عیسی مسیح پیامبری که ستارگان بشارت تولدش را دادند
ستارهٴ ناهید در یونان قدیم به ستارهٴ عشق معروف بود. هر 2000سال یک بار این ستاره و ستارهٴ مشتری روی یک محور قرار میگیرند. در این وضعیت این دو ستاره بهصورت یک ستاره دیده میشوند و نورانیتر از هر ستارهٴ دیگری میدرخشند. بهطوری که حتی در روشنایی صبح نیز دیده میشوند. حدود 2000سال پیش این نشانهیی بود تا در بیتاللحم 3 مرد دانا را به سوی خانهٴ مریم، زادگاه عیسی مسیح (ع) رهنمون شود. این اتفاق یک سال قبل از تولد عیسی مسیح (ع) بود.
عیسی مسیح (ع)، تولد دوبارهٴ عشق و محبت و کرامت برای بشریت
هر سال یک شب نور شمعها، صدای دلانگیز ناقوسها و طنین زیبای ترانههای مذهبی در هم میآمیزند تا تولد خجستهٴ عیسی مسیح (ع) را گرامی بدارند. تولد نوری که در دل تیرگی قرنهای دور درخشید، ناقوسی که برای عشق و عدالت بهصدا درآمد و ترانهیی که نغمه تکامل و کرامت انسان را در گوش جان بشریت سرگشته طنینانداز کرد. تولد مسیح (ع)، بشارت محبت و برادری و رحمت برای بشریت بود. مسیح (ع)، از روز نخست، سلام خدا و کلمه مهربانی او بر بشریت بود که مریم علیهاالسلام او را پرورد و تقدیم راه خداوند و خلق دردمند پر نیازش نمود.
مریم عذرا نخستین گواه رسالت و مسیر فرزندش بود
نخستین کسی که در مسیر فداکاری و گذشتن از همه چیز برای تحقق این آرمان مقدس قدم نهاد، مادر عیسی، مریم عذرا علیهاالسلام بود. بانویی مطهر، که بار این رسالت را حتی قبل از تولد او بهدوش کشید و رسالت رهاییبخش خود را با شجاعت و مقاومتی مافوق تصور به انجام رساند. زنی که قرآن مجید از او در شمار بزرگترین منادیان یگانگی و راهگشایان رهایی انسان یاد میکند و برایش منزلتی مانند پیامبران بزرگ توحید قائل میشود. زنی که نه فقط در میلاد عیسی مسیح (ع) و ظهور مسیحیت بلکه در گسترش و ادامه تاریخی پیام رحمت و رهایی دیگر پیامبران توحید، نقش ویژهیی داشته است. مریم علیهاالسلام دختری پاکدامن این مأموریت و امانت را میپذیرد. پیروزی در این مأموریت بیش از هر چیز دیگر، بینهیی از ظرفیت زن موحد برای به دوش کشیدن رسالتهای خطیر است. این تجربه گواه این است که زن موحد چگونه با اتکاء به خداوند و عقیده خویش میتواند آن چنان قدرتمند باشد که بتواند با تمامیت ضدارزشهای یک جامعه آلوده به نبرد برخیزد و خم به ابرو نیاورد. در نهایت هم در پیشبردن این رسالت پیروز شده و همگان را رستگار کند.
عیسی مسیح (ع) در دوران تسلط مرتجعین به دنیا میآید
آغاز رسالت عیسی مسیح در شرایطی بود که احترام زیادی به ظواهر شریعت موسی گذاشته میشد. اما نمایندگان این شریعت روح آن را وا نهاده و شریعت را به خدمت قلدران استعمارگر رومی درآورده بودند. به همین خاطر مبارزه عیسی مسیح (ع) با واژگونیهایی بود که به دست این دین فروشان ایجاد شده بود و شریعت موسی را از خط توحیدی و اصلی آن خارج کرده بود.
