پنج اتحادیه کارگری بین‌المللی شامل کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری، فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، فدراسیون آموزش بین‌الملل، اتحادیه بین‌المللی صنایع، فدراسیون بین‌المللی کارگران صنایع غذایی، کشاورزی و هتلداری در نامه‌یی نسبت به درخواست دادستان رژیم در قزوین برای صدور اشد مجازات برای ۱۷تن از بازداشت شدگان در ارتباط با اعتصاب رانندگان کامیون نگرانی خود را اعلام کردند و نوشتند: از این درخواست "عمیقا شوکه شده‌اند".
اتحادیه‌های بین‌المللی صدور چنین درخواستی را نقض شدید و آشکار حقوق کارگران دانسته و گفته‌اند در هر جامعه، غیرقابل قبول است که کارگران در دفاع از منافع اقتصادی خود اعدام شوند.
در این نامه از خامنه‌ای خواسته شده که اتهام‌ها علیه بازداشت شدگان در ارتباط با اعتصاب کامیونداران فوراً و بدون قید و شرط، لغو و امنیت آنها تضمین شود.
اتحادیه‌های کارگری جهانی در این نامه از کمیته آزادی انجمن‌ها و کمیته استانداردهای سازمان بین‌المللی کار خواستند، مسئولیت‌های رژیم ایران را در زمینه لزوم احترام به حقوق بنیادین صنفی و کنوانسیونهای آن سازمان یادآوری کنند.
پیش از این مریم رجوی تمامی مراجع مدافع حقوق‌بشر و حقوق کارگران و اتحادیه‌ها و سندیکاهای کارگری را به حمایت از اعتصابگران و اقدام فوری برای آزادی دستگیر شدگان فراخواند. وی گفت: رژیمی که زحمتکشان را به‌خاطر اعتصاب تهدید به اعدام می‌کند، باید از جامعه جهانی طرد شود.
اعتصاب سراسری کامیونداران از اول مهر ماه آغاز شد و به مدت سه هفته ادامه پیدا کرد. دامنه این اعتصاب، ۳۱۰شهر از ۳۱استان کشور را در برگرفت.
شمار زیادی از رانندگان به اتهامهایی چون «اخلال در روند حمل و نقل بار و تحریک رانندگان به اعتصاب» بازداشت شدند. این بازداشتها از جمله در استانهای تهران، فارس، اصفهان، خراساًن رضوی، کردستان، لرستان، آذربایجان غربی، زنجان و قزوین، البرز، همدان، چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه، کرمان و بوشهر صورت گرفت.
رئیس کل دادگستری فارس از دستگیری ۳۵راننده و رئیس کل دادگستری اصفهان از دستگیری ۱۳راننده، سرپرست فرمانده انتظامی استان خراساًن رضوی از دستگیری ۷۷نفر در جاده‌های خراساًن رضوی، ایذه و همدان، فرمانده انتظامی استان لرستان از دستگیری ۱۲«اخلالگر»، رسانه‌های حکومتی از دستگیری ۲۰کامیوندار معترض در استان البرز، ۲۵تن در استان قزوین، ۱۲تن در کرمانشاه و ۶تن در چهارمحال و بختیاری، ۵تن در زنجان، دو تن در کنگان، سه کامیوندار در بوکان و سه تن دیگر در تهران، چهار کامیوندار در نهاوند و....خبر دادند.
کامیونداران اعتصابی به‌عملی نشدن وعده‌های رژیم و وضعیت وخامت‌بار معیشت خود از جمله به پایین بودن کرایه حمل بار، بالا بودن حق بیمه، سنگین بودن هزینه‌های لجستیکی و اخاذیهای رژیم زیر عنوان عوارض و کمیسیون اعتراض داشتند و خواستار افزایش کرایه بار و حق سختی کار و بازنشستگی با ۲۵سال سابقه کار، افزایش سهمیه سوخت؛ حذف دلالان؛ توقف برخوردهای سرکوبگرانه پلیس راه با رانندگان و انتخابات آزاد برای تعیین نمایندگان کامیونداران در تشکل‌های صنفی بودند. آنها می‌گفتند: یک قلم قیمت لوازم یدکی بیش از ۶۰۰درصد افزایش داشته است. توزیع لاستیک ناعادلانه است. برخی از کامیونداران می‌گفتند به‌دلیل نبود لاستیک بیش از ۷۰روز کار نکرده‌اند. درآمد کامیونداران بر اساس ریال است ولی قیمت اجناس و قطعات حتی ایرانی بر اساس دلار تعیین می‌شوند. با وجود عوارض سرسام آور، جاده‌ها ترمیم نمی‌شوند که این موضوع نیز خسارت کامیونها را بیشتر می‌کند. نبود امنیت در جاده‌ها از اهم مشکلات کامیونداران است که هیچ اعتنایی به آن نمی‌شود.
همزمان با اعتصاب رانندگان کامیون، اتحادیه حمل و نقل آمریکا و کانادا و سندیکای رانندگان دانمارک، همبستگی خود را با اعتصاب کامیونداران اعلام کرده بودند.
مطالب مرتبط:
