پس از توافق وین و تصویب قطعنامه شورای امنیت در رابطه با آن، رسانه‌ها و مهره‌های هر دو باند رژیم در زمینه تضعیف و حتی تجزیه و تلاشی باند مقابل مقاله می‌نویسند، و برای یکدیگر خط و نشان می‌کشند.
رسانه‌هایی از باند رفسنجانی- روحانی بر این باورند که با توجه به این‌که ولی‌فقیه از توافقنامه زهر خوران حمایت کرده، پس باند او به‌صورت جبری در حال فروپاشی و اضمحلال است یا حداقل به‌طور کیفی تضعیف خواهد شد.
روزنامه آرمان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی 3مرداد 94 با تیتر ”توافق هسته‌یی دلواپسان را متلاشی می‌کند“، حرف‌های علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم در قم در تأیید توافقنامه را در راستای تجزیه و تلاشی باند خامنه‌ای ارزیابی کرده و نوشته است: ”در شرایط کنونی این جریان‌ها دچار ریزش نیروهای خود از درون شده‌اند. به‌عنوان مثال آقای علی لاریجانی به این جمع‌بندی رسیده است که فضای آینده تغییرات زیادی خواهد کرد و کار از دست اصول‌گرایان خارج خواهد شد. به همین دلیل ایشان تلاش می‌کند خود را به گفتمان آقای روحانی که در یک وضعیت تسلط نسبی است نزدیک کند“.
روزنامه اعتماد نیز گفته باهنر نایب‌رئیس مجلس رژیم را در تأیید حرف روحانی که از توافق هسته‌یی به‌عنوان برد سه بر دو یاد کرده بود، در راستای فاصله گرفتن باهنر از باند خامنه‌ای و در جهت تضعیف آن می‌داند. زیرا از نظر این روزنامه ”داوری او که در میانه جریان همیشه منتقد و البته حامیان دولت ایستاده می‌تواند از تعیین کننده‌ترین فاکتورهای موضعگیری نهایی مجلس درباره مذاکرات باشد“.
باهنر گفته است «مسأله هسته‌یی را نباید تخریب کنیم، هر چند ممکن است انتقاداتی وجود داشته باشد، اما تخریب کار تیم مذاکره کننده ظلم به آنهاست. دولت می‌خواهد از مصاف هسته‌یی که بیرون آمده بیشترین استفاده را کند».
بسیجیان نیز در مورد «خیز» باند مقابل برای ”عبور از سیاستهای نظام“ در روزنامه موسوم به «جوان» می‌نویسند: ”هنوز تا پایان راه حل و فصل مسأله هسته‌یی فاصله داریم اما در رسانه‌ها و تریبونهای تجدیدنظر‌طلبان مسأله خاتمه یافته است و بدون این‌که معطل مزایا و ضرر‌های آن باشند و اصلاً به چیستی آن فکر کنند وارد وادی دیگری شده‌اند و حل مسأله هسته‌یی را به‌عنوان «مرحله گذار» برای عبور از سیاستهای کلی نظام می‌دانند“
واضح است منظور بسیجیان از «عبور از سیاستهای کلی نظام»، کنار گذاشتن سیاستهای ولی‌فقیه و باند او است که تا کنون در نظام غالب بوده است.
از نظر باند خامنه‌ای نیز تلاش باند رفسنجانی- روحانی به‌مثابه ”آب در هاون کوبیدن است“.
بعضی از رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی را هراس برداشته است که نکند ”رنسانس کنونی در صحنه مناسبات قدرت بین‌الملل (بخوانید سیاست زهرخوران) با دیوار آهنین تمامیت خواهان باد هوا“ شود. (ابتکار 3مرداد 94)
ملاحظه می‌شود که باند رفسنجانی- روحانی نگران برباد دادن به‌اصطلاح دست آوردهای زهرخوران توسط دلواپسان باند خامنه‌ای است.
صرف‌نظر از نگرانیهای، هر دو باند و تلاش آنان برای تضعیف جبهه مخالف و رو آمدن خود در صحنه سیاست و اقتصاد نظام آخوندی، آنچه که در مرحله زهرخوران و «پسا مذاکرات» واضح است، این است که با توجه به این‌که سیاست اتمی رژیم به گل نشسته و نیش اتمی نظام بالفعل کشیده شده است، هیچ برنده‌ای در نظام آخوندی و در میان باندهای آن وجود ندارد. زیرا در مرحله زهرخوران، این نظام ولایت است که در تمامیتش به‌طور کیفی تضعیف می‌شود، و به تبع آن هر دو باند رژیم نیز زیان کننده این مرحله هستند.
اگر برنده‌ای در این میان وجود داشته باشد که قطعاً وجود خواهد داشت، مردم ایران هستند که صدای فریادها و اعتراضاتشان را روز به روز علیه رژیم و سیاستهای ضد‌مردمی آن رساتر می‌کنند، تا روزی که در خیزش نهایی و با کمک مقاومت ایران تمامیت این رژیم قرون وسطایی را به زباله‌دان تاریخ بیندازند. بنابراین پس از زهر خوران اتمی تنها مسیر برای نظام ولایت سرنگونی است.