عیسی مسیح (ع)، با تولدش مرتجعان را به خشم میآورد
عیسی مسیح (ع) پس از تولدش اولین کلماتی که به زبان آورد، توحید بود و خیر و برکت و تبری جستن از شقاوت و ستمگری. مادرش مریم عذرا که وجودش یکی از فرازهای تابناک تاریخ انسان است، بهخاطر به دنیا آوردن مسیح (ع)، آنچنان در معرض تیرهای تهمت و افترا و فرافکنی مرتجعان و دین فروشان قرار گرفت که جز روزهٴ سکوت چارهیی نیافت. هنگامی که رذیلت پیشگان دشمنی را از حد گذرانده و مریم را زیر فشار و شماتت گرفته بودند که پدر این نوزاد کیست؟ مریم علیهاسلام صبورانه تنها اشارهیی به کودک کرد که یعنی از خودش جویا شوید. وقتی با سخن مریم، اراذل یادشده، عنان از کف داده و از خشم میخروشیدند، ناگهان صدای ظریفی را شنیده و خشکشان زد. زیرا میدیدند این همان نوزاد است که زبان به سخن گشوده و با بلاغت تمام، از رسالت خویش و فضیلت مادرش مریم، سخن میگوید. اینچنین ما با پیغمبری آشنا میشویم که از «گهواره» گواه و آموزگار ایمان و فضیلت است. عیسی مسیح (ع) بهگونهیی معجزهآسا بهسخن آمد و با اعلام هویت و پیامبری و رسالت رهاییبخش خود بر پاکی و مقام و مرتبت مادر مقدسش نیز گواهی داد:
والسّــلام عـلّی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیّا.
درود بر من، روزی کهزاده شدم، روزی که بمیرم و روزی که دیگر بار زنده و برانگیخته شوم.
عیسی مسیح (ع)، شمشیری بر گردن سالوس و ریاکاری آخوندهای دینفروش
عیسی مسیح (ع) مبشر رهایی فرزند انسان اگر نسبت به محرومان و کوبیدهشدگان سراسر مهر و عطوفت بود، اما به همان اندازه با ستمگران و درندگان انسانها و با دجالان و دینفروشان سر ستیز داشت و با آنان جز با خشم و کین سخن نمیگفت. در بیتالمقدس وقتی که سران کاتبان و فریسیان ریاکار از جمعیتی که دل به پیام عیسی (ع) داده بودند، به وحشت افتاده او را مورد غضب و اعتراض قرار دادند؛ عیسی مسیح (ع) با بانگی که طنینش علیه دین فروشی و دجالگری تا جاودان به گوش خواهد رسید، بر آنها فریاد زد: ای ماران و افعیزادگان چگونه از عذاب جهنم خواهید گریخت!
عیسی مسیح (ع) پیامبر عظیمالشأن خدا که نامش در تاریخ بشریت با رحمت و عطوفت و صلح و عدالت قرین است، در تعالیم خود، دینفروشان و دجالان خمینی صفت را با کوبندهترین کلمات مورد حمله قرار میداد که «به لباس میشان نزد مردم میآیند ولی در باطن گرگان درنده میباشند» (انجیل متی بابهای 7 و 13).
در انجیل لوقا، 20 و 47 دربارهٴ این فقیهان ریاکار همچنین آمده است:
«وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار، وای بر شما نیز ای فقیهان! زیرا که بارهای گران بر مردم مینهید و خود بر آنها یک انگشت هم نمیگذارید… حکمت خدا نیز فرموده است که به سوی ایشان انبیاء و رسولان میفرستم و بعضی از ایشان را خواهند کشت و بر بعضی جفا خواهند کرد. تا انتقام خون جمیع انبیا که از بنای عالم ریخته شد، از این طبقه گرفته شود. از خون هابیل تا خون زکریا که در میان مذبح و هیکل کشته شد. بلی به شما میگویم که از این فرقه بازخواست خواهد شد».
عیسی مسیح (ع) دجالگری آخوندهای مرتجع و خمینی صفت را نشان میدهد و رسوا میکند:
» وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که درهای ملکوت آسمان را به روی مردم میبندید، خودتان وارد نمیشوید و طالبان ورود را مانع میشوید. وای بر شما راهنمایان کور که پشه را صافی میکنید و شتر را فرو میبلعید. وای بر شما ای کاتبان! از آن رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک میکنید و درون آن را سرشار از جبر و ظلم میدارید. ای کاتبان ریاکار که چون قبرهای سفید شده میباشید که از بیرون نیکو مینماید لکن درون آنها از استخوان مردگان و پلیدیها پر است».
عیسی مسیح، پیام امید به سرکوبشدگان و ستمدیدگان
انبیا سرکوبشدگان را بشارت میدادند که: «دستهای سست را قوی سازید و زانوهای لرزنده را محکم گردانید. به دلهای خائف بگویید قوی شوید و مترسید، اینک خدای شما با انتقام میآید و او با عقوبت الهی میآید و شما را نجات خواهد داد…» (کتاب اشعیاء نبی باب35).
