از: ت. ز
مجاهدان اشرفی در لیبرتی و اشرف‌نشانان سی هفتمين روز اعتصاب‌غذای قهرمانه را پشت سر گذاشتند. آنان عزم جزم کرده‌اند تا رسیدن به خواسته‌هایشان به اعتصاب ادامه بدهند و هر روز بیش از گذشته با عزمی قاطع تر به این نبرد مقدس ادامه می‌دهند. در هرجامعه‌ای از دست دادن عزیزی خصوصاً عزیزترین عزیزان غمی سهمگین برفضای خانواده و یا محله حاکم می‌کند، اما شهادت 52 قهرمان اشرفی نه تنها یارانشان را درلیبرتی و اشرف‌نشانان در سراسرجهان ذره‌یی از ادامه راه باز نداشت، بلکه روز به روز برعزم آنان برای طی طریق و رسیدن به مقصود که همانا احقاق حقوق مردم و مقاومت عادلانه مرم ایران است افزود. اگر چه به‌تدریج تن ها ی مجاهدین اعتصابی و اشرف‌نشانان روز به روز ضعیف ورنجورمی شود، اما اراده‌های آنان مصم‌تر و به قول خود مجاهدین ساعت به ساعت ولحظه به لحظه به دشمن بیا بیا می‌گویند، و در نبرد صد برابر با عزم حداکثر از یکدیگر گوی سبقت می‌گیرند.
سؤال این است که آیا این کار در عرف عادی معمول و معقول است. پاسخ روشن است اگر با عرف و معیارهای معمول این کار سنجیده شود کاری غیرمعمول و یا شاید خرق عادت باشد که جمع کثیری در سراسرجهان آن هم تا آینده‌ای نامعلوم و نامشخص اعتصاب کنند. اما در منطق پیشتاز مجاهد خلق این رزمی ضروری برای احقاق حقوق این مقاومت که توسط رژیم آخوندی و مزدور دست‌نشانده‌اش در عراق غصب شده و برای رساندن پیام قهرمانان قتل‌عام شده اشرفی به دست جانیان حکومت مالکی، می‌باشد.
آنها می‌خواهند فریاد دادخواهی و مظلومیت این مقاومت را به گوش جهانیان برسانند و وجدانهای آگاه و بیدار را نسبت به جنایت علیه بشریت در اشرف و ضایع شدن حقوق مجاهدین اشرفی بیدار کنند. آنها می‌خواهند به دنیا برسانند که هر جنایتی هر چند شنیع نمی‌تواند مانع راه سازمان محبوبشان یعنی سازمان پرافتخار مجاهدین شود. مجاهدین اشرفی و اشرف‌نشانان به خوبی آموخته‌اند که هرچه شرایط سخت و صعب باشد، می‌بایست عزم و اراده‌شان را برای مبارزه بیشتر و بسا پیچیده‌تر از گذشته صیقل بزنند و از دست دادن52تن از بهترین یارانشان، تنها عزمشان را برای استمرار مبارزه و رزم بی‌امانشان علیه دشمن ضدبشری صد چندان می‌کند. زیرا که آنان پولادهای آبدیده‌ای هستند که سرفراز از آزمایشات بسی دشوارتر و خطیرتر بیرون آمده‌اند و همه موانع در راه مبارزه و طی طریق را از سرراه برداشته‌اند.
بنابراین در این نبرد، که برای هر یک از نفرات اعتصابی نبردی شکوهمند و غرور انگیز است، نهایتاً اراده پولادین و عزم استوار مجاهد اشرفی و اشرف‌نشانان است که تعیین‌کننده است و پیروز می‌شود. آنان به دشمن می‌گویند اگر یارانمان را شهید می‌کنی، و اگر در یک شبیخون که یادآور جنگ را هزنان بزدل و جبون است یارانمان را به مظلومانه‌ترین شکل به‌شهادت می‌رسانی، در تمامی جهان تو را رسوا می کنیم وکوس رسواییت را عالمگیر می‌کنیم و می‌بایست تاوان جنایت شنیعت علیه بشریت در کشتار 52 قهرمان اشرفی را پس بدهی و این نبردی است تا سرنگونی.
مجاهدین اشرفی در لیبرتی و اشرف‌نشانان اعتصابی در سراسرجهان، عزم جزم کرده‌اند که به قول رهبر مقاومت یک دو سه 100 و1000 اشرف بسازند، زیرا اشرفی بودن یک رسم و یک آرمان است و محاط و محدود به هیچ شرایط و محیط خاصی نیست، کما این‌که برای هرمجاهد خلق در هر زمان و در هر مکان رزم بی‌امان با دشمن اولویت یک تا صد او است، اگر چه شکل این جنگ و رزم در هر جایی و در هر مکانی شکل خاص خود را داشته باشد زیرا این جنگ و نبردی است تا سرنگونی و در این راه از پرداخت هیچ بهایی دریغ ندارند. در طی 4 دهه نیز مجاهدین این حقیقت را به اثبات رسانده‌اند که هرکجا لازم باشد بهای مبارزه و رزم بی‌امانشان را با دشمن ضدبشری بپردازند حتی اگر لازم باشد بنیانگذارنشان، و سردارانی مثل اشرف و موسی و در این شرایط خاص تاریخی 52 مجاهد قهرمان اشرفی را فدای راه و آرمان و سیاست اصولیشان درمبارزه علیه استبداد دینی و حامیان آن می‌کنند و این راه تا سرنگونی تمامیت این رژیم ضدبشری ادامه دارد و هیچ مانعی نیست که آنها را از طی طریق باز بدارد و این است پیام و رسالت مجاهدین و اشرف‌نشانان اعتصابی در سراسرجهان.
