ارگان دولت روحانی در ادامه جنگ باندی به شعار مرگ بر روحانی واکنش نشان داد و نوشت: «نمونه‌های متعدد و متنوعی از پمپاژ نفرت علیه دولت و یک جناح از تریبونهای رسمی چون صدا و سیما گرفته تا برخی نمازهای جمعه و جاهای دیگر وجود دارد».
ارگان روحانی در وحشت از قیامها نوشت: «شک نیست که این دست رفتارها (شعار مرگ بر روحانی)، بخشی از کف جامعه را تهییج می‌کند. نمونه همان اتفاقی که سلسله اعتراضات خطرناک سال۹۶ را دامن زد».
خبرگزاری حکومتی پانا ۲۵بهمن نوشت: «اگر فرض کنیم رفتار موتورسوارانی که شعار مرگ علیه رئیس‌جمهوری را می‌دادند، خودسرانه بوده قطعاً زمینه‌سازی برای تهییج و تشویق آنها و عادی جلوه دادن توهین به دولت توسط برخی تریبونها و مقامات رسمی نه تنها اتفاقی نیست که قطعاً به‌صورت سازماندهی شده دنبال می‌شود».
در همین رابطه حجاریان، از مهره‌های باند مغلوب گفت: «واژه خودسر (برای کسانی که شعار مرگ بر روحانی دادند) تعارف است، همه متصل‌اند! یک روز ترور، یک روز آتش زدن، یک روز شعار».
مرعشی، از مهرهٔ باند مغلوب گفت: (شعار مرگ بر روحانی) خودسرانه نبود، هماهنگی و سازماندهی کاملی وجود دارد و یک سازمان مأمور این امور است (که) مرتبط با نهادهای حاکمیتی است.
روزنامهٔ حکومتی همدلی نوشت: اگر برخورد قاطعانه با افرادی که (شعار مرگ بر روحانی دادند) صورت نگیرد، بر اساس همین رفتارهای خودسرانه، مقابل سایر مقامات نظام هم خواهند ایستاد.
روزنامهٔ حکومتی مستقل هم نوشت: شعار (مرگ بر روحانی) که داده شد یک اعلام موضع جدی و رسمی براندازانه بود. چنین شعاری ذهن را متوجه امری ورای شخص حسن روحانی می‌کند.
روزنامه حکومتی مستقل نوشت: این شعارهای گسترده (علیه روحانی) در روز ۲۲بهمن، بخواهیم یا نخواهیم در مسیر براندازی یا اعلام موضع براندازانه است. باید نگاه امنیتی به این اتفاق شود.
دردکشان، کارشناس حکومتی گفت: خامنه‌ای هم در برابر اهانت به روحانی موضع گرفته بود و این جریان (با شعار مرگ بر روحانی) می‌خواست به خامنه‌ای نیز بگوید که ما از تو هم عبور کردیم! دیگر چه می‌ماند برای این نظام؟ (روزنامه حکومتی همدلی).
دردکشان هم‌چنین گفت: (شعار مرگ بر روحانی) برگ برنده در دست جریان برانداز است. این (شعار) لات مآبی و لمپن‌گرایی است.