حضرت عیسی مسیح نیز، پیام آسمانیش را ـکه پیام آزادی و برادری و پیام امید و روشنایی استـ با پذیرش انواع شداید و سختیها به مردم رساند. او، یاران و پیروانش را به فداکاری و از خودگذشتگی برای تحقق آزادی و صلح و عدالت فرا میخواند و میگفت: هر کس بهخاطر اسم من خانهها یا برادران یا خواهران یا پدریا مادریا زن یا فرزندان یا زمینها را ترک کرد، صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد شد.
عیسی مسیح با یارانی صدیق و پاکباز
عیسی مسیح (ع) پاکبازی و گذشتن از همه چیز را شرط ضروری برای تحقق آرمان والای توحید و یگانگی یعنی برابری و برادری نوع انسان میدانست و برای مقاومت و مبارزهیی بیامان و سازشناپذیر همراه با نهایت فداکاری و پاکبازی در برابر دشمنان خدا و مردم فراخوان میداد. او خطاب به یارانش میگفت: «آنچه در تاریکی به شما میگویم، در روشنایی بگویید و آنچه در گوش میشنوید بر بامها موعظه کنید… هر که پدریا مادر را بیش از من دوست دارد، لایق من نباشد و هر که پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد، لایق من نباشد و هر که صلیب خود را بر نداشته از عقب من نیاید لایق من نباشد. هر که جان خود را دریابد آن را هلاک سازد و هر که جان خود را بهخاطر من هلاک کرد، آن را درخواهد یافت» (انجیل متی باب11).
عیسی مسیح، پیامآور مفهومی عمیق از نیکی
در توضیح اینکه معنی افزایش نیکی چیست، عیسی مسیح (ع) بالا رفتن میزان مسئولیت را به میان میکشد:
«شنیدهاید که به مردم گفته شده قتل نکن و هر کس مرتکب قتل شود، محکوم است. اما من به شما میگویم هرکس به برادر خود خشم کند محکوم است و هرکس برادر خود را ابله بخواند بهحساب کشیده شود و اگر او را احمق بخواند، مستحق جهنم است… پس اگر هدیه خود را به قربانگاه ببری و در آنجا بهخاطر بیاوری که برادرت از تو شکوه دارد، هدیه خود را بگذار و نخست با برادر خود آشتی کن…».
عیسی مسیح مبلغ رسالتی ماندگار
میدانیم که این رسالت، ظاهراً زمان زیادی ادامه نیافت و دشمنان کینتوز کوشیدند تا آن را به دردناکترین صورت، یعنی با مصلوب کردن عیسی مسیح (ع) پایان دهند. اما قرآن میگوید که در این مقصود توفیقی نیافتند، اما مهمتر از ناکامی در به صلیب کشیدن مسیح، آنها نتوانستند آرمان و آنچه را که او منادی آن بود، از میان بردارند و این رسالت تا امروز پابرجاست و یکی از پر جاذبهترین پیامها و منشأ انگیزش میلیاردها انسان شده و برای همیشه ماندگار و جاودان خواهد بود. راز این ماندگاری چیزی نیست جز ستیز با ستم و دجالیت و ارتجاع و تبلیغ و ترویج عدالت و مهربانی و نیکی در حق ستمدیدگان و محرومان.
راز ماندگاری پیام عیسی مسیح
راز ماندگاری دعوت مسیح، جنبهٴ ضدارتجاعی آن است. لذا در هر دوران تاریخی، که نبرد کهنه و نو در میگیرد، پیام عیسی مسیح (ع) تازگی دارد. عیسی مسیح بهصراحت اعلام میداشت که شریعت جدیدی نیاورده و مدعی نیست که تعالیم موسی منسوخ شده است. اما حملهاش به کاتبان و فریسیانی بود که ـ چنانچه خود میفرمود ـ با آراستن ظاهر قبرها، میکوشند تا درون پوسیده و مرگزدهٴ آن را از نظرها پنهان کنند.
برخی از تعالیم عیسی مسیح:
برای درک تازگی سازنده در تعالیم مسیح، جا دارد که مختصراً ، نمونههایی از این تعالیم را مرور کنیم. از جمله: «گمان مدارید که من آمدهام تا تورات و نوشتههای پیامبران را منسوخ نمایم. نیامدهام تا منسوخ کنم بلکه تا به کمال برسانم… بدانید تا نیکی شما از آخوندهای یهود و فریسیان بیشتر نباشد، پادشاهی آسمانی را نخواهید یافت».
پس، منظور از رسالتها، پیدایش نسلی است که بیش از مدعیان فریسی و کهنه، نماینده حقیقی دین خداوند باشد. نسلی که بیشک، نسل کهنه را منقرض خواهد کرد.
