در ادامه کشمکش‌های درونی رژیم و جنگ گرگ‌ها بر سر استعفای فیاض زاهد از نفرات کابینه پزشکیان در اعتراض به انتصاب اسماعیل سقاب از نزدیکان رئیسی به‌عنوان معاون پزشکیان، سایت حکومتی رویداد ۲۴ نوشت: سقاب از همراهان ابراهیم رئیسی از زمان حضور در آستان قدس تا نزدیکی به جبهه پایداری و عضویت در هیأت مدیره بنیاد علوی، حالا به‌عنوان معاون پزشکیان انتخاب شده است. انتصابی که صدای نزدیکان دولت را هم درآورده است. انتقادات عمومی و سیاسی به این انتصاب به حدی گسترده بود که در نهایت منجر به استعفای یکی از اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت شد.
این منبع می‌افزاید: این انتصاب می‌تواند اعتماد عمومی به تعهد دولت برای استفاده از نیرو‌های متخصص و مستقل را تضعیف کند، به‌ویژه در حوزه‌ای حساس مانند انرژی که علاوه بر ابعاد اقتصادی این روزها ابعاد امنیتی نیز دارد.
روزنامه سپاه پاسداران تحت عنوان «آشوب نژادی در قبیله اصلاحات» نوشت: «انتصاب اسماعیل سقاب چنان آشوبی در میان آنان ایجاد کرد که یک سند محکم در اثبات سه دهه ادعای منتقدان اصلاحات درباره قبیله‌گرایی آنان است. بخشی از واکنش‌ها «از نقد سیاسی فراتر رفته» و حتی به ادبیات تند منجر شده است. این‌بار این رفتار با ادبیاتی بسیار شرم‌آور از جمله این‌که «سقاب کسی است که در مرگ رئیسی گریه کرده است»، و با تلاش‌هایی برای لغو حکم پزشکیان همراه شد.
روزنامه حکومتی هم‌میهن نیز نوشت: انتصاب سقاب بیش از هر انتصاب دیگر پزشکیان بازتاب منفی داشت... اگر دنبال گران کردن بنزین و گاز و گازوییل هستید دیگر برای مردم فرقی ندارد که چه کسی می‌آید؛ هر کسی بیاید باید همین مسیر خیانت بزرگ به اقتصاد و ایران را ادامه دهد. سقّاب به‌معنای پنبه خون‌آلودی است که زنان مصیبت‌دیده روی سر خود می‌گذاشتند تا دیگران از مصیبت‌زدگی او مطلع باشند.
یک رسانه دیگر رژیم با درج کلیپی از فیاض زاهد در دوران تبلیغات انتخاباتی که در حمایت از پزشکیان گریه می‌کرد، نوشت: زاهد که در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری در کنار چهره‌هایی چون ظریف، آذری جهرمی و علی طیب‌نیا، با تمام توان از پزشکیان حمایت کرده بود و برای رأی‌آوری او سنگ‌تمام گذاشت، با انتقاد از انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی، انتصاب وفاقی را به «کج‌تابی» تعبیر و ابراز شرمندگی کرد.
سایت رکنای رژیم با عنوان «راز شکاف دولت پزشکیان؛ چه کسی مسئول گردن گرفتن سقاب اصفهانی است؟» نوشت: یک استعفا در شورای اطلاع‌رسانی دولت و یک انتصاب در سطح معاونت رئیس‌جمهور، موضوع وفاق را بار دیگر پررنگ کرد اما نه در معنی ایجابی و مثبت آن؛ بلکه از زاویه سلبی و ایجاد شکاف در دولت چهاردهم.
