تلاش مجلس برای تغییر قانون کار حمایت از دلالی است
آفتاب یزد: بودجه جوانان به‌اندازه 16 کیلومتر راه روستایی است.
وطن امروز: اینو می‌فروشیم جاش 25تن گوشت و روغن وارد می‌کنیم اقتدارمون بالا می‌ره!
جوان: سانتریفیوژها عینیت آرمان هاست
جوان: همایش همهٴ مردان اقتصادی دولت پیشنهاد اجرایی نداشت
آرمان: پرونده هسته‌یی آرمان است نه سانتریفیوژ
کیهان: همایش اقتصاد ایران با حضور رئیس‌جمهور برگزار شد / عمل به وعدهٴ اقتصادی شاید وقتی دیگر!
کیهان: مدیر مسؤل کیهان در گفتگو با فارس: متأسفانه رئیس‌جمهور حقوقدان، فرق رفراندم تقنینی و رفراندم اساسی را نمی‌دانند!
در صفحات داخلی روزنامه‌های باند ولی‌فقیه در پاسخ آخوندروحانی به سرعت آدرس فساد و چپاول و رانت‌خواری را در باند رفسنجانی ـ روحانی داده‌اند:
کیهان: یادداشت روز: رانت و سود واردات در جیب چه کسی می‌رود که یک تنه می‌تواند تولید ملی را متوقف و هوای شهرها را خفه کند؟
می‌توان از بابک زنجانی که در دوره سازندگی و اوایل دهه هفتاد بابت دلالی دولتی! روزی 17 میلیون تومان به جیب می‌زده سخن گفت، می‌توان از برداشت غیرقانونی 4 میلیارد و یکصد میلیون دلار از صندوق توسعه ملی و تکذیب و تهدید رسانه‌ها و نهایتاً افشای سند آن تخلف گفت و...
اما فهرست کردن این موارد چه فایده‌ای دارد؟! مردم انتظار مبارزه جدی و قاطع در همان گام اول شکل‌گیری فساد را دارند. در مقابل مسئولان می‌توانند چه کنند؟! می‌توانند مثل جناب معاون اول رئیس‌جمهور، به تکذیب اصل تخلف و تهدید افشاکنندگان بپردازند، می‌توانند همایش و نمایش و کنگره برگزار و حتی تقاضای پیام از رهبر معظم انقلاب هم بکنند!
روزنامه‌های دلواپسان ادعای همه‌پرسی توسط روحانی را مستقیم به حوزه اصلی تخاصمات یعنی مذاکرات هسته‌یی کشانده‌اند و باند رفسنجانی روحانی را زیر ضرب سازش گرفته‌اند:
وطن امروز: سرمقاله: برنامه سیاسی آقای روحانی آشکارا این است که با مقصر‌سازی تفکر انقلابی و مقاومتی در موضوع اعمال تحریمها، اولاً آنها را مقابل افکار عمومی قرار بدهد و همان جا نگه دارد و ثانیا با گره زدن راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور به مفهوم «خروج از انزوا» و «لغو تحریم» نتیجه بگیرد مخالفت با امتیازدهی در موضوع هسته‌یی به‌معنای مخالفت با بهبود معیشت مردم است.
سخنان مکرر آقای رئیس‌جمهور در این زمینه هیچ تردیدی باقی نگذاشته که قصد دارند این راه را تا انتها بروند، چرا که هم زمین زیر پای خود را محکم می‌بینند و هم آینده مسیر را تضمین شده. سؤال این است که آیا واقعاً این بازی همانقدر ثمربخش است که دولتی‌ها تصور می‌کنند؟
وطن امروز: اگر آقای رئیس‌جمهور معتقد است «آرمان ما به سانتریفیوژها وصل نیست» ولی ما آن را کاملاً وصل می‌بینیم. چرا؟! آیا به زاویه دید مربوط است؟ یعنی از این طرف که ما می‌بینیم، وصل است و از آن طرف که رئیس‌جمهور محترم می‌بیند، وصل نیست؟!...
سیاست روز: آیا قرار است، سانتریفیوژها تعطیل شود؟! سیاست دولت در مذاکرات هسته‌یی در‌پی چیست؟ چارچوب اصول هسته‌یی در مذاکرات کجاست؟ وقتی از سویعده‌یی گفته می‌شود، فعالیتهای هسته‌یی هیچ دستاوردی نداشته است و هزینه‌های آن از هزینه‌های جنگ تحمیلی بیشتر است، چه هدفی را دنبال می‌کند؟
چرا به اظهارات وادادگان هسته‌یی و سیاسی پاسخی داده نمی‌شود؟
مسأله مهمی که رئیس‌جمهور روز گذشته در نخستین همایش ملی اقتصاد مطرح کرد و خواهان برگزاری همه‌پرسی (رفراندوم) درباره آن شد چیست؟
در حقیقت در مقوله برگزاری همه‌پرسی در کشور تنها مجلس شورای اسلامی می‌تواند ورود کند و رهبری نظام هم باید فرمان و اجازه آن را صادر کنند و قوای دیگر در آن نقشی ندارند.
اما پرسش مهم و اساسی هم‌چنان باقی است، که منظور رئیس‌جمهور و اشاره ایشان به یک مسأله بسیار مهم که برای همه ما اهمیت دارد و در زندگی ما تأثیرگذار است، چیست؟
روزنامه‌های باند رفسنجانی- روحانی ضمن دفاع از اظهارات روحانی، ناگزیر به بی‌ثمری این نمایشات در نظام ولایت اذعان کرده‌اند:
اعتماد: مشکلات آقای روحانی نه در برگزاری رفراندوم است و نه با برگزاری رفراندوم هیچ‌یک از مشکلات ایشان سامان خواهد یافت. مشکل اساسی در وضعیت کلان سیاسی کشور است.
اساس همه نظامهای مردم سالار در دنیا روی چرخش نخبگان یا دولت انتخابی مردم قرار گرفته است.
در ایران اما اسما چرخش نخبگان وجود دارد، اما در عمل، این چرخش یک حرکت کوچک و در عین‌حال ناقصی بیش نیست
به عبارت دیگر از یک سو مردم دولت جدیدی را انتخاب کرده‌اند اما و از سوی دیگر این دولت جدید عملادر هیچ حوزه اساسی نمی‌تواند تغییرات جدی و گسترده به وجود آورد. به عبارت دیگر و با وجود انتخابات، همان سیاستهای گذشته کم و بیش و با مختصر تغییر ظاهری باید ادامه پیدا کند.
بحرانهای اقتصادی اجتماعی در کنار تخاصمات باندی مضمون دیگر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی است:
وطن امروز: سخنگوی دولت: افزایش قیمتها ادامه دارد
مردم‌سالاری: پزشکیان: اتحاد با دعوا و حصر و زندان به وجود نمی‌آید
کسب و کار: نگرانی برخی نهادها از حذف رانت
کار و کارگر: حقوق معوقه کارگران بستک باید پرداخت شود
کار وکارگر: کارگران واگن پارس در خیابان مجاور تجمع کردند
کار وکارگر: رئیس انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی کشور: تلاش مجلس برای تغییر قانون کار حمایت از دلالی است
آفتاب یزد: بودجه جوانان به‌اندازه 16 کیلومتر راه روستایی است.