عیسی مسیح (ع)، الهامبخش مجاهدین خلق ایران
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت در این باره میگوید: « مقاومت عادلانهٴ ما با تمسک به همین اصل پاکبازی و گذشتن از همه چیز توانسته در برابر سهمگینترین دیکتاتوری تاریخ ایران ایستادگی کند. مقاومتی که با ویژگی فدای حداکثر برجسته میشود و به یمن فداکاری و پاکبازی رزمآورانش در مسیر مبارزهیی بیامان با خمینی ـ این پلیدترین جرثومه ارتجاع و سمبل تاریخی دجالگری و دینفروشی ـ به والاترین ارزشهای انسانی دست یافته است. آنچنانکه بهحق باید آن را یک گنجینهٴ عظیم میهنی نامید که حاوی تمامی ارزشهای ملی، مبارزاتی و انقلابی تاریخ معاصر ایران است. گنجینهیی که در آن رشیدترین فرزندان مسیحیان ایران و پیروان دیگر ادیان و مذاهب نیز جایگاه شایستهٴ خود را دارند. از جمله در صفوف مقدم رزم و مقاومت، باید از ستارگان تابناکی چون مجاهد شهید یروم ستاقیان، رازمیک آقاخانیان و زاون عابدیان که در سال1360بهدست دژخیمان خمینی بهشهادت رسیدند و مجاهد شهید فیلیپ یوسفیه نام برد که در سال1376 در نبردی حماسی در برابر پاسداران ظلمت و تباهی بهشهادت. مجاهدان آزادیستانی که همچنان که مسیح گفته بود، صلیب خود را بر دوش گرفتند و در قفای آزادی روانه گشتند و پیمان وفا با خدا و خلق را با خون پاکشان امضا کردند و بر عزم جزم و استوار خلق قهرمان ایران برای برکندن ریشهٴ استبداد و ارتجاع از این میهن گواهی دادند. مجاهدان قهرمانی که نام و خاطرهٴ دلاوریهای فداییان ارمنی از پیشگامان نهضت مشروطه و روح آزادگی نامدارانی چون وارطان سالاخانیان را در فرازی پرشکوهتر در پیکار مقدس برای آزادی زنده نگاه داشتند. همچنین بجاست یاد کشیشان آزاده، شهیدان گرانقدر آزادی همچون اسقف هوسپیان مهر را گرامی بداریم که سکوت و تسلیم در برابر بیرحمانهترین دیکتاتوری مذهبی را جایز نشمردند و به قیمت جانشان از بیان حقیقت دست نکشیدند. شهادت مظلومانهٴ آنها نشان داد که فرزندان آزادهٴ ایرانزمین هرگز در برابر استبداد مذهبی آخوندی تن به ذلت تسلیم ندادهاند و در این مسیر تا پای جان استوار و سرافراز ایستادهاند».
عیسی مسیح در فرهنگ ایران
عیسی مسیح (ع) در فرهنگ ایرانی نیز جلوه تابناکی دارد. گفته میشود که فلسفهٴ نامگذاری شب یلدا بهخاطر تولد عیسی مسیح در این شب است. ریشهٴ کلمه یلدا را زبان سریانی دانستهاند که از زبانهای دنیای باستان و زبان اصلی انجیل است. در زبان سریانی یلدا بهمعنی میلاد است. از اینرو در قرن چهارم میلادی، مسیحیان ایران شب یلدا را با شب ولادت عیسی مسیح تطبیق دادهاند که با شب معمول میلاد عیسی مسیح (ع) 4روز فاصله دارد. در ایران باستان، یلدا، جشن ظهور مهر یا میترا بود و این نام را از آیین مهرپرستی گرفتهاند.
در ادبیات فارسی هم به این تقارن اشارههایی شده است. از جمله در بیتی از خاقانی شروانی آمده است:
سخنم بلند نام از سخن تو گشت و شاید
که دراز نامی، از نام مسیح یافت یلدا
در شعر و ادبیات فارسی، یلدا اساساً نماد سیاهی و بلندی است و هر پدیدهیی را که بخواهند با سیاهی و بلندی توصیف کنند. همچنین وقتی که بخواهند به یک دوران ظلمت و حاکمیت ظلم و جور اشاره کنند، از استعارهٴ یلدا استفاده میکنند. یلدا اما اگر چه نماد سیاهی و تاریکی است اما با خودش مژدهٴ برآمدن صبح، آمدن روز و طلوع خورشید را بههمراه دارد. عیسی مسیح پیامبر روشنی و عشق، به دنیا میآید و بشارت صبح و روشنایی را میدهد. این همان منطق تاریخ و منطق حرکت هستی است.