رسانه‌هایی از باند رفسنجانی- روحانی بر این باورند که با توجه به این‌که ولی‌فقیه از توافقنامه زهر خوران حمایت کرده، پس باند او به‌صورت جبری در حال فروپاشی و اضمحلال است یا حداقل به‌طور کیفی تضعیف خواهد شد.
روزنامه آرمان وابسته به باند رفسنجانی- روحانی 3مرداد 94 با تیتر ”توافق هسته‌یی دلواپسان را متلاشی می‌کند“، حرف‌های علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم در قم در تأیید توافقنامه را در راستای تجزیه و تلاشی باند خامنه‌ای ارزیابی کرده و نوشته است: ”در شرایط کنونی این جریان‌ها دچار ریزش نیروهای خود از درون شده‌اند. به‌عنوان مثال آقای علی لاریجانی به این جمع‌بندی رسیده است که فضای آینده تغییرات زیادی خواهد کرد و کار از دست اصول‌گرایان خارج خواهد شد. به همین دلیل ایشان تلاش می‌کند خود را به گفتمان آقای روحانی که در یک وضعیت تسلط نسبی است نزدیک کند“.
روزنامه اعتماد نیز گفته باهنر نایب‌رئیس مجلس رژیم را در تأیید حرف روحانی که از توافق هسته‌یی به‌عنوان برد سه بر دو یاد کرده بود، در راستای فاصله گرفتن باهنر از باند خامنه‌ای و در جهت تضعیف آن می‌داند. زیرا از نظر این روزنامه ”داوری او که در میانه جریان همیشه منتقد و البته حامیان دولت ایستاده می‌تواند از تعیین کننده‌ترین فاکتورهای موضعگیری نهایی مجلس درباره مذاکرات باشد“.
باهنر گفته است «مسأله هسته‌یی را نباید تخریب کنیم، هر چند ممکن است انتقاداتی وجود داشته باشد، اما تخریب کار تیم مذاکره کننده ظلم به آنهاست. دولت می‌خواهد از مصاف هسته‌یی که بیرون آمده بیشترین استفاده را کند».
بسیجیان نیز در مورد «خیز» باند مقابل برای ”عبور از سیاستهای نظام“ در روزنامه موسوم به «جوان» می‌نویسند: ”هنوز تا پایان راه حل و فصل مسأله هسته‌یی فاصله داریم اما در رسانه‌ها و تریبونهای تجدیدنظر‌طلبان مسأله خاتمه یافته است و بدون این‌که معطل مزایا و ضرر‌های آن باشند و اصلاً به چیستی آن فکر کنند وارد وادی دیگری شده‌اند و حل مسأله هسته‌یی را به‌عنوان «مرحله گذار» برای عبور از سیاستهای کلی نظام می‌دانند“
واضح است منظور بسیجیان از «عبور از سیاستهای کلی نظام»، کنار گذاشتن سیاستهای ولی‌فقیه و باند او است که تا کنون در نظام غالب بوده است.
از نظر باند خامنه‌ای نیز تلاش باند رفسنجانی- روحانی به‌مثابه ”آب در هاون کوبیدن است“.
بعضی از رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی را هراس برداشته است که نکند ”رنسانس کنونی در صحنه مناسبات قدرت بین‌الملل (بخوانید سیاست زهرخوران) با دیوار آهنین تمامیت خواهان باد هوا“ شود. (ابتکار 3مرداد 94)
ملاحظه می‌شود که باند رفسنجانی- روحانی نگران برباد دادن به‌اصطلاح دست آوردهای زهرخوران توسط دلواپسان باند خامنه‌ای است.
صرف‌نظر از نگرانیهای، هر دو باند و تلاش آنان برای تضعیف جبهه مخالف و رو آمدن خود در صحنه سیاست و اقتصاد نظام آخوندی، آنچه که در مرحله زهرخوران و «پسا مذاکرات» واضح است، این است که با توجه به این‌که سیاست اتمی رژیم به گل نشسته و نیش اتمی نظام بالفعل کشیده شده است، هیچ برنده‌ای در نظام آخوندی و در میان باندهای آن وجود ندارد. زیرا در مرحله زهرخوران، این نظام ولایت است که در تمامیتش به‌طور کیفی تضعیف می‌شود، و به تبع آن هر دو باند رژیم نیز زیان کننده این مرحله هستند.
اگر برنده‌ای در این میان وجود داشته باشد که قطعاً وجود خواهد داشت، مردم ایران هستند که صدای فریادها و اعتراضاتشان را روز به روز علیه رژیم و سیاستهای ضد‌مردمی آن رساتر می‌کنند، تا روزی که در خیزش نهایی و با کمک مقاومت ایران تمامیت این رژیم قرون وسطایی را به زباله‌دان تاریخ بیندازند. بنابراین پس از زهر خوران اتمی تنها مسیر برای نظام ولایت سرنگونی است.