مجاهدان اشرفی در لیبرتی و اشرف‌نشانان سی هفتمين روز اعتصاب‌غذای قهرمانه را پشت سر گذاشتند. آنان عزم جزم کرده‌اند تا رسیدن به خواسته‌هایشان به اعتصاب ادامه بدهند و هر روز بیش از گذشته با عزمی قاطع تر به این نبرد مقدس ادامه می‌دهند. در هرجامعه‌ای از دست دادن عزیزی خصوصاً عزیزترین عزیزان غمی سهمگین برفضای خانواده و یا محله حاکم می‌کند، اما شهادت 52 قهرمان اشرفی نه تنها یارانشان را درلیبرتی و اشرف‌نشانان در سراسرجهان ذره‌یی از ادامه راه باز نداشت، بلکه روز به روز برعزم آنان برای طی طریق و رسیدن به مقصود که همانا احقاق حقوق مردم و مقاومت عادلانه مرم ایران است افزود. اگر چه به‌تدریج تن ها ی مجاهدین اعتصابی و اشرف‌نشانان روز به روز ضعیف ورنجورمی شود، اما اراده‌های آنان مصم‌تر و به قول خود مجاهدین ساعت به ساعت ولحظه به لحظه به دشمن بیا بیا می‌گویند، و در نبرد صد برابر با عزم حداکثر از یکدیگر گوی سبقت می‌گیرند.
سؤال این است که آیا این کار در عرف عادی معمول و معقول است. پاسخ روشن است اگر با عرف و معیارهای معمول این کار سنجیده شود کاری غیرمعمول و یا شاید خرق عادت باشد که جمع کثیری در سراسرجهان آن هم تا آینده‌ای نامعلوم و نامشخص اعتصاب کنند. اما در منطق پیشتاز مجاهد خلق این رزمی ضروری برای احقاق حقوق این مقاومت که توسط رژیم آخوندی و مزدور دست‌نشانده‌اش در عراق غصب شده و برای رساندن پیام قهرمانان قتل‌عام شده اشرفی به دست جانیان حکومت مالکی، می‌باشد.
آنها می‌خواهند فریاد دادخواهی و مظلومیت این مقاومت را به گوش جهانیان برسانند و وجدانهای آگاه و بیدار را نسبت به جنایت علیه بشریت در اشرف و ضایع شدن حقوق مجاهدین اشرفی بیدار کنند. آنها می‌خواهند به دنیا برسانند که هر جنایتی هر چند شنیع نمی‌تواند مانع راه سازمان محبوبشان یعنی سازمان پرافتخار مجاهدین شود. مجاهدین اشرفی و اشرف‌نشانان به خوبی آموخته‌اند که هرچه شرایط سخت و صعب باشد، می‌بایست عزم و اراده‌شان را برای مبارزه بیشتر و بسا پیچیده‌تر از گذشته صیقل بزنند و از دست دادن52تن از بهترین یارانشان، تنها عزمشان را برای استمرار مبارزه و رزم بی‌امانشان علیه دشمن ضدبشری صد چندان می‌کند. زیرا که آنان پولادهای آبدیده‌ای هستند که سرفراز از آزمایشات بسی دشوارتر و خطیرتر بیرون آمده‌اند و همه موانع در راه مبارزه و طی طریق را از سرراه برداشته‌اند.
بنابراین در این نبرد، که برای هر یک از نفرات اعتصابی نبردی شکوهمند و غرور انگیز است، نهایتاً اراده پولادین و عزم استوار مجاهد اشرفی و اشرف‌نشانان است که تعیین‌کننده است و پیروز می‌شود. آنان به دشمن می‌گویند اگر یارانمان را شهید می‌کنی، و اگر در یک شبیخون که یادآور جنگ را هزنان بزدل و جبون است یارانمان را به مظلومانه‌ترین شکل به‌شهادت می‌رسانی، در تمامی جهان تو را رسوا می کنیم وکوس رسواییت را عالمگیر می‌کنیم و می‌بایست تاوان جنایت شنیعت علیه بشریت در کشتار 52 قهرمان اشرفی را پس بدهی و این نبردی است تا سرنگونی.
مجاهدین اشرفی در لیبرتی و اشرف‌نشانان اعتصابی در سراسرجهان، عزم جزم کرده‌اند که به قول رهبر مقاومت یک دو سه 100 و1000 اشرف بسازند، زیرا اشرفی بودن یک رسم و یک آرمان است و محاط و محدود به هیچ شرایط و محیط خاصی نیست، کما این‌که برای هرمجاهد خلق در هر زمان و در هر مکان رزم بی‌امان با دشمن اولویت یک تا صد او است، اگر چه شکل این جنگ و رزم در هر جایی و در هر مکانی شکل خاص خود را داشته باشد زیرا این جنگ و نبردی است تا سرنگونی و در این راه از پرداخت هیچ بهایی دریغ ندارند. در طی 4 دهه نیز مجاهدین این حقیقت را به اثبات رسانده‌اند که هرکجا لازم باشد بهای مبارزه و رزم بی‌امانشان را با دشمن ضدبشری بپردازند حتی اگر لازم باشد بنیانگذارنشان، و سردارانی مثل اشرف و موسی و در این شرایط خاص تاریخی 52 مجاهد قهرمان اشرفی را فدای راه و آرمان و سیاست اصولیشان درمبارزه علیه استبداد دینی و حامیان آن می‌کنند و این راه تا سرنگونی تمامیت این رژیم ضدبشری ادامه دارد و هیچ مانعی نیست که آنها را از طی طریق باز بدارد و این است پیام و رسالت مجاهدین و اشرف‌نشانان اعتصابی در سراسرجهان.