ستارهٴ ناهید در یونان قدیم به ستارهٴ عشق معروف بود. هر 2000سال یک بار این ستاره و ستارهٴ مشتری روی یک محور قرار میگیرند. در این وضعیت این دو ستاره بهصورت یک ستاره دیده میشوند و نورانیتر از هر ستارهٴ دیگری میدرخشند. بهطوری که حتی در روشنایی صبح نیز دیده میشوند. حدود 2000سال پیش این نشانهیی بود تا در بیتاللحم 3 مرد دانا را به سوی خانهٴ مریم، زادگاه عیسی مسیح (ع) رهنمون شود. این اتفاق یک سال قبل از تولد عیسی مسیح (ع) بود.
عیسی مسیح (ع)، تولد دوبارهٴ عشق و محبت و کرامت برای بشریت
هر سال یک شب نور شمعها، صدای دلانگیز ناقوسها و طنین زیبای ترانههای مذهبی در هم میآمیزند تا تولد خجستهٴ عیسی مسیح (ع) را گرامی بدارند. تولد نوری که در دل تیرگی قرنهای دور درخشید، ناقوسی که برای عشق و عدالت بهصدا درآمد و ترانهیی که نغمه تکامل و کرامت انسان را در گوش جان بشریت سرگشته طنینانداز کرد. تولد مسیح (ع)، بشارت محبت و برادری و رحمت برای بشریت بود. مسیح (ع)، از روز نخست، سلام خدا و کلمه مهربانی او بر بشریت بود که مریم علیهاالسلام او را پرورد و تقدیم راه خداوند و خلق دردمند پر نیازش نمود.
مریم عذرا نخستین گواه رسالت و مسیر فرزندش بود
نخستین کسی که در مسیر فداکاری و گذشتن از همه چیز برای تحقق این آرمان مقدس قدم نهاد، مادر عیسی، مریم عذرا علیهاالسلام بود. بانویی مطهر، که بار این رسالت را حتی قبل از تولد او بهدوش کشید و رسالت رهاییبخش خود را با شجاعت و مقاومتی مافوق تصور به انجام رساند. زنی که قرآن مجید از او در شمار بزرگترین منادیان یگانگی و راهگشایان رهایی انسان یاد میکند و برایش منزلتی مانند پیامبران بزرگ توحید قائل میشود. زنی که نه فقط در میلاد عیسی مسیح (ع) و ظهور مسیحیت بلکه در گسترش و ادامه تاریخی پیام رحمت و رهایی دیگر پیامبران توحید، نقش ویژهیی داشته است. مریم علیهاالسلام دختری پاکدامن این مأموریت و امانت را میپذیرد. پیروزی در این مأموریت بیش از هر چیز دیگر، بینهیی از ظرفیت زن موحد برای به دوش کشیدن رسالتهای خطیر است. این تجربه گواه این است که زن موحد چگونه با اتکاء به خداوند و عقیده خویش میتواند آن چنان قدرتمند باشد که بتواند با تمامیت ضدارزشهای یک جامعه آلوده به نبرد برخیزد و خم به ابرو نیاورد. در نهایت هم در پیشبردن این رسالت پیروز شده و همگان را رستگار کند.
عیسی مسیح (ع) در دوران تسلط مرتجعین به دنیا میآید
آغاز رسالت عیسی مسیح در شرایطی بود که احترام زیادی به ظواهر شریعت موسی گذاشته میشد. اما نمایندگان این شریعت روح آن را وا نهاده و شریعت را به خدمت قلدران استعمارگر رومی درآورده بودند. به همین خاطر مبارزه عیسی مسیح (ع) با واژگونیهایی بود که به دست این دین فروشان ایجاد شده بود و شریعت موسی را از خط توحیدی و اصلی آن خارج کرده بود.
عیسی مسیح (ع)، با تولدش مرتجعان را به خشم میآورد
عیسی مسیح (ع) پس از تولدش اولین کلماتی که به زبان آورد، توحید بود و خیر و برکت و تبری جستن از شقاوت و ستمگری. مادرش مریم عذرا که وجودش یکی از فرازهای تابناک تاریخ انسان است، بهخاطر به دنیا آوردن مسیح (ع)، آنچنان در معرض تیرهای تهمت و افترا و فرافکنی مرتجعان و دین فروشان قرار گرفت که جز روزهٴ سکوت چارهیی نیافت. هنگامی که رذیلت پیشگان دشمنی را از حد گذرانده و مریم را زیر فشار و شماتت گرفته بودند که پدر این نوزاد کیست؟ مریم علیهاسلام صبورانه تنها اشارهیی به کودک کرد که یعنی از خودش جویا شوید. وقتی با سخن مریم، اراذل یادشده، عنان از کف داده و از خشم میخروشیدند، ناگهان صدای ظریفی را شنیده و خشکشان زد. زیرا میدیدند این همان نوزاد است که زبان به سخن گشوده و با بلاغت تمام، از رسالت خویش و فضیلت مادرش مریم، سخن میگوید. اینچنین ما با پیغمبری آشنا میشویم که از «گهواره» گواه و آموزگار ایمان و فضیلت است. عیسی مسیح (ع) بهگونهیی معجزهآسا بهسخن آمد و با اعلام هویت و پیامبری و رسالت رهاییبخش خود بر پاکی و مقام و مرتبت مادر مقدسش نیز گواهی داد:
والسّــلام عـلّی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیّا.
درود بر من، روزی کهزاده شدم، روزی که بمیرم و روزی که دیگر بار زنده و برانگیخته شوم.
عیسی مسیح (ع)، شمشیری بر گردن سالوس و ریاکاری آخوندهای دینفروش
عیسی مسیح (ع) مبشر رهایی فرزند انسان اگر نسبت به محرومان و کوبیدهشدگان سراسر مهر و عطوفت بود، اما به همان اندازه با ستمگران و درندگان انسانها و با دجالان و دینفروشان سر ستیز داشت و با آنان جز با خشم و کین سخن نمیگفت. در بیتالمقدس وقتی که سران کاتبان و فریسیان ریاکار از جمعیتی که دل به پیام عیسی (ع) داده بودند، به وحشت افتاده او را مورد غضب و اعتراض قرار دادند؛ عیسی مسیح (ع) با بانگی که طنینش علیه دین فروشی و دجالگری تا جاودان به گوش خواهد رسید، بر آنها فریاد زد: ای ماران و افعیزادگان چگونه از عذاب جهنم خواهید گریخت!
عیسی مسیح (ع) پیامبر عظیمالشأن خدا که نامش در تاریخ بشریت با رحمت و عطوفت و صلح و عدالت قرین است، در تعالیم خود، دینفروشان و دجالان خمینی صفت را با کوبندهترین کلمات مورد حمله قرار میداد که «به لباس میشان نزد مردم میآیند ولی در باطن گرگان درنده میباشند» (انجیل متی بابهای 7 و 13).
در انجیل لوقا، 20 و 47 دربارهٴ این فقیهان ریاکار همچنین آمده است:
«وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار، وای بر شما نیز ای فقیهان! زیرا که بارهای گران بر مردم مینهید و خود بر آنها یک انگشت هم نمیگذارید… حکمت خدا نیز فرموده است که به سوی ایشان انبیاء و رسولان میفرستم و بعضی از ایشان را خواهند کشت و بر بعضی جفا خواهند کرد. تا انتقام خون جمیع انبیا که از بنای عالم ریخته شد، از این طبقه گرفته شود. از خون هابیل تا خون زکریا که در میان مذبح و هیکل کشته شد. بلی به شما میگویم که از این فرقه بازخواست خواهد شد».
عیسی مسیح (ع) دجالگری آخوندهای مرتجع و خمینی صفت را نشان میدهد و رسوا میکند:
» وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار که درهای ملکوت آسمان را به روی مردم میبندید، خودتان وارد نمیشوید و طالبان ورود را مانع میشوید. وای بر شما راهنمایان کور که پشه را صافی میکنید و شتر را فرو میبلعید. وای بر شما ای کاتبان! از آن رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک میکنید و درون آن را سرشار از جبر و ظلم میدارید. ای کاتبان ریاکار که چون قبرهای سفید شده میباشید که از بیرون نیکو مینماید لکن درون آنها از استخوان مردگان و پلیدیها پر است».
عیسی مسیح، پیام امید به سرکوبشدگان و ستمدیدگان
انبیا سرکوبشدگان را بشارت میدادند که: «دستهای سست را قوی سازید و زانوهای لرزنده را محکم گردانید. به دلهای خائف بگویید قوی شوید و مترسید، اینک خدای شما با انتقام میآید و او با عقوبت الهی میآید و شما را نجات خواهد داد…» (کتاب اشعیاء نبی باب35).
حضرت عیسی مسیح نیز، پیام آسمانیش را ـکه پیام آزادی و برادری و پیام امید و روشنایی استـ با پذیرش انواع شداید و سختیها به مردم رساند. او، یاران و پیروانش را به فداکاری و از خودگذشتگی برای تحقق آزادی و صلح و عدالت فرا میخواند و میگفت: هر کس بهخاطر اسم من خانهها یا برادران یا خواهران یا پدریا مادریا زن یا فرزندان یا زمینها را ترک کرد، صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد شد.
عیسی مسیح با یارانی صدیق و پاکباز
عیسی مسیح (ع) پاکبازی و گذشتن از همه چیز را شرط ضروری برای تحقق آرمان والای توحید و یگانگی یعنی برابری و برادری نوع انسان میدانست و برای مقاومت و مبارزهیی بیامان و سازشناپذیر همراه با نهایت فداکاری و پاکبازی در برابر دشمنان خدا و مردم فراخوان میداد. او خطاب به یارانش میگفت: «آنچه در تاریکی به شما میگویم، در روشنایی بگویید و آنچه در گوش میشنوید بر بامها موعظه کنید… هر که پدریا مادر را بیش از من دوست دارد، لایق من نباشد و هر که پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد، لایق من نباشد و هر که صلیب خود را بر نداشته از عقب من نیاید لایق من نباشد. هر که جان خود را دریابد آن را هلاک سازد و هر که جان خود را بهخاطر من هلاک کرد، آن را درخواهد یافت» (انجیل متی باب11).
عیسی مسیح، پیامآور مفهومی عمیق از نیکی
در توضیح اینکه معنی افزایش نیکی چیست، عیسی مسیح (ع) بالا رفتن میزان مسئولیت را به میان میکشد:
«شنیدهاید که به مردم گفته شده قتل نکن و هر کس مرتکب قتل شود، محکوم است. اما من به شما میگویم هرکس به برادر خود خشم کند محکوم است و هرکس برادر خود را ابله بخواند بهحساب کشیده شود و اگر او را احمق بخواند، مستحق جهنم است… پس اگر هدیه خود را به قربانگاه ببری و در آنجا بهخاطر بیاوری که برادرت از تو شکوه دارد، هدیه خود را بگذار و نخست با برادر خود آشتی کن…».
عیسی مسیح مبلغ رسالتی ماندگار
میدانیم که این رسالت، ظاهراً زمان زیادی ادامه نیافت و دشمنان کینتوز کوشیدند تا آن را به دردناکترین صورت، یعنی با مصلوب کردن عیسی مسیح (ع) پایان دهند. اما قرآن میگوید که در این مقصود توفیقی نیافتند، اما مهمتر از ناکامی در به صلیب کشیدن مسیح، آنها نتوانستند آرمان و آنچه را که او منادی آن بود، از میان بردارند و این رسالت تا امروز پابرجاست و یکی از پر جاذبهترین پیامها و منشأ انگیزش میلیاردها انسان شده و برای همیشه ماندگار و جاودان خواهد بود. راز این ماندگاری چیزی نیست جز ستیز با ستم و دجالیت و ارتجاع و تبلیغ و ترویج عدالت و مهربانی و نیکی در حق ستمدیدگان و محرومان.
راز ماندگاری پیام عیسی مسیح
راز ماندگاری دعوت مسیح، جنبهٴ ضدارتجاعی آن است. لذا در هر دوران تاریخی، که نبرد کهنه و نو در میگیرد، پیام عیسی مسیح (ع) تازگی دارد. عیسی مسیح بهصراحت اعلام میداشت که شریعت جدیدی نیاورده و مدعی نیست که تعالیم موسی منسوخ شده است. اما حملهاش به کاتبان و فریسیانی بود که ـ چنانچه خود میفرمود ـ با آراستن ظاهر قبرها، میکوشند تا درون پوسیده و مرگزدهٴ آن را از نظرها پنهان کنند.
برخی از تعالیم عیسی مسیح:
برای درک تازگی سازنده در تعالیم مسیح، جا دارد که مختصراً ، نمونههایی از این تعالیم را مرور کنیم. از جمله: «گمان مدارید که من آمدهام تا تورات و نوشتههای پیامبران را منسوخ نمایم. نیامدهام تا منسوخ کنم بلکه تا به کمال برسانم… بدانید تا نیکی شما از آخوندهای یهود و فریسیان بیشتر نباشد، پادشاهی آسمانی را نخواهید یافت».
پس، منظور از رسالتها، پیدایش نسلی است که بیش از مدعیان فریسی و کهنه، نماینده حقیقی دین خداوند باشد. نسلی که بیشک، نسل کهنه را منقرض خواهد کرد.
عیسی مسیح (ع)، الهامبخش مجاهدین خلق ایران
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت در این باره میگوید: « مقاومت عادلانهٴ ما با تمسک به همین اصل پاکبازی و گذشتن از همه چیز توانسته در برابر سهمگینترین دیکتاتوری تاریخ ایران ایستادگی کند. مقاومتی که با ویژگی فدای حداکثر برجسته میشود و به یمن فداکاری و پاکبازی رزمآورانش در مسیر مبارزهیی بیامان با خمینی ـ این پلیدترین جرثومه ارتجاع و سمبل تاریخی دجالگری و دینفروشی ـ به والاترین ارزشهای انسانی دست یافته است. آنچنانکه بهحق باید آن را یک گنجینهٴ عظیم میهنی نامید که حاوی تمامی ارزشهای ملی، مبارزاتی و انقلابی تاریخ معاصر ایران است. گنجینهیی که در آن رشیدترین فرزندان مسیحیان ایران و پیروان دیگر ادیان و مذاهب نیز جایگاه شایستهٴ خود را دارند. از جمله در صفوف مقدم رزم و مقاومت، باید از ستارگان تابناکی چون مجاهد شهید یروم ستاقیان، رازمیک آقاخانیان و زاون عابدیان که در سال1360بهدست دژخیمان خمینی بهشهادت رسیدند و مجاهد شهید فیلیپ یوسفیه نام برد که در سال1376 در نبردی حماسی در برابر پاسداران ظلمت و تباهی بهشهادت. مجاهدان آزادیستانی که همچنان که مسیح گفته بود، صلیب خود را بر دوش گرفتند و در قفای آزادی روانه گشتند و پیمان وفا با خدا و خلق را با خون پاکشان امضا کردند و بر عزم جزم و استوار خلق قهرمان ایران برای برکندن ریشهٴ استبداد و ارتجاع از این میهن گواهی دادند. مجاهدان قهرمانی که نام و خاطرهٴ دلاوریهای فداییان ارمنی از پیشگامان نهضت مشروطه و روح آزادگی نامدارانی چون وارطان سالاخانیان را در فرازی پرشکوهتر در پیکار مقدس برای آزادی زنده نگاه داشتند. همچنین بجاست یاد کشیشان آزاده، شهیدان گرانقدر آزادی همچون اسقف هوسپیان مهر را گرامی بداریم که سکوت و تسلیم در برابر بیرحمانهترین دیکتاتوری مذهبی را جایز نشمردند و به قیمت جانشان از بیان حقیقت دست نکشیدند. شهادت مظلومانهٴ آنها نشان داد که فرزندان آزادهٴ ایرانزمین هرگز در برابر استبداد مذهبی آخوندی تن به ذلت تسلیم ندادهاند و در این مسیر تا پای جان استوار و سرافراز ایستادهاند».
عیسی مسیح در فرهنگ ایران
عیسی مسیح (ع) در فرهنگ ایرانی نیز جلوه تابناکی دارد. گفته میشود که فلسفهٴ نامگذاری شب یلدا بهخاطر تولد عیسی مسیح در این شب است. ریشهٴ کلمه یلدا را زبان سریانی دانستهاند که از زبانهای دنیای باستان و زبان اصلی انجیل است. در زبان سریانی یلدا بهمعنی میلاد است. از اینرو در قرن چهارم میلادی، مسیحیان ایران شب یلدا را با شب ولادت عیسی مسیح تطبیق دادهاند که با شب معمول میلاد عیسی مسیح (ع) 4روز فاصله دارد. در ایران باستان، یلدا، جشن ظهور مهر یا میترا بود و این نام را از آیین مهرپرستی گرفتهاند.
در ادبیات فارسی هم به این تقارن اشارههایی شده است. از جمله در بیتی از خاقانی شروانی آمده است:
سخنم بلند نام از سخن تو گشت و شاید
که دراز نامی، از نام مسیح یافت یلدا
در شعر و ادبیات فارسی، یلدا اساساً نماد سیاهی و بلندی است و هر پدیدهیی را که بخواهند با سیاهی و بلندی توصیف کنند. همچنین وقتی که بخواهند به یک دوران ظلمت و حاکمیت ظلم و جور اشاره کنند، از استعارهٴ یلدا استفاده میکنند. یلدا اما اگر چه نماد سیاهی و تاریکی است اما با خودش مژدهٴ برآمدن صبح، آمدن روز و طلوع خورشید را بههمراه دارد. عیسی مسیح پیامبر روشنی و عشق، به دنیا میآید و بشارت صبح و روشنایی را میدهد. این همان منطق تاریخ و منطق حرکت هستی است.